อรุณรัก ร้าวทรวง

" ไสหัวออกไปจากห้องของชั้น!!! ชั้นเกลียดเธอ ได้ยินไหม!!! วาร์ริน ชั้นเกลียดเธอ!!!" แวลูซตะคอกใส่หน้าหญิงสาวเสียงดัง เมื่อพบว่าเธอ

อยู่ในห้องนอนของเขา

" วาร์ต้องแคร์ด้วยเหรอค่ะ วาร์เป็นภรรยาของพี่แวร์นะค่ะ " หญิงสาวเอ่ยตอบ พลางมองหน้าผู้เป็นสามีตามนิตินัย

"  แต่ชั้นไม่รับ  ใครจะคิดว่าเธอเป็นเมียชั้นก็แล้วแต่  แต่ชั้นไม่เอา!!!" ชายหนุ่มตอกย้ำความมุ่งมั่นที่แรงกล้าของตน

" พี่แวร์เคยคิดถึงจิตใจของวาร์บ้างไหมค่ะ " วาร์รินเอ่ยถาม พลางมองหน้าสามีด้วยสายตาที่ตัดพ้อ ถงเธอจะไม่ร้องไห้ให้ใครเห็น แต่ใช่ว่าเธอจะไม่มีหัวใจเหมือนชาวบ้านชาวช่องเค้าสักหน่อย แค่เขาไม่แคร์ ก็ร้าวระบมไปทั้งใจ

" ไม่!! ได้ยินชัดไหม ไม่!!" แวลูซกระชากแขนวาร์รินเข้าหาตัวอย่างแรงก่อนผลักออกอย่างแร

เช่นกัน

โครม!!!เพล้ง!!

เสียงของหล่นลงพื้นเสียงดัง พร้อมกับเสียงของแตก ด้วยความที่วันนี้มารดาของทั้งสองไปงานแต่งงานญาติ ทำให้ทั้งคู่อยู่ด้วยกันเพียงลำพัง ถึงะมีคนใช้อยู่ในบ้านมากมาย แต่ไม่มีใครกล้าเข้ามาช่วยเลยซักคน

ร่างบางล้มลงไปกับพื้น โดนเศษกระจกรูปบาดแขนขวาเป็นทางยาวเลือดไหลออกมาอย่างน่ากลัว คงไม่มีใครซวยซ้ำซ้อนกว่านี้อีกแล้ว เพราะหัวของเธอฟาดเข้ากับขอบโต๊ะไม้อย่างแรง เลือดไหลออกมาพอๆกับเลือดที่แขนของเธอเอง

" ช่วยชั้นที ...ช่วยทำให้ชั้นตายๆไปที เหนื่อยแล้ว อึก ฮือๆๆ " หญิงสาวร้องไห้ออกมาอย่างสุดจะทน เธอพยายามแล้วนะ แต่มันเกินขีดจำกัดของเธอแล้วจริงๆ เหนื่อยมากแล้ว แม่จ๋า วาร์อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม

ชายหนุ่มมองภรรยาของตน ก่อนเอ่ยสิ่งหนึ่่ง ที่เบาหวิว แต่มันกลับเด่นชัดในโสตประสาทของเธอ

" น่าสมเพศ" ก่อนเดินจากไป  นี่สินะ  ที่เรียกว่า ตายทั้งเป็น

อึก ฮืออออ อึก ฮือๆๆๆ หญิงสาวสะอื้นไห้ปานจะขาดใจ แล้วสาวใช้ต่างพากันโทรเรียกรถพยาบาล พร้อมกับช่วยเหลือหญิงสาวด้วยความสงสารจับใจ

.

.

.

.

.

.

ไรท์บอกเลย พระเอกเรื่องนี้โหดมาก รังแกนางเอกของไรท์เก่งเหลือเกิน แล้วใจยังแข็งอย่างกลับหินเสียอีก สุดท้ายเรื่องราวจะจบลงอย่างไร จะมีความคตลกปนน้ำตามาแค่ไหน มาลุ้นไปพร้อมๆกันค่ะ