ร้อยรักสลักใจ
วรรณกรรมผู้ใหญ่
ลงเรื่องฉบับรีไรต์ 1 ก.ค. 56
ลงให้อ่านเรื่อยๆจนถึงสิ้นเดือน ก.ค.ค่ะ
(ลงไม่จบ ติดตามต่อได้ในหนังสือหรือ ebook ค่ะ)
เมื่อเขาใช้เธอเป็นเครื่องมือในการแก้แค้น
ต่างคนจึงต่างปิดใจที่มีต่อกันจนเกือบสายเกินไป
โทสะของเขา...เป็นอย่างไร และมากมายแค่ไหน อริสรายังไม่เคยได้สัมผัสอย่างแท้จริง
กระทั่งวินาทีถัดมา ชั่วพริบตาเดียว คิมหันต์เขวี้ยงถุงในมือลงบนพื้น ก่อนกระชากตัวเธอเข้ามาหา ประกบริมฝีปากลงมาอย่างดุดัน
จูบเธอเพื่อระบายความโกรธ และลงโทษความจองหองอวดดีของคุณหนูเอยแห่งเสทฐานันท์ให้ย่อยยับไปเสียเดี๋ยวนั้น
คิมหันต์ไม่รู้ว่าตัวเองทำสำเร็จหรือไม่ เพราะโทสะอีกรูปแบบหนึ่งตามมาระลอกใหญ่
เขาโกรธตัวเอง
โกรธที่เพียงจูบเดียว เนื้อตัวของเขาก็สั่นระริก เต็มไปด้วยความปรารถนาในกายเธออย่างลึกล้ำ
เขากับเธอเป็นศัตรูกัน ยืนอยู่คนละฟากฝั่ง แต่เหตุใดเขาจึงปรารถนาในตัวเธอเกินกว่าที่ควรจะเป็น!
คิมหันต์คำรามลึกในลำคอ บังคับตัวเองให้ถอนริมฝีปากออก หยุดการกระทำบ้าๆของตนเองด้วยการผลักตัวเธอให้ล้มลงบนโซฟา
อริสรารู้สึกเหมือนถูกโยนลงสู่หุบเหวที่มีขวากหนามทิ่มแทงเนื้อกายจนเลือดซิบ ร่างเล็กสะท้าย ก้มหน้าซ่อนความเจ็บปวดแล้วยกมือกอดตัวเอง
“ออกไป!”
เธอตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด บังคับตัวเองไม่ให้เสียงสั่นอย่างสุดความสามารถ
“ออกไปให้พ้น! ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณ! ไอ้โจรใจบาป!”
คนถูกไล่ทำเสียงบางอย่างในลำคอ ปราดเข้าหาร่างเล็กอย่างรวดเร็ว อริสราคิดว่าเขาคงฟาดฝ่ามือลงบนหน้าเธอจึงสะดุ้ง รีบงอตัวเข้าหากันตามสัญชาตญาณ แต่เปล่าเลย คิมหันต์เพียงแค่ยื่นหน้าเขช้ามาใกล้เธอเท่านั้น สองแขนของคร่อมตัวเธอไว้ กักขังให้เธอรับรู้ถ้อยคำอันแสงบาดลึกในหัวใจอย่างชัดเจน
“คุณไม่มีสิทธิ์ไล่ผม จำไม่ได้แล้วหรือว่าที่นี่เป็นบ้านใคร”
“จำได้ซิ จำได้ดี” เธอรวบรวมความกล้า เงยหน้ามองเขา
เพียงตาสบตา อริสราก็รู้สึกเหมือนถูกพลังอันลึกลับดูดให้จมดิ่งลงสู่ห้วงมหาสมุทรอันดำมืด
“ที่นี่เป็นถิ่นของคุณ และฉันก็เป็นแค่...”
พูดได้แค่นั้นก็นิ่งเงียบไป ขณะที่เขากลับเอ่ยต่อให้
“นักโทษ เชลย เมีย...” ชายหนุ่มจับปลายคางมน บังคับให้แหงนเงยรับจูบหนักๆจากเขา “...หรือคุณอยากจะเรียกตัวเองว่านางบำเรอก็ได้นะ”
คำพูดนั้นเป็นฟางเส้นสุดท้ายที่เธอยึดไว้ ความเจ็บปวดที่ถูกกางกั้นพลันทะลักทลาย น้ำตาที่เฝ้าเก็บกดไว้ร่วงพรูลงมาราวกับหยาดพิรุณ
ภาพนั้นตรึงสายตาของคิมหันต์ ทำให้เขายืนตัวแข็งกลายเป็นคนเบื้อใบ้ไปอึดใจใหญ่ทีเดียว
เธอร้องไห้!
ร้องไห้เพราะอะไร เพราะคำพูดของเขาอย่างนั้นหรือ!
เสียงหนึ่งในใจดังกึกก้อง เต็มไปด้วยความรวดร้าว
“ฉันจะเป็นอะไรสำหรับคุณ ฉันไม่สนใจ” อริสรากล้ำกลืนน้ำตาได้สำเร็จจึงเอื้อนเอ่ยออกมาอย่างกระท่อนกระแท่นในคราแรก อึดใจถัดมาเสียงของเธอจึงเข้มแข็งขึ้น
“คุณก็เป็นแค่โจรวิปริตที่ผ่านเข้ามาในชีวิตฉัน แล้วก็จะผ่านเลยไป ไม่มีอะไรให้จดจำ...เมื่อไหร่ที่ฉันกลับบ้านได้ ชีวิตของฉันก็จะกลับไปเป็นปกติสุขเหมือนเดิม!”
อารมณ์อ่อนไหวเมื่อครู่ละม้ายถูกสายลมพัดกรรโชกจนกระจัดกระจายปลิวลงสู่มหาสมุทรเรียบร้อยแล้ว ดวงตาสีนิชจึงเปล่งประกายขึ้นมาอีกครั้ง
“จะกลับไปหาคนรักของคุณหรือ อริสรา มันจะรับคุณได้หรือถ้ารู้ว่าคุณเป็นเมียผมแล้ว”
หญิงสาวสะบัดมือใส่หน้าเขาโดยเร็วจนเข้าหน้าหัน คิมหันต์ปล่อยปลายคางของเธอถอยออกไปก้าวหนึ่งแล้วยกมือลูบหน้าที่ปรากฏรอยแดงเป็นปื้น
“อย่ามาพูดมั่วๆ ฉันไม่ได้เป็น...”
“เรื่องเมื่อคืนคุณคงยังไม่ลืมหรอกใช่ไหม” เขาขัดขึ้นมา พร้อมกับกระตุกยิ้ม “จริงอยู่ว่าก่อนหน้านี้คุณจำไม่ได้ แต่เมื่อคืนคุณคงจำได้แม่น!”
เขาโน้มตัวลงมา ปัดผมที่ตกลงมาปรกหน้าเธอให้อย่างเบามือ ผิดกับถ้อยคำที่เป็นดังดาบทิ่มแทงเธอครั้งแล้วครั้งเล่า
“คุณตอบสนองผมเร้าใจแค่ไหน ผมจำได้หมด และผมเชื่อว่าคุณ...ไม่มีทางลืม!”
“ทุเรศ! คน...”
อริสรากำลังจะด่าทอเขาแต่ถูกคิมหันต์ประกาบริมฝีปากลงมา จูบอย่างเร่าร้อน จนสมองของเธอมึนงง ดวงตาแดงช้ำเลื่อนลอย นานเท่านานกว่าเขาจะผละออกแล้วกระซิบชิดริมฝีปากอิ่มเต็มว่า
“ไม่ว่าจะผ่านไปอีกกี่ปี คุณจะไม่ลืมผม ไม่มีทางลืม!”
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ลืมเสียเถิด...ลืมความหลังแสนหวานที่เป็นเพียงม่านมายาอันหลอกลวง
ลืมรสจูบที่ซ่านซึ้งมอบให้อย่างอ่อนโยนราวกับเขารักเสียเต็มประดา
ลืมสัมผัสและอ้อมแขนที่ตระกองกอดราวกับเธอเป็นสิ่งล้ำค่าในชีวิตเขา
ลืมเสียเถิด! ลืมให้หมด! ลืมเพื่อที่หัวใจจะได้กลับมาเป็นอริสราคนเดิมอีกครั้ง...คนที่ไม่เคยแยแสและเสียน้ำตาให้ผู้ชายคนไหนมาก่อน!
หัวใจดวงนี้เจ็บปวดมามากพอแล้ว
ฝังมันไว้เถิด ความเจ็บปวดนั้น
ฝังไว้ที่นั่น...บนเกาะแห่งความทรงจำ
ฝังใต้ผืนดินให้ลึกที่สุด ลึกจนเธอไม่อาจเอื้อมมือคว้ามันกลับมาได้
แล้วเอาหัวใจที่ 'ไร้รัก' กลับคืน!
สอบถาม+สั่งจองได้ที่
http://www.bestbooksmile.com/store/
http://bookathome.weloveshopping.com
http://www.booksyourlikeshop.com/
Guest
