จุดเริ่มต้น :ทัศนศึกษา...
(เรื่องนี้เป็นแค่การเล่าประสบการณ์/แต่ง/ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับนิยายทั้งสิ้น)
สวัสดี ผมมีเรื่องมีสนุกๆมาเล่าให้ฟังด้วยแหละ ....เรื่องนี่เกิดขึ้น เมื่อหลายปีก่อน มันเริ่มมาจาก การไปทัศนศึกษาครั้งนั่น.....
#ประกาศๆ ขอให้นักเรียนทุกคน ขึ้นรถทัวร์ตามหมายเลขของตัวเอง และนั่งที่ให้ดี เราจะออกเดินทาง กัน 10โมงตรง
"เห๋?? นี่มันพึ่งจะ 9:30โมงเอง"
สา
:สาวน้อยแว่นแดง
:มัธยมปลาย ปี3 ห้อง E เลขที่5
"รอๆไปเถอะค้าบ "
เนม
:หัวหน้าห้องที่น่ารัก
:มัธยมปลาย ปี3 ห้อง E เลขที่7
"ไปหาอะไรกิน ก่อนดีไหม??"
มด
:เจ้าหญิงหิมะ(นิสัย)
:มัธยมปลาย ปี3 ห้อง E เลขที่1
สา:ก็ดีน้าาา หิวจนตาลายแย้ว //เอามือลูบท้อง
เนม :เอ๋?? จะดีหรอครับ เซ็นเซ บอกไห้นั่งบนรถนี่น่า 😣
สา :เหอะน่า นายนะป๊อดไปได้ เน้อออ 😊😊มด
มด: อืม
"เน่!! พวกเทอ จะไหนนะ??"
เลย์
:นี่แหละครับผม
:มัธยมปลาย ปี3 ห้อง E เลขที่4
มด:เน่นาย สนใจจะไปกับพวกเรามั้ยละ
เลย์:หืม ไม่ละ พอดีชั้นไม่อยากทำผิด พ่อแม่สอนมาดี😁😁
มด:นี่นาย!!!😡
สา:ไปเหอะมด
//ประกาศ ขณะนี้เวลา 9:40 นาฬิกาแล้วเราขอเปลี่ยนเวลา เพื่อความว่องไวในกางเดินทางขอให้ ทุกท่านเตรียมตัว//
สิ้นเสียงประกาศ รถคันที่1เริ่มออก และตามมายังคันที่ 2 รถผม เป็นคันที่ 4 ไม่ต้องแปลกใจ มีแค่ 4 ห้องที่โชคร้ายได้ไป เท่านั่นแหละ😃 ถือว่าเป็นความโชคดีสำหรับห้องอื่นๆ
ผม:ห้ะ รถจะออกแล้ว
"เออ แล้วไง"
โจ
:นักเลงประจำชั้น
:มัธยมปลาย ปี3 ห้อง E เลขที่2
ผม:นายไปรู้สึกอ้อว่าขาดใครไปอะ
โจ:อือ แล้วไง??
ผม:นี่นาย ยังเป็นคนอยู่ไหม เพื่อนหายไปทั้ง3คนเลยนะเว้ย แถมไม่มีใครตามด้วย
โจ:ถ้านายเป็นห่วงนักนายก็ตามเองดิ
ผม:WTF...
เซ็นเซ: ครบกันยังจ้ะ
โจ:ครบแล้ว!!
ผม :ยังครับ ยังมีอีก3คน เขายังไม่มาเลย
เซ็นเซ:งั้นหรอ คงไม่ทันแล้วละ ปล่อยเขาไว้เถอะ
ผม:แต่เซ ครับ!!!
ผมไม่อยากเชื่อเลยว่าคนทั้งห้องจะไม่กระตือลือล้นอะไรเลย
ผม:นี่พวกนายยังเป็นคนรึป่าว อะเพื่อนหายไปเลยนะเว้ย
เอ๊ะ หรือว่าผมจะกระตือลือล้น มากใครไป
"เงียบหน่อยคนจะนอน"
โอ
:เด็กเรียนควบหลับ
:มัธยมปลาย ปี3 ห้อง E เลขที่6
ผม:โถ่เว้ย!!!
ด้วยความที่โกรดมาก แต่ทำอะไรไม่ได้เลย แต่นั่นมันก้เพื่อนเลยนะเว้ย แต่ก้นะปล่อยเลยตามเลยไป
"เนม ไม่เป็นไรนะ😊"
พิ้ง (ญ)
:สาวสวยใจดี
:มัธยมปลาย ปี3 ห้อง E เลขที่10
ผม://พูดไม่ออก
พิ้ง:^^ไม่ต้องเครียดหรอกนะ นายไม่ได้ดูที่ใบหรอ??
ผม:ห้ะ??//สติกลับคืนมา
พิ้ง:ก้ในใบมีเขียนไว้ว่า "ถ้าขึ้นรถแล้ว ลงจะถือว่าสละสิท
ผม:ห้ะ แบนี้ก้มีด้วยอ้อ ???
พิ้ง:อืม...จ้า😊
ผม:แต่ พวกนั้นอาจจะไม่รุ้ก้ได้
พิ้ง:สากับมดรู้ดีจ้า
ผม:อ่าวแล้วหัวหน้าละ??เขาไม่น่าไช่คนแบบนั่น
พิ้ง:เคยได้ยินมั้ย😊 โดนดึง
ผม:อืม...แจ่มแจ้งเลยละ
แต่ทำไมผมรู้สึกเหมือนมีพลังงานบางอย่าง จากข้างหน้ากลังเพ่งมองผมอยู่ =×=
--------
ตอนนี้ผมและเพื่อนๆ ได้มุ่งหน้า ไปยังเมือง เมืองหนึ่ง
ณ.บนรถ
=[]=นี่มันคือสุสานไช่ไหม เงียบกันมาก ถ้า 2คนนั่นมาด้วยคงจะสนุกน่าดู
สักพัก =×=นี่รถหรือพลับฟะเนี่ย!!! เอาซะสตั้นกันเลยทีเดียว
การเดินทางที่ผ่านมาก็ลาบลื่นดี รถต่อแถวกันเป็นขบวน แต่อยู่ดี สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นอย่างไม่ได้ตั้งตัว
เซ็น:ห้ะ!!! อะไรนะปวดฉี่
"ครับ😣"
กัน (ช)
:ตัวหาสุขา
:มัธยมปลาย ปี3 ห้อง E เลขที่8
เซ็น:จอดปั้มข้างหน้าด้วย!!
กัน:😣😣
เมื่อลงจอดที่ปั้ม เล็กๆแห่งหนึ่ง จู่ท้องฟ้าจากสดใส ก็เริ่มมืดคลึ้มเหมือนฝนจะตก
เซ็น:ตายแล้ว ตายแล้ว!!
ผม:มีไรหรอครับ
เซ็น:แย่ๆแล้วๆ เราพัดหลงกับห้องอื่น
ผม:อ่าว แล้วไม่รู้ทางไปหรอครับ
เซ็น:เรื่องนั่นก้รู้ๆกันอยุ่แหละ แต่ว่าติดต่อกันไม่ได้นี่สิ แถมโทรไปทุกคันแล้วก้ไม่มีใครรับสายเลย
ผม:งั้น เซ็นก้โทรหาทุกคนที่อยู่บนรถสิครัช
เซ็น:เออช่าย แกฉลาด เดียสกลับไป ชั้นจะไห้ A
ผม:จริงหรอออเซ็น>\\\<
เซ็น:=×=ไม่ชั้นโกหก
ผม:อ่าว!!!
"เซ็นเซคะๆ"
นัด
:สาวโหด
:มัธยมปลาย ปี3 ห้อง E เลขที่3
เซ็น:ว่า??
นัด:กันหายตัวไปคะ
เซ็น:ไรนะ!!! โถ่ทำไมต้องวุ่นวายขนาดนี้ด้วยเนี่ย
นัด:เอาไงต่อคะ
เซ็น:จริงด้วย เขามีกฎห้ามออกจากรถ จนถึงที่หมาย
นัด:ค่ะ??
เซ็น:ปล่อยไปเถอะ
ผม:ไม่ได้นะครับ เซ้น....
เซ็น:กฎก้คือกฎ
ผม:แต่นั่นมัน เพื่อน...
เพี๊ยะ!!!
เซ็น:กฎก้คือกฎ ถ้าอยากอยู่ก้อยู่เฉยๆซะ
ความเจ็บร้าวทั้งภายนอกและภายใน
//นี่มันทัวร์ บ้าอะไรกัน มันไม่หนุกเลยนะเว้ย!!!//
เซ็น:เอาหละ พร้อมออกเดินทางกันได้
ทุกคนต่างนั่งเงียบกันอยู่กับที่ ช็อคกับเหตุการณ์ที่เกิด ขึ้นโดยเฉพาะผม
รถทัวร์ได้มุ่งหน้าต่อไปเรื่อยๆ ในหัวผมตอนนี้มีคำถามวนเวียนอยู่ข้างใน
:ทำไมต้องตบผม
:ผมทำไรผิด
:แล้วกฎบ้าอะไร
:นั่นมันก้เพื่อนผมนะ
:แล้ว3คนนั้นละ
คำพวกนี้ลอยในหัวผม
สักพัก เม็ดฝนเริ่มตกมาจากท่องฟ้า เป็นหยดฝน และเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ จนเกิดเป็นพายุโหมกระน่ำ ฟ้าผ่า เหมือนฉากในหนังสยองตอนที่กำลัง หนีอะไรสักอย่างอยู่....
เอ้???ผมหลับไปได้ไง 0.- ตอนนี้ผมถึงไหนแล้วนะ
//ฮัลโหล ฮัลโหลนี่ ยูนะห้องaไช่ไหมจ้ะ//
// ตอนนี้อยู่ไหนแล้วถึงยังจ้ะ//
//พอดี ชั้นโทรหาใครไม่ติดเลย มีอะไรหรือป่าว??//
.....
เสียงใครกันนะ-.0
เพล้ง ปักๆ
เสียงอะไรกันนะ ??
เสียงนั่นทำไห้ผมสะดุ้งตื่นจาก การงัวเงีย นี่ผมหลับไปนานแค่ไหนละเนี่ย แต่เสียงเมื่อกี้ก้อทำไห้ผมต้องชะเง้อไปดู
ผะ.....ผมเห็นเซ็นเซล้มตัวลง ข้างๆมีโทรศัพย์ สภาพยับเยินอยู่
พิ้ง:เซ็นเซคะ ๆ เป็นอะไรคะ??
เซ็น:พะ...พิ้ง ยะ ยะยูนะ นะ บะบอกว่า ห้ามมม
พิ้ง:ห้าม ห้ามอะไรค่ะ
ในขณะนั้นรถ ได้แล่นเข้ายังตัวเมือง ที่มีหมอกหนาปลกคลุมทั้งหมด ทำไห้มองข้างหน้าไม่ชัด
เซ็น:ห้ะ ห้ะห้ามเข้าในเมือง
คนขับรถ:เซ็นคับ ข้างหน้ามีรถทัวร์ของห้องอื่นคับ
เซ็น:ห้ะ มะ มะไม่จริงนะ กลับรถเดียวนี้
คนขับรถ:ครับ
พิ้ง :เซ็นคะ ยูนะบอกว่าอะไรคะ
เซ็น:ทุกคนตายหมดแล้ว!!!
คนขับรถ:เซ็นคับ รถไม่ติด
เวลา 14:46
ทุกคนบนรถต่าง เงียบและช๊อคกับสิ่งที่เกิดขึ้นทุกๆอย่าง
"ฮะ ฮะ ฮ่าๆๆๆๆ เซ็นเซจัดฉากเนียนดีนะครับเนี่ย😊😊ผมละปลื้มจริงๆ ที่ได้ที่ปรึกษาเป็นอาจารย์เนี่ย"
โช
:รุกทุกอย่าง
:มัธยมปลาย ปี3 ห้อง E เลขที่9
เซ็น:ฮ่ะๆๆๆๆๆ ฉลาดนะเรา😊😊
ทุกคน:ห้ะ???
โช:แต่เซนฮะ😄มันไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่เลยนะครับ การแสดงห่วยมาก👎👎
ผม:เซ็นครับ แล้วเพื่อน4คนนั่นอะ
เซ็น:เดียวตามมาทีหลังจ้า ที่ตบไปเมื่อกี้ คงไม่เจ้บหรอกเนอะ😜
แม้มันจะเป็นแค่เรื่องแต่ง แต่ใครจะรู้ว่าข้างหน้ามีอะไรหละจริงมั้ย😃😊
ณ 16.00น
เอ้าทุกคน เตรียมกระเป๋า แช้วขนขึ้นห้องตัวเองกันได้แล้ว หลังจากเราทำโทดคันมาช้าด้วยการแสดงมาแล้ว ประมาณ 20.00เรามาเจอกันที่ป่าถัดจากโรงแรมนี่ไป ส่วนห้อง ห้องหนึ่งจะมี5 คน ดังนั้น จงแบ่งกันเองซะ😜
อาจจะดูเหมือนว่ามันคงไม่มีอะไร ที่เลวร้ายเกิดขึ้นหรอก แต่มันกำลังจะมาในไม่ช้า...
---------------
เอาหละจ้ะ เรื่องราวจะเป็นอย่างไร ฝากติดตามกันด้วยน้ะจ้ะ
เวลาอัพ :2ตอนต่ออาทิตย์จ้า แต่ไม่แน่ชัดว่าจะวันไหน
Guest
