รักร้าย นายติดเกม

-----------------------

"ริว"

"ริว.....ริว ตื่นได้แล้วลูก "

เสียงหญิงไว้กลางคนส่งเสียงเรียก เด็กชายร่างเล็กที่กำลังนอนหลับอยู่บนเตียง

"ค้าบบบบ แม่....รู้แล้วค้าบบบบบ"

เมื่อผมได้ยินเสียแม่เรียกมันเป็นเสียงที่คอยกวนใจผมทุกๆ วันจันทร์-วันศุกร์ ของการเปิดภาคเรียนปีการศึกษานี้ ที่ผมขึ้น ม.5

"อื่อ อาบน้ำแต่งตัวซะ เสร็จแล้วก็ลงไปกินข้าวกินปลา แม่มีเรื่องจะคุยด้วย"

"ค้าบ เสร็จแล้วจะรีบลงไปค้าบ"

เมื่อผมพูดจบผมก็ลุกขึ้นจากเตียงอันเเสนนุ่มของ ผมแล้วค่อยๆเดินไปหยิบผ้าขนหนูฟ้าผืนโปรดและเดินเข้าห้องน้ำ

07.15 น.

เมื่อผมอาบน้ำแต่งตัวใส่ชุดนักเรียนเสร็จ ผมก็เดินลงบันไดมากินข้าวที่โต็ะอาหารกลางบ้านที่อยู่กันพร้อมหน้า

"แม่กับพ่อจะย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดสัก4-5เดือนนะ"

เสียงพ่อของผมพูดขึ้นระหว่างที่นั่งกินข้าวต้มหมูที่โต็ะ

"ห๊ะ........แล้วริวจะอยู่กับใครอะ แล้วพ่อกับแม่จะไปวันไหน แล้วทำไมไม่พาริวไปด้วยอะ"

พ่อกับแม่ของผมทำงานเป็นผู้รับเหมาก่อสร้างคอนโดมิเนียม เมื่อมีคนจ้างให้ทำท่านก็ต้องย้ายไปโน่นที มานี่ที

"พ่อเคลียเรื่องที่อยู่ริวเรียบร้อยแล้ว ริวจะต้องไปอยู่กับ 'พี่รุ้ง' พี่สาวของริวจนกว่าพ่อจะทำงานเสร็จ"

พี่รุ้ง คือพี่สาวคนโตของผมเขามีอายุก็20กว่าๆ มีสามีแล้ว เขาเลยย้ายไปอยู่กับสามีเขาแถวๆโรงเรียนของผม บ้านสามีพี่รุ้งนั้นมีฐานะพอสมควรเลยเพราะพ่อกับแม่เขาเป็นหุ้นส่วนผู้บริหารโรงเรียนที่ผมเรียนอยู่ด้วเเละยังทำธุรกิจส่วนตัวอีก

"พ่อจะให้ผมย้ายไปวันไหนอะนี้มันเปิดเทอมแล้วนะ"

ผมพูดออกไปพร้อมกับทำสีหน้าบูดๆ

"พ่อกับแม่อะไปอาทิตย์หน้า....แต่ริวต้องไปอยู่กับพี่รุ้งน่ะ วันเสาร์นี้"

แม่พูดออกมาพร้อมกับทำสีหน้าดีใจและยิ้มระลื้น

07.45 น.

"ไอ้เชี่ยเต๋อ พ่อกูให้กูย้ายไปอยู่กับพี่รุ้งหวะ"

เมื่อมาถึงโรงเรียนผมก็บ่นเรื่องเมื่อเช้าให้ไอ้เต๋อเพื่อนสนิทผมฟัง

"โห่!!! ก็ดีแล้วนิ มึงจะได้ไม่ต้องตื่นเช้าเพราะบ้านพี่มึงอยู่แค่เนี้ยะ"

มันเห็นผมอารมณ์เสียแต่เช้ามันเลยแซวผมเล่น

"แต่........"

"แต่อะไรว่ะ ไอ้เต๋อ"

ไอ้เต๋อมันเปิดประเด็ดทำให้ผมคาใจ

"แต่มึงต้องไปอยู่บ้านเดียวกับ'ไอ้ขรึม'นะโว้ยยยย"

"ห๊ะ ใครว่ะไอ้ขรึงอะไรนั้นอะ"

ผมถามมันไปอย่างงงๆ

"เอ๊า ก็ไอ้ปาล์มน้องผัวพี่มึงไง ที่มันอยู่ห้อง1อะ  มีคนเขาบอกว่ามันอะเป็นคนเงียบๆ ติดเกม วันๆไม่คุยกับใครเล่นแต่เกมอยู่ในห้อง วงในบอกมาว่าขนาด Wi Fi บ้านมันนะมันยังไม่บอกคนในบ้านเลย"

"เชี้ย!!! เเม่งเป็นใบ้ป่าวว่ะ.....แต่ก็ชั่งแม่งเหอะ กูไปอยู่เฉยๆ กูไม่สนใจมันหรอก"

คนห่าอะไรไม่พูดแม้กะคนในบ้าน สมแล้วที่เค้าเรียกกันว่า ไอ้ขรึม

17.45 น.@บ้านริว

"ริว ลูกเตรียมเก็บของที่ลูกจะเอาไปที่บ้านพี่รุ้งเลยนะ เดี๋ยวแม่จะได้ถยอยขนไปให้"

แม่สั่งผมให้เตรียมเก็บของของผมเพื่อที่แม่จะได้รีบขนไปให้ แต่ของของผมมันก็ไม่ได้มีอะไรมาก เสื้อผ้า ชุดนักเรียน ของใช้ส่วนตัว แล้วก็หนังสือเรียน หนังสือการ์ตูนอะไรประมาณนี้

"ริว เก็บเสร็จแล้วก็ลงมาทานข้าวเย็นนะลูก แม่เตรียมกับข้าวไวให้แล้ว"

"ครับแม่  จะเสร็จแล้วครับ"

เมื่อจัดกระเป๋าสำพาระเสร็จผมก็เดินลงมาทานข้าวกับพ่อแม่ตามปกติและเมื่อทานเสร็จผมก็อาบน้ำแล้วขึ้นนอนทันที

08.40 น.

หลังเคารพธงชาติเสร็จผมกับไอ้เต๋อก็มานั่งกินขนมที่โรงอาหารกัน ก่อนขึ้นห้องเรียน

พรึ่บ!!!!

เสียงมือของคนๆนึงวางมาบนโต๊ะที่ผมกับไอ้เต๋อกำลังกินขนมกันอยู่ ทำให้ผมอารมณ์เสียบวกกันตกใจหน่อย ผมเลยเงยหน้าขึ้นไปมองเห็นชายคนหนึ่งตัวขาวกว่าผมเล็กน้อย จมูกโด่ง ดูแล้วก็หล่ออะ แล้วส่วนสูงก็น่าจะ 175 ได้ยืนจ้องหน้าผมอยู่

"เห้ย!!! มึงเป็นใครวะ กล้าดียังไงมาทำตบโต๊ะคนอื่นอย่างนี้"

ด้วยความโมโหที่ไอ้หน้าหล่อมาขัดจังหวะการกินขนมของผมกับเพื่อนสนิท ผมเลยลุกขึ้นตระหวาดใส่มันไป

"ไอ้ริวใจเย็นก่อนอย่าไปมีเรื่องกับเขา"

ไอ้เต๋อมันพูดเสียงอ่อยๆ

"มึงใช่มั้ย ที่ชื่อริวอะ"

ไอ้หน้าหล่อมันถามผมในขณะที่ผมมองมันอยู่

"เออ ทำไม กูชื่อริวแล้วจะทำไม"

ผมถามมันกับด้วยความโมโห แต่อีกใจนึง มันรู้จักชื่อกูได้ไงว่ะ

"............"

มันไม่พูดอะไร แล้วมันก็หันหลังเดินกลับออกไปจากโรงอาหาร

เอ้า!!!!!

"ไอ้ห่า ถามแล้วก็ไม่ตอบ"

"ใจเย็นๆไอ้ริว มึงรู้มั้ยว่าไอ้นั้นอะใคร"

......................................................................................

ขอบคุณ นะคะที่เสียสละเวลามาอ่าน เค้าอาจจะใช้ภาษาในโซเชียลนะ

อาจจะไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ก็ของอภัยด้วยนะ 🙏🏻🙏🏻