เหลือเพียงความทรงจำ

เหลือเพียงความทรงจำ Ep.2

วี : นี่นายมาทำอะไรตรงนี้ ทำไมไม่กลับบ้าน

...? : ผมไม่มีบ้านครับ

วี : งั้นไปบ้านชั้นก่อนละกัน

วีพลางเอามือไปจับเเขนของจองกุกเพื่อพยุงขึ้นมา เเต่ทว่า เขาไม่สามารถจับตัวจองกุกได้

(วียืนงงอยู่เเต่พยายามไม่คิดว่ามันคือสิ่งลี้ลับเขา
วีจึงถอดเสื้อคลุมออกมากันฝนที่ตกกระหน่ำ)

--คฤหาสน์ของเเทฮยอง--

วี : สวัสดีครับเเม่

เเม่ : จ่ะ นี่รีบขึ้นไปเปลี่ยนชุดเลยน้ะลูกเดี๋ยวปอดจะบวมเอา

วี:ครับ ทำไมเเม่ไม่เห็นทักเลยว่ามีเก็กน้อยคนนี้เดินมาด้วย วีพึมพำกับตัวเองเบาๆ

--ห้องนอนของวี--

จองกุกเลยลงไปนอนบนเตียงของวีพร้อมสั่นด้วยความหนาว

วีคิดในใจ เด็กนั่นไม่ใช่คนหรอทำไมเราถึง.. เห้อลองดูซักตั้ง (วีรีบวิ่งไปเตรียมกะละมังที่มีนำอุ่มเเละผ้ามา)

ไอ่วีตั้งจิตดีๆไว้น้ะเว้ย อาจจะไม่ใช่อย่างที่เราคิดก็ได้  วีตั้งจิตให้นิ่งพร้อมหลับตาปี๋เเล้วนำผ้าไปถูๆที่เเขนของจองกุก

เอ้ มันจะเป็นเหมือนที่วีคิดรึป่าวน้า
เเอดเเต่งกาก อาจสั้นไปหน่อย เเอดต้องอ่าน นส สอบ Fighting
ติดตามEp.3