"ไอ่ฟลุ๊ค ทำอะไรของมึงเนี้ย" ผมต่อว่าไอ่ฟลุ๊คไปอย่างหัวเสีย ก็ดูมันสิครับผมแค่โดนเศษแก้วบาด มันจำเป็นต้องอุ้มผมขนาดนี้มี้ย
"ก็พี่เลือดไหล ขาก็เจ็บจะเดินได้ไงเล่า" มันพูดขณะอุ้มผมพาไปที่เตียงในห้องนอนของมัน
"กูยังไม่ได้บอกเลยนะว่ากูเดินไม่ได้ ปล่อนกูลงเดี๋ยวนี้!!" ผมยื่นคำขาด มันทำแบบนี้ผมดูอ่อนแอจริงๆ
"ไม่ปล่อย แล้วพี่ต้องทำแผลก่อนกลับด้วย" มันพูดหน้าตายเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เพี้ยะ!!
ผมใช้มือตบหน้ามัน ไม่ได้แรงขนาดนั้นหรอก เพราะมันไม่ถนัด มันหันมามองผมตาขวาง
"พี่อิมเมจผมพูดกับพี่ดีดีแล้วนะ" มันพูดเสียงกดต่ำจนดูน่ากลัว จากนั้นมันก็พลักผมลงบนเตียงแล้วขึ้นคร่อมร่างผมไว้ ไม่นะมันจะทำอะไรสถานการณ์แบบนี้มันเสี่ยงมากๆ
"จะทำอะไร ไม่ทำแผลกูละ เลือดมันไหลเยอะแล้วนะ" ผมพูดเสียงสั่นขณะที่มันก้มหน้าลงมาช้าๆ
"ผมว่าทำให้เลือดอย่างอื่นมันไหล น่าจะสนุกกว่านะพี่" มันพูดเสร็จจากนั้นมันก็ละเลงจูบลงบนปากของผม นี่ผมจะเสียซิงแล้วเหรอ แถมยังเสียให้ผู้ชายอีก
ฝากด้วยนะค้าาา ไลท์แต่งเรื่องแรกเลยค่ะ ติชมได้ค้าา ><
Guest
