เบเกอรี่...ที่รัก

"ยัยตัวดี!!! เธอจะวิ่งหนีฉันไปไหน"...นายระวีเจ้าของไร่วิ่งตามลูกจ้างสาวที่เเกล้งเขาด้วยการปาขี้วัวใส่อย่างหัวเสีย...

"เรื่องอะไรจะอยู่ให้จับละคร้าาา!!! วู้ๆๆๆ"...ผัดฉ่าวิ่งหนีไปพร้อมตะกร้าสตอเบอรี่ เเต่ยังหันหน้ามาทำท่าล้อเลียนใส่เขา

"หยุดเดี๋ยวนี้นะ ยัยผัดฉ่า!!!"...ระวีวิ่งกระโจนใส่เธอจากด้านหลัง ทั้งสองล้มลง ระวีจับเธอหันหน้ามา เขาไม่รอช้าจับสตอเบอรี่ยัดใส่ปากเธอไม่ยั้ง...

"อื้อๆๆๆ หยุดนะ อ่ะอื้อๆๆ"..ผัดฉ่าร้องบอกต่อเขา

"ฝันไปเถอะยัยผัดฉ่า ฉันไม่เอาขี้เจ้าเเสนรักยัดใส่ปากเธอก็ดีเเล้ว...กินเข้าไป ดีๆๆกินเข้าไป"...เขาหัวเราะชอบใจที่ได้เอาเธอคืน...เเต่...เเต่เธอไอเพราะติดคอจนเขาต้องหยุด ผัดฉ่าตาค้าง นายระวีตกใจ รีบจับเธอนั่งขึ้น เเต่ผัดฉ่ายังมีอาการออกมาต่อเนื่อง....เเต่เเล้วเธอก็เป่าสตอเบอรี่จากปากเธอใส่เต็มหน้าเขา....

"พู่พพพพพพ ฮ่าๆๆๆ ฉ่ำมั้ยค่ะคุณระวี ฮ่าๆๆ"...ผัดฉ่ารีบลุกขึ้นเเล้ววิ่งหนีเขาไปพร้อมเสียงหัวเราะชอบใจที่เธอชนะเขา...ระวียืนกัดฟันทั้งโมโหเเละสุขใจอย่สงบอกไม่ถูกที่ได้ใกล้ชิดกับผัดฉ่า...เเต่เขาต้องเอาคืนเธอสักวัน...

"ยัยผัดฉ่าตัวเเสบ เราได้เห็นดีกันเเน่ หึหึ".....