[Mpreg]ก็ผมมันแค่"คนรับใช้"

Y

จบ [Mpreg]ก็ผมมันแค่"คนรับใช้"

[Mpreg]ก็ผมมันแค่"คนรับใช้"

คนบ้า

Y

82
ตอน
5.56M
เข้าชม
14.8K
ถูกใจ
27.8K
ความคิดเห็น
17.5K
เพิ่มลงคลัง

THRALL!!! 

ยินดีต้อนรับสู่โลกแห่งจิตนาการของชะนีที่ชื่อ 

" 

คนบ้า" 

ค่ะ 

นิยายเรื่องนี้แนวนิยาย 

YAOI 

หรือเป็นเรื่องราวของ 

ชายรักชาย และยังเป็นประเภท 

Mpreg 

หรือเคะท้องได้นั้นเอง 

ใครไม่เกี่ยวถอยไปนะค่ะ 

กดกากบาทตรงช่องสี่เหลี่ยมด้านบน 

และแน่นอนนิยาย 

Yaoi 

ก็ย่อมต้องมีฉาก 

nc 18+ 

พฤติกรรมของตัวละครไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง 

คำหยาบคายต่างๆนานๆมาเต็ม 

ภาษาการบรรยายเนื้อเรื่องมีความรุนแรง 

ผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่า 

18 

ปี 

ควรได้รับคำแนะนำในการอ่านนะค่ะ 

- 

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวที่แยกมาจากนิยายเรื่อง กรงร้าย...พันธนาการรัก ลัคซัส 

X 

ไอน้ำ - 

WARNING!!! 

เตรียมตัวให้ดี!! พระเอกเรื่องนี้ไม่ได้ใจดีอย่างพระเอกในเทพนิยาย 

ปากร้ายและใช้งานนายเอกเยี่ยงทาส 

ใช้คำพูหยาบคายกับนายเอกและชอบประจารให้เสียหน้า 

ระวังเกลียด และ ระวังตกหลุมรักโดยไม่รู้ตัว 

<<<<< 

อิมเมจของตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับชีวิตจริงค่ะ 

>>>>> 

ปากร้าย! เอาแต่ใจ! นิสัยเลว! 

X 

ข้ารับใช้ ทน ยอม 

ข้าวปั้น 

ผมโตมากับแม่ผุ้ให้กำเนิดผม เธอรักและให้ความอบอุ่นกับผมเหมือนที่แม่ทั่วๆไปรักลูก 

ถึงเราจะอยู่กันอย่างยากจน อดมื้อกินมื้อ แต่ผมก็มีความสุขที่ได้อยู่กับแม่ 

จนวันหนึ่ง...ชีวิตของผมได้เปลี่ยนไป...แม่ของผมเสียชีวิตด้วยสาเหตุที่ว่าเป็นโรคเอส...เธอทำงานขายตัว... 

ยายของผมรับผมมาอยู่ด้วยที่บ้านหลังใหญ่ของเจ้าเจ้านาย ยายเป็นแม่บ้านของที่นั้นและผมก็ต้องช่วยยายทำงานบ้านด้วย 

ยายสอนให้ผมเคารพและนึกถึงบุญคุณของคุณท่านทั้งสองให้มาก ผมรับฟังและทำตาม 

สิ่งเดียวที่ผมดีใจในขณะนั้นคือ คุณท่านมีลูกชายอายุเท่ากับผม...ผมคิดว่าอย่างน้อยเราก็มีเพื่อนเล่น ไม่เหงา 

แต่ผมก็คิดผิดเมื่อ "คุณบอส" แสดงท่าทีรังเกียจและขยะแขยง ไม่อยากเข้าใกล้ผม ผมทำใจและคิดว่า "เรามันก็แค่คนใช้" 

ผมไม่ยุ่งกับเขา ไม่เถียงไม่ว่า ไม่ระรานเขา แต่ทำไม...นานวันเข้า คุณบอสกลับกลั่นแกล้งผม เขาใช้งานผมหนักจนไม่เป็นอันทำอะไร 

เอาเรื่องของผมไปบอกเพื่อนๆที่โรงเรียนจนผมไม่มีเพื่อนคบ ซ้ำยังชอบเรียกผมว่า "อีตุ๊ด" 

ผมไม่ชอบเลย...แต่ทำอะไรไม่ได้ สิ่งที่ผมน้อยใจในโชคชะตาของผมมากที่สุดคือ 

ผมท้องได้ 

.... 

เรามันเป็นตัวประหลาดอะไรกัน... 

เวลาล่วงเลยไปจนถึงสองทุ่ม แต่เจ้าของร่างขาวกลับเพิ่งได้ทิ้งตัวลงนอนที่เบาะเล็กๆหลังจากเพิ่งทำงานในบ้านเสร็จ 

หลับตาลงคิดพักสายตาสักประเดี๋ยวแต่ทันใดนั้นตากลมก้เบิกกว้างขึ้นอีกครั้ง 

" 

ตายแล้ว...ลืมทำการบ้านให้คุณบอส" 

ดีดตัวลุกขึ้นจากเบาะเล็กตรงไปยังโต๊ะที่ตั้งหนังสือเรียน 

ทันใดนั้น โทรศัพท์บ้านที่ตั้งอยู่มุมโต๊ะแผดเสียงลั่นขึ้นทันที กลืนน้ำลายลงคอ กลั้นใจรับโทรศัพท์ 

" 

ไหนการบ้านกูหะ! นี้กูจะเข้านอนอยู่แล้วยังไม่เห็นสมุดวิชาอังกฤษ! มึงอยู่ไหน 

?" 

ปลายตอบพูดขึ้นทันที 

" 

อยู่ที่ห้องครับ เดี๋ยวทำเสร็จแล้วผมจะเอาขึ้นไปให้นะครับ ขอโทษที่ช้า" 

 

บอส 

แค่ชื่อก็บอกทุกอย่างที่เป็นตัวผมแล้ว ยิ่งใหญ่ มีอำนาจ แข็งแกร่งเป็นผู้นำ 

เป็นลูกชายคนรองของตระกูลมาเฟียใหญ่ในแถบเอเชีย ผมเอาแต่ใจและไม่ฟังใคร 

เป็นหัวหน้าคุมอันธพาลแก๊งใหญ่ในโรงเรียนเอกชน ยกพวกตีกันเป้นว่าเล่น 

สิ่งที่เกลียดคือคนที่มีถานะต่ำกว่าผม 

พวกขยะโสโครกน่าขยะแขยง ยิ่งถ้าเป็น "มัน" เด็กรับใช้ชั้นต่ำในบ้านที่อายุเท่ากับผม ชอบทำงานงกๆไม่หยุดไม่พัก ผมเอาความลับของมันไปป่าวประกาศเพื่อที่โรงเรียน มันไม่มีเพื่อนคบ ผมสะใจมากคิดว่าอย่างน้อยมันก้ต้องโกรธผมบ้าง...แต่ไม่เลย 

มันไม่แสดงท่าทีเดือดร้อนเลยสักนิด 

ไม่ว่าผมจะด่าว่าหรือใช้งานมันหนักเยี่ยงทาสขนาดไหนมันก็ก้มหน้าตามทำไม่ต่อต้านใดๆ 

ไม่เคยโต้ตอบกลับหรือแสดงความไม่พอใจเลยสักครั้ง...แต่ก็ดีแล้ว เพราะผมจะทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ 

จนกว่ามันจะทนไม่ไหว 

เจ้าของร่างสูงเอาแต่ใจถีบประตูหลังครัวดังปังใหญ่ สาวเท้ายาวเข้าหาร่างเล็กที่นั่งซักผ้าอยู่กับพื้น 

ถีบเก้าอี้ที่คนร่างเล็กใช้นั่งอย่างแรงจนขาเก้าอี้หัก เจ้าของร่างขาวล้มกระแทกพื้นตึงใหญ่ 

" 

โอ๊ย!" 

เสียงเล็กเผลอร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดระคนตกใจ 

โครม!! 

เจ้าของร่างสูงยกกะละมังที่มีผ้าแช่อยู่ทุ้มลงกับพื้นอย่างแรงจนกะละมังแตก เสื้อผ้ากระจัดกระจาย น้ำนองพื้น 

" 

กูสั่งให้เอากางเกงในกูไปซักด้วยไม่ได้ยินรึไงอีตุ๊ด!! แล้วมึงมัวทำห่าไรอยู่ถึงไม่เอาน้ำขึ้นไปให้กูสักที! 

? 

DANGER STORY... 

เปิดเรื่อง 

ไรท์ "คนบ้า" 

แจ้ง: บ้าขอลบภาพอิมเมจออกนะคะเนื่องจากช่วงนี้วงการนิยายกำลังมีประเด็นเรื่องภาพอิมเมจ 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (12)

5.0

ของรีวิวบอกว่าคุ้มค่ากับการอ่าน