ดวงตาคมกริบกวาดสายตาสำรวจรูปร่างของเธออย่างหยาบคาย “อย่าทำหวงตัวเป็นสาวบริสุทธิ์เลยน่า เพราะว่ามันไม่ใช่” คำพูดที่ออกมาเต็มไปด้วยความดูถูกและเหยียดหยามจนทำให้พิชามลนสั่นไปทั้งตัวด้วยความรู้สึกโกรธ
“จะใช่หรือไม่ใช่คุณรัณย์ก็ไม่เกี่ยว มันเรื่องของแพม”
“มันคงจะไม่เกี่ยวกับฉันหรอก ถ้าเธอไม่อยากเป็นเมียของฉันจนตัวสั่น ฉันจะบอกอะไรให้นะผู้หญิงต่ำๆอย่างเธอไม่เหมาะสมที่จะเป็นเมียของฉันเป็นแม่ของลูกฉัน เธอเหมาะที่จะเป็นนางบำเรออยู่บนเตียงมากกว่า และจำไว้นะยังไงเธอก็ไม่มีทางได้เป็นแน่นอน”
น้ำเสียงที่กล่าวออกมาเต็มไปด้วยความดูถูกซึ่งวิ่งเข้ากระแทกตรงใจของพิชามลให้รู้สึกปวดแปลบ เจ็บจนบรรยายเป็นคำพูดออกมาได้ น้ำใสๆเอ่อคลอเต็มสองดวงตาจนพร่ามัว ทำให้มองหน้าคนตรงหน้าไม่ชัด รู้เพียงแต่ว่าตอนนี้ไม่อยากที่จะมองหน้าผู้ชายที่เธอรักมานานกว่า
4
ปีคนนี้อีกแล้ว ก่อนที่จะแข็งใจพูดออกไปในสิ่งที่เธอคิดว่าเขาต้องโกรธแน่นอน
“งั้นคุณรัณย์ก็มองหน้าผู้หญิงต่ำๆคนนี้ไว้นะคะ เพราะว่าแพมจะเป็นภรรยาของคุณให้ได้ ไม่ว่าคุณจะต้องการหรือไม่ต้องการ คุณก็จะปฏิเสธไม่ได้”
ทั้งชื่อเรื่องและเนื้อหาไรท์แต่งตั้งแต่ปี 56 ไม่ได้ไปก๊อปชื่อเรื่องมาจากใครทั้งสิ้น โดยก่อนตั้งชื่อเรื่องเคยหาในเน็ตแล้วว่าไม่มีชื่อเรื่องนี้ กลัวมีคนว่าไรท์ไปแอบอ้าง ก๊อปปี้ 5555 เพราะทิ้งเรื่องนี้ไปนานแล้ว
ยังมีใครอ่านอยู่บ้างไหมน้อ คอมเม้นหรือกดไลค์ให้ไรท์เตอร์รู้บ้างน๊า จะได้อัปต่อให้คร้า
ตามไปพูดคุยอัปเดตข่าวสารกันได้นะคะ
เปลี่ยนจันทร์
Guest
