"เสดสาดสู้ไม่สู้!!!!!"
"สู้!!!!!!!"
ตอนนี้คืองาน กีฬาสานสัมพันธ์
อยู่ในวันที่2ของงาน
ตารางคือ แข่งบาสเกตบอลกับแข่งวิ่งมาราธอน
"คริส!!!!"เสียงทุ้มดังขึ้นเรียกความสนใจจากชายหนุ่มที่กำลังวอร์มร่างกายอยู่
คริสหันไปมองร่างสูงแล้วยิ้ม
"สู้ๆนะ!!!!"สิงพูดพร้อมยิ้มให้
คริสหน้าแดงจัดแล้วตอบกลับไป
"ถ้าผมชนะพี่ต้องทำตามที่ผมขอนะ!!!!!"
"ตกลงครับ"
เวลาสนุกเริ่มขึ้นแล้ว!!!!
"ตอนนี้เศรษฐศาสตร์บุกแล้วครับ!!! โอ้ว!!! ชูดไปแล้วครับ!!!!!" พิธีกรพูดด้วยเสียงดังจนนักศึกษาบางคนต้องเอามือปิดหู
พูดเสียงดังกว่าไมค์...แล้วแม่งจะใช้ไมค์ทำหอกอะไรว่ะ
"นิเทศพยายามไล่ตามให้ทันครับ โอ้ว!!! เบอร์10ทำอะไรน่ะครับ!!!อู้ววววว ดั๊งไปแล้วครับ!!! สวยงามมาก!!!!"
คริสขบฟันเบาๆแล้วหันไปมองแต้ม
20:22
"แม่งเอ้ย"คริสสบถเบาๆแล้วหันไปมองคนอื่นๆในทีม ทุกคนเริ่มเหนื่อยแล้ว
เขาแพ้ไม่ได้....
"สู้ๆกันหน่อยสิ!!!! พวกเราต้องชนะคณะนิเทศให้ได้!!!"คริสพูดเสียงดังแล้ววิ่งไปแย่งบาสจากฝ่ายตรงข้าม
พลั่ก!!!!
"โอ๊ย!!"ร่างบางล้มลงไปนอนกับพื้นอย่างแรง เขากระแทกเขากับร่างสูงของฝ่ายตรงข้าม
กรรมการไม่ได้เป่านกหวีด เพราะเขาเป้นคนวิ่งไปเข้าไปหาฝ่ายตรงข้ามเอง
คริสกัดฟันแน่นแล้วพยายามลุกขึ้น คนอื่นวิ่งไปเพื่อแย่งบาสต่อ
ข้อเท้าของเขาพลิกและตอนนี้เขาก็รู้สึกปวดท้องมาก
ร่างบางลุกขึ้นมา ตอนนี้เหลือเวลา1นาที
"เห้ย!!!!คริสชูดเลย!!!!3แต้มเพื่อทีม!!!"เพื่อนของเขาส่งบาสมาให้
เขาต้องทำให้ได้!!!!เพื่อคณะ!!!!
ร่างบางกระโดดสูงแล้วชูดบาส
ลูกบาสลอยผ่านหัวของฝ่ายตรงข้ามไป ลอยเข้าไปในห่วงพอดี
"เฮ้!!!!!!!!!"เสียงเฮ้ดังกึกก้องทั้งโดม
คริสทรุดลงไปนั่งแล้วหอบ เขาปวดท้องมาก
"คริส"ร่างสูงลงมาจากอัฒจรรย์แล้วพุ่งเข้าไปดูอาการของร่างบาง
"ไหวรึปล่าว เจ็บตรงไหนรึปล่าว"ร่างสูงอุ้มร่างบางขึ้นแล้วถามอาการ
"ผมปวดท้องนิดหน่อยครับ"คริสลูบท้องน้อยเบาๆ ตอนนี้เขาเริ่มหายดีแล้วล่ะ ยกเว้นข้อเท้าที่แพลง
"ข้อเท้าแพลงสินะ"สิงพาร่างบางไปที่ห้องพยาบาล
มีสายตาอิจฉาสายตาหนึ่งส่งมาให้ทั้งคู่
แหวนกำมือแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในเนื้อ
"เมื่อไหร่สิงจะหมดรักแกสักที!!!!"
แกต้องตาย....ไอ้น้องเลว
Story:หมั้นโล่ว
กลับมาแล้วววววววววทุกคนเราคิดถึงงงงมากกกก
Guest
