right underor
เพราะว่าผม...รักเธอมากเกินไปเส้นกั้นระหว่างเราเลยถูกขีดให้หนาขึ้น
เพราะผมรักเธอมากเกินไป...เขา...เลยขีดเส้นให้เธอหลุดพ้นไปจากหัวใจของผมถาวร....
ตั้งแต่เล็กจนโต ตอนนั้นกูรักมากยังไงตอนนี้ก็ยังเป็นยังงั้น...
BY :: THEHALFMOON
OPEN :: 2017-03-06
ไม่ได้ชอบสีชมพู...แต่ชอบคนชื่อสีชมพู
เส้นกั้นบางๆ ระหว่างคำว่าพี่น้อง...กับสองเรา
"กอดหน่อยได้มั้ย...."
ร่างสูงตรงหน้าเอ่ยออกมาเสียงแผ่วนานแล้วน่ะที่ฉันไม่ได้เจอเขาพี่ชายที่ฉันรักที่สุดในชีวิตนี้ 'พี่ซัน'
เป็นเวลาเกือบครึ่งปีที่พี่ซันไม่กลับบ้าน ครั้งนั้นฉันจำได้ว่าพี่ซันทะเลาะกับคุณพ่อ...เขาสองคนทะเลาะกันหนักมากจริงๆ จนแล้วจนรอดพี่ซันก็ออกจากบ้านไปพร้อมกับพี่ชายอีกคนของฉัน 'พี่ซีล' เราสามคนเป็นพี่น้องกัน...เราเป็นพี่น้องต่างสายเลือด แต่ในระหว่างที่เราอยู่ด้วยกันพี่ซันกับพี่ซีลรักและเอ็นดูฉันมาตลอดพวกเขาเอ็นดูฉันเหมือนน้องสาวแท้ๆคนหนึ่ง โดยเฉพาพี่ซัน...เรามีคำสัญญาที่ให้กันไว้มากมายถึงจะเด็กฉันก็จำมันได้ดี ...'พี่ไปไม่นานเดี๋ยวก็กลับแล้ว สัญญามั้ยว่าพิงค์จะรอพี่' เขาบอกไปไม่นานแต่ที่เขาไปคือเกือบปีเต็ม...คนรอก็ต้องอดทนรอใช่มั้ย?
"พี่ซันหอมแก้มพิงค์ด้วยได้มั้ยคะ?..."
"จูบเหมือนที่เคยจูบด้วยได้หรือป่าว?..."
"ครับ...เด็กดีของพี่"
"ผมเลี้ยงของผมมา ผมก็รักของผมม้ะ? น้องเป็นของผมมีสิทธิ์อะไรมาห้ามไม่ให้ผมเข้าใกล้น้อง!!?"
"...พิงค์รักพี่ซันน่ะ พี่ซันก็รักพิงค์มากใช่มั้ย?ถ้าพี่ซันรักพิงค์พี่ซันห้ามแบ่งความรักไปให้คนอื่นน่ะ!!"
"ก็ไม่เคยบอกว่าตัวเองเป็นคนดี ออกจะเหี้ยซะด้วยซ้ำ แต่รักใครก็รักจริงป่าวว่ะ?!"
ซันกล่าว...
"ความรักกับความผูกพันธ์แตกต่างกันตรงไหนบ้างเนี่ย?!"
พิงค์ถาม...
TALK
จับอันนั้นมารวมอันนี้จับอันนี้มารวมอันนั้น ผลรวมๆก็ออกมาเป็นแบบนี้อ่ะ เหอๆ
เรื่องนี้มาแนวพี่น้องความสัมพันธ์ที่จะลึกซึ้งก็ไม่จะห่างเหินก็ไม่อีกอ่ะแหล่ะ....แนวไหนไม่รู้แต่โทนสีชมพูแบบนี้ก็ออกมาแนวน่ารักๆเลยแล้วกัน
แต่อย่าวางใจไป พี่ซันคนซึนของเรามันรักจริงน่ะเฮ้ย! แต่ก็ไม่ได้เป็นคนดีไง เออยังไง??? ....
ทยอยลงเรื่อยๆค่ะบางทีก็อาจจะหายไปบ้าง ขอความกรุณาเข้าใจไรท์นิสนึง ช่วงนี้ค่อนข้างยุ่งๆหายบ้างมาบ้างก็อย่าว่ากันเนาะ
...รับรองว่าคุณจะต้องตกหลุมรักน้องพิงค์ของเรา...♥
Guest
