ต่อ Part

หอพักccc

ผมมองร่างสูงของไอ้พี่เสกที่อาบน้ำเสร็จเดินออกมาเนื้อตัวยังเปียกชุ่มอยู่ ทำไมไม่เช็ดตัวเองก่อนออกมานะ

หลังจากที่กินข้าวอิ่มผมก็แยกย้ายกันกับเกดและเจขอกลับหอพักโดยให้เหตุผลว่าเหนียวตัวอยากอาบน้ำแรกๆไอ้พี่เสกไม่ยอมเพราะจะนอนกับผมที่โรงแรมที่ห้องพักไอ้พี่เสก แต่ผมบอกว่าจะกลับห้องไม่มีเสื้อผ้าใส่ไอ้พี่เสกก็ยอมแต่ก็ยังเน้นคำว่านอนด้วยกันมาตลอดทาง

" อ๊ะ ทำอะไรมันเย็นนะ " ผมร้องเสียงเบาเมื่อไอ้พี่เสกเดินเอาร่างเปลือยที่เปียกชุ่มหลังจากอาบน้ำเสร็จใหม่สวมกอดจากทางด้านหลังของผมเอาคางเกยกับไหล่ผมไว้

" นี่จะใส่ทำไม หืม "  เสียงทุ้มดังอยู่แถวๆซอกคอผมแต่มือทั้งสองดึงทึ้งเสื้อยืดผมจนคอย้วยมือหนาลูบไล้บริเวณหน้าท้องแบนเรียบปลุกปั่นอารมณ์ผมให้กระเจิดกระเจิง

" คุยกันก่อน " ผมหมุนตัวมาเผชิญหน้ากับร่างสูงพลางพยายามหยุดมือปูไต่ของไอ้พี่เสกที่ไล่ลงไปในหัวกางเกงผ้าของผม

" อยาก....... ขอทำก่อนค่อยคุย " 

ไอ้พี่เสกอ้อนวอนขอเเบบตรงๆพร้อมกับกดริมฝีปากลงแถวหัวไหล่ผมเบนหน้าหลบหนวดเคราไอ้พี่เสกที่เริ่มจะยาวทิ่มแถวซอกคอจนรู้สึกจั๊กจี้แปลกๆ

"  กว่าจะเสร็จผมก็ไม่มีแรง " ผมบ่นอุบกับอกเปลือย

"  ต่อ เราสองคนไม่ได้มีอะไรกันมาเป็น2อาทิตย์แล้วนะไม่สงสารเสกน้อยหรือ " 

ไอ้พี่เสกทำเสียงออดอ้อน

" งั้นห้ามเล่นท่ายากนะ "  ผมต่อรองและเดินไปนั่งลงที่เตียงนอนไอ้พี่เสกเดินตามผมแล้วผลักผมให้นอนลงราบกับที่นอนแล้วก้มกระซิบ

"  ท่าไหนก็ยอมแค่xxxx ในตัวนาย " 

ผมลงเอียงหน้าหนีกับคำพูดหยาบโลนด้วยความอายหลับตาลงปล่อยให้ไอ้พี่เสก จัดการกับเสื้อผ้าผมตามสบาย พอรู้สึกว่าตัวเองเปลือยเปล่าได้ไม่ทันไร

ไอ้พี่เสกก็ทาบทับร่างกายเเข็งแกร่งนั้นลงแล้วก็บรรจงประกบปากจูบผมอย่างแผ่วเบาและเลื่อนมือหนาลงไปหายอดอก ผมและลูบไล้ไปมาอย่างนุ่มนวลทำให้ผมถึงกับเคลิบเคลิ้ม

" สัมผัสมันสิ " 

ไอ้พี่เสกสั่งแล้วไอ้พี่เสกก็ดึงมือผมให้ไปจับกับความตึงแข็งแกร่งที่ตรงกลางร่างสูงผมรับรู้ถึงขนาดของมันและใช้ให้มือผมรูดมันขึ้นลงอย่างช้าไอ้พี่เสกครางอืมๆออกมา

"  อืม. ต่อนายรู้มั้ยว่าเรือนร่างนายมันน่าเอาสุดๆ " 

ไอ้พี่เสกไม่พูดเปล่าก้มหน้าลงไปเพื่อสัมผัสกับยอดอกใช้ปลายลิ้นลากเลียวนรอบไปมาสลับกับดูดดึง

"  อ๊ะ..อ่า ออ่าาา..."  ผมครางเบาแอ่นร่างเบียดอกรับลิ้นร้อนมืออีกข้างเคล้าคลึงเนินอกที่เหลือมือเรียวก็จับสาวแกนกายขึ้นลงอย่างช้าๆร่างสูงจึงหยุดจับมือผมแน่น คงกลัวจะปลดปล่อยออกมา ผมแอบมองเสี้ยวใบหน้าไอ้พี่เสกอย่างหลงใหล

ผมรักผู้ชายคนนี้ ผมต้องการ ผู้ชายคนนี้  ผมคิดเลื่อนลอย

ขณะที่ไอ้พี่เสกบีบเจลป้ายลงปลายนิ้วเรียวผมรับรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ผมจึงหลับตาลง

รู้สึกถึงความเย็นของเจลที่ปลายนิ้วเรียวที่กำลังกดแทรกที่ช่องทางด้านหลังผมสะดุ้งเฮือกรู้สึกเจ็บคงเพราะห่างหายไปนาน และร่างสูงก็ก้มลงใช้ลิ้นอุ่นๆไล้เลียส่วนปลายแกนกายผมที่แข็งขืนอยู่

" อ๊ะ อะอ่า ไอ พี่เสก.."  

ผมครางเสียงกระท่อนกระแท่นเมื่อปากหนาและลิ้นร้อนทำงานประสานจังหวะกันอย่างช่ำชอง มือหนาอีกข้างก็บีบเค้นคลึงยอดอกของผมอย่างเมามันจนผมรู้สึกเสียวซ่านไปทั่วร่าง

" ไม่ไหว พี่เสก พอ พอแล้ว นะ นิ้ว นิ้ว " 

ผมร้องขอออกมาเหมือนส่งสัญญานบอกไอ้พี่เสกเร่งจังหวะลิ้นเร็วขึ้นและนิ้วแกร่งก็ชักเข้าออก วนถี่ยิบ

ผมกำลังจะใจขาดตายเกร็งตัวแอ่นสะโพกขึ้นมือ

ทั้งสองของผมขยุ้มผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่ระบายความเสียวซ่านและกระตุกร่างปลดปล่อยออกมา

" อ๊ะ  อ่าา อ่าาาาาา " 

ผมครางเสียงหลงเมื่อร่างสูงถอนปากและนิ้วออกมาพร้อมกันและรับรู้ว่าบางอย่างที่ผมปลดปล่อยออกมาไอ้พี่เสกได้กลืนกินไปแล้ว..

" ชอบมั้ย " 

ไอ้พี่เสกเคลื่อนตัวขึ้นมากระซิบเสียงหวาน ผมหลับตาพริ้มผงกศีรษะเป็นคำตอบจากนั้นสองขาถูกแยกออกรู้สึกถึงแกนกายใหญ่กำลังค่อยๆบุกรุกเข้ามาไร้ซึ่งอุปกรณ์ป้องกันใด  ผมสูดหายใจยาวเพราะรู้สึกเจ็บ

"  พี่เสกเจ็บ " 

ผมเรียกชื่อพี่เสกครั้งแรกเบี่ยงร่างหลบเหมือนกำลังต่อต้านร่างสูงจึงรีบโน้มตัวลงไปกระซิบปลอบที่ข้างหูผม ใช้ริมฝีปากขบไปตรงติ่งหูเบาๆ เบนความรู้สึกของผมให้เสียวซ่านกลบเกลื่อนความเจ็บปวด

"  หลับตา เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว " 

ร่างสูงปลอบเอามือเกลี่ยปอยผมที่หน้าผากผมด้วยความอ่อนโยนและผมเหมือนโดนหลอกล่อ เมื่อร่างสูงเบียดสะโพกเข้าหาคราวนี้พรวดเดียวเข้าไปจนสุดทาง

"  อ๊าาาาา เบาๆ ผมเจ็บ​ " 

ผมร้องเสียงหลงออกมา

ก่อนที่ริมฝีปากบางจะถูกประกบปิดสนิทด้วยริมฝีปากของร่างสูงลิ้นของร่างสูงรุกเร้าเข้ามา

กระหวัดพันกับลิ้นของผมอย่างรวดเร็วค่อยๆกระตุ้น ความรู้สึกวาบหวามให้ผมเคลิบเคลิ้มแล้วเริ่มขยับสะโพกเข้าออกช้าๆเนิบๆและเร่งเร็วขึ้นเรื่อยๆ

" อ๊ะ อ่าาาาวว....อือ...อือ....อาาาา  " สองขาของผมก็ตวัดไปที่กลางหลังสะโพกของไอ้พี่เสกแน่น

แอ่นร่างขึ้นตอบรับจังหวะกระแทกของร่างสูงที่โหมบุกเข้าใส่ร่างผมอย่างแรง ทำให้ผมรู้สึกสะท้านไปทั่วร่าง

" อ๊ะ อ่าาาา อืม  .... พี่เสก เบาๆ " 

ผมครางประท้วงสองแขนยื่นไปโอบรัดที่กลางหลังของไอ้พี่เสกให้โน้มตัวลงมาหา ผมสบตากับสายตาคมของไอ้พี่เสกจ้องมองผมไม่ขยับเลยต่างจากสะโพกด้านล่างที่ผ่อนจังหวะลงและก้มลงกระซิบเสียงสะท้าน

" รักมั้ย  " 

ไอ้พี่เสกถามแผ่วๆพร้อมกับขยับถอนแกนกายออกมาครึ่งหนึ่ง และค่อยไล้เลื่อนเข้าไปใหม่อย่างช้าๆทำให้ผมแทบคลั่งเพราะความอึดอัดคับแน่นทรมานนั่น

" ระ รัก รักมาก " 

ผมตอบและยิ่งเหมือนเร่งเร้าอารมณ์ของร่างสูงไอ้พี่เสกยกยิ้มอย่างพอใจ

"  แล้วจะแต่งสวยไปยืนจับมือกับผู้ชายอีกมั้ย " 

ไอ้พี่เสกถามแล้วกดสะโพกเข้าพรวดทีเดียวเต็มแรงตอนนี้เหมือนผมกำลังโดนสอบสวนคดีพิเศษอยู่รึไง เนี่ย

"  อ๊ะ อ่าา มะ ไม่แล้ว... วว  "  ผมตอบเสียงหลง

" ดีมาก เด็กดีเดี๋ยวพี่เสกจะให้รางวัล " 

พูดจบไอ้พี่เสกก็ก้มลงจูบและเริ่มขยับสะโพกเร่งเร็วใส่เเรงเต็มลูกสูบความเสียวซ่านเพิ่มขึ้นเรื่อยๆกลบเกลื่อนความเจ็บปวดไป

" พี่เสก พี่เสก... ไม่ไหววว ใจจะขาด อ่าาาาาาา ..." 

ความรู้สึกที่รุนแรงนี้กำลังจะปลดปล่อยไอ้พี่เสกก้มลงประทับจูบ บดขยี้ริมฝีปากไปกับริมฝีปากบางนุ่มของผมอย่างเร่าร้อนขณะเดียวกันก็เร่งกำลังที่สะโพกควงบดขยับสะโพกอย่างถี่ยิบเสียงพั่บพั่บดังกึกก้องอื้ออึง

และผมก็เกร็งเล็บจิกแผ่นหลังของไอ้พี่เสกแน่นส่งเสียงร้องออกมาสุดเสียงเมื่อความรู้สึกเสียวซ่านนั้นระเบิดปะทุขึ้น

" อาาาาาา...อืออ....อืออออ.. "   สองขาตวัดรัดไปที่สะโพกแข็งแรงของไอ้พี่เสกพ่นหลั่งน้ำรักออกเปรอะหน้าท้องเนียนของตัวเอง ส่วนเสียงไอ้พี่เสกครางต่ำด้วยความเสียวซ่านไม่แพ้ผม  กระแทกกระทั้นย้ำ เข้าออกสองสามทีก็รู้สึกถึงการฉีดพุ่งเข้าไปในช่องทางด้านหลังของผมไอ้พี่เสกหอบหายใจออกมาอย่างเหน็ดเหนื่อยจนตัวอ่อนเหงื่อไหลชุ่มไปทั่วร่างฟุบร่างหนาลงบนตัวผม

ผ่านไปสักพักไอ้พี่เสกไม่มีท่าทีว่าจะถอนกำลังออกจากป้อมปราการผมแถมยังรู้สึกเหนอะหนะน้ำรักตัวเองบริเวณหน้าท้องที่ไอ้พี่เสกนอนทับอยู่

" รักมากหวงมากรู้มั้ย  " 

เสียงทุ้มกระซิบบอกรักพร้อมกับไล้มือหนาไปตามริมฝีปากผมสายตาคมจ้องมองผมนิ่ง

ตึก ตัก ตึก ตัก

เสียงหัวใจของผมที่กําลังเต้นแรงข้างในพองโตอัดแน่นเหมือนกับลูกโป่งความรู้สึกเหมือนได้ล่องลอยอยู่บนปุยเมฆ ช่วงเวลาที่เคืองหรือโกรธงอนกัน ผมกลัว  กลัวว่าจะไม่ได้ยินคำๆนี้จากปากไอ้พี่เสกอีก

" รักมากแค่ไหน " ผมถามแล้วคลี่ยิ้มหวานออกมา

"  อืม. ได้อีกสักน้ำสองน้ำก็คงจะให้คำตอบได้ " 

ไอ้พี่เสกตอบทำสายตากรุ้มกริ่มมือหนาเริ่มไล้วนตามร่างกายส่วนล่างของผม

" ไอ้พี่เสก  อือ... ขี้โกง  " 

ผมครางเบายกแขนเรียวขึ้นคล้องคอร่างสูง

"  จะทำอีกเหรอ  "  

ร่างสูงตอบอือ อือ และขยับเลื่อนตัวลงและเริ่มบทรักอันตื่นเต้นเร่าร้อนอีกครั้ง

ส่วนผมก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร เพราะว่าผมเองก็ต้องการ...

เช้าวันใหม่เสียงเหมือนกุกกักๆเหมือนมีอะไรกระทบกับประตูกระจกริมระเบียงผมค่อยลืมตาขึ้นมองนาฬิกาตั้งโต๊ะ 9โมงเช้า แล้วมองไอ้พี่เสกนอนหลับอยู่ข้างๆผมค่อยๆขยับตัวหยิบท่อนแขนยาวที่พาดเกยกับเอวผมออกอย่างช้าๆเพราะกลัวไอ้พี่เสกจะตื่นเมื่อคืนหลังจากจบเกมรักไอ้พี่เสกก็อุ้มผมไปอาบน้ำทำความสะอาดร่างกายผมแกล้งเดินไม่ไหว

และก่อนนอนผมก็ออดอ้อนเอาคำบอกรักหวานๆและสั่ง ให้ไอ้พี่เสกกอดผมทั้งคืน ไม่คิดว่าจะทำจริงๆ

คนเราไม่มีทางรู้ว่า ความรัก ความสุข จะอยู่กับเรานานแค่ไหนเพราะฉะนั้นช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันพยายามกอบโกยความสุขเอาไว้  ผมขอเจ้าเล่ห์เห็นแก่ตัวนิดนึง ผมคิดและยิ้มออกมา

ลุกขึ้นยืนด้วยอาการเมื่อยล้าตามลำตัวรู้สึกเจ็บเสียดๆบริเวณช่องทางด้านหลังทั้งที่มีอะไรกันก็บ่อยทำไมร่างกายยังไม่ชินอีกนะ 

แต่เมื่อคืนไอ้พี่เสกเหมือนจะสุดยอดกว่าทุกครั้ง เร็วแบบนุ่มนวลช้าแต่ร้อนแรงหรือเพราะหายห่างไปนาน เกือบ2อาทิตย์รึเปล่านะ  พลางคิดถึงคำพูดหยาบโลนชวนxxของไอ้พี่เสกเมื่อคืน ทำให้หน้าผมร้อนขึ้นมา

คนบ้าอะไรจะหื่นโอลิมปิกขนาดนี้

แล้วผมก็เดินไปเปิดประตูกระจกอุ้มเอาแมวตัวอ้วนตัวต้นเหตุของเสียงนั้นขึ้นมาและเดินไปนั่งลงข้างๆเตียงแล้วไอ้พี่เสกก็ขยับตัวลุกขึ้นลงมานั่งข้างๆผมเอามือหนามาเคาะเบาๆที่หัวเจ้าโบ้ที่นึง

" สำออย ออดอ้อน " ร่างสูงพูดลอยขึ้นมาแล้วก้มลงหอมแก้มผมทีนึงผมเอามือลูบแก้มตัวเองป้อยๆอะไรนี่นึกว่าหอมก็หอม อายเป็นเหมือนกันนะไอ้พี่เสก

" ว่าผมรึว่าแมว  "

ผมถาม เพราะตอนนี้โบ้กลายเป็นสัตว์เลี้ยงของผมไปแล้ว แถมยังเอาเข้ามานอนในห้องด้วยส่วนไอ้พี่เสกก็มองแบบเคืองๆแต่ก็ไม่พูดอะไร

" แล้วทำแบบนั้นรึเปล่าล่ะ " 

ไอ้พี่เสกถามจ้องหน้าผมนิ่ง ผมไม่ตอบได้แต่อมยิ้ม คงรู้ถึงความเจ้าเล่ห์ของผมเมื่อคืน ผมรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีกลัวไอ้พี่เสกถามจี้เรื่องที่ผมแกล้งออดอ้อนเมื่อคืน

" ผมขอเอาโบ้ไปงานแต่งพี่นัทด้วยได้มั้ย "  

ผมขอเพราะว่าผมกับไอ้พี่เสกต้องไปงานแต่งพี่นัทที่เชียงใหม่3วัน จะฝากเพื่อนก็ทำงานกันหมด

"  ได้สิ " 

อนุญาติด้วยอะ ใจดีเกินคาดแฮะ ผมคิด

"  เย้ๆขอบคุณ "  ผมร้องออกมาด้วยความดีใจ

" ทำไมต้องดีใจขนาดนั้นด้วยวะ " ไอ้พี่เสกถาม

" ก็กลัวโดนว่านี่ "  ผมตอบเสียงอ่อยไอ้พี่เสกยกมือขึ้นลูบหัวผมเบาๆ

" ต่อ พร้อมจะฟังเรื่องที่มึงยังไม่รู้รึยัง " 

ไอ้พี่เสกเอ่ยผมพยักหน้ารับ อืมๆ

แล้วไอ้พี่เสกก็เล่าเรื่องยาวที่ปิดบังผมไว้ ทั้งหมดเป็นเรื่องส่วนตัวผมทั้งนั้นเลยและที่สำคัญคือเรื่องทั้งหมดคือเรื่องที่ผมปิดบังไอ้พี่เสกเหมือนกัน

เรื่องหนี้  เรื่องแม่เรื่องบ้านเรื่องเครื่องติดตามที่กำไลข้อมืออีก มันเยอะมากมันทำให้ผมยังซ็อคอยู่

ผมขยับตัวออกห่างจากไอ้พี่เสกทันทีส่ายหน้าไปมาเหมือนคนเสียสติ

" ต่อ ขอโทษที่ทำไปไม่ได้บอกก่อน ขอโทษที่ปิดบังอย่าโกรธนะ " 

ไอ้พี่เสกพูดเสียงแผ่วๆเหมือนคนกำลังรู้สึกผิด

"  ไม่  ไม่รู้ไม่โกรธแต่นั่นมันเรื่องส่วนตัวของผม  " 

ผมยังส่ายหน้าตอบปฏิเสธ ผมบอกไม่ถูกว่ารู้สึกแบบไหนทั้งดีใจเสียใจน้อยใจปนกันไป

" แต่มึงเป็นคนรักกู ต่อมึงเป็นเมียกู กูจะทน ดูมึงกับแม่ลำบากได้ไงกูจะไม่ให้มึงลำบากอีกแล้ว

ต่อไปนี้กูจะปกป้องมึงเองกูเรียนรู้แล้วตอนที่ทะเลาะกันกับมึงกูแทบจะกินไม่ได้นอนไม่หลับงานก็ทำไม่รู้เรื่องกูคิดถึงมึงตลอดเวลา "

ไอ้พี่เสกพูด

" ส่วนเรื่องเครื่องติดตามที่กำไลนั้นกูห่วงมึงกลัวไอ้พวกเจ้าหนี้มึงไม่ยอมปล่อยมึงเพราะว่ามันจะเอามึงไปขายมึงก็รู้พวกนั้นมันทำได้ทุกอย่าง " 

ไอ้พี่เสกอธิบายยาว ใช่ผมรู้ ผมเคยเจอกับพวกมันแล้วแต่ผมนั้นยังนั่งนิ่งอยู่กับคำสารภาพนั่นไอ้พี่เสกพูดได้ดีมากซึ้งใจจนน้ำตาผมเริ่มคลอ

คำว่ากูจะปกป้องมึงเอง น้ำตาที่คลออยู่ก็ไหลออกมาทันที

" ไอ้พี่เสกรักผมจริงๆใช่มั้ย " 

ผมถามทั้งน้ำตา ไอ้พี่เสกพยักหน้ารับไอ้พี่เสกรู้ทุกเรื่องไม่รังเกียจที่ครอบครัวผมเป็นแบบไหนแถมยังบอกว่าจะปกป้องผม

"  จะปกป้องผมไปตลอดใช่มั้ย " ไอ้พี่เสกก็พยักหน้ารับอีก

" ต่อไปห้ามโกหกผมอีกมีอะไรก็ให้คุยกันผมเองก็จะไม่ปิดบังผมกลัว​ พี่จะทิ้งผม​ ผ​มกลัวพี่เสกเบื่อผมกลัวไปหมดทุกเรื่อง " 

ผมสารภาพทั้งน้ำตา

"  คิดมากน่า " ไอ้พี่เสกพูดปลอบผม

"  ไม่คิดมากได้ไงผมรักพี่มากกว่าที่พี่รักผมอีก " 

ผมจะโกนออกมาเสียงดังจนไอ้โบ้ที่นอนนิ่งในมือผมขยับตัว ร้องเหมี๊ยว​ๆ

"  เด็กโง่เอาอะไรมาวัดว่ามากกว่าน้อยกว่าหือ!  "

" ผมรู้ละ​กัน " ผมตอบทำหน้าตาขึงขังใส่ไอ้พี่เสก

"  หรอ คร้าบพ่อคนเซ้นส์ดีว่าแต่คำว่าพี่เมื่อกี้นี้ชอบจัง เรียกไปตลอดได้มั้ย " 

ไอ้พี่เสกบอกยิ้มๆ

"  ไม่ได้หรอกมันขึ้นอยู่กับการกระทำของพี่ ระดับอารมณ์ความรู้สึกของผม ถ้าอยากได้ยินบ่อยๆก็ทำตัวดีๆห้ามโกหกกันอีก " 

ผมตอบหน้าบึ้งตึง

"  ระดับอารมณ์แบบไหนครับ " 

ไอ้พี่เสกถามสุภาพจนผม รู้สึกขนลุกไม่ชินกับคำพูดแบบนี้

" ก็ถ้าอารมณ์พิศวาสมาก ก็เรียกพี่ "

" อารมณ์ปกติ ก็ไอ้พี่เสก "

" ไม่พอใจหน่อยก็ ไอ้เสก "

" ถ้าถึงขั้น มึงกู ก็....นะ คงรู้ว่าระดับไหน " 

ผมบอกอธิบายยิ้มกริ่ม

"  เออ เข้าใจยากว่ะ ...... เลิกตอนนี้ทันมั้ย " 

ไอ้พี่เสกบอกด้วยท่าทียิ้มทะเล้น

"  ลองดูสิ อย่าคิดว่าผมจะปล่อยไปง่ายๆนะ ไอ้พี่เสก " ผมพูดจบแล้วไอ้พี่เสกก็หัวเราะออกมา

"  โบ้ แกเป็นพยานด้วยนะเจ้านายแกพูดอะไรไว้ " 

ไอ้พี่เสกบอกแมวเหมียวตัวอ้วนที่นอนอยู่บนตักผม

แล้วต่างก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำแต่งตัวไอ้พี่เสกบอกว่าต้องไปงานศพญาติช่วงบ่าย ส่วนผมนั้นต้องเตรียมเสื้อผ้าก่อนเดินทาง

"  เดี๋ยวครับ " ผมเรียกไอ้พี่เสกไว้ก่อนที่จะออกจากห้อง

" มีอะไรรึเปล่า​ " 

ไอ้พี่เสกหันมาถามผมเดินไปหยิบสูทสีดำ ที่แขวนอยู่แล้วเดินเอาไปยื่นให้ไอ้พี่เสกไม่รับแต่กางแขนทั้งสองออก

" ทำหน้าที่หน่อยดิ "  ผมก็เลยจัดการใส่เสื้อสูทให้ไอ้พี่เสกยิ้มออกมา

"  เห้อ! มีเมียมันดีแบบนี้นี่เอง​ " 

ไอ้พี่เสกพึมพำออกมาเปิดประตู

" เอ่อ ผมเป็นผู้ชายอาจจะทำได้ไม่ดี " 

ผมบอกสิ่งที่อึดอัดในใจออกไปวันหน้าผมไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

" เชื่อใจไอ้พี่เสกของมึงนะต่ออย่าคิดมากเรื่องสถานะตัวเองอีก เราสองคนมาเรียนรู้ไปพร้อมๆกันดีกว่าให้เวลาเป็นตัวกลาง  " 

ไอ้พี่เสกพูดแล้วก้มลงจูบที่ริมฝีปากผม

"  สำหรับกูแล้วถึงกูจะเป็นคนง่ายๆแต่ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนก็ได้เข้าใจมั้ยต่อแค่มึงคนเดียว "  

ไอ้พี่เสกพูดท่าทีจริงจังแล้วเดินออกจากห้องไป..

เชื่อใจ ไว้ใจ ผมยังต้องเรียนรู้อีกเยอะเลย

แล้วผมก็ไปสะดุดกับซองกระดาษที่วางอยู่บนโต๊ะผมหยิบขึ้นมาแกะดูข้างในเป็นโฉนดที่บ้านผมและหนังสือสัญญาที่ทำขึ้นเพื่อไม่ให้เจ้าหนี้หน้าเลือดนั่นเอายุ่งวุ่นวายกับผมอีก  ทำให้ผมน้ำตาซึมออกมาผมรู้แล้วว่าผมนั้นคงจะปกป้องใครไม่ได้

แล้วก็หยิบมือถือขึ้นมาพิมพ์ข้อความยาวกดส่งหาไอ้พี่เสกทันที

เห้อ!บางทีการที่มีอะไรกันก่อน แล้วมาเริ่มเรียนรู้กันมันก็ไม่ได้แย่เสมอไปนะผมจะสู้และรักษาความรักของผมไว้ได้มั้ยนะ

เสก  Part

ขอบคุณนะครับที่เข้ามาในชีวิตของผม ขอบคุณมากสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำเพื่อผม ผมคงไม่มีอะไรตอบแทนคุณ นอกจากคำนี้

ผุน_ รัก_ ขม

(อย่าตอบกลับนะครับ แค่ยิ้มรับ ก็พอ)

ผมหลุดยิ้มออกมาออกมาเมื่ออ่านข้อความจบ เดาว่าคงเห็นโฉนดที่ผมวางไว้แล้ว รู้สึกโล่งใจที่เป็นต่อไม่โกรธหรือตีโพยตีพายมาก อาจจะยังเคืองๆอยู่

ผมบอกออกไปหมดเเล้วเรื่องที่ปิดบังไว้  ผมไม่อยากโกหกมันเหนื่อยที่ต้องคิดตามคำพูดตัวเองตลอด

ว่าแต่อะไรคือ  ผุน รัก ขม ผมคิดแล้วก็ยังงงอยู่

" มีอะไรดีหรือครับคุณเสก  " เสียงของคนขับรถผมถามขึ้นคงเห็นว่าผมนั่งยิ้มแย้มอยู่กับนายจอมือถือของตัวเอง

" ว่าแต่พี่พลช่วยแปลคำว่า ผุน รัก ขม ให้ผมฟังหน่อยสิครับ " ผมถามคนขับรถคนสนิท

" ง่าย มากครับก็แค่ผวนคำกลับ " 

พี่พลตอบแล้วผมก็คิดตาม

"  ผุน รัก ขม  ผม รัก คุณ " 

ผมลองท่องเป็นคำออกมาแล้วก็รู้ความหมายทำให้ผมยิ้มออกมาอีกครั้ง

" คุณเสกจะเอาไปสารภาพกับสาวที่ไหนหรือครับ " 

พี่พลคนขับรถถามผม

"  ผมถูกสารภาพต่างหากล่ะ " ผมตอบยิ้ม

"  คุณเสกต้องล้อเล่นผมเล่นแน่ๆเลย นั่นมันคำสารภาพของผู้ชายนะครับ คำว่าผมรักคุณ " 

พี่พลบอกตามที่ตัวเองเข้าใจ

"  ฉันพูดจริง "  

ผมตอบยิ้มกับท่าทีของคนขับรถที่ทำท่าตกใจไม่ใช่นายคนแรกหรอกที่ทำท่าตกใจแบบนี้ ตั้งแต่เพื่อนผมหรือคนรอบข้างผมรู้ว่าผมคบผู้ชายเป็นแฟนทุกคนต่างก็มีท่าทางแบบนี้ทั้งนั้น 

คุณไม่มีทางรู้หรอกว่าคนที่คุณเดินผ่านคุณ ทุกวันวันหนึ่งเค้าจะได้มานอนข้างคุณ 

คนที่คุณเกลียดจนแทบจะไม่อยากเจอ วันหนึ่งคุณแทบจะทนรอไม่ไหวที่จะได้เห็นหน้าเค้า 

พลางคิดถึงหน้าที่ตัวเองที่จะต้องทำนช่วงบ่ายเมื่อไหร่จะมืดวะอยากกลับไปเจอเจ้าของข้อความยาวที่เขียนคำสารภาพแบบกำกวมนั่นจังเลย.. อยากเจอๆ

เช้าวันเดินทางผมกับคนอื่นๆยืนรอไอ้นนนัทที่หน้าร้านกาแฟจุดนัดพบก่อนเดินทางหลังจากที่ผมหยุดบ่นเรื่องนั่งรถตู้ไปเชียงใหม่ เพราะผมบอกว่ามันไกลน่าจะนั่งเครื่องบินไปสะดวกสบายกว่าแต่ ไอ้เจ้าสาวมือใหม่อย่างไอ้นัทมันไม่ยอม บอกว่า อยากให้นั่งไปด้วยกันเก็บความทรงจำไว้ และลงคะเเนนเสียงแล้วมีเเค่ผมกับไอ้นนเท่านั้นที่เเย้งส่วนเพื่อนคนอื่นรวมทั้งเป็นต่อก็เห็นด้วยกับไอ้นัท เมื่อทุกคนมาครบก็ขึ้นรถกันและออกเดินทางทันที

เบาะยาวด้านหลังเหมือนเดิมไอ้ต้นกับไอ้กิจกำลังนั่งซบกันอยู่ด้านข้างๆมีไอ้กรนั่งทำหน้านิ่งๆอยู่ ส่วนผมนั่งคู่กับเป็นต่อ แฟนผม ทั้งที่ตอนเเรกไอ้เก่งบอกว่าจะนั่งกับผมไหนกลายว่าไปนั่งหน้ากับคนขับแทน

ส่วนชินนั้นเบาะคู่คนเดียวที่มีไอ้โบ้เเมวอ้วนของเป็นต่อนั่งอยู่บนตัก

ด้านหน้าสุดเป็นนัทนนท์ที่นั่งดูนิตยสารงานแต่งกันอยู่ถึงจะรู้สึกอิจฉาอยู่นิดๆที่มันได้แต่งงานแต่ผมก็ไม่คิดมากเพราะว่าสำหรับผมกับต่อ เรายังต้องเรียนรู้กันอีกเยอะไหนจะสังคมของพวกผมทั้งสองอีกหน้าที่การงานอีก

" นี่ ไอ้พี่เสกพี่เก่งเงียบแปลกๆเนาะว่าปะ? " 

เป็นต่อเอียงตัวเข้ามาหาผมพร้อมกระซิบถาม

"  พี่จะไปว่าอะไรมันได้เล่า " 

ผมตอบกวนออกไปหน้าตาเฉย

" ไอ้พี่เสก เล่นไม่รู้เวลาเลยนะ "  

เป็นต่อพูดเสียงดังออกมาทุกคนที่หันมามองที่ผมและเป็นต่อแล้วเป็นต่อก็โค้งศรีษะลงบอกขอโทษออกไป

"  เป็นเพื่อนกันก็หัดสังเกตคนรอบข้างถามไถ่กันบ้างสิ " 

เป็นต่อกระซิบเสียงเบาหรือว่ามันมีปัญหากันกับเมียผมเองก็ยุ่ง กับงานที่ภูเก็ตแต่ก็พอรู้ว่าไอ้เก่งกับเมียช่วงนี้มันทะเลาะกันบ่อยๆแต่มันก็บอกว่าช่วงนี้เมียมันท้องคงจะหงุดหงิดเป็นเรื่องธรรมดา

ไอ้เก่งมันเป็นไร ผมพิมพ์ข้อความกดส่งไปหาไอ้กร ที่นั่งอยู่ด้านหลังสักพักก็ไอ้กรก็ตอบกลับมา

ถามเองดิ    ผมเป็นคนเชื่อเพื่อนครับคนตรงไปตรงมา

" ไอ้เก่งมึงเป็นอะไรรึเปล่าเมียกูเป็นห่วงมึง " 

ผมถามเสียงดังขึ้นทุกคนหันมามองผมทันที  เหมือนเห็นด้วยกับคำถาม ผม  ส่วนเป็นต่อนั่งอ้าปากค้างอยู่คงเพราะคำว่าเมียที่ผมพูดออกมา

"  กู ยังโอเครบอกเมียมึงด้วย " ไอ้เก่งตอบกลับมา

"  เออ แต่หน้ามึงไม่โอนะรึว่าอด! " 

ผมถามเป็นต่อเอามือตีที่เเขนผมทันที เหมือนห้ามไอ้เก่งหันมาชูนิ้วกลางให้ผม

" ไอ้กร มันอดมาเป็น20ปีหน้ามันยังดูสดชื่นกว่ามึงตอนนี้อีก " 

ผมบอกโดยพาดพิงถึงเพื่อนอีกคน

"  มึงรู้ได้ไงว่ากูอด " 

ไอ้กรตอบเสียงเรียบแล้วเพื่อนๆทุกคนก็ร้องออกมาพร้อมกัน

" เห้ย!.!." 

" อย่าบอกนะว่าๆมะมึงเสียไปแล้ว " 

ไอ้เก่งพูดตะกุกตะกักมองหน้าไอ้กร

" ตอนไหนเมื่อไหร่ " 

ไอ้ต้นถามเร็วส่วนไอ้กิจจ้องเขม็งไปที่แฝดพี่ตัวเองเหมือนกับไม่เชื่อถ้าไอ้กรมันปิดจบความรัก20ปีของมันได้เพื่อนๆทุกคนคงดีใจ เพราะว่าต้องไม่ต้องทนอึดอัดกับอาการกระอักกระอ่วนแบบนี้โดยเฉพาะ นนท์นัท สองผัวเมียที่กำลังจะจัดงานแต่งงานขึ้นและถ้ามันสมหวังจริงๆไล่นับลำดับญาติไม่ถูกเลยล่ะ

" เสือร้ายซุ่มเงียบนี่หว่า  " ผมพูดยิ้มๆไอ้กรก็ส่งยิ้มพิฆาตมาให้ผม

" มึงเองก็ไม่ต่างจากไอ้กร  "  ไอ้นัทหันมาตำหนิผม

"  อ้าว นัฐพลช่วงนี้ดูบวมขึ้นนะท้องรึเปล่า​ "  

ผมถามแกล้งไอ้นัทกลับเพราะว่ามันไม่ชอบให้เรียกชื่อจริงและไม่ชอบให้ใครบอกว่าอ้วน!

" ปากดี " 

ไอ้นนว่าผมแทนไอ้นัทมีเป็นเดือดเป็นร้อนแทนกันด้วย  น่ารักจริงๆนะ ผมคิด

"  ไม่ดีแต่ปากหน้าตากูก็ดีด้วย "  ผมเถียง

" ปากเสียมากกว่า " ไอ้กิจเหน็บผม

" ดีหรือเสียต้องถามเป็นต่อ " 

ไอ้เก่งเอ่ยขึ้นยิ้มๆเป็นต่อที่นั่งทำหน้านิ่งอยู่หน้าเหวอทันทีเมื่อถูกโยนคำถามมา

" บอกทุกคนไปสิ " ผมก้มกระซิบ

"  เอ่อ คือไอ้พี่เสกดีทุกอย่างรวมทั้งปากดีด้วย " 

เป็นต่อพูดจบทุกคนในรถก็หัวเราะออกมา  เป็นต่อมึงชมใช่มั้ยนั่น คำพูดกำกวมแบบนั้น

ผมรับรู้ถึงกลิ่นอายของความสุขมันอบอวลไปทั่วรถตอนนี้ผมมีความสุขมากที่สุด มันมากจนผมรู้สึกกลัวว่า​  นี่มันคือความจริงหรือความฝันกันแน่นะ ผมจึงเอื้อมมือไปจับมือเรียวของเป็นต่อขึ้นมาแล้วจูบเบาๆมืออุ่นๆของเป็นต่อบอก ยืนยันได้ว่าทุกอย่างมันคือความจริง

" อยู่ข้างๆกันตลอดไปนะ " 

ผมพึมพาออกมาเสียงเบาๆ

"  เห้ เกรงใจพวกกูบ้างนะแม่มๆกลางรถตู้เลยนะมึง " 

ไอ้กิจส่งเสียงดังมาจากด้านหลังได้ยินกันหมดแล้วมั่งนั่น ได้ยินก็ยิ่งดีจะได้มีสักขีพยานเพิ่ม  ผมคิด

" ก็อบคำพูดที่กูคิดไว้ก่อนเข้าหอมาอีก​ คิดเองไม่เป็นรึไงวะ " 

ไอ้นัทหันมาต่อว่าผมทำท่าหงุดหงิดใส่เเล้วเสียงหัวเราะเพื่อนๆทุกคนก็ดังขึ้นอีกครั้ง

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

ตอนหน้าเนียร์กรจ้าแต่ยังอยู่ที่งานแต่งงานนนท์นัทส่วนเสกต่อก็จะเบรคก่อนยังไงก็ติดตามนะอย่าเพิ่งเบื่อๆ 🙏🙏

1  ไลค์ เพื่อเป็นกำลังใจให้นักเขียน

1 คอมเมนท์ เพื่อแนะนำติชม

❤️   ขอบคุณคร้า  ❤️

แอบแปะอิมเมจเป็นต่อตอนตื่นนอนนิดนึงเซ็กซี่ม้ากกก   😆😆