-- บทเริ่ม --
ในค่ำคืนที่ดาวเต็มฟ้า
ความมืดถูกเติมเต็มด้วยเสียงหริ่ง เรไร
ใบไม้พัดเคลื่อนตามสายลม
เสียงนกร้องเจื้อยแจ้วเรียกเหยื่อโชคร้ายที่หลงกล
หรือจะเป็นหมู่มวลความฝันที่พัดอวลอลในอากาศ
กระท่อมหลังน้อยกลางป่าไปยี่หระต่อสิ่งเหล่านี้ สมาชิกทุกคนในบ้านอยู่กันอย่างอบอุ่น
ไร้ความหวาดกลัวต่อความมืดที่กล่ำกรายมาเยี่ยมเยือนทุกคืน
บางคืนถึงขั้นเงียบเชียบไม่มีแม้เสียงหายใจของสิ่งมีชีวิต
แต่สี่ชีวิตในบ้านหลังอุ่นยังคงนอนหลับในอ้อมกอดของกันและกันอย่างผาสุก พร้อมหนังสือสีเหลืองนวลเหมือนดวงจันทร์วางอย่างเป็นระเบียบอยู่ข้าง ๆ
พลันสายลมพัดปรี่เข้าหาหนังสืออย่างรวดเร็วเผยให้เห็นตัวหนังที่เรียงกันอยู่ในหน้ากระดาษอย่างแน่นเอี้ยด
เริ่มต้นบรรทัดแรกด้วยคำว่า
'แสงหนึ่งของพระจันทร์...'