แพศยากับซาตาน

 

Story by

Eines Kutzle

_________

 

 

 

เคยได้ยินแต่นางฟ้ากับซาตาน
แต่เธอคือนางแพศยา ที่ต้องมาปะทะกับซาตาน
การปราบพยศ และแก้แค้นที่แสนดุเด็ดเผ็ชมันจึงบังเกิด!

 


_________ 

 


 

 


 


ชาญชวิน
เทพบุตรแสนดี แต่กลับกลายร่างเป็นซาตานร้าย เพื่อทำลายผู้หญิงที่เขาตราหน้าว่าเป็นนางแพศยา

"พัศยา เธอมันนังแพศยา!"



 

_________

 

 

 

 

 

 

 

พัศยา
หญิงสาวที่ถูกชายอันเป็นที่รักตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงมากรัก มักง่าย และแพศยา!

 

_________

 

"แพศยาอย่างเธอต้องเจอซาตานอย่างฉัน

ถึงจะเหมาะสมกัน!"

 

_________

ตัวอย่างแซ่บ ๆ

 

อั่ก!

พัศยาถูกจับโยนลงบนเตียงไม่ต่างอะไรกับสิ่งไม่มีชีวิตที่คนทำไม่คิดว่าเธอจะเจ็บ

สายตาคมมองคนตรงหน้าแล้วยกยิ้มเหยียดเยาะ หัวเราะในลำคออย่างรู้สึกพอใจกับสิ่งที่ตนได้กระทำ

ร่างหนาค่อย ๆ คืบคลานขึ้นไปนั่งคุกเข่าบนเตียงกับร่างเหยื่อแห่งความแค้น

 

“คุณทำแบบนี้ทำไม”

 

“ฉันก็อยากจะรู้ไง ว่าเธอมีอะไรดีนักหนา ถึงได้เป็นที่ถูกอกถูกใจลูกค้าขนาดนั้น”

 

“ไม่จำเป็น”

เรียวปากอิ่มแบะอย่างหยิ่งผยองแม้นสถานการณ์เป็นรองหลายขุม

 

“จำเป็นสิ...เพราะฉันเองก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไมผู้หญิงแพศยาที่มีตำหนิ มีลูกมีสามีแล้วถึงเป็นที่ติดอกติดใจของใครต่อใครได้มากมายขนาดนี้...ว่ามีอะไรดี” เสียงแหบพร่าโน้มลงมากระซิบใกล้ ๆ

หล่อนค่อย ๆ ถอยห่างออกไปด้วยใบหน้ารังเกียจอย่างชัดเจน

 

"ผู้หญิงแพศยาที่ทำหน้าที่สนองตัณหาในซ่อง ต้องมือผู้ชายมามากมายอย่างเธอจะกลัวอะไรกะอีแค่เพิ่มฉันเข้าไปอีกคน!"

ชายหนุ่มค่อนขอดประชดประชัน กระแทกแดกดันโดยไม่ให้เกียรติและตระหนักในศักดิ์ศรี

ความเป็นคนจนดูเหมือนหล่อนไม่มีเหลือแม้แต่น้อย

 

"ฉันไม่ได้กลัว...แต่รังเกียจ!" พัศยาเชิดหน้าขึ้นอย่างท้าทาย

 

"ดี งั้นก็มาดูกันซิ!"

_________

“แทนรักเป็นลูกของฉันกับเตจริง ๆ...แต่เป็นวิธีพิเศษ”

เธอตอบเขาเสียงเบาทว่าสายตากลับแข็งกร้าวแสดงถึงการยืนยันมั่นใจในคำตอบ

หากแต่ที่แท้มันก็แค่คำโกหกเพียงเพราะเธอไม่อยากให้เขารู้ความจริง


          “งั้นเหรอ สงสัยคงอยากได้สมบัติของตระกูลมันมาก ถึงได้ยอมลำบากหาวิธีมีหลานให้คุณหญิงซ่อนกลิ่นกับท่านชัชชาติได้ แต่ก็ไม่ยอมเป็นเมียให้ลูกชายเขาเอา เธอนี่มันเห็นแก่ได้จริงๆ!” 
แม้ไม่ค่อยเชื่อกับไอ้วิธีการมีลูกที่ถูกยกมาอ้างเท่าไหร่แต่สิ่งที่ได้ยินมันกลับทำให้เขามองหญิงสาวเลวร้ายลงไปมากกว่าที่เป็นอยู่ 
          ชาญชวินมองว่าพัศยาเป็นผู้หญิงเห็นแก่ได้และเป็นทาสของเงินมากกว่าที่เขาคิด

ตราหน้าว่าหญิงสาวอยากได้ใคร่มีจนยอมสรรหาวิธีต่าง ๆ มาเพื่อสนองหนทางของตัณหาตนเอง

 

“รู้อย่างนี้แล้วยังจะเหนี่ยวรั้งฉันไว้ทำไม ปล่อยฉันให้กลับไปตามทางของฉันสิ!”

เธอเชิดหน้าขึ้นอย่างไม่หวั่นไหว แม้ในใจจะแอบเจ็บกับถ้อยคำเสียดสีที่ถูกยัดเยียดให้ทั้งที่ไม่ได้เป็น

แต่ก็ไม่ยอมบอกว่าทุกสิ่งที่พูดไปคือเรื่องโป้ปดเพียงเพื่อต้องการประชดประชัน 

ระหว่างนั้นเองชาญชวินก็ดันเหลือบไปเห็นซองยาคุมกำเนิดที่วางหราอยู่บนชั้นวางของ

มือหนารีบคว้ามันขึ้นมา!

 

ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอเพราะรู้สึกเหมือนตัวเองโง่งมงายมานานที่ไม่คิดเอะใจ แววตาฉายความร้ายกาจออกมาชัดเจน

 

“เพราะนี่ใช่มั้ย! เสียตัวให้ฉันไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ถึงได้ไม่ท้องซักที

เธอรังเกียจที่จะมีลูกกับฉันมากนักเหรอ!”

จู่ ๆ เขาก็พาลขึ้นมาถึงเรื่องนี้ทั้งที่มันไม่เห็นจะเกี่ยวข้องอะไรเลย แววตาแดงก่ำจากความโกรธของเขาลุกวาวน่าเกรงขาม ทำให้พัศยาตัวสั่นเทิ้มด้วยความกลัวเพราะเขาดูน่ากลัวมากกว่าที่ผ่านมา

 

แววตาของชาญชวินในเวลานี้เหมือนมีเปลวเพลิงที่สุมไหม้อยู่ในนั้น

 

เพลิงที่พร้อมจะผลาญทำลายทุกอย่างให้มอดไหม้กลายเป็นจุณ!

 

“ใช่! ฉันไม่อยากมีลูกกับคุณเพราะคุณมันเป็นผู้ชายไม่มีหัวใจเห็นแก่ได้ไม่ให้เกียรติผู้หญิง

ฉันเลยไม่อยากให้ลูกฉันเกิดมามีพ่ออย่างคุณ! จำไว้ว่าฉันอยากมีลูกร่วมกันแค่กับเตเท่านั้น!”

เธอกลัวจนตัวสั่นครั้นพอพูดออกไปเลยทำให้เสียงสั่นไปด้วย และมันก็เป็นการประชดประชันที่พัศยาไม่ทันระวังว่ากำลังนำพาเอาพายุลูกใหญ่ ที่พร้อมพัดทำลายชีวิตและจิตใจของเธอให้แหลกสลายโหมมาในอีกไม่ช้า


          “ทีกับไอ้เตแล้วยอมมีได้ ทีกับฉันล่ะรังเกียจ ก็ดี งั้นดูนี่!” 
          ดวงตาชายหนุ่มดุกร้าวจนน่าสะพรึง เหมือนดึงเอาจิตวิญญาณของด้านดีๆ ออกไปเหลือเพียงด้านมืด

 

เขานำซองยาคุมกำเนิดที่พัศยาซุกซ่อนไว้ไปทำลายด้วยการทิ้งมันลงไปในชักโครกแล้วกดน้ำทำลายมันต่อหน้าต่อตาผู้เป็นเจ้าของซะ!

 

“ปล่อยฉัน คนสารเลว!”

 

“ไม่! ฉันจะสั่งสอนผู้หญิงมักมาก เห็นแก่ได้อย่างเธอ”

 

เขาว่าพร้อมกับย่างสามขุมเข้ามาคว้าตัวร่างบางเข้าแนบกับลำตัว จนทั้งร่างกายของพัศยาเสียดสีไปกับทุกส่วนของเขาหมดแล้ว อีกอย่างเขายังกอดเธอไว้แน่น ไม่ให้ดิ้นขัดขืนได้

 

“นี่คุณจะทำอะไร!”

ดวงตาใสฉายแววระแวง แม้ว่านี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่ถูกคนใจร้ายขืนใจหรือย่ำยี

แต่มันก็อดกลัวไม่ได้อยู่ดี เพราะแววตาแดงก่ำแห่งความโกรธเคืองของเขาในตอนนี้มันมีความน่าหวั่นเกรงยิ่งกว่าทุก ๆ ครั้งที่ผ่านมา

 

น่ากลัวไม่ต่างจากผีห่าซาตานตนไหน แม้ไม่เคยได้เห็นพวกที่กล่าวมา แต่ก็พอจะอุปมาเปรียบใส่ได้ว่ามันก็ไม่น่าจะต่างอะไรกับชาญชวินในตอนนี้

 

“ทำให้เธอมีลูกแบบวิธีธรรมชาติไง ไม่ต้องอิงตามทฤษฎีหรือวิธีอื่น ๆ ให้วุ่นวาย

แค่อิงแอบแนบชิดกายกันแล้วยอมให้ฉันได้ทำตามจังหวะก็พอ!”

 

หญิงสาวตาลุกวาวยามที่เขาโน้มหน้าเข้ามาใกล้ ดวงตาคู่นั้นมันร้อนรุ่มเกินกว่าที่จะสบประสาน

เปลวไฟที่อยู่ในนั้นอาจทำให้เธอหลอมละลายได้ และสิ่งที่ได้ยินมันก็น่ากลัวเกินกว่าที่พัศยาจะรับไหว

 

เธอยังไม่อยากมีอะไรมาผูกมัดไว้หรือสร้างพันธะกับซาตานร้ายไม่มีหัวใจอย่างเขา หญิงสาวยังไม่อยากมีลูกตอนนี้ ไม่อยากมีภาระในภาวะที่เกิดจากความพลั้งพลาดแบบนี้

 

 

_________

มี E-Book ขายด้วยนะ!

สำหรับคนที่ไม่สะดวกเติมเงินไขกุญแจเข้าอ่านในธัญวลัย

สามารถตามซื้อ E-Book มาอ่าน มาฟินได้เหมือนกัน

ราคาเบา ๆ เพียง

 

159 ฿

คลิกเลย!

 

 

 

อุดหนุนผลงาน เป็นกำลังใจให้นักเขียนด้วยนะ

ขอบคุณค่า

 

_____________

 

ผลงานเรื่องอื่น

(คลิก)

 

 

 

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว