กรงกามา

คำโปรย

เขารุกเร้ารุนแรง ฤทัยกัดฟันหลับตาปี๋ ก่อนต้องร้องเสียงหลงอีกครั้ง หลังเขาจับแยกเรียวขาของเธอ จากนั้นสอดแทรกเข้ามาอย่างเร็ว "ว้ายย ชยุต...อูยย" ชยุตไม่ฟังเสียง จับรั้งที่รอนสะโพกหนาหนั่น แล้วจึงโยกเอวเข้า กระแทกร่างที่บอบบางกว่าอย่างต่อเนื่อง ถึงเวลานั้น เสียงจากปากฤทัยดังระงม ในความรู้สึกของหญิงสาว มีทั้งความเจ็บปวด ทรมาน แต่กลับแฝงไว้ด้วยความเสียวซ่านสุขสมแบบลึกๆ ซึ่งยากจะอธิบายได้ ทันใดนั้น อาการปวดศีรษะได้จู่โจมเข้ามา ฤทัยหูอื้อตาลาย เกิดมีภาพมากมาย หลั่งไหลเข้ามาในสมองของเธอ นาทีเดียวกัน ชยุ

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว

เกี่ยวกับนักเขียน

ภูริ พนา