คำโปรย
สาวน้อยรู้ว่าแม่ของเธอเหงา แม่อยากมีเพื่อน และนางก็มีมาตลอด แต่แม่จะรู้บ้างไหมว่า ทุกครั้งที่พาเพื่อนมาบ้านและไปจบกันที่เตียง สาวน้อยที่ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อนอย่างเธอจะรู้สึกเช่นไร ในเมื่อเสียงแห่งความสุขของแม่กับเพื่อนชาย จะดังมาให้ได้ยินทุกครั้ง!! …………………………………………………….. กุลณดาร้องไห้ไม่หยุด ขณะอ้อนวอนอีกฝ่าย “หวานกลัวแล้ว อย่าทำอะไรหวานอีกเลยนะคะ” อติพลแสยะยิ้ม “จะกลัวไปทำไมสาวน้อย ในเมื่อฉันกำลังจะทำให้เธอมีความสุข โอ้วว...” ผ้าบางเบา ถูกกระตุกลงจากสะโฉพกผาย เนินหนันอันโหนกนูนมีหญ้ารกปกค
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว