present.....
〰〰〰 แม่พ่อลูกอ่อน baby cute〰〰
ในย่านโรงเรียนแห่งหนึ่ง...
มีดวงตาคู่หนึ่งฉ่ายแววเศร้าหมองอย่างเห็นได้ชัดทั้งที่ตนยังยืนอยู่ข้างรั้วโรงเรียนที่ทอดมองไปยังเด็กผู้หญิงผมประบ่าแก้มแดงๆคล้ายกับลูกเชอร์รี่ที่กำลังสุกผิวขาวราวปุ่ยเมฆที่ใครๆเห็นแล้วต้องหยิกแก้มเด็กคนนี้รูปร่างถอดมาจากแม่ของเด็กจริงๆว่าแล้วทำไมถ้าเด็กผู้หญิงเหมือนแม่ต้องมีการพลัดพลากจากกัน.. ก็พึ่งรู้... เด็กอายุ3-4ขวบที่กำลังเบะปากร้องไห้ฟูมฟายเอาเป็นเอาตายทำให้ผู้เป็นพ่ออย่างเขาอดที่จะเดินไปโอบกอดปลอบไม่ได้แต่ต้องหักห้ามใจเพราะต้องปล่อยให้ลูกเรียนรู้ว่าต้องเข็มแข็งถ้าไม่มีแม่อยู่ใกล้ๆ...แต่ยังมีพ่อ...
ปึก...
"อะ..เอ่อ..ขอโทษ"
ผมก้มหัวเป็นเชิงขอโทษพลางรีบเดินกลับโดยไม่สนใจว่าชนกับใคร
ตอนนี้ผมเป็นห่วงลูกมากถ้าอยู่นานกว่านี้ผมคงได้ร้องไห้ตามลูกแน่ๆ....
_______________________________________
สวัสดีค่ะะะะ
นิยายเรื่องนี้ ชาย×ชาย
18+
บุคคลที่กล่าวขึ้นเกิดจากการมโนล้วนๆ
ไม่ชอบกด❎
คำหยาบ พฤติกรรมไม่ดี
ควร วิจารณญาณในการอ่าน
ดร่าม่า..มั้ง
จะใหแนะนำตัวละครไหมเอ้ยย?
บอกได้นะครับบ
Guest
