น้าวาด
หรือ วารินทร์ นางพญาแห่งวงการมายา เธอคือ
‘
วาดวารินทร์
’
นักแสดงสาวพราวเสน่ห์ ตั้งแต่อยู่ในวงการมาเป็นสิบปีก็กวาดรางวัลมานับไม่ถ้วน ขึ้นชื่อเรื่องวีน เหวี่ยงเอาแต่ใจ แต่มีความรับผิดชอบสูง แม้จะอยู่ในวัย
33 ก็
ยังสวยสง่าไม่แพ้สาววัยแรกรุ่น เป็นที่หมายปองของชายหนุ่มทั้งหลาย แต่ไม่เคยจริงจังกับใคร เนื่องจากปมในอดีต...
พอร์ช
หรือ อัศวะ อายุ 21 ปี เด็กหนุ่มในอุปการะของวารินทร์ ตอนน้าวาดรับเขามาดูแล เธอบอกว่าพ่อของเขาประสบอุบัติเหตุ แม้น้าวาดจะเลี้ยงดูแบบทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ ชอบทำร้ายเขาอยู่บ่อยครั้ง แต่เขาก็สำนึกบุญคุณอยู่เสมอ พอเป็นหนุ่มก็
หลงรักเธอหมดใจ
หวงเธอ หึงเธอ แม้จะรู้ว่าไม่มีสิทธิ์ กระทั่งได้รับรู้ความจริงบางอย่าง...
ตัวอย่างบางส่วน
“ไม่เป็นไรนะคะพี่พัชร วาดจะดูแลลูกชายพี่เอง พี่ไม่มีญาติที่ไหนไม่ใช่เหรอคะ”
หญิงสาวยกยิ้มร้ายเมื่อได้ยินเสียงร้องด้วยความทรมานจากคนที่หลอกลวงเธอมาตลอด เธอน่าจะเชื่อคุณพ่อตั้งแต่แรกว่าชายหนุ่มเพียงแค่มาเกาะเธอกินเท่านั้น
.
.
.
“น้าวาดจะตบผมตีผมจนผมตายเลยก็ได้ แต่น้าจะไปคั่วกับไอ้ตี๋หน้าห่วยนั่นไม่ได้
!
” ชายหนุ่มดึงร่างบางเข้ามาปะทะแผงอกแกร่ง ก้มมองหญิงสาวด้วยสายตาหึงหวงอย่างไม่ปิดบังความรู้สึก “เพราะว่าผม...”
ใครชอบกรอพร แบบไรท์ ข้ามไปอ่านบทที่ 11 ได้เลยค่ะ 5555555555
Guest
