ม่านรัตติกาล: ปรารถนารัก เจ้าสาวโลหิต

ทุกวันที่แสนสงบผ่านไปเรื่อยๆ จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี

มันแสนน่าเบื่อ แต่เธอก็พอใจกับทุกอย่างที่มันเป็นอยู่

ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย ไม่ต้องวุ่นวาย

แต่ทว่าในใจเธอรู้ดีว่า ลึกๆแล้วมีสิ่งหนึ่งที่มันแสนวุ่นวายและสับสนรอเธออยู่

ภาพความทรงจำในยามฝันที่ไม่ปะติดปะต่อ

เสียงเพรียกหาในยามหลับใหล

และสัมผัสบางอย่างๆ ที่ยังหลงเหลือ เมื่อตื่นขึ้นมา

................................................

ทุกวันที่แสนทรมาน ผ่านไปอย่างช้าๆ จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี ปีแล้วปีเล่าผ่านไป

มันแสนทรมานและเจ็บปวด กับการรอคอยที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะสิ้นสุด

เขาตามหาเธอมาหลายศตวรรษ  ผ่านวันเวลาอันเนื่นนานที่ต้องอยู่โดยปราศจากเธอ

แต่เมื่อพบเจอ กับไม่อาจเข้าไปพูดคุย และสัมผัสเธอเหมือนเก่าได้

จะโทษใครก็ไม่ได้ เป็นเพราะเขาเองที่ทำร้ายเธอ

บทลงโทษคือ "การลืมเลือน" ช่างแสนเจ็บปวด

หนึ่งในราชาแห่งรัตติกาลเช่นเขาผู้ไม่เคยแยแส งอนง้อ และต้องไล่ตามสตรีใด

กับยอมแพ้เพียงร้อยยิ้มและน้ำตาที่แสนธรรมดาของเธอ

ไม่ว่าเธอจะจำเขาได้หรือไม่ หรือแม้ว่าเธอจะไม่ให้อภัยให้กับเรื่องเลวร้ายที่ผ่านมา

เขาจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอกับมา