วุ่นนัก รักมัธยม (Yaoi)

นักเรียนใหม่

นักเรียนใหม่

Oil Talk

"อืม" ผมงึมงำในลำคอ รู้สึกปวดหัวตึ้บๆ คงเพราะเมื่อคืนดื่มหนักไปหน่อยก่อนจะรู้สึกหนักอึ้งอยู่ที่เอวมองไปเท่านั้นแหละครับมันคือขาของไอ้ทัชขามันพาดทับที่เอวผมขณะที่มันกำลังหลับสบายอยู่ผมเลยลุกขึ้นหวังจะไปอาบน้ำถ้าอาการแบบนี้มันไม่เกิดอะนะ


           'ปวดหัวชิบหายเลยสัด'



           ผมได้แต่สบถอยู่ในใจ แล้วก็เอนตัวลงนอนต่อ พรุ่งนี้ก็เปิดเทอมที่สองแล้วด้วยวันนี้ต้องนอนให้เต็มที่ น้ำเนิ้มไม่อาบมันละอาบแล้วก็มานอนต่อก็ไม่ต่างกันหรอกวะ


           Rrrrrr Rrrrr Rrrrr


           ผมหลับไปได้พักใหญ่ๆ ก็ต้องงัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะเสียงโทรศัพท์ไอ้ทัชมันดัง สงสัยพี่เอฟโทรตามมั้งไอ้นี่ "ไอ้ทัช..." ผมสะกิดมันเบาๆ "มึง! ผัวมึงโทรมามั้งลุกมารับดิวะ!" ผมพูดเสียงเข้ม แค่มันได้ยินคำว่าผัวมันก็เด้งพรวดขึ้นมากดรับสายอย่างไว ทีผัวล่ะระริ้กระรี้ ทีกูล่ะแทบสะบัดตูดใส่ ไอ้ห่าน!

           "ไปไหนนะพี่" เสียงไอ้ทัชถามผัวมันว่าจะไปไหน อ้อ! สงสัยล่ะสิว่ามันเป็นผู้ชายทำไมถึงได้ผัว ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันไปทำอิท่าไหนถึงได้เสียกัน รู้อีกทีมันก็เป็นแฟนกันซะแล้ว พี่เอฟน่ะอยู่ม. 6 เป็นรุ่นพี่พวกผมหนึ่งปี แล้วยังเป็นคนใจกล้ามากที่มาเอาไอทัชอีกด้วย สงสัยคงยังไม่รู้ว่าเพื่อนผมน่ะลูกมาเฟียใหญ่ ใครหน้าไหนคบกับมันต้องผ่านพ่อมันให้ได้...
           "เฮ้ยไอ้ออย กูไปแล้วนะเว้ย" จู่ๆ ไอ้ทัชก็โพล่งขึ้นมาทำเอาผมสะดุ้งเพราะเมื่อกี๊กำลังคิดอะไรเพลินๆ (ก็เรื่องมันแหละ) "ไปไหนวะ นี่มึงทิ้งกูไปหาผัวมึงอีกแล้วนะไอ้ทัช" มันหันมาหาผมก่อนจะพูดออกมาว่า "เพื่อนกะผัวความสำคัญมันต่างกันเว้ย" มันพูดแล้วยักคิ้วยียวนจนผมหมันไส้ "ไอ้สัดนี่!" ผมขว้างหมอนใส่มันจนมันได้แต่หลบแล้ววิ่งออกจากห้องผมไป ทิ้งความเดียวดายไว้ให้ผมแทน


           'หึ ไอ้บ้าทัช เพื่อนกับผัวความสำคัญมันต่างกัน แล้วมันต่างกันยังไงวะ โอ๊ย!'


           ผมทึ้งหัวด้วยความหงุดหงิด มีเพื่อนซี้แค่คนเดียวก็ทิ้งกูไปหาผัว นี่ก็บ่ายๆ แล้วไม่กงไม่กินมันและข้าวอะนอนต่อดีกว่า


           Rrrrr Rrrr Rrrr


           "โหล!" ผมกดรับโทรศัพท์แบบงัวเงียสุดๆ รับแบบไม่รู้ว่าใครโทรมาด้วยแม่ง! คนจะหลับจะนอน... [ไอ้คุณชายครับ มึงยังหลับไม่ตื่นอยู่อีกเรอะ] เสียงนี้ฟังก็รู้ว่าใคร "มึงจะโทรมาหาหอกอะไรไอ้ทัช ไปกกพี่เอฟมึงนู่น" ผมว่าเสียงประชดประชัน [ผัวส่วนผัวเพื่อนส่วนเพื่อนเว้ย แล้วนี่มึงยังไม่ลุกอีกหรือวะ หกโมงเย็นแล้วนะมึง] เต็มปากเต็มคำมากคำว่า 'ผัว' เนี่ย [อ้าว ไอ้เจ๊กนี่เงียบ] คำว่าเจ๊กทำเอาผมลุกขึ้นจากที่นอนทันควันเลยครับ "ไอ้เจ๊กคือมึงแหละ ตัวก็ขาวปากก็แดงที่สำคัญ...เตี้ยกว่ากูอีก"

           ปิ๊บๆๆ ปิ๊บๆๆ
           ฟุ่บ...โครม


           ผมคว้าเจ้านาฬิกาปลุกขึ้นมากดปิดก่อนจะขว้างมันไปที่ปลายเตียง หลับตานอนอีกทีก็ต้องสะดุ้งตื่นเพราะนึกได้ว่าวันนี้เปิดเรียนวันแรก แน่นอน! วันแรกสายไม่ได้ ผมกุลีกุจอรีบวิ่งไปอาบน้ำ(ที่เหมือนวิ่งผ่านน้ำมากกว่า)แต่งชุดนักเรียนอะไรเรียบร้อยก็วิ่งออกไปขึ้นคร่อม BMWลูกชายคันโปรดของผมจากนั้นก็ออกตัวอย่างรวดเร็ว


           โรงเรียนเซนเตอร์ (ซ.ต.)


           "เฮ้ย! ไอ้ออยมาเช้านี่หว่า ผีเข้าไงวะ" เข้ามาโรงเรียนปุ๊บไอ้เพทายก็ทักผมปั๊บ มันเป็นเพื่อนร่วมห้องของผมเองแหละครับ "ทำอย่างกับทุกวันกูมาสายเลยนะมึง"

           "เอ้า ปรกติมึงก็สายจริงนี่หว่า.."

           "ไอ้เพทะ..."

           "พี่เพทายครับ" ผมยังพูดไม่ทันจบเสียงเด็กผู้ชายคนหนึ่งก็โพล่งขึ้นมา "ว่าไงทอม" อ๋อ รู้แล้ว...นี่มันน้องทอมที่อยู่ม. 3 นี่หว่า "เออเฮ้ย เดี๋ยวกูไปก่อนนะ" ผมหันไปบอกไอ้เพทายแล้ววิ่งไปหาไอ้ทัชที่อยู่หน้าอาคารเรียน "มึง!"

           "อ่าวไอ้ออย มาแล้วหรอวะ" ผมพยักหน้าให้มันแบบขอไปทีตอนแรกจะทักมันแล้วชวนไปทางอื่น พอเห็นพี่เอฟเท่านั้นแหละ กลืนคำพูดลงคอเลย ชวนไปยังไงก็ไม่ไปเชื่อดิ


           กริ๊ง...กริ๊ง....


           "เฮ้ย ขึ้นห้องเหอะ"

           "เออ ไปเหอะ ไปแล้วนะพี่เอฟ" มันยกมือขึ้นเหนือไหล่บอกลาพี่เอฟ พี่เอฟก็โบกมือลาเช่นเดียวกัน....แต่กูว่านะ แค่ขึ้นห้องเรียนเองไม่ใช่หรอวะ?

           "สวัสดีครับ/ค่ะ คุณครู" พวกเราม.5/1 ลุกขึ้นสวัสดีคุณครูตอนที่ครูเดินเข้ามา "สวัสดีค่ะนักเรียน วันนี้เป็นไง...ตื่นเต้นกันไหมเอ่ย"

รบกวนติดแฮชแท็ก #วุ่นนักรักมัธยม ด้วยนะคะ ^^