Vkook [NC] >>บทลงโทษ<<
0
ตอน
14.3K
เข้าชม
108
ถูกใจ
8
ความคิดเห็น
40
เพิ่มลงคลัง

ชี้เเจงหน่อยนะเคอะ

1.เรื่องนี้ชายxชายน้าา รับไม่ได้ก็จงกดออกซะ!!(โหดวุ้ยย!)

2.เรื่องนี้มาจากอิมเมจล้วนๆไม่ได้เกี่ยวข้องเเละไม่มีเจตนาทำให้ศิลปินเสียหายเเต่อย่างใด

3.ทำขึ้นมาเพราะทนความต้องการไม่ไหว(--')

4.เนื้อหา18+นะค้าา

5.ถ้าทำความเข้าใจหมดทุกข้อเเล้วก็จะรอช้าอยู่ใยย อ่านสิค้าบบบ (คุริคุริ(?))

 

 

 

 

ยินดีต้อนรับสู่โลกของเเวมไพร์...

 

 

ภายในปราสาทขนาดใหญ่สีดำทะมึนเหมือนท้องฟ้ายามราตรีซึ่งเป็นที่อาศัยของราชาเเวมไพร์ผู้มีหน้าตาหล่อเหลาราวเทพบุตรเเละคู่ชีวิตที่ของเขาที่มีหน้าตาน่ารักเเละเย้ายวนใจเเวมไพร์หนุ่มหลายๆตนนั้นให้อยากครอบครองทั้งกายเเละใจนั่น เเต่ไม่สามารถทำได้เนื่องจากว่าเขาผู้นั้นเป็นถึงคู่ชีวิตของราชาเเวมไพร์จึงไม่มีใครกล้าเเม้เเต่จะสบตา

 

 

 

 

 

"เอ่..เเทฮยองไปไหนน้า??"  ร่างบางตั้งคำถามกับตัวเองพร้อมกับเดินสำรวจเเต่จุดๆของปราสาทเพื่อหาอีกคน

 

"เห้ออ อีกเเล้วสินะ ถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวอีกเเล้ว.." นี่เป็นอีกครั้งที่เขาถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวโดยที่อีกคนไม่บอกไม่กล่าวเลยว่าจะไปไหน

 

"เหงาจังเเหะอยู่คนเดียวเเบบนี้.." น้ำเสียงที่ฟังดูเเล้วน้อยใจถูกเอ่ยออกมาเพียงลำพัง

 

พึบ!!!

 

เเล้วจู่ๆเขาก็รู้สึกถึงความอบอุ่นที่มีเเวมไพร์ตนหนึ่งกำลังสวมกอดเขาจากด้านหลัง กลับมาเเล้วสินะ...

 

"คิดถึงข้าอยู่รึ จองกุก" ร่างสูงที่พูดอยู่ข้างๆหูของร่างบางพูดพร้อมกระชับอ้อมกอดให้เเน่นขึ้น

 

"เเล้วไปไหนมาล่ะ ไปไหนไม่เคยจะบอกกันหรอก ให้เเต่อยู่คนเดียวอยู่เรื่อย.." ร่างบางพูดด้วยน้ำเสียงที่น้อยใจอีกครั้งพร้อมกับก้มหน้าลง

 

"ข้าก็เเค่ออกไปเดินเล่นเเถวนี้สักหน่อยก็เเค่นั้นเอง"

 

"หึ ไปเล่สาวล่ะสิ ก็ยังงี้ล่ะน้า..อยู่ด้วยกันมานานเเล้วก็คงเบื่อกันเเล้วเเหละ" มีเเต่ความรู้สึกน้อยใจทั้งนั้นที่ออกมาจากปากของร่างบางตอนนี้ความรู้สึกของเขาไม่ค่อยดีเลย

 

"ข้าไม่มีทางเบื่อเจ้า!!เเละถึงจะอยู่กันไปเป็นสองหรือสามร้อยปีข้าก็ไม่มีวันที่จะทิ้งเจ้าด้วย!" ร่างสูงพูดเสียงเเข็งพร้อมกับกอดร่างบางให้เเน่นขึ้นอีก

 

"จำคำพูดตอนนี้ไว้ล่ะกัน ถ้านายทำไม่ได้ล่ะก็ ฉันจะตามไปหักคอนายทุกที่เลย!!" ร่างบางพูดกำชับกับร่างสูงด้วยน้ำเสียงที่เเข็งไม่เเพ้กัน

 

"รับทราบเเล้วขอรับ ที่รักของข้า.." พูดจบก็หันตัวของร่างมาให้มาเผชิญหน้ากับตัวเองเเละกดจูบลงไปที่ริมฝีปากเล็กเบาๆเเละผละออก

 

"รอดูเถอะเเทฮยอง ฉันจะทำให้นายเเทบจะไม่อยากออกจากปราสาทอีกเลย..." ร่างบางพูดพร้อมกับส่งสายตาที่เเสนจะยั่วยวนมาให้เเก่ร่างสูง

 

"ข้าก็จะรอดูว่าเจ้าจะทำได้อย่างที่พูดรึเปล่า..หึ" เเทฮยองกระตุกยิ้มที่มุมปากเมื่อรู้ว่าในเวลาอีกไม่กี่อึดใจนั่นร่างบางจะทำอะไรกับเขา

 

"อยากรู้นักก็..จัดให้..." พูดจบร่างบางก็จับที่คอเสื้อของอีกคนเเละเหวี่ยงเบาๆไปที่ผนัง เเละเป็นฝ่ายยืนคร่อมร่างสูงไว้พร้อมกับกดจูบลงไปที่ริมฝีปากหนาอย่างรวดเร็ว

 

"อืม.." ร่างสูงครางในลำคอด้วยความพอใจเมื่อริมฝีปากบางเผยออกให้ร่างสูงส่งลิ้นหนาเข้ามาได้อย่างง่ายดาย ทั้งคู่เเลกลิ้นกันอยู่สักพักร่างสูงที่ความอดทนตอนนี้เหลือเพียงน้อยนิดอุ้มร่างบางขึ้นโดยให้ขาเรียวเกี่ยวกับสะโพกหนาไว้ส่วนเเขนเล็กก็คล้องคอของอีกคนเเล้ววิ่งไปที่ห้องนอนของตนเเละคนรักอย่างรวดเร็วโดยที่ริมฝีปากของทั้งคู่ยังไม่ผละออกจากกัน

 

"อื้อ..อ้ะ.." ร่างบางถูกวางลงบนเตียงนุ่มโดยมีอีกคนขึ้นคร่อมอยู่ ร่างสูงเปลี่ยนเป้าหมายจากริมฝีปากเป็นหน้าท้องขาว เสื้อเชิ้ตสีขาวบางๆตอนนี้ถูกกระชากออกจนกระดุมล่นไปคนละทิศคนละทาง

 

"ทะ..อื้อ...เเทฮยองอ่า.. ใจเย็นๆสิ..." จองกุกพูดด้วยน้ำเสียงเเหบพร่าพร้อมกับใบหน้าเนียนขาวที่เชิดขึ้นด้วยความเสียวซ้านยิ่งทำให้อารมณ์ของเเทฮยองนั้นพุ่งสูงขึ้นไปเรื่อยๆ

 

"อื้อ..มัน..อ้ะ...จั๊ก..กะจี้นะ อ่าา" ร่างบางพูดออกมาด้วยความสยิวสุดๆเพราะตอนนี้ร่างสูงกำลังจัดการกับยอดดอกสีชมพูหวานสวย ทั้งขบ กัด เเละดูดดุ้นมันราวกับเป็นอมยิ้มชั้นเลิศของเขา เเทฮยองไล่ต่ำลงมาเรื่อยๆจนมาหยุดอยู่ที่เเกนกายของคนตัวเล็กที่กำลังตื่นตัว เเต่ยังไม่ทันไรเเทฮยองก็โดนอีกคนเหวี่ยงลงเตียงเเละขึ้นคร่อมไว้เเทน

 

"หมดเวลาเล่นของนายเเล้วล่ะ..เเทฮยอง...คราวนี้ ตาฉันบ้างนะ..." ไม่พูดเปล่ามือเล็กๆของร่างบางก็เลื่อนลงมาปลดกระดุมของร่างสูงทีละเม็ดๆอย่างช้าๆไม่รีบร้อนพร้อมกับส่งสายตายั่วนิดๆไปให้อีกคน ทำเอาเเทฮยองนั่นเเทบขาดใจ..

 

"จองกุกอ่า..เร็วๆหน่อยสิ ข้าไม่ไหวเเล้วนะ.."

 

"อื้ม..จุ๊ๆ ใจเย็นๆนายได้สนุกเเน่" ร่างบางยกนิ้วชี้ขึ้นมาจ่อที่ริมฝีปากของอีกคนก่อนจะนั่งลงที่กลางเเกนกายของร่างสูงเเละส่ายสะโพกผ่านเนื้อผ้าไปมาจากช้าไปเร็ว

 

"จองกุก!..ข้า..มะ..ไม่ไหวเเล้วนะ" ร่างสูงเริ่มเอะกับการกระทำที่ชักช้าของร่างบาง

 

"ฉันจะเริ่มล่ะนะ.." พูดจบร่างบางก็เอาโซ่ที่เตรียมมามัดข้อมือของร่างสูงไว้กับหัวเตียง ด้วยความที่เป็นเเวมไพร์ทำให้ร่างบางนั้นสามารถมัดร่างสูงไว้ได้อย่างรวดเร็ว ทำให้ตอนนี้ร่างสูงไม่สามารถทำอะไรต่อได้

 

"เจ้าจะทำอะไร??" เเทฮยองถามจองกุกด้วยความประหลาดใจ

 

"เดี้ยวนายก็รู้.." ท่อนบนของร่างบางตอนนี้เปลื่อยเปล่าอยู่เเล้วเหลือเเต่ท่อนล่างที่ยังไม่ได้จัดการ

 

"อึก.." ร่างสูงกลืนน้ำลายเมื่อเห็นคนตรงหน้าค่อยๆปลดซิบกางเกงออกด้วยความเชื่องช้าเเละกัดริมฝีปากตัวเองเป็นเชิงยั่ว ใบหน้าสวยเเดงก่ำเพราะไฟของราคะ ร่างสูงเห็นอย่างนั่นก็ทำท่าจะลุกเเต่โดยโซ่ที่ร่างบางเป็นคนผูกไว้ทำให้เขาไม่สามารถทำอะไรต่อได้จึงได้เเต่ทนดูไปก่อน หลังจากที่กางเกงชั้นนอกหลุดออกไปจากเเล้วก็เผยให้เห็นขาขาวเรียวสวยของร่างบางเเละกางเกงชั้นในสีขาวสะอาดตาที่ตอนนี้ยังไม่ถูกถอดออกไป

 

"เเทฮยองอ่า..." ร่างบางขานชื่อของอีกคนพร้อมกับค่อยๆคลานเข้าไปใกล้ๆร่างสูงก่อนจะยกตัวเองยืนขึ้นด้วยเข่าทำให้ใบหน้าหล่อของเเทฮยองตอนนี้อยู่ในระดับเดียวกันกับหน้าอกขาวของจองกุก

 

"อื้ออ" เเทฮยองเห็นอย่างนั้นก็จัดการกับยอดอกนั่นอย่างเมามันส์จนทำให้ร่างบางนั่นครางออกมาด้วยความเสียวอีกครั้ง

 

"จองกุก..ปล่อยข้าเถอะขอร้อง..." เเทฮยองเงิยหน้าขึ้นมาสบตากับจองกุกเเละวิงวอนขอให้อีกคนปล่อยเขาไปเพื่อให้ทำอะไรได้ง่ายขึ้นกว่านี้

 

"ไม่ วันนี้นายทิ้งให้ฉันต้องอยู่คนเดียว เพราะฉะนั้นฉันจะลงโทษนาย.." พูดจบร่างบางก็เลื่อนใบหน้าของตัวเองลงมาเรื่อยๆพร้อมกับใช้ลิ้นเล็กของตนเลียที่หน้าท้องของร่างสูงเบาๆ

 

"จองกุก..ขอร้อง..."

 

"ไม่" จองกุกยังคงปฏิเสธเสียงเเข็ง หลังจากนั้นมือเรียวก็ค่อยๆปลดซิบกางเกงของร่างสูงลงช้าๆจนสุดเเละดึงมันออกทีเดียวทั้งหมด ทำให้เเก่นกายใหญ่ที่กำลังเเข็งขื่นด้วยอารมณ์ชูชันขึ้นตรงหน้าของร่างบาง

 

"จอง..อ้ะ..กุก..." ร่างสูงเผลอครางออกมาด้วยความเสียวเนื่องจากตอนนี้ร่างบางกำลังใช้ริมฝีปากเล็กในการปนเปรอส่วนล่างของเขา ฟันเล็กๆที่ขูดไปกับเเก่นกายเเต่ละครั้งมันทำเอาเเทฮยองเเทบจะบ้าตายเเต่ถึงกระนั้นตอนนี้เขาก็คงต้องทนไปอีกสักหน่อยจนกว่าความอดทนของเขาจะหมดลงจริงๆ

 

"ดี..จองกุก...เร็วอีก..." ร่างสูงพูดด้วยน้ำเสียงที่เเหบพร้าทำให้ตอนนี้ร่างบางยิ่งได้ใจไปใหญ่

 

"ใกล้เเล้ว..อ่าา..อีกนิด..อื้ออ" เสียงครางระงมของร่างสูงดังออกมาไม่ขาดสายเเต่เมื่อร่างบาง

ได้ยินอย่างนั้นจึงหยุดการกระทำเอาเสียดื้อๆ

 

"จองกุก...ช่วยข้าทีเถอะ อ้ะ..ขอ..อึก..ร้องล่ะ" ร่างสูงตอนนี้เริ่มอยู่ไม่สุขเพราะอีกเเค่นิดเดียวก็จะไปถึงฝังฝันเเต่ร่างบางกลับหยุดการกระทำทั้งหมด ทำให้อารมณ์ทั้งหมดตอนนี้เริ่มทรมาณเขา

 

"นี่คือบทลงโทษของนาย...ที่ชอบทิ้งชั้นไว้คนเดียวอยู่เรื่อย มันยังไม่จบนะเเทฮยอง..^^" ร่างบางพูดยิ้มๆเเละเคลื่อนตัวออกจากตำเเหน่งของร่างสูงช้าๆก่อนจะไปหยุดอยู่ที่ปลายเตียง ร่างบางยกตัวเองให้ยืนด้วยเข่าอีกครั้งเเละค่อยๆดึงกางเกงชั้นในสีขาวลงทีละด้านๆอย่างเชื่องช้าพลางกัดริมฝีปากเเละส่งสายมาตาให้ร่างสูงอีกครั้งหนึ่ง จนสุดท้ายตอนนี้กางเกงชั้นในสีขาวของร่างบางก็ถูกดึงลงไปจนหมด เเกนกายเล็กสีสวยที่ชูชันขึ้นด้วยอารมณ์ไม่ต่างอะไรกับร่างสูง ร่างบางค่อยๆกอบกุมมันช้าๆระหว่างนั้นก็ส่งสายตายั่วสุดๆไปให้ร่างสูงทำให้เเทฮยองอยากจะลุกไปกลืนกินจองกุกเสียตรงนั้น เเต่..

 

"อ้ะๆ อย่าพึ่งสิเเทฮยอง...มันยังไม่ถึงเวลาของนายเลยนะ" ร่างสูงที่ใกล้จะหมดความอดทนเนื่องจากคนตัวเล็ก ทำท่าจะลุกขึ้นเเละเริ่มกระชากโซ่ ทำให้ร่างบางต้องพูดปรามขึ้นมาก่อน เเทฮยองได้ยินอย่างนั้นจึงต้องยอมทนไปก่อน

 

"อื้ออ..อ้ะ..อ้ะ..ห..อื้อออ" ร่างบางค่อยๆรูดเเกนกายของตัวเองขึ้นลงช้าๆเสียงครางระงมขึ้นด้วยความเสียว ร่างสูงที่นั่งดูการกระทำของร่างบางอยู่นั้นก็เริ่มรู้สึกปวดตุบๆขึ้นมาที่เเก่นกายอีกครั้ง

 

"อ้ะ..อ้ะ..อ้ะ..อ้าา~" จังหวะที่ถูกเเปรเปลี่ยนจากช้าไปเร็วทำให้เสียงหวานที่ครางออกมานั้นสำหรับร่างสูงเเล้วยิ่งฟังก็ยิ่งอยากให้คนตัวเล็กมาครางใต้ร่างตัวเองเสียให้ได้

 

"จองกุก..เจ้ายั่วข้าเองนะ" ร่างสูงพูดเสียงเเข็งเนื่องจากอารมณ์ที่ค้างเเละอยากจะปลดปล่อยเต็มที่

 

"หึ นายอยากทิ้งฉันไว้คนเดียวทำไมล่ะ เเต่ชั่งเถอะ เพราะชั้นก็ต้องการนายแทบเเย่เหมือนกัน^^" ร่างบางหยุดการกระทำเเละพูดยิ้มๆก่อนจะค่อยๆคลานเข้าไปหาร่างสูงอีกครั้ง ยกตัวเองขึ้นเอามือคล้องคอหนาไว้เเละกระซิบคำๆหนึ่งที่ข้างหูของร่างสูง

 

"จะรออะไรล่ะ..." ร่างสูงได้ยินเช่นนั้นก็กระชากเเขนของตนเองทีละข้างจนตอนนี้เขาหลุดจากการพันธนาการทั้งหมด ร่างสูงพุ่งเข้าไปหาร่างบางด้วยความต้องการที่มีอยู่เต็มเปี่ยม จัดการกับร่างกายสวยนั่นอีกครั้ง

 

"เเทฮยอง..ฉันทำเอง" ร่างบางเหวี่ยงร่างสูงลงเตียงอีกครั้งเเล้วคลานขึ้นไปคร่อมร่างสูงไว้ให้ตำเเหน่งของสะโพกมนอยู่ตรงกับเเก่นกายใหญ่ที่ชูชัน จากนั้นก็ค่อยๆกดสะโพกมนลงไปช้าๆให้ช่องทางรักกลืนเเก่นกายลงไปเบาๆ

 

"อ้ะ..อ้าา" ร่างบางเผลอครางออกมา ร่างสูงที่นอนดูการกระทำของอีกคนอยู่นั่นยกตัวเองขึ้นมาเเละกอดเอวบางไว้หลวมๆ

 

"ถ้าจะทำเอง..ขอเเรงๆนะขอรับ" ร่างสูงกระซิบเข้าที่ใบหูของร่างบางเบาๆ ร่างบางได้ยินดังนั้นก็กดสะโพกมนลงไปจนสุด เเละเริ่มขยับขึ้นลงช้าๆ

 

"อื้อ..อ้ะ..อ้ะ..อ๊า~" เสียงของร่างบางที่ฟังดูเเล้วตอนนี้สยิวสุดๆดังอยู่ที่ข้างหูของร่างสูง มือหนาบีบเค้นสะโพกเล็กอย่างมันมือเรียกเสียงครางให้ร่างบางได้เป็นอย่างดี

 

"อืออ..จองกุก..เเน่นสุดๆเลย..อาา..ดี..." ที่ครางไม่เเพ้กันก็คือร่างสูงเพราะร่างบางเล่นตอดรัดเเก่นกายซะเเน่นทำให้เขาก็เสียวอยู่ไม่น้อย

 

"อ้ะ..อ้ะ..อื้อๆ..อ้ะๆๆ" จังหวะถูกเร่งขึ้นจากร่างบางโดยมีร่างสูงสวนสะโพกขึ้นตลอดการขยับขึ้นลงของร่างบาง

 

"อ้ะ..อ่ะ..อ๊า~เสียว..จางง" เเทฮยองมองร่างบางที่ตอนนี้กำลังขย่มอยู่บนตัวเขาอย่างบ้าคลั่ง ร่างสูงยกยิ้มขึ้นอย่างพอใจเพราะเสียงของคนตัวเล็กที่ครางออกมาเเต่ละครั้งนั้นช่างหวานหูเเละปลุกอารมณ์ให้กับเขาได้เป็นอย่างดี ร่างสูงคลอเคลียอยู่ที่ซอกคอขาวของร่างบางโดยที่ยังขยับอยู่อย่างนั้น

 

"อือ..อือ..จองกุก..เร็วอีก เร็วสิ"

 

"ทะ...เเทฮยองอ่าา อ้า อ้า อ้า..."จองกุกได้ยินอย่างนั้นจึงเร่งจังหวะขยับขึ้นลงให้เร็วเเละเเรงขึ้นอีกจนเตียงทั้งเตียงตอนนี้พร้อมที่จะหักได้ทุกเมื่อ

 

"มะ..ไม่ไหว..ละ..อ้าา" ร่างบางที่ปลดปล่อยออกมาก่อนนั่นทั้งที่ยังไม่ได้ทำอะไรมากมายทำให้น้ำสีขาวขุ่นเปรอะเปื้อนทั่วหน้าท้องเเกร่งของอีกคนรวมทั้งหน้าของขาวของร่างบางเองด้วย

 

"ข้าขออีกนิดนะ" เเทฮยองพูดจบก็ถอดเเก่นกายของตนเองออกเเละเปลี่ยนท่าให้จองกุกนอนคว่ำหน้าลงเเละยกสะโพกสวยให้ลอยเด่นอยู่ตรงหน้า

 

"อื้ออออ.. อ้ะ..อ้ะ..อ้ะ..เเท..ฮยอง..อื้ออ" จองกุกหลุดครางออกมาระรอกใหญ่ด้วยความเสียวเพราะท้วงท่านี้เเก่นกายของเเทฮยองมันเข้ามาลึกมากเหลือเกิน

 

"จองกุก..รัดข้าให้เเน่นกว่านี้อีกสิ รัดข้าเเน่นๆ" เเทฮยองพูดบอกจองกุกพร้อมกับใบหน้าหล่อที่เชิดขึ้นด้วยความเสียวที่ไม่เเพ้กันกับร่างบาง

 

"อ้ะ..อ้ะ..อ้ะ..หะ..อื้ออ" ร่างสูงที่ตอนนี้เร่งจังหวะขึ้นอย่างรวดเร็วเเละเเรงทำให้ร่างบางตอนนี้เเทบจะถลาไปข้างหน้า มันเเรงเกินไปจนร่างบางต้องเอามือไปค้ำไว้กับหัวเตียงเเละส่งเสียงร้องครางต่อไปอย่างไม่มีทีท่าว่าจะเหนื่อย

 

"ทะ.…อ้ะ..เเทฮยอง..อ้ะ..อ้ะ..ฉันอยาก..อ้ะ..จูบ...นาย..อ้ะ..อ้ะ..อื้อออ" ร่างบางพูดเสียงตะกุกตะกักเนื่องจากการเร่งจังหวะของร่างสูงนั้นทำให้ร่างบางพูดออกมาได้ยากหน่อย เมื่อเเทฮยองได้ยินอย่างนั้นก็ยื่นใบหน้าหล่อไปข้างหน้าร่างบางเห็นเช่นนั้นจึงเอี้ยวหน้าหวานหันมาหาเเทฮยองเเละเริ่มเเลกลิ้นกันไปมาอีกครั้งทั้งที่ส่วนล่างยังไม่ได้หยุดขยับเเต่อย่างใด

 

"อื้อ..อื้อ..จุ๊บบ..จ๊วบบ" ถึงกระนั้นก็ยังมีเสียงครางหลุดออกมาจากริมฝีปากสวยที่ถูกปิดด้วยริมฝีปากหนาทำให้เเทฮยองยกยิ้มขึ้นอย่างพอใจเมื่อเสียงหวานนั้นครางออกมาไม่หยุด

 

"อ่าา จองกุก...อืมมม" หลังจากที่ผละออกจากรสจูบที่เเสนเร้าร้อน ร่างสูงก็ครางออกมาด้วยความพอใจเมื่อเห็นร่างบางสวนสะโพกเข้าหาเป็นจังหวะทำให้เเก่นกายของร่างสูงนั้นเข้าไปได้ลึกมากขึ้น

 

"อ่า..อ่าา..อีก..นิดเดียว..ซี้ดด" ร่างสูงครางออกมาอีกครั้งเมื่อเริ่มรู้ว่าตัวเองนั้นใกล้จะปลดปล่อยจึงเร้งจังหวะการซอยสะโพกให้เเรงเเละถี่ยิ่งขึ้น

 

"ซี้ดด...เเทฮยอง..เบาหน่อย..อ้ะ..สิ"

 

"จองกุก...อ่าา" ร่างสูงปลดปล่อยออกมาเต็มช่องทางสีหวาน ร่างสูงขยับต่ออีกเล็กน้อยเพื่อรีดน้ำรักออกให้หมด มันมากซะจนไหลเหยิมออกมาตามน่องขาเรียวสวย เเทฮยองจึงถอดเเก่นกายออกมา เเต่ถึงกระนั้นความต้องการของร่างสูงก็ยังเหลือล้น

 

"เเทฮยอง...อ่าาา...มันอึดอัดน่ะ..ช่วยหน่อยสิ~" จองกุกที่ยังอยู่ท่าเดิมชี้ไปที่ช่องทางด้านหลังของตัวเองที่ตอนนี้มีเเต่น้ำรักสีขาวขุ่นของร่างสูง

 

"อื้อ....อ๊าาา...เเทฮยอง..อ้ะ..อื้ออ" เเทฮยองได้ยินดังนั้นก็เเทบถลาเข้าหาจองกุกทันที เเล้วเริ่มจัดการกับช่องทางด้านหลัง ลิ้นนุ่มหยุ่นไล่เลียตามช่องทางด้านหลังเเละไม่ลืมที่จะหยอกล้อด้วยการสอดลิ้นเข้าไปช่องทางนั้นทำเอาจองกุกถึงกับกระตุกด้วยความเสียว มือหนาก็บีบเค้นอยู่ที่เเก้มก้นนุ่มนิ่มพอดีมือไปด้วย

 

"ทะ..เเทฮยอง..มันเสียว..อื้ออ.นะ..อ้ะ" ร่างสูงไล่เลียช่องทางสีหวานที่เปื้อนเเฉะอย่างเมามันส์ พร้อมกับกดจูบลงที่สะโพกมนนั้นอย่างรักใคร่

 

"พะ..พอเเล้ว" ร่างบางเอ่ยบอกกับอีกคน

 

"จองกุก...ข้าขออีกรอบนะ" ไม่รอให้ได้ค้านก็จัดการนำเเท่งเนื้อร้อนยัดใส่ช่องทางด้านหลังของจองกุกอย่างรวดเร็วเเละจัดการซอยสะโพกอย่างถี่รัว

 

"อ้าาา~เบาๆ..สิ..จะ..เจ็บนะ"

 

"อือ..อืมม" พูดตอนนี้ก็เหมือนหูทวนลม ด้วยความต้องการที่ยังมีอยู่พรั่งพรูทำให้ร่างสูงไม่สนใจคำพูดอะไรของอีกคน

 

"อ้ะ..อื้อออ..." เเทฮยองจัดการเปลี่ยนท่าให้จองกุกอีกครั้ง โดยพลิกตัวให้ร่างบางเปลี่ยนมานอนหงายเเทนก่อนจะพับขาของอีกคนติดกับหน้าอกบาง

 

"เเท...บะ..เบา..อ้ะ..อ้ะ"

 

"เเน่นสุดยอดเลย...อาาาา"

 

"อ้ะ..อ้ะ...ห่ะ...อื้ออออ.." เสียงครางของทั้งคู่ดังขึ้นทั่วห้องอีกครั้งเเละเหมือนว่าจะยาวนานกว่ารอบเเรก

 

"มะ...ไม่ไหว..ซี้ดดดด อ่าา" นี้เป็นครั้งที่สองเเล้วที่ร่างบางปลดปล่อยออกมาก่อน เเละมีร่างสูงตามมาติดๆ

 

"อึกก..อ่าาา"

 

"เเฮ่กๆ อื้ออ..จ๊วบบ..จุ๊บบ" มีเวลาเพียงไม่นานให้ร่างบางได้พักหายใจ ริมฝีปากหนาก็ประกบลงมาที่ริมฝีปากบางอีกครั้ง ก่อนที่ร่างสูงจะถอดเเก่นกายออกอีกรอบ

 

"เเทฮยองฉันเหนื่อยเเล้วนะ เเฮ่กๆๆ" หลังจากที่รสจูบจากร่างสูงถูกถอนออกไปร่างบางก็เอ่ยบอกเเก่ร่างสูง

 

"งั้นต่อไปนี้ข้าทำเอง..ต่อไปนี้เป็นบทลงโทษของเจ้า..ที่ยั่วข้าก่อน หึ"

 

"ทะ..อื้อออ...อ้าาา~" พูดจบร่างสูงจัดการกับร่างบางอีกครั้ง เเต่เหมือนครั้งนี้จะรุนเเรงเเละเร้าร้อนกว่ารอบที่เเล้ว

 

"อ้า...อ้า..อื้ออ..อ้ะ..อ้ะ..เเทฮยอง..อ่าสส~"

 

"จองกุก..ข้าคิดว่าข้าคงจะไม่ออกจากปราสาทอีกเเล้วล่ะ รู้งี้อยู่กินเจ้าที่ปราสาทยังดีกว่าเยอะ หึหึ"

 

"ทะ...เเท..อื้อออ.."

.

.

.

.

.

.

 

-----------------------------------

 

ในที่สุดก็ได้ลงสักที เฮ้อออ พอดีไรท์อยากเห็นจองกุกคุมเกมส์บ้างเลยจัดเลยยยย มาเเนวเเวมไพร์สะด้วยยย

งานนี้คงจะ...อ่ะนะคะ(?) ฝากด้วยนะคะ ไรท์ชิปคู่วีกุกเป็นหลักนะคะ เเต่ถ้าอยากให้มีคู่อื่นก็บอกได้น้าาา ^^

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว