Feeling 3

และทันทีที่น้องสาวตื่น...

เธอจะไม่ได้พบกับพี่ชายคนนี้อีกต่อไป....

...

"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก/กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด" เสียงหนุ่มสาวกรี๊ดร้องด้วยความหวาดกลัว

 ฉึก!!! ฉึก!!! เสียงอาวุธปักลงบนผิวกาย ดังสิบๆครั้ง และได้เงียบลงพร้อมกับคดีฆาตกรรมที่น่าสลดใจ

กลิ่นคาวเลือดแรงมาก แรงจนน่าอาเจียน 2ศพ หนุ่มสาว ได้ตกเป็นเหยื่อของคํ่าคืนนี้ คดีฆาตกรรมที่ไม่สามารถจับฆาตกรได้

โดนอาวุธแค่ไหนก็ไม่มีวันตาย ทั้งไฟ ถูกยิง ระเบิด ราวกับเป็นอมตะ นามว่า 'ไมเคิล ไมเยอร์' ฆาตกรโรคจิตที่ไม่

สามารถหยุดยั้งเขาได้.....เขาช่างเลือดเย็นและโหดเหี้ยม

.

.

.

.

.

.

ไมเคิลใช้ชีวิตเร่ร่อน ไม่มีอะไรเลย ช่างว่างเปล่าและไร้ตัวตน....

สิ่งที่เขานำติดตัวมาด้วยหลังจากวันนั้น วันที่ทำลายศีลธรรมกับผู้เป็นน้องสาว นั้นคือปิ่นปักผม

เขาจำมันได้ดี ปิ่นปักผมมีกระดิ่งเล็กๆ2ลูก เขาเป็นคนซื้อให้ลอรี่ตอนเด็กเพื่ออนาคตเธอจำเป็นต้องใช้มัน

วันนั้น หลังการสร้างสายสัมพันธ์ต้องห้ามกับน้องสาว เขาอุ้มเธอไปที่เตียง และเดินออกมาจากบ้านหลังนั้น

พร้อมกับปิ่นปักผมของเธอ อย่างน้อยก็เป็นของดูต่างหน้าได้ ถึงจะอีกไม่นาน......

ไมเคิลมาพร้อมกับยามรัตติกาลที่หนาวเหน่บและชวนหวาดกลัว ในเวลาเดียว

ลอรี่ช่างแตกต่างกับเขาเหลือเกิน ลอรี่เป็นร่าเริงสดใสและบริสุทธิ์ดุจดวงตะวัน

ต่างกับเขาที่เลือดเย็นและชวนหนาวเหน่บดั่งราตรี

ตะวัน กับ ราตรี ที่ไม่สามารถมาพบกันได้

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ปัง!!!! ปัง!!!! ปัง!!! เสียงกลไกของปืนดังขึ้น  ผู้ถือกระบอกปืนคือ ดร.Sam Loomis

จิตแพทย์ที่เคยเป็นผู้รักษา ไมเคิล ไมเยอร์ หลังที่ ดร.แซม รู้ว่าไมเคิลได้จับตัวลอรี่มาเพื่อเหตุผลบางอย่าง

เขาจึงรีบขับรถไปหาไมเคิล เพื่อช่วยลอรี่ จนเจอกับโกดังร้าง เขาจึงยิงไมเคิลเพื่อช่วยเธอที่หมดสติอยู่

กริ๊ง เสียงกระดิ่งเบาๆดังขึ้น หลังจากที่ไมเคิลลงไปนั่งกับพื้นโดยมีลังพิงหลังอยู่ กริ๊ง เสียงบางอย่างดังขึ้นเบาๆ

เบาพอที่ลอรี่จะได้ยิน ลอรี่ค่อยๆเดินไปหาไมเคิลอย่างช้าๆ

"เดี๋ยว! ระวังตัวหน่อย เดี๋ยวมันก็ฟื้นขึ้นมา" ดร.แซมเอ่ย ลอรี่คุกเข่าข้างร่างไมเคิลและยืนมือล้วงเขาไปในกระเป๋ากางเกง

".............." เธอค่อยหยิบมันออกมา กริ๊ง ปิ่นปักผมมีกระดิ่งเล็กห้อยด้วยผ้า ".....ฮึก ฮึก" เธอร้องไห้ออกมา

พร้อมกับความเข้าใจอะไรหลายๆอย่าง

ไมเคิลคือพี่ชายแท้ๆของเธอ

คนที่ซื้อปิ่นปักผมให้เธอตอนเด็กๆก็คือเขา

คนที่รักเธอจริงๆก็คือไมเคิล

ไมเคิล..........

ลอรี่ลูบหน้ากากสีขาวโคลนของเขา "ฉันรักเธอนะ...." ลอรี่เอ่ย   "ลาก่อน" ลอรี่หยิบอาวุธของไมเคิลแทงไมเคิล

ไม่ยั่ง แทงเขาทั้งนํ้าตา

แทงเขาในฐานะฆาตกร

แทงเขาในฐานะพี่ชาย

แทงเขาในฐานะ คนรัก

"อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!"

กริ๊ง

FIN