“อะไรวะ”
“กูกับไอกิโดนยา” นัมจุนพูดจบแทฮยองก็เบิกตากว้างทันที
“ห้ะ! โดน”
“เออ”
“พวกมึงก็ช่วยตัวเองไปเรื่อยๆเดี๋ยวยาก็หมดฤทธิ์” แทฮยองบอก
“หึ มีมึงแล้วกูจะช่วยตัวเองเพื่ออะไร ขอโทษเพื่อน” ยุนกิพูดจบก็ขึ้นคร่อมแทฮยองพร้อมประกบปากทันที นัมจุนที่เห็นดังนั้นก็ค่อยๆปลดกางเกงขาเดฟรัดรูปของแทฮยองออกช้าๆอย่างเบามือตามด้วยเสื้อเปิดไหล่สีสวยจนแทฮยองที่เพิ่งผานจูบที่เร่าร้อนกับยุนกิมาอึ้งค้าง
“อ๊ะ อึก กูเป็นเพื่อนพวกมึงนะ” แทฮยองพูดเตือนสติเพื่อนรักทั้งสอง
“ไม่เป็นไร มีมึงเป็นเมียก็ได้ ดีซะอีก” นัมจุนพูดจบก็ก้มลมไปรัวลิ้นที่ยอดอกสีสวยของร่างบางจนครางไม่เป็นภาษา
“อ๊ะ อื้ออ อ๊ะ อ๊ะ”
แก็ก
เสียงเปิดขวดเจลดังขึ้นแทฮยองที่กำลังเคลิ้มเบิกตากว้าง
“พะ...พวกมึงจะเสียบด้วยหรอ” แทฮยองคิดว่าเพื่อนรักจะให้ออรัลให้เฉยๆแต่นี่ไม่ใช่
“เออสิ” นัมจุนพูดจบ เนื้อเจลเย็นก็ถูกละเลงลงบนรอยจีบสวยพร้อมๆกับก้านนิ้วยาวที่สอดแทรกเข้ามา
“อมให้หน่อยดิ” ยุนกิรูดซิปกางเกงของตนเองออกพร้อมยื่นไปที่ปากของแทฮยอง
“อื้ออ ฮึก อ่ะ เอ็บ” ก้านนิ้วยาวของนัมจุนที่ล้วงลึกเข้าไปพร้อมๆกับกางออกทำเอาทฮยองน้ำตาไหลออกมา ไม่เคยมีใครกางนิ้วและใช้เล็บครูดไปกับช่องทางเขามาก่อน
“กูเข้าละนะ” นัมจุนไม่รอให้แทฮยองตอบรับก็จัดการนำลูกชายที่บวมเป่งสอดใส่เข้าไปในช่องทางสีสดทันทีจนมิดด้าม
“อ๊าาาาาา” เสียงครางหวานออกมาจากปากของแทฮยองที่กำลังลิ้นละเลงไปทั่วแกนกายบวมของยุนกิ
“อืมมม อย่างนั้นแหละมึง อ่า” ยุนกิพูดจบก็ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นลงคนของแทฮยองไปด้วยความดันสูง
“แค่กๆๆๆ หะ...เห้ย ไม่เอานะมึง” แทฮยองถดหนีเมื่อแกนกายของยุนกิจ่ออยู่ที่ช่องทางซึ่งมีแกนกายยาวของนัมจุนกำลังขยับเข้าออกอยู่
“อ่ะ เจ็บบบ ฮึกก เจ็บ เดี๋ยวแหก...ฮึก” แทฮยองร้องไห้ออกมาเมื่อยุนกิค่อยๆสอดแกนกายเข้ามาร่วมกับนัมจุน
“ไม่แหกหรอก” นัมจุนดึงร่างเปลือยบางขึ้นมานั่งบนหน้าขาพร้อมกับยุนกิที่ไปนั่งซ้อนหลังร่างบางจนตอนนี้ร่างของแทฮยองนั่งอยู่ตรงกลางบนหน้าของร่างหนาทั้งสอง
“อื้อออ อ่ะ อ๊ะ อ๊ะ บะ อ๊ะ เบาหน่อย อึก อ๊ะ” แทฮยองที่ทนความเสียงไม่ไหวครางเสียงหวานพร้อมจิกเล็บไปที่ลาดไหล่กว้างของนัมจุนจนเป็นรอยเล็บ
“อ่า อย่าตอดแรงสิมึง ฮรืมม” ยุนกิพูดพร้อมบีบสะโพกบางไปหนึ่งทีจนแทฮยองสะดุ้ง
“ช้า หนะ...หน่อย อื้ออ อ๊า” น้ำสีขาวขุ่นของแทฮยองถูกปล่อยออกมาเลอะหน้าท้องตนเอง
“ใครให้มึงปล่อยแทฮยอง...” นัมจุนถามเสียงเรียบ
“กู อ๊ะ จะ ปล่อย อื้ออ” แทฮยองตอบเสียงกระท่อนกระแท่นเนื่องจากแกนกายทั้งสองอันยังกระแทกเข้าออกอย่างถี่ยิบ
“ต้องโดนทำโทษ” ยุนกิพูดจบก็สอดนิ้วเข้าไปในช่องทางอีกสามนิ้วจนเหมือนมีแกนกายสามอันกำลังขยับอยู่ในช่องทางของแทฮยอง
“อ๊ะ โอ้ย เจ็บบบ ฮือออ เอาออกไป อ๊ะๆๆ” เลือดสีแดงสดเริ่มไหลออกมาจากช่องทางสีสวย
ร่างหนาทั้งสองรู้ตัวดีว่ากำลังทำอะไร แต่ยิ่งเห็นเข้าก็อยากขยี้เพื่อน ไม่สิ ตอนนี้เป็นเมียให้อยู่ในกำมือ
“เดี๋ยวใส่ไม่ได้ อุส่า อ่า ใจดีเตรียมให้นะเนี่ย” ยุนกิพูดจบก็ยิ้มพร้อมหยิบ ‘ไวเบรเตอร์’ สีดำขลับขึ้นมา ร่างบางเห็นก็พยายามลุกขึ้นหวังจะขัยบตัวออกไปแต่ก็ไม่ทัน
“โอ๊ยย อ๊าาาา!” นัมจุนดึงแทฮยองลงมาจนแกนกายทั้งสองโดนเข้าที่จุดกระสันพอดีจนแทฮยองร้องออกมา
ครืดด ครืดดด
เสียงไวเบรเตอร์ดังขึ้นพร้อมกับยุนกิที่จรดปลายของมันลงไปที่ช่องทางสีสวย
“จะ...เจ็บ โอ้ยย อ๊ะ อ๊ะๆๆ” ความเจ็บเริ่มเปลี่ยนป็นความเสียงกระสันเมื่ออุปกรณ์สีดำขลับเข้าไปได้จนสุดและถูกเปิดให้สั่นอยู่ในระดับสูงสุด
“ดีแล้วใช่มั้ยหล่ะ” ยุนกิถามเมื่อเห็นแทฮยองครางหวานแทนที่เสียงร้องไห้
“อรืมมม อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ เร็วอีก อ๊า” แทฮยองพูดพร้อมกับขย่มร่างตัวเองที่ไม่ค่อยจะมีแรงเหลือขึ้นลงเมื่อเพื่อนทั้งสองขยับช้าลง
“นอนมั้ยแท... มึงดูเพลียมากเลย” นัมจุนเอ่ยด้วยความเป็นห่วง
“มะ อ๊ะ ไม่ อื้ออ” ร่างบางส่ายหน้าจนผมยุ่งเหยิงไปหมด
“อ่า อย่าตอดถี่เดี๋ยวแตกเร็ว” ยุนกิพูดพร้อมลูบหัวแทฮยอง
“อ่ะ อ๊ะ... ขะ ขอปล่อย อ๊ะ นะ” แทฮยองร้องบอก
“ได้เลยเมียยย” นัมจุนพูดจบก็ซอยถี่ยิบจนแทฮยองปล่อยออกมา
“อ๊าาาา”
“ไอกิ... มันหลับไปแล้ว” นัมจุนบอกกับเพื่อนตัวขาว
Guest
