บทที่ห้า กลิ่นอับชื่น
× 0
× 0
× 0
แบบอักษร
"ห้องนี้ไม่มีคนอยู่มานานแล้วหรือยังครับ"
วิโรจน์กล่าวพร้อมกับหันหน้าไปมองลุงปานเป็นคำถาม
"เอ้อ...ก็ประมาณสักปีหนึ่งได้แล้วละครับ"
"เป็นยังไงบ้างครับคุณผู้หญิง"
เขาหันไปถามหญิงสาวเพราะรู้ดีว่า การตัดสินใจขั้นสุดท้ายมักจะเป็นของผู้หญิงเสมอ
วิลัยส่งยิ้มให้ แม้ไม่มีคำตอบแต่แววตาที่แสดงออกความพอใจก็พอที่จะทำให้เขารู้ได้ว่าผลที่ออกมาจะเป็นอย่างไร
"แล้วเจ้าของเขาย้ายไปอยู่ที่ไหนหรือครับลุง"
วิโรจน์ถามอย่างสนใจอีกหน
ลุงปานหงุดหงิดเล็กน้อย สิ่งที่อยู่ในความคิดของเขาเวลานี้คืออยากสรุปผลการตัดสินใจของลูกค้าให้เร็วที่สุดมากกว่าที่ต้องมาคอยตอบคำถามที่เขาไม่อยากจะพูดอะไรมาก
"ไปอยู่อเมริกา ร่วมปีแล้วล่ะ ไปกันทั้งครอบครัวเลย"
วิโรจน์และวลัยพยักหน้ารับรู้
ความคิดเห็น
