Zodiac and Capricornus 'รัก' มันมุ้งมิ้ง
แค่ผู้ชายเลวๆคนหนึ่ง ฉันต้องแคร์ป่ะ?
ไม่อ่ะ!!
แค่ผู้หญิงขี้แยแถมยังเตี้ย ฉันต้องแคร์?
ก็ไม่!!
เกริ่นกันหน่อย
" นี่จะไปไหมน่ะ มอน่ะ มันจะสายแล้วนะ" ฉันจ้องหน้าคนตัวสูงที่สะบัดหน้าไปทางอื่นแล้วพิงพนังยกบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ
คนตรงหน้างอนฉันในเรื่องที่มันไร้สาระมากๆอ่ะ ก็แค่ฉันกินสตอเบอร์รี่ของโปรดตัวเองที่เขาส่งให้แบบปากต่อปากคำเดียวหมดลูกด้วยฉันเข้าใจว่าจะให้ฉันกินคนเดียวเขาแค่ป้อนเท่านั้นแต่พอฉันเคี้ยวทั้งลูกผู้ชายที่ดูโหดและผู้คนต่างเกรงกลัวก็แก้มป้องทำหน้างอนทันที
แบบว่านะ ก็ใครมันจะไปรู้ ว่าจะให้กินคนล่ะครึ่งอ่ะ
"..." คนขี้งอนไม่ตอบแต่เหลือบตามองฉันเล็กน้อยจากนั้นก็สะบัดหน้าไปทางเดิมอีกครั้ง
" ก็แล้วแต่นะ งั้นฉันไปล่ะ" ฉันหยักไหล่แล้วจับลูกปิดเปิดประตูเดินออกไป ทันใดเสียงเดินเร็วๆก็ดังตามหลังมาต่อด้วยมือแกร่งของคนขี้งอนก็มากอดคอฉันไว้และจ้องหน้าฉันแก้มป่องเล็กน้อยอย่างงอนๆ " ว่า"ฉันเลิกคิ้ว
" เธอแม่ง ยัยเตี้ยบ้าเอ้ย!! -*-"
" หึหึโถ่.. คุณโหดมุ้งมิ้ง"
ถ้าชอบก็อย่าลืม เม้น ไลค์ โหวต ให้นักเขียนหน้าใหม่คนนี้ด้วยนะค่ะเพื่อเป็นกำลังใจที่ดี ขอบคุณค่าา
ป.ล.
ทุกสถานที่ในเรื่องนี้เป็นเพียงแค่การสมมุติขึ้นมาเท่านั้นไม่มีอยู่จริงนะคะ ยกเว้นกรุงเทพและบางที่เท่านั้น นอกเหนือจากนี้เราจะใช้แทนเป็นตัวอักษรอังกฤษค่ะ
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่จะแต่งในเซตที่มีพระเอกสิบสองคนสิบสองราศีนะค่ะ (ทายถูกแล้วมั่งว่ามีใครบ้าง)แต่แน่นอนค่ะ เกิดจากจินตนาการล้วนๆและใช้พวกเขาเป็นเพียงแบบิเพื่อเสริมความฟั้ิน้เท่ัานั้น ฉะนั้นห้า็มคัดลอ็กเลียนแบบโดยเด็ดขาดนะคะ ผลงานใครใครก็รักก็หวงค่ะ
20/5/59