โลกปิศาจนั้นแสนโหดร้าย ทารุณ และเต็มไปด้วยความมืดมิดที่ไม่อภิรมย์…
นั่นคือสิ่งที่ผมคิดก่อนหน้าที่จะเดินทางมายังดินแดนปิศาจแห่งนี้ในฐานะ “ครูฝึกของเจ้าชาย”
ทว่าสิ่งที่ผมคิดกลับผิดหมด ดินแดนปิศาจนี่เต็มไปด้วยแสงสีเสียงยิ่งกว่าโลกมนุษย์เสียอีก!
แต่อะไรก็ไม่น่าปวดหัวเท่าการที่ผมถูกส่งมาพักที่ Monster’s H.
บ้านพักที่เต็มไปด้วยปิศาจนิสัยแปลก!
มาสเตอร์…เจ้าของบ้านพักผู้สวมหน้ากากจิ้งจอกเอาไว้ตลอดเวลา
เซน…น้องชายของมาสเตอร์ที่นิสัยกวนเบื้องล่างสุดๆ
ฮาเกน…ปิศาจเรือนผมสีแดงที่วันๆไม่ทำอะไรนอกจากพังกำแพงบ้านพัก!
พ่อบ้านสเวน…พ่อบ้านชีกอของหอพักที่ชอบขโมยกางเกงในผมไปสวมหัว!
ซากุไร…ปิศาจที่สวมผ้าปิดปากเอาไว้ตลอดเวลา เขาแทบไม่พูดกับใครเลยในแต่ละวัน
ออสการ์…ปิศาจหมาป่าที่ชอบมาอ้อนให้ผมลูบหัวเป็นประจำ
และสุดท้าย…สมาชิกใหม่ที่ย้ายเข้ามาอยู่ไล่เลี่ยกับผม เจ้าชายลูเซียโน่…
“นี่! เจ้าน่ะเหรอครูฝึกของข้า”
ชายหนุ่มร่างสูงโปรงในชุดสีแดงโออ่าบ่งบอกถึงความเป็นเจ้าชายชี้นิ้วมาที่ผม…
ไอ้ปิศาจนิสัยเอาแต่ใจและทำตัวใหญ่คับฟ้าแบบนี้น่ะเรอะจะขึ้นเป็นราชา!
คุณพ่อครับ…แบบนี้มันงานหินชัดๆเลยไม่ใช่หรือไง?
แนะนำตัวละคร
นอกจาจะต้องรับมือกับความเอาแต่ใจอย่างหาทีเ่ปรียบไม่ได้ของเจ้าชายแล้ว
ผมยังต้องมาปวดหัวกับปิศาจจอมหาเรื่อง ( ป่วน ) ทั้งหกตัวอีกหรือเนี่ย?!!!
แบบนี้ก็อยู่ในหน้าที่ของนักล่าปิศาจด้วยเหรอครับ...คุณพ่อ?
Guest
