เงาแค้น แสนรัก (อีโรติก หวาน ซึ้ง ดราม่า ฮา น่ารัก) **ลงใหม่จ้า อันเก่ามันหายไปจากเว็บ งงมาก**

แนะนำตัวละคร

ซัน  ตะวัน  

รัก  อุ่นรัก

แตงโม  ไอรดา                         กัน  กันต์ธีร์

                                                                     วิน  อนาวิน                      ฟ้า  ฟ้ารุ่ง     

                                                                                         เกรซ  ของขวัญ

เมื่อห้าปีก่อน เขาจากบ้านหลังนี้ไป โดยไม่คิดจะกล่าวลาเธอสักคำ แต่จู่ๆมาวันนี้ ก็ได้ยินข่าวว่าเขาจะกลับมาโดย

ไม่แม้แต่จะบอกไม่กล่าวล่วงหน้า ช่วงเวลาระหว่างที่เขาไม่อยู่เธอมั่นใจว่า การที่ไม่ได้พบหน้าเขามาเป็นเวลาห้าปี

หัวใจเธอย่อมเข้มแข็งขึ้นอย่างแน่นอน แต่ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดเมื่อรู้ว่าเขาต้องกลับมาวันนี้ความมั่นใจที่มีมันก็หดหาย

ไปเสียหมด ซ้ำยังต้องมานั่งจิตตก จนทั้งสมองและหัวใจว้าวุ้นแทบบ้าเช่นนี้

อุ่นรักได้แต่หวังขอให้กาลเวลาจะช่วยเยียวยาอคติในใจเขา ความโกรธ ความเกลียดที่เขาเคยมอบให้บางทีมันอาจ

จะเลือนหายไปตามเวลาไปหมดแล้ว วันนี้ วันที่เธอทั้งอยากให้มันมาถึงและไม่อยากให้มาถึง มันกลับมาเร็วเกินคาด

อุ่นรักต้องเผชิญหน้าเขาอีกครั้ง เธอยังต้องรอรับความเกลียดชังจากท่าทีและสายตาเฉยชาที่ทอดมองมาราวกับ

เธอไม่มีตัวตนอีกหรือไม่

เขา.....คือพี่ชายของเธอ

และเธอ.....ก็พร้อมแล้ว ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น

อย่าคิดว่าร้ายมาแล้วจะร้ายตอบ

อย่างอุ่นรัก ใครร้ายมา....ต้องร้ายกว่า

อย่าคิดว่าเธอจะยอมอ่อนข้อให้ดังเช่นเมื่อก่อน เธอไม่ใช่เด็กอ่อนแอขี้แพ้ที่จะยอมให้เขาแกล้งหรือรังแกโดยไม่กล้า

สู้หน้าหรือโต้ตอบได้อย่างเมื่อก่อน เธอได้แต่คิดปลุกปลอบตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่เช่นนี้ แต่ไม่รู้เคราะห์ซ้ำกรรมซัดหรือ

อย่างไร เมื่อคุณพ่อโยนระเบิดลูกใหญ่ทิ้งไว้ให้เธอ แล้วรีบชิ่งหนีเสียอย่างนั้น เธอที่กำลังคิดไม่ตกว่าจะรับมือกับเขา

อย่างไร กลับโดนบอกให้ไปรับตัวปัญหาที่ทำให้เธอต้องมาปวดหัวกระวนกระวายอยู่ตอนนี้

อุ่นรักจ้องหน้าเขานิ่งทั้งยังยืนขวางไม่ขยับไปไหน เมื่อเป็นเช่นนั้นร่างสูงจึงขยับไปทางซ้าย แต่เธอยังคงตามมา

ขวาง ครั้นเมื่อขยับไปทางขวา เธอก็ยังคงขยับตามอย่างไม่ลดละ

“                                                              มาขวางฉันทำไมยัยทอม!”

“                                                                     ฉันไม่ใช่ทอม”

“ไม่สนหรอกนะว่าจะทอมไม่ทอม หลีกไป”

--------------------------------------------------------------------------

ร่างบางที่อยู่บนเตียงขยับตัวเล็กน้อย กลิ่นเหล้าที่มาจากตัวเธอฉุนกึก ยังไม่ทันที่เขาจะได้ก้าวเดินไปไหนเธอก็ลุก

ขึ้นนั่ง และลงจากเตียงเดินเซซ้ายเซขวายิ่งกว่าแม่ปูลูกปูดั่งในนิทานอีสป เมื่อเห็นเช่นนี้แล้วก็ทนไม่ได้ จึงเข้าไป

ประคองเพื่อจะลากกลับขึ้นเตียงดังเดิม แต่เธอกลับดีดดิ้น พร้อมกับพูดงึมงำอะไรบางอย่างที่ไม่สามารถจับใจความได้

“จะอ้วกกกกก.....อ้วกกกกก”

พูดยังไม่ทันจบ ของเหลวขุ่นจากปากเธอก็พุ่งพรวดออกมาแทบจะทันที ตะวันย่นจมูกหันหน้าหนีเล็กน้อย เมื่อโดนเธอ

อ้วกใส่เลอะเทอะเปรอะเปื้อนเต็มเสื้อ แต่เสื้อผ้าของตัวเองกลับเลอะเพียงจุดเล็กๆเท่านั้น ราวกับจงใจมอบอ้วกนี่เพื่อ

เขาโดยเฉพาะ

ตะวันเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน ก่อนจะโยนเธอลงบนเตียงอีกครั้ง ส่วนตัวเองก็รีบถอดเสื้อและเดินไปเข้าห้องน้ำทันที

สภาพเละเทะและเหม็นขนาดนี้ เขาคงต้องอาบน้ำเดี๋ยวนี้เสียแล้ว

เมื่ออาบน้ำล้างคราบและกลิ่นอ้วกจนสะอาดหมดจดก็พันผ้าเช็ดตัวเดินกลับไปใส่ชุดนอนที่ห้องตัวเองจนเสร็จจึง

เดินกลับมายังห้องอุ่นรักอีกครั้ง  พลางยืนจ้องคนที่หลับไม่รู้เรื่องไม่รู้ราวบนเตียง ถึงเขาจะไม่ค่อยชอบหน้าเธอนัก แต่ก็

ไม่ได้ใจร้ายใจดำขนาดที่จะให้โยนเธอโครมในสภาพนี้เข้าห้องแล้วจบ ก็คงดูไม่ดีนัก ตาคมจ้องมองอยู่สักพัก ก็เดินจาก

ไป และกลับมาพร้อมกับน้ำอุ่นที่ใส่อ่างน้ำเล็กๆ กับ ผ้าผืนไม่ใหญ่มากที่เขาเห็นมันถูกแขวนอยู่ในห้องน้ำของเธอ

ร่างสูงทรุดลงนั่งที่เตียง นำผ้าชุบน้ำและเช็ดหน้าเช็ดตาให้เธอ ก่อนจะย้ายมาเช็ดที่มือนุ่มไล่ไปถึงต้นแขน เลื่อน

มายังซอกคอ เช็ดอยู่สองสามทีก็โยนผ้าลงอ่างน้ำที่วางอยู่บนโต๊ะเล็กๆข้างเตียงนอน ตั้งใจว่าเช็ดแค่นี้ก็คงจะพอ จึง

เตรียมจะผุดลุกขึ้นกลับห้องตัวเองไปนอน จู่ๆหญิงสาวที่เมื่อครู่นอนไม่ได้สติก็พยายามดึงทึ้งชุดเดรสรัดรูปสีดำที่ร่นมา

ถึงต้นขาเนื่องจากการดีดดิ้นไปมา จนปกปิดอะไรๆไว้แทบจะไม่ได้อยู่รอมร่อ มือบางทั้งสองออกแรงดึงชุดออกอย่างบ้า

คลั่ง ปากก็พร่ำบ่นเบาๆ ไม่ยอมหยุด

“                                                    อึดอัด ...อึดอัด...ร้อนจัง”

ปล.สวัสดีจ้า เราเพิ่งเขียนเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก เป็นนักหัดเขียน ฝากเรื่องนี้กับทุกคนด้วยน้าาา  ติชม กันได้เลย เรา

จะได้ปรับปรุง ช่วยคอมเม้นกันหน่อยน้าา เยอะๆเลย เป็นกำลังใจให้ด้วย อย่าเงียบ เค้าเสียใจอ่าT T

 เวลาอ่านคอมเม้นแล้วรู้สึกดียิ้มได้ทุกทีเลย การกดvote รวมถึง

ไลค์เพจ ก็ทำให้มีแรงเขียนต่อ ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจเลยนะคะ^^

**/////***นิยายเรื่องนี้ไรท์จะลบหลังจากที่แต่งจบแล้วลงครบจนถึงตอนสุดท้าย คือหลังจากลง

ตอนสุดท้าย1สัปดาห์จะลบตอนท้ายๆนะคะ จึงแจ้งก่อนล่วงหน้าจ้า***/////** 

***ฝากเพจด้านล่างด้วยนะ ไลค์ติดตามข่าวสาร เวลาไรท์เตอร์อัพนิยายจะแจ้งทุกครั้งในเพจเฟสบุ๊คจ้า มา

เม้นมาคุย ติชมได้เลยนะ จะคุยในเรื่องนอกเรื่องหรือนอกโลก(ไม่ใช่และๆ)ก็เอาเลย จะมาเร่งก็ได้ มาให้

กำลังใจ มาคิดถึงก็ได้อิอิ รอเสมอ ***

https://www.facebook.com/eternalpages/

หรือง่ายๆพิมพ์ที่ช่องsearch ใน facebook ว่า eternal ก็จะเจอแล้วจ้า

กำลังหาเวลาแก้คำผิดหรือขัดเกลาปรับเปลี่ยนเนื้อความบางส่วนให้ดีขึ้นจ้า ตอนนี้ทำไปได้นิดหน่อยแล้ว

หากว่ามีอะไรแนะนำนักเขียนมือใหม่คนนี้ก็บอกได้เลยนะคะ

  เลิฟรีดเดอร์ทุกคน<3

  eternal

   เคยลงไว้นานแล้ว ยังแต่งไม่จบ พอกลับมา เรื่องนี้ก็หายไปจากเว็บแล้ว กลับมาแล้วน้าาา

รีดเดอร์ลืมเค้าไปยัง ขอโทษที่หายไปเลย กลับมาแล้วๆๆๆ กลับมาติดตามเค้าด้วยนะ

ทั้งรีดเดอร์เก่าและใหม่

                                                           เยิฟฟ