'จะกินไม่กิน'
อย่าทำหน้าโหดแบบนั้นดิ T^T กลัวนะเว่ย ก็คนมันไม่ชอบกินยาอ่ะ จะบังคับให้กินได้ยังไง..
'ผมถามจะกินไม่กิน!!!' บอกพร้อมกับเดินเข้ามาใกล้ขึ้น
ชานยอลเดินเข้าไปใกล้แบคฮยอนมากขึ้นเรื่อยๆพร้อมกับถือแก้วนำ้และเม็ดยาหวังจะให้แบคฮยอนกิน โดยไม่รู้ตัวเลยว่าทำให้คนตัวเล็กที่นอนอยู่บนเตียงนั้นกลัว
'กะ...กิน กินดิกิน' แบคฮยอนนั้นพอรู้ว่าทำยังไงก็หนีคนหน้าโหดไม่ได้จึงยอมจำใจกิน
'ก็แค่นั้น ชอบให้ขึ้นเสียงใส่อยู่เรื่อย'
แบคฮยอนกำลังจะเอื้อมมือไปหยิบยากับแก้วนำ้มากิน แต่ชานยอลกับเบี่ยงตัวหลบ แบคฮยอนเลยลองเอื้อมมือไปหยิบอีกทีแต่ชานยอลก็ยังหลบอีก แบคอยอนไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเบี่ยงตัวหลบ
ด้วย ก็เป็นคนอยากให้กินเองหนิจะหลบทำไม เวลาจะกินไม่ให้กินเวลาไม่อยากกินกับบังคับกันดีนัก(โลกนี้ช่างอยู่ยาก แบคจะไม่ทนงับ)
'นี่ ชานยอล ถ้าจะให้พี่กินก็เอามา จะลีลาทำหา..อะไร'
'ก็ผมอยากป้อน'
'ห้ะ'
'พี่ฟังไม่ผิดหรอกผมอยากป้อน'
'ป้อน ระ..' ชานยอลไม่รอให้แบคฮยอนพูดจบก็ยัดยาเข้าปากพร้อมกับนำ้แล้วก้มลงไปป้อนยาที่ปากแบคฮยอนด้วยตัวเอง..