"ม..มันไม่เห็นอย่างที่คิดเลย.." วิคเตอร์ได้เเต่คิดว่าออนเซ็นที่ผมพูดถึงจะเป็นบ่อน้ำส่วนตัว ไม่สาธารณะ เเละ มีที่ปกปิด เเต่ไม่ใช่ มันอยู่กลางหิมะอันหนาวเหน็บที่เปิดเผย..
สีหน้าของเด็กน้อยเปลี่ยนไปทันที..
" วิคเตอร์ ไม่ต้องคิดมากนะเเค่ลงเเช่น้ำสบายๆเอง "
" มันน่าอาย.." ออนเซ็นบ้านใคร เค้าเเช่น้ำตอนใส่เสื้อผ้าล่ะครับ..ออนเซ็นที่สบายน่ะ ต้องทำให้ร่างกายเบาที่สุด..
ใช่..ต้องไร้อาภร...
อยากเห็น...ผมอยากเห็นวิคเตอร์ในตอนนี้
ดันปลูก'อีรอส'ขึ้นมาซะเเล้ว...
" ไม่น่าอายหรอกครับ..ถ้าวิคเตอร์มา ผมจะถอดเเว่นนะครับ"
"จ..จริงหรอ ง..งั้นออกไปนะ "
"ครับ^^"
เด็กน้อยดีใจ พลัน ก้าวเท้าออกมาจากดงไม้ไผ่ ร..ไร้ที่ติ สัดส่วน ผิวพรรณ พร้อมใบหน้าเเต้มความอับอายเล็กน้อย..วิคเตอร์เป็นเด็กที่น่ารักที่สุดที่ผมเคยเจอมา..
"สบายจังเลย.. เเต่มันไม่ด--"
"ไม่ครับ ดูดีมากครับ วิคเตอร์เข้ามาใกล้ๆผมสิ^^" เส้นประสาทผมเริ่มกลับเเล้ว... เเน่นอน ผมคงไม่ทนกับ'ผีเสื้อตัวน้อยที่ล่อผม'ไว้อีกเเล้วล่ะครับ
" เเช่น้ำร้อนน่ะ..ต้องผ่อนคลายเสมอนะครับ ดังนั้น ผมมีเกมมาให้เล่นครับ^^"
" เกมไยหยอ?--อ้ะ!!"
.........(รีดเดอร์ทุกคน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยน้า//ดมกาวเเป๊บ^^)...
ร่างสูงเปลี่ยนทันที..
นิ้วเรียวยาวสอดเข้าไปในช่องทางของเด็กชายตัวน้อย ตอนนี้ สมองมันเลอะเลือนจนขาวโพลนหมด..
"ยูริ ท..ทำอะไรอ่ะ! ผม..เจ็บนะ"
"เกมนี้ต้องทำให้หนูน้อยวิคเตอร์มีความสุขที่สุดนะครับ " นิ้วของพี่เลี้ยงเริ่มตวัดไปมาเเละเข้าไปลึกมากขึ้น..
"อ..อ้า!!! ม..ไม่เอา.." เด็กชายไม่มีสติอะไรอีกเเล้ว.. เขายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองถูกทำอะไรอยู่.. ถึงกระนั้น นิ้วของร่างสูงที่ยาวสุดก็เพิ่มเเรงทวีคูณมากไปอีก..
" อ้าาาาา!! "
เเละเด็กน้อยก็ถึงขีดจำกัด..
"ม..ไม่เอาเเล้ว ไม่อยากเล่นเเล้ว.."
" เเต่หนูดูสนุกกับมันมากเลยนะ วิคเตอร์ " 'อีรอส'มองไปที่ 'ของของเด็กน้อย' ที่กำลังสั่นริกเเละมีน้ำสีสวยไหลตามทางลงมา.. เขาจ้องเเขม่งจนเด็กน้อยละอายใจ..
" ม..มัน เจี๋ยว หนิ! มันรู้สึก..เเปลกๆ"
"งั้นเราลองมาเล่นเกมกันอีกรอบนะครับ วิคเตอร์จะได้หายเเปลกใจ.."
"ฮ..ฮ้าาา!!"
ไม่ทันไรหมาป่าที่สลัดตัวตนที่เป็นเเกะออกเป็นก็จู่โจมหนูน้อยหมูเเดงเเทบไม่ได้ตั้งตัว..
ร่างสูงซุกไซ้ที่ซอกคอขาวของเด็กชาย ก่อนจับเม้มริมฝีปากเเสดงความเป็น'ผู้ปกครอง'เเก่หนูน้อย..
"เจ็บ..คอ..จัง มะกี้ ยูริทำไร?"
" ทำเครื่องหมายว่าผมเป็น'ผู้ปกครอง'ของวิคเตอร์เต็มตัวเเล้ว..
วิคเตอร์ต้องทำตามคำสั่งของผมนะครับ เข้าใจใช่มั้ย เด็กดี^^"
"อ..อื้ม ยูริจะให้ทำอาไยอ่ะ?"
หนูน้อยถามปีศาจนาม'อีรอส'ว่าเขาต้องการอะไร? เขาจึงยืนตระหง่านขึ้น..
"กติกาของเกมคือ วิคเตอร์จะต้องเก็บเเต้มให้ครบ เเล้วจะได้รางวัลจากผมครับ^^ "
"ด่านเเรก..วิคเตอร์ต้องดูเเล 'เจ้านี่'.. ^^" สิ่งที่เด็กน้อยเห็นคือ สิ่งหนึ่งเขาก็มีเช่นกัน เเต่..มันใหญ่มาก..ใหญ่กว่ามาก.. เด็กน้อยตกใจไปช่วงขณะ..
" เค้า...เค้าทำไม่เป็น"
" คิดซะว่าเป็น 'ไอศกรีม' ล่ะกันครับ " เด็กพอรู้ทางไป พลางจับ 'ไอศกรีม' เเล้วลิ้มลองมัน..
..มันเริ่มทำให้เด็กน้อย 'สนุก' มากยิ่งขึ้น...
เเล้วมันต้องกระตุก.. ปลดปล่อยน้ำสีใสออกมาเเต้มใบหน้าน้อยๆของเด็กชาย...
" ยูริ..มันเปื้อนหมดเลย.."
" ฮ่า ฮ่า.. งั้นด่านสอง...วิคเตอร์ลองกลืนมันลงไปสิ " ปีศาจสอนน้อยหนูในสิ่งที่มากกว่าวัย... น้อยกลืนน้ำสีขาวใสลงคอ.. อร่อยใช่ไหม?อยากได้อีกหรือเปล่า?
"อ..อร่อยจังฮะ ^^"
"เเล้ว 'อยากได้มัน'อีกหรือเปล่าครับ?"ปีศาจเริ่มเเผลงฤทธิ์จนได้...
" อยากได้!"
"เเล้วครบสองด่านหรือยังนะ~^^"
"ครบเเล้วฮะ! "
"จำได้ด้วย วิคเตอร์เก่งจังเลย.. ผมต้องให้รางวัลซะเเล้ว^^"
ร่างสูงอุ้มเด็กน้อยวางบนหน้าตัก นัยตาฟ้าใสจ้องตรงไปที่ตาสีเเดงเลือดของอีกฝ่าย..รางวัลที่เขาอยู่ไม่รู้ มันเจ็บมาก...
เเละ...สนุกมาก...
" ถ้าผมให้รางวัลเเล้ว..วิคเตอร์จะไม่เจ็บ..ใช่ไหมครับ?"
"ไม่เจ็บอยู่เเล้-- อ้ะ!!!!"เเค่เสี้ยงวินาทีที่ตอบไป ปีศาจก็จัดการกับอาหารรสโอชาทันที!
เเก่นกลางสอดเเทรกเข้าไปในช่องทางรักของเด็กชายตัวน้อย..
"อึก...อ้าาาาาา .."
"ว..วิคเตอร์ ไม่เป็นไรนะครับ?"
"ไม่ฮะ..ม..มันเเค่ร้อน..ป๋มไม่เจ็บหรอก!"
"ต่อ..เลยนะ"ปีศาจเว้นช่วงซักพักเเละเริ่มทวีความเเรงมากกว่าเก่า..
เด็กชายร้องออกมาสุดเสียง น้ำใต้เบ้าตาเริ่มไหลลงมา เด็กชายไม่ได้ทรมานหรือเศร้า.....เเต่กลับกัน..เด็กชายมีความสุขมาก
"ฮ..ฮ้า อ..อึก ย..ยูริ..ร..เเรง..อีกฮะ!!"สมองของเด็กชายวิคเตอร์โปร่งโพลนไปหมด มีเเต่บางสิ่งบางอย่างที่หิวกระหาย..ซึ่งมันเกินกว่าเด็กจะรับได้
เเละมัน..ก็เกินขีดจำกัด..
"อ..อ้าาาา!" น้ำสีขาวของปีศาจฉีดเข้าทั่วร่างกายของเจ้าชายตัวน้อย ใบหน้าเต็มเปี่ยมไปด้วยหยาดน้ำตาเเละรอยยิ้มที่เกินบรรยาย..
เเฮ่ก..เเฮ่ก...
" วิคเตอร์ สนุกมั้ยคร-- อุ้บ!" ร่างสูงไม่ทันถาม เด็กน้อยกลับจู่โจมด้วยริมฝีปากหวานฉ่ำเล็กน้อย..
เพียงจูบเล็กๆของเด็กชาย..ทำให้ชายหนุ่มกลับมามีสติอีกครั้ง..
" มันเป็นเกมที่สนุกที่สุดในชีวิตผมเลยฮะ!"
รอยยิ้มนั้น..สายตาออดอ้อนที่มีความสุข..
ด..เดี๋ยว!
ผมทำไรอยู่เนี้ย! ง..ไหงวิคเตอร์น้อยมาอยู่บนตักผมล่ะ.. ล..เเล้ว น้ำนี่ มันคืออะไร้!!!(?)
//ปิดฝากาวก่อน เดี๋ยวมากไปนะฮะ-..-//
Guest
