หนี้รักที่ไม่ได้ตั้งใจ

บทนำ

กรุงเทพมหานคร

“คุณหลางครับนี่คุณยุวมินทร์เป็นนักธุรกิจชาวไทยที่บอกว่าจะมีเรื่องมาปรึกษาคุณหลางน่ะครับ”

โรงแรมแห่งนี้เหมาะสำหรับการมาเจรจาส่วนมากที่แขกจะมาพักที่นี่ก็มีแต่นักธุรกิจที่แตกต่างต่างกันออกไปแต่ต้องเป็นเฉพาะ วีไอพีเท่านั้นที่จะเข้าได้

“สวัสดีครับคุณหลาง”ยุวมินทร์แนะนำกล่าวทักทายผู้ที่อยู่ตรงหน้าที่จะนำเรื่องมาปรึกษา

“สวัสดีครับคุณยุวมินทร์”หลางหลานเซ่อได้กล่าวสวัดสีไปเช่นกัน

“เชิญนั่ง”

“เอ่ออ”

“คุณมีอะไรก็พูดได้เลยเพราะยูรินเข๊ารู้ทุกเรื่องที่ผมรู้”

“คือว่า ธุรกิจของผมเนี่ยมันมีปัญหานิดหน่อยนะครับผมก็เลยอยากจะมาขอกู้เงินคุณหลางสัก 20,0000000 ล้าน”

“20, 0000000ล้านบาทไทยหรือ20, 0000000เหรียญฮ่องกง”

“20,0000000เหรียญฮ่องกงครับ”

“ก็เท่ากับ 80,0000000ล้านบาทไทย”

“ครับ”ยุวมิทร์ได้เอ่อยคำตอบออกไปอย่างนักแน่นว่าตนเองนั้นสามารถหามาใช้หนี้คุณหลางได้แน่นอนจึงตอบตกลงไป

คุณหลางได้ถามกลับไปว่า

“แล้วคุณจะนำเงินมาคืนผมเมื่อไหร่”

“ผมมมขอเวลาคุณอีกสัก สองเดือนแล้วกันครับ”

“พร้อมดอกเบี้ยร้อยละ30”

“555เรื่องนั้นไม่มีปัญหาหรอกครับผมนำเงินมาคืนคุณหลางทันแน่นอน”

“ถ้าอย่างงั้นก็ได้ตกลง”

“ยูรินจะเป็นคนจัดการเรื่องเงินให้คุณ”

“5555เยี่ยมมากเลยครับขอบคุณมากครับคุณหลาง”

“เดี๋ยวคุณต้องมีอะไรมาประกันก่อนว่าคุณจะไม่ชิ่งหนีไปไหน”

“ว่าไงละ คุณยุวมินทร์”

“เอ่อออ ลูกชายผม”

“ว่าไงนะ”

“ลูกชายผมครับ”

“ตกลง ถ้าคุณพร้อมเมื่อไหร่ผมจะนำคนไปรับลูกชายคุณทันที”

วันถัดมายุวมินทรืได้กลับไปบ้านแล้วคิดว่าจำนำลูกของตนเองไปให้คุณหลางดีเลยไม่เลยได้แต่คิดวิตกกังวลว่าสิ่งที่ทำนั้นมันถูกต้องหรือปล่าว

แหร่ๆบางส่วนอาจจะนำมาต่อบทจะคล้ายๆในละครเพราะคิดไม่ออกคะ