ฮัลโหลๆ คุณพ่อคะ มะนาวถึงสนามบินแล้วนะคะ ลูกน้องของคุณเอารถมาไว้ให้มะนาวแล้วใช่มั้ยคะ เดี๋ยวมะนาวขับกลับเองค่ะ แล้วเจอกันที่บ้านนะคะพ่อ ---- พูดยาวๆ ปะป๊า ยังไม่ทันได้ตอบฉันสักคำ ฉันก็กดตัดสายท่านเรียบร้อยแล้วจร้าาาาาา
นี่แหละ ฉันละ คุณหนูมะนาว สาวสวย สูงยาว เข่าดี ฝีปากกล้า อวบอึ่ม มั่นใจในตัวเอง พ่อรวย มีไรป่ะ (นี่ชมตัวเองก็เป็นนะ)
ปั๊ง ปั๊ง ปั๊งงงงงงงงง ว้ายยยยย ย ! นี่มันเสียงปืนใช่มั้ย ??? โอ้ยยยยย ย ! อกอีแป้นจิแตก ชีวิตของคุณหนูมะนาว ลูกสาวคนเล็กของเจ้าของเกาะผู้ร่ำรวยที่สุดในประเทศ ต้องมาเจอกับอะไรที่มันเสี่ยงกับความตายขนาดเน้ ! ? ??
กรี๊ดดดดดด ด !!! ว๊ายยยยยย ย ย !! นี่นายจะทำอะไรก็ทำสักทีสิ ! พาชั้นออกไปจากที่นี่ เดี๋ยวนี้ ตอนนี้เข้าใจมั้ยยยยยย ? -- เสียงของชั้น ที่ตะคอกก็ไปเพราะความกลัว ก็แหง่ละสิ ! ชีวิตของชั้นตอนอยู่ที่ลอนดอนสุขสบาย ไม่มีใครมาตามไล่ยิงเอาเป็นเอาตายอย่างนี้หรอก !!
ว่าแต่...อีตานี่เป็นใคร มาพาชั้นวิ่งหลบกระสุนทำไมกัน?!?
นี่นายยยย ฉันตะโกนถามอีกครั้งเมื่อเข้าไม่สนใจฉันเลยยยย (มันน่ามั้ยละ มีสาวสวย อวบอึ๋ม ตาโต ผมยาว มาอยู่ตรงหน้ายังทำเมินใส่) เชอะ เชอะ เชอะ !
ระหว่างที่ฉันกำลังครุ่นคิด จินตนาการความงามของฉัน --'-- นี่คุณช่วยเงียบก่อนได้มั้ย ก่อนที่ผมจะเอากระสุนยัดปากของคุณ! ชายนิรนามคนนั้นหันมาตะคอกใส่ฉัน และะะะะะ
สตั๊น ! ! !! แปรปปปป !! 5 วิ ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าฉันตอนนี้ ,,, :$ ในตาของเขาน้ำตาลเป็นประกาย ปากสีชมพูอ่อนๆ ขนคิ้วเข้มเรียงกัน จมูกโด่งได้รูปหยดน้ำ ผมรากไทรยาวปรกหน้าผาก รับกับใบหน้าคมๆ เข้มๆ ของเขา แผ่นอกชัดทั้งที่ยังไม่ได้ถอนเสื้อ โอ้ย ! นี่มันชายในฝันของฉันชัด แต่...เดี๋ยวนะ!! สติค่ะมะนาว ดึงสติด้วยค่ะ !
นี่ !,,..! นายเป็นห๊ะ ! ถึงได้กล้าพูดจาก้าวร้าวกับชั้นขนาดนี้ นายรู้มั้ย ชั้นลูกใคร ? ฉันตะโกนใส่หน้าเขาอย่างไม่เกรงกลัว (ถึงแม้ในมือเขาจะมีปืนก็เถอะ แหะๆ)
นี่คุณช่วยหุบปากของคุณก่อน ถ้าคุณยังไม่อยากตาย เดี๋ยวพวกมันก็ได้ยินหรอก ---- เขาพูดขู่ฉัน แต่คนอย่างยัยมะนาวหรอจะกลัวคำขู่ """"!
ไม่โว้ยยยยยยยย !! !!! นี่คุณจะไม่หยุดแหกปากใช่มั้ย?? เขาถามฉันด้วยน้ำเสียงโมโห ><
ใช่..แล้วจะทำไม และฉันก็ตะโกนต่อ....ทางนี้!! ความจริงฉันก็กลัวตายนะ แต่ฉันเกลียดนายนี่มากกว่า,,,
Guest
