จบ (ซื้อทั้งเรื่อง ลด50%) เสน่หาสายใยรัก
35
ตอน
451K
เข้าชม
694
ถูกใจ
424
ความคิดเห็น
531
เพิ่มลงคลัง
เพราะความเข้าใจผิดทำให้ปวีณหลงทำผิดพลาดต่อนาทยสุรี อย่างไม่น่าให้อภัย

 

พิเศษซื้อนิยายรายตอนทั้งชุด ลดทันที 50% 

 

สามารถโหลดซื้อนิยายในรูปแบบ Ebook ได้แล้ววันนี้ 

หรือสามารถเลือกซื้อเป็นรายตอนก็ได้นะคะ ตามลิงก์ของหน้านิยายได้เลยจ้า 

ขอบคุณทุกแรงสนับสนุนนะคะ... 

คำโปรย... 

“โอ๊!!! 

”เสียงคำรามหนักดังลั่นเมื่อเสร็จสมอารมณ์หมาย ปวีณแช่ตัวอยู่ในช่องหลืบแสนคับแน่นรอจนกว่าจะถูกรีดพิษสวาทออกจากความกระสันเสียวจนหยดสุดท้าย นาทยสุรีนอนหายใจรวยระรินเพื่อปรับระบบหายใจให้เป็นปกติ เมื่อบ่ายนี้เขากลับเข้าไปฉุดเธอออกมาจากบ้านที่ไม่ต่างจากกรงขังสำหรับเธอ  แล้วลากเธอมายังกระท่อมท้ายสวนโดยไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไร เขาก็จัดการปล้ำถอดชุดเธอ ก่อนจะกระโจนจ้วงเข้าใส่โดยไม่พูดไม่จากันสักคำเดียว... 

“ลุกออกจากตัวฉันเสียทีสิ ฉันหนักนะ...”  ฝ่ามือน้อยผลักร่างหนาให้ลุกออกไปให้พ้นจากตัวเธอ ดวงตาใสแต่เต็มไปด้วยหยาดของน้ำตาเงยหน้าขึ้นมองคนใจร้าย เขาทำกับเธอไม่ต่างจากโสเภณีข้างถนน เวลานึกอยากขึ้นมาเมื่อไหร่ก็ไปฉุดกระชากเธอมากระทำย่ำยี โดยไม่คิดจะถามไถ่กันสักคำเดียวว่าเธอต้องการหรือเปล่า พอเข้ากระท่อมมาได้ เขาก็จับเธอนอนกับพื้นเตียงกระแทกความปรารถนาเข้าใส่อย่างไม่ลืมหูลืมตาก็ว่าได้... 

“หึ...เก่งดีนี่ ขนาดโดนฉันจัดหนักขนาดนี้ ยังอุตส่าห์มีเรี่ยวแรงหลงเหลือมาสะดีดสะดิ้งใส่ฉันได้อีก หรือจะต่อกันอีกสักยกดีล่ะ ฉันยังไม่ค่อยอิ่มสักเท่าไหร่เลยเหมือนกัน เฮ้อ! 

ก็เนื้อเธอมันช่างหอมหวานเสียเหลือเกิน ยิ่งกินก็ยิ่งหิวยิ่งอยากอึบเธออีกหลายๆรอบ เป็นเมียคนบ้านป่าบ้านสวนก็ต้องอดทนหน่อยแล้วกัน เพราะของดีๆแบบเธอมันหากินยากเสียด้วย พอได้มาแล้วมันก็ต้องใช้ให้คลุ้มค่ากับการเสี่ยงไปฉุดตัวเธอมากันสักหน่อย...” คำพูดหยาบคายไม่รักษาน้ำใจกัน ยิ่งทำให้นาทยสุรีต้องเม้มริมฝีปากเข้าหากันเป็นเส้นตรง 

“ฉันเกลียดแก...” หญิงสาวตะโกนใส่หน้าชายหนุ่มด้วยความรู้สึกน้อยอกน้อยใจ ถ้าหากเธอรู้สักนิด เขาทำกับเธออย่างนี้เพราะสาเหตุมาจากอะไร บางทีเธออาจจะยอมชดใช้ให้กับเขาโดยไม่ต้องใช้กำลังเข้าข่มแหงรังแกกันให้เจ็บปวดอย่างนี้ก็ได้... 

“แล้วคิดว่าฉันรักเธอตายนักหรือไง เพราะฉันก็เกลียดเธอไม่ต่างกันนักหรอกนะ อาจจะเกลียดมากกว่าที่เธอรู้สึกกับฉันก็ได้...” เป็นเพราะไม่ชอบใจกับคำพูดใส่หน้าเขาว่าเกลียดของนาทยสุรี จึงทำให้ปวีณรู้สึกโมโหขึ้นมาทันที ทั้งๆที่ก็นอนด้วยกันอยู่ทุกค่ำคืน นี่น้องน้อยของเขายังจะมาตะโกนใส่หน้าเขาว่าเกลียดอีกหรือไง คนมันก็น้อยใจเป็นเหมือนกันนะ ก็ไม่เพราะทุรนทุรายจวนเจียนจะเป็นบ้าตายด้วยความคิดถึงนี่หรือไง เขาถึงได้ไม่อยากรีรอให้ถึงตอนกลางคืน จึงทำหน้ามึนเดินเข้าไปฉุดเธอมาจัดการให้หายคิดถึงให้มันหมดเรื่องหมดราวไปเสียที เขาจะได้มีสมาธิทำงานในสวนต่อ แต่พอมาได้ยินคำว่าเกลียดกัน ใจเขาก็เลยร้อนรนขึ้นมา ใครมันจะยอมให้เมียตัวเองมาตะโกนแหกปากบอกว่าเกลียดได้ล่ะ เธอพูดได้เขาก็พูดได้ ดูสิใครมันจะแน่กว่ากัน... 

“ถ้าเกลียดฉันก็ปล่อยฉันไปเสียทีสิ จะมากักขังฉันไว้ทำไมล่ะฮะ!” 

ถึงปากจะตะโกนบอกเขาว่าเกลียด แต่จะมีผู้หญิงสักกี่คนจะเกลียดผู้ชายคนแรกของตัวเองได้ลงคอจริงๆ ยิ่งความรู้สึกส่วนลึกมันมักจะชี้ให้เธอเห็นเขาเป็นพี่เสือเข้าไปทุกที เธอจึงรู้สึกรู้สากับความรู้สึกนี้จนอยากจะบ้าตาย แม้จะย้ำบอกกับตัวเองสักกี่ครั้ง ไอ้ผู้ชายแสนร้ายกาจคนนี้ไม่มีทางจะใช่พี่เสือของเธอไปได้ แต่พอโดนเขาสัมผัสถึงเนื้อถึงตัวทีไร ความรู้สึกมันก็ขัดบอกให้เธอคิดว่าเขาคือพี่เสือของเธออยู่นั่น แล้วถ้าหากเขาคือพี่เสือของเธอขึ้นมาจริงๆ เธอไม่ต้องเสียใจหนักไปมากกว่านี้หรอกหรือ กับสิ่งที่เขาทำกับเธออย่างไม่ให้เกียรติกันเช่นนี้... 

****************************** 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว