ภาคีรัตติกาล | Circle of Night

Photo Credit: Artist Unknown

เปลวเทียนส่องแสงยามราตรี

จันทราเทวี โปรดฟังคำข้า

ผู้อธิษฐานด้วยมนตรา

สาม สอง หนึ่ง ...

คำภาวนา สมหวังดังใจ

ขณะที่ชายหนุ่มกำลังเช็ดเคาน์เตอร์อยู่นั้น ประตูก็เปิดออก กระดิ่งที่แขวนอยู่เหนือประตูส่งเสียงดังกรุ๋งกริ๋ง หญิงสาวผู้หนึ่งเดินเข้ามาในร้าน

“เชิญครับ” เขาพูดกับเธอ ก่อนจะผายมือไปที่เก้าอี้ “เชิญนั่งก่อนครับ”

เธอนั่งลง มองไปรอบๆ ร้านอย่างสนใจใคร่รู้ หญิงสาวผมสีบลอนด์เงินเดินออกมาจากหลังร้าน เธออยู่ในชุดยาวรุ่มร่ามสีขาว บนหน้าผากมีรัดเกล้าอันเล็กๆ รูปพระจันทร์เสี้ยวสีเงิน เป็นการแต่งกายที่ค่อนข้างจะประหลาด เธอถือถ้วยไม้เล็กๆ ในมือ ในถ้วยนั้นบรรจุหินสีจำนวนหนึ่ง

“เลือกมาหนึ่งก้อนค่ะ” เธอยิ้มให้ลูกค้า

หญิงสาวรับถ้วยไม้ไปแบบงงๆ แต่ก็ทำตามโดยดี เธอกวนหินไปทั่วๆ ก่อนจะหยิบหินสีชมพูขึ้นมาก้อนหนึ่ง และส่งคืน

“Rose Quartz” หญิงสาวผมเงินพูด “รอสักครู่นะคะ”

แล้วเธอก็หายไปหลังร้าน

หญิงสาวนั่งมองไปรอบๆ ห้อง ร้านนั้นเป็นห้องเล็กๆ ขนาดสองคูหา มีสองชั้น ผนังด้านหน้าที่ติดกับถนนใหญ่กรุกระจกใสทั้งด้าน ผนังรอบๆ เป็นสีฟ้าอ่อน มีรูปดาวสีทองกระจายอยู่ทั่วไป บนเพดานวาดเป็นรูปพระอาทิตย์และพระจันทร์ มีโคมระย้าคั่นระหว่างกลาง ผนังด้านหนึ่งมีชั้นหนังสือที่มีหนังสือเรียงราย แต่ละเล่มล้วนเป็นหนังสือภาษาอังกฤษ ใต้ชั้นหนังสือเป็นชั้นไม้ที่วางผลึกหินสีสดใสเรียงกันเป็นแถว โต๊ะและเก้าอี้มีอยู่สี่ห้าชุด ล้วนปูด้วยผ้าที่มีลายเป็นสัญลักษณ์แปลกๆ ที่เธอไม่รู้จัก มีแจกันใส่ช่อลาเวนเดอร์แห้งประจำอยู่ทุกโต๊ะ ส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ ลึกเข้าไปในร้านเป็นเคาน์เตอร์ไม้ยาว ข้างๆมีบันไดไปสู่ชั้นสอง ภายในร้านใช้ไฟสีส้มทำให้รู้สึกอบอุ่น

เธอพิจารณาผนังด้านหนึ่ง มีโต๊ะเล็กๆ สูงระดับเอวตั้งอยู่ ปูผ้าสักหลาดสีดำ บนโต๊ะนั้นมีรูปปั้นสีบรอนซ์รูปผู้หญิงคนหนึ่งชูแขนทั้งสองข้างขึ้น มีปีกขนนกแผ่ออกมาจากแขนทั้งสองข้าง เธอสวมเครื่องประดับศีรษะเป็นรูปแผ่นจานกลมที่วางอยู่บนพระจันทร์เสี้ยวที่หงายขึ้น มีเชิงเทียนตั้งขนาบอยู่ด้านข้าง ลักษณะเหมือนแท่นบูชา มีโถกำยานเล็กๆ ตั้งอยู่เบื้องหน้ารูปปั้นนั้น ควันกำยานลอยออกมาเป็นสาย

หญิงสาวผมสีเงินเดินออกมาพร้อมถาดเครื่องดื่ม

“เครื่องดื่มเพื่อการชำระล้างและเยียวยาหัวใจค่ะ” เธอว่า

เครื่องดื่มนั้นเป็นสีม่วงคราม บรรจุมาในแก้วใสทรงสูง มีน้ำแข็งลอยอยู่ด้านบน ประดับด้วยมะนาวฝรั่งฝานเป็นแว่น ก้านลาเวนเดอร์ และก้านสะระแหน่

“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวตอบเบาๆ

“เชิญตามสบายนะคะ” หญิงสาวผมเงินพูด ก่อนจะหันหลังเดินกลับไป

“จริงหรือเปล่าคะ ... ที่เขาว่า” หญิงสาวพูดขึ้นมา “เขาพูดกันว่าคุณเป็นแม่มด”