หากเจ้าสงสัยว่าข้าเป็นใครนั้น ข้าก็คงบอกเจ้าได้แต่เพียงว่า ข้าไม่ใช่ใคร หรืออะไรทั้งสิ้น ข้าไม่มีตัวตน ไม่ใช่ความว่างเปล่า ไม่มีสถานะ ไม่มีปรากฏการณ์ ไม่ใช่ทั้งที่นี้หรือที่ไหน ไม่มียาว ความกว้าง ความสูง รูปร่างหรือใดๆทั้งสิ้น ข้ารู้ทุกอย่างทั้งปวงในจักรวาล แต่นั้นไม่ใช่สิ่งที่ข้ามาเพื่อพูดกับเจ้าในวันนี้ สิ่งที่ข้าจะบอกเจ้า ก็เพื่อให้เจ้าได้รู้ในสิ่งที่ดินแดนอื่นมี มันช่างมหัศจรรย์ไม่น้อยกว่าดินแดนของเจ้าเลย จักรวาลที่เจ้ารู้ นั้นยังห่างไกลความเป็นจริงยิ่งนัก มนุษย์เฉกเช่นเจ้ามีประมาณไม่ถ้วน สิ่งมีชีวิตที่มีฤทธิ์มาก มีอนุภาพมากก็มีประมาณไม่ถ้วนเช่นกัน หากเจ้าใคร่จะรู้ ข้าก็จักบอก ดังเรื่องที่เจ้าจะได้ยินได้ฟังดังต่อไปนี้
หากเจ้าสงสัยว่าเรื่องที่ข้าจะเล่านี้มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่ ข้าก็คงบอกได้แต่เพียงว่า หน่วยนับเวลาของมนุษย์อย่างเจ้า ไม่สามารถที่จะให้คำนิยายหรือกำหนดค่าเป็นตัวเลขอย่างที่เจ้ารู้จักได้เลย
ดวงดาวแห่งหนึ่งซึ่งอย่างห่างจากที่ ที่เจ้าอยู่มาก ดาวทั้งดวงเป็นสีเขียว เพราะพฤกษาแห่งลาฟ พฤกษาเหล่านี้พิเศษกว่า พฤกษาบนดาวของเจ้าเพราะ พฤกษาแห่งลาฟ สามารถเนรมิตที่สิ่งอย่างแก่ผู้ที่ครอบครองมันได้ และดาวทั้งดวงนั้นก็เต็มไปด้วยพฤกษาแห่งลาฟ มนุษย์ที่อยู่บนดาวนั้นจะเรียกตนเองว่า คากะ และพวกเขาจะมีอายุ 200 ปี ซึ่งพวกเขาจะไม่มีทางตายก็อายุไขนั้นเป็นอันขาด อย่างที่เจ้าได้รับรู้ เนื่องจากพฤกษาแห่งลาฟให้ทุกสิ่งอย่างได้ ประชากรบนดาวนี้ จึงไม่มีการแก่งแย่ง การฆ่าฟัน เมื่อกระทั้งความอดอยาก เพราะการมีทุกอย่างเกินไป ชาวคากะ จึงไม่มีความห่วงกั้นต่อสิ่งใดเลย ไม่ว่าจะเป็นภริยาของตน สามีของตน บุตรของตน วันแล้ววันเล่า ปีแล้วปีเล่า ทุกสิ่งก็เริ่มมีการเปลี่ยนแปลง เมื่อจำนวนพฤกษาแห่งลาฟ เริ่มมีจำนวนที่ลดลง ผู้คนในดาวต่างไม่ตระหนักถึงโทษของมันเลย เพราะพวกเขาไม่เคยใช้แม้กระทั่งความคิด การที่จะนึกคิดสิ่งใดจึงฟังเป็นเรื่องน่าตลกสำหรับดวงดาว ดวงนี้ กาลเวลาล่วงเลยไปกว่าหลายล้านปี พฤกษาแห่งลาฟ ได้สูญหายไปกว่าครึ่งดาว ผู้นำจักรวรรดิซึ่งอยู่ฝั่งที่พฤกษาแห่งลาฟสูญหาย ก็เริ่มตะหนักถึงภัยอันจะเกิดขึ้นในอนาคต!
Guest
