นิทาน ด้วยรัก

กาลครั้งหนึ่ง ณ แถบชาญเมืองมีเด็กหนุ่มคนหนึ่งกำพร้าพ่อ เขามีชื่อว่าแม็ก แม็กเป็นเด็กเกเร ชอบรังแกผู้อื่น และชอบโกหกทุกคนในหมู่บ้านโดยเห็นว่าเป็นเรื่องสนุก แม็กมักจะชวนเพื่อนๆเล่นแผลงๆ เช่น หลอกคนในหมู่บ้านว่ามีไฟไหม้บ้างหล่ะ และเมื่อทุกคนแตกตื่น ตกใจ ลนลาน  รีบร้อนจนเหมือนเป็นบ้า บ้างคนก็รีบนำน้ำมาดับไฟจนล้มหัวขมำ เมื่อชาวบ้านรู้ว่ามันไม่ใช่ความจริง ทุกคนมักจะพูดว่า
"เจ้าแม็กจอมโกหก!!!"ด้วยความโมโห
แม็กก็จะหัวเราะชอบใจ เป็นแบบนี้อยู่เรื่อยๆ จนกระทั่งในเช้าวันหนึ่ง แม็กก็ออกมาเล่นกับเพื่อนแบบทุกๆวัน แต่วันนี้ เพื่อนของแม็กคนหนึ่ง มีเรื่องมาเล่าให้เพื่อนๆทุกคนฟัง เขาบอกว่าเขาได้ยินพ่อของเขากับหัวหน้าหมู่บ้านคุยกันเกี่ยวกับข่าวลือเรื่องฆาตกรต่อเนื่อง ที่หนี้จากในเมืองมาหลบซ่อนแถวป่าหลังหมู่บ้าน เล่าให้ฟังถึงความโหดร้ายของฆาตกรให้เพื่อนๆ แม็กฟังแล้วจึงคิดเล่นอะไรแผลงๆอีก เขาเรียกให้เพื่อนเอาหูมาใกล้ๆแล้วกระซิบกระซาบเพื่อวางแผนบางอย่าง เมื่อถึงเวลาตะวันตกดิน แม็กและเพื่อนก็เริ่มทำตามแผน โดยจะให้เพื่อนคนหนึ่งแสร้งทำเป็นกำลังถูกลักพาตัว แล้วแม็กจะเป็นคนวิ่งไปตะโกนบอกคนในหมู่บ้านเอง แม็กเริ่มทำตามแผน แม็กวิ่งไปบอกคนในหมู่บ้านว่า
  "ช่วยด้วยๆ!!!! มีเด็กถูกลักพาตัว ฆาตกรมาลักพาตัวเด็กไปแล้ว!!!"
แม็กตะโกนบอกคนในหมู่บ้านอย่างที่วางแผนไว้ แต่กลับไม่เป็นไปตามที่คิดไว้ ชาวบ้านต่างรีบวิ่งเข้าบ้าน รีบปิดประตู หน้าต่าง ลงกลอน และไม่มีใครส่งเสียงใดๆออกมาเลย แม็กหงุดหงิดที่ทุกอย่างไม่เป็นไปตามใจของเขา เขาจึงไปที่ป่าหลังหมู่บ้านเพื่อระบายความหงุดหงิด ใส่ก้อนหิน ต้นไม้ และแม่น้ำ จนกระทั่งดวงจันทร์ขึ้นฉายแสงบนท้องพร้อมกับดวงดาวแพรวพราว เขากำลังจะกลับบ้าน ในขณะที่เขากำลังหันหลังกลับ ทุกอย่างก็มืดดับไป
แม็กตื่นขึ้มพร้อมพบว่าตนเองกับถูกผ้าปิดตาไว้ มือและขาของเขาก็ถูกมัดไว้เช่นกัน เขาถูกมัดไว้กับเก้าอี้ แล้วก็มีเสียงของชายผู้หนึ่งกล่าวขึ้น
"ตื่นแล้วเหรอเจ้าหนู"
แม็กไม่รู้ว่าชายผู้นี้คือใคร ทันใดนั้นก็มีน้ำร้อนต้มเดือดราดลงบนตัวของแม็ก แม็กกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด แม็กดิ้นทุรนทุรายจนเก้าอี้ล้ม แม็กเจ็บปวดมาก แม็กพยายามถามว่าใคร ทำอย่างนี้ทำไมพร้อมกลับร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด ชายนิรนามจึงตอบว่า
"ก็ฆาตกรที่หนูพูดถึงไงจ๊ะ ฮ่าๆๆๆๆ!!!"
ฆาตกรตอบพร้อมกับหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
"อ่าว!?เป็นอะไรไปจ๊ะน้ำร้อนไปเหรอ ขอโทษนะ เป็นอะไรรึเปล่า ก็แค่จะอาบน้ำให้สักหน่อย ฮ่าๆๆๆ!!!"
ฆาตกรหัวเราะก่อนจะจับแม็กให้นั่งอย่างเดิม แม็กได้แต่ร้องไห้และร้องไห้จนน้ำตาไหลเป็นเลือดซึมออกมาจากผ้าที่ปิดตาแม็กเอาไว้ แม็กได้แต่หวังให้คนมาช่วย
 "เป็นอะไรไปเจ้าหนู แกเป็นคนที่อยากให้ฉันมาลักพาตัวไปไม่ใช่เหรอ สมใจรึยังละ ฮ่าๆๆๆ!!!"
ฆาตกรนั่งคุยกับแม็กอย่างใจเย็นและบอกให้แม็กหยุดร้องไห้
 "จุ๊ๆๆ หยุดร้องได้แล้วเดียวแผลก็เน่าหรอก" ฆาตกรเช็ดน้ำตาและเลือดที่ซึมออกมาจากผ้าปิดตา แม็กไม่เข้าใจที่ฆาตกรพูดเลย แต่แม็กก็ไม่หยุดร้องไห้ ฆาตกรเริ่มอารมณ์เสียที่แม็กไม่หยุดร้องไห้ ฆาตกรบีบคอของแม็กด้วยความโทสะจนแม็กหายใจไม่ออก และปล่อยมือพร้อมกับบอกว่าถ้ายังไม่หยุดจะบีบคอให้ตาย แม็กจึงต้องพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา แผลตามตัวแม็กเริ่มพุพองจนน่าเกลียด
 ตกกลางดึก แม็กไม่สามารถนอนหลับได้เลย เขาคิดถึงแม่ เพื่อนๆ และอิสรภาพมาก จึงทำให้เขาร้องไห้อีกครั้ง จนกระทั่งฆาตกรได้ยินเสียงสะอึกสะอื้น ฆาตกรโมโหมากจึงยกทั้งเก้าอี้ ทั้งแม็กวางลงในบ่อน้ำเเละล่ามโซ่เอาไว้พร้อมพูดว่า
"คืนนี้นอนที่นี้ไปแล้วกัน"ฆาตกรโมโหมากแล้วรีบกลับเข้ากระท่อมไป น้ำในบ่อไม่ลึกมาก แต่น้ำเย็นเฉียบจาก อากาศของฤดูหนาว และไอเย็นจากป่าในยามค่ำคืน
 จนกระทั่งตะวันโผล่ขึ้นจากขอบฟ้าอีกครั้ง ฆาตกรเดินมายังบ่อน้ำเพื่อดูว่าแม็กเป็นอย่างไรบ้าง แต่สิ่งที่เขาพบคือร่างอันไร้วิญญาณของแม็กลอยอยู่เหนือน้ำฆาตกรรีบนำร่างของแม็กขึ้นจากน้ำแก้เชือกทั้งหมดออก ฆาตกรร้องไห้และโวยวายอย่างบ้าคลั่่งตะโกนเสียงดังว่า
"ลูกพ่อ!!!!อ้ากกก!!ลูกพ่ออออ!!!!"
ฆาตกรเป็นพ่อของแม็กที่แม็กกำพร้าพ่อก็เพราะพ่อทิ้งเขาไปก่อนจะเกิดเสียอีก เพราะเขามีอาการทางประสาทจึงทำให้เขาไล่ฆ่าผู้หญิงทุกคนที่รูปงาม เพราะแม่ของแม็กมีรูปโฉมที่งามมาก เขาจึงเกลียดและเครียดแค้นผู้หญิงรูปงามทุกคน เขาเสียใจมากที่ลูกต้องตายก่อนเขา เขาได้แต่นั้งมองร่างของลูกชายอยู่ริมบ่อน้ำ และเขาก็คิดบ้างอย่างได้ เขานำศพของแม็กใส่ลังทรงยาวที่คล้ายกับหีบศพ และนำศพของแม็กใส่ไว้แล้วนำไปวางไว้ที่หน้าบ้านของแม็ก ซึ่งตอนนี้เหลือเพียงแม่ของแม็กแล้ว เมื่อแม่ของแม็กพบลังที่ฆาตกรวางไว้ก็สงสัยว่าลังอะไรมาวางอยู่หน้าบ้านจึงเปิดดู เมื่อเห็นก็ตกใจกรีดร้องจนชาวบ้านคนอื่นๆเดินมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น สภาพของร่างไร้วิญญาณอันน่าเวทนาอย่างมาก ผิวหนังผุผองและเน่าเปื่อย น้ำหนองน้ำเหลืองไหลเยิ้ม เปลือกตาทั้งสองข้างโดนเย็บปิดสนิทมีคาบเลือดติดที่บริเวณขนตาราวกับว่าเป็นการทำเพื่อทรมาณ ข้างร่างนั้นมีกระดาษวางอยู่มีประโยคเขียนอยู่บนกระดาษแผ่นนั้นว่า
"...ด้วยรัก..."
แม่ของแม็กเสียใจมากจนเธอเสียสติแล้ววิ่งหนีเข้าป่าไป แล้วไม่กลับมาอีกเลย ส่วนฆาตกรหรือพ่อของแม็กก็ยังลอยนวล
ชาวบ้านจึงช่วยกันจัดพิธีศพให้กับแม็ก ถึงแม็กจะเป็นเด็กไม่ดีอย่างไร ถึงอย่างนั้นทุกคนก็ยังอาลัยอาวร แม็กเสมอมา
            *** The end ***