× 0
× 0
× 0
ตอนที่ 20
“คุณคิดจะทำอะไรกันแน่แอนนา การจับตัวฉันมาแบบนี้มันไม่ได้ทำให้คุณได้ประโยชน์อะไรขึ้นมาเลยนะ”
แคทเธอรีนพยายามเอ่ยเกลี้ยกล่อมอีกฝ่ายดูคล้ายกับคนที่พร้อมจะคลุ้มคลั่งอยู่ตลอดเวลาด้วยน้ำเสียงอันสั่นเทา หากแอนนาหันมาตวาดใส่หน้าหญิงสาวอย่างกราดเกรี้ยว
“ได้ประโยชน์สิ ทำไมจะไม่ได้ ทั้งหมดมันเป็นเพราะเธอ เพราะเธอคนเดียวแคทเธอรีน ถ้าไม่มีเธอเรื่องทุกอย่างก็คงจะไม่เป็นแบบนี้ แองจี้กับทอมก็จะได้แต่งงานกันได้อย่างมีความสุข”
“คุณโทษว่าเพราะฉันอย่างนั้นเหรอคะ? แอนนา ฉันต่างหากที่เป็นคนที่ถูกกระทำไม่ต่างจากโทมัสหรือแองจี้ คุณไม่มีสิทธิ์โยนบาปให้ฉันเพื่อให้ฉันต้องสังเวยกับความบ้าคลั่งผิดหวังของคุณหรอกนะแอนนา”
“มีสิ ถ้าเธอไม่อยากได้สมบัติ ถ้าเธอถอนตัวไปซะตั้งแต่แรก ทอมก็คงจะได้แต่งงานกับแองจี้ไปแล้ว แต่เพราะเธอมันทะเยอทะยาน อยากได้อยากมีสมบัติของโอลเชสเตอร์แล้วก็สมบัติของฉัน เธอมันสมควรโดนแล้วแคทเธอรีน”
“ไม่จริง!”
“หุบปากไปซะก่อนที่ฉันจะยิงเธอตรงนี้ ฉันฆ่าเธอได้จริงๆนะแคทเธอรีน อย่างน้อยฉันก็ได้แก้แค้นให้แองจี้ ให้หลานของฉันที่ต้องแท้งไป โอ...พระเจ้า สายเลือดโวลฟอร์ดทายาทของแองจี้ของฉัน”
แอนนาคร่ำครวญพลางทุบพวงมาลัยรถราวกับคนเสียสติจนแคทเธอรีนได้แต่ตัวสั่นอย่างหวาดกลัว หญิงสาวได้แต่ภาวนาว่าปีเตอร์กับหลุยส์จะยอมช่วยเหลือเธอจากผู้หญิงที่กำลังบ้าคลั่งคนนี้
................................................
ก้าวแรกในการมาถึงผืนแผ่นดินบ้านเกิดของเปรมอุราทำเอาหญิงสาวน้ำตารื้น เธอไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องกลับมาด้วยเหตุผลที่เลวร้ายที่สุดแบบนี้ หญิงสาวโผเข้ากอดปานดวงใจทันทีที่เห็นหน้าผู้เป็นพี่ที่สนามบิน ในขณะที่หลุยส์เดินขมวดคิ้วออกมาพลางพยายามโทรติดต่อปีเตอร์อยู่แทบตลอดเวลา
“เป็นไง ติดต่อปีเตอร์ได้หรือยัง”
กวินวัธน์เดินมาถามในขณะที่ปล่อยให้สองสาวพี่น้องได้พูดคุยเกี่ยวกับอาการของแองจี้ที่ตอนนี้ยังนอนอยู่ในไอซียูอยู่
“ยัง ครั้งสุดท้ายที่ติดต่อได้ เขาบอกว่ากำลังพาคุณเอกกุลไปส่งโรงพยาบาลแล้วก็เงียบหายไปเลย”
“อาจจะพยายามไปตามแกะรอยก็ได้ว่าแอนนาพาแคทเธอรีนไปที่ไหน ไม่อย่างนั้นก็ต้องตามเรื่องจากอีกคน ...โทมัส”
“หยุดพูดถึงชื่อไอ้หมอนั่นให้ฉันได้ยิน” หลุยส์รีบขัดอย่างหงุดหงิด หากอีกฝ่ายสวนทันควัน
“มันเป็นทางเดียวที่จะช่วยแคทเธอรีนได้นะ”
“ไปที่โรงพยาบาลก่อนดีกว่า ฉันอยากไปดูอาการของลูกก่อน”
ชายหนุ่มตาน้ำข้าวเอ่ยตัดบทก่อนจะเดินนำทุกคนออกไปทันที หากกวินวัธน์กับปานดวงใจแอบสบตากันอย่างหนักใจ
เมื่อวานตอนปีเตอร์วิ่งมาบอกข่าวเรื่องเอกกุลกับแคทเธอรีนหน้าตาตื่นที่หน้าห้องไอซียู ทำเอาชายหนุ่มยิ่งวิตก เอกกุลถูกยิง แล้วแอนนายังจับตัวแคทเธอรีนไป โดยมีเพียงข้อความเดียวที่ส่งมาจากมือถือของแอนนาก็คือ เธอต้องการให้โทมัสแต่งงานกับแองจี้!
“คุณเอกบอกผมว่าให้ผมกับหลุยส์รีบติดต่อไปหาแอนนา แต่ตอนนี้หลุยส์ยังมาไม่ถึงเมืองไทยเลย ผมเป็นห่วงลูกจะบ้าอยู่แล้วนะคุณวิน”
“แล้วต่อให้หลุยส์มาจริงๆ แอนนาจะทำอะไรได้ สิ่งที่เธอต้องการต่อรองจากหลุยส์ก็คือ งานแต่งงาน แต่แองจี้ยังไม่ฟื้นด้วยซ้ำ เราต้องหาวิธีอื่นหยุดแอนนา ส่วนเรื่องแต่งงานมาคุยกันทีหลังก็ได้”
คนถูกยิงที่ยอมไปทำแผลแต่ไม่ยอมนอนพักผ่อนตามปีเตอร์มาหารือด้วย จนกวินวัธน์ปวดหัวหนักกว่าเดิมแต่เขาก็เห็นด้วยกับเอกกุล
“ผมจะจัดการเรื่องหลุยส์ให้เอง พวกคุณไปติดต่อหาโทมัสให้เร็วที่สุดเถอะ ก่อนที่แอนนาจะบ้าทำร้ายแคทเธอรีนขึ้นมาจริงๆ”
กวินวัธน์ถอนหายใจพลางเรียกสติออกมาจากภวังค์ ดังนั้นในตอนนี้ความหวังเดียวของปีเตอร์และเอกกุลก็คือ โทมัสที่ปีเตอร์จัดการเลี่ยงไฟลท์ไม่ให้มาเจอกับหลุยส์ที่สนามบินในวันนี้
คล้อยหลังกลุ่มของหลุยส์และกวินวัธน์ไปไม่นาน ร่างสูงใหญ่ของบุคคลที่ถูกถามถึงก็เดินออกมาจากประตูผู้โดยสารขาเข้า ปีเตอร์และเอกกุลรีบปราดเข้ามาประกบทันทีก่อนที่ชายสูงวัยจะเอ่ยเร่งอีกฝ่ายอย่างใจร้อน
“โทมัสช่วยฉันที แอนนาพี่สาวของเธอจับตัวแคทเธอรีนไป เพื่อเป็นข้อต่อรองให้เธอกับแองจี้ได้แต่งงานกัน”
ชายหนุ่มร่างสูงก้มลงมองสมุดไดอารี่ในมืออย่างเศร้าสร้อยจนดวงตาสีเทาเหลือบเขียวของเขาหม่นหมอง ก่อนจะตัดสินใจเงยหน้าขึ้นเอ่ยกับคนตรงหน้าอย่างตัดสินใจได้เด็ดขาด
“ขอผมไปพบแองจี้ที่โรงพยาบาลสักครู่ แล้วผมจะไปหาแอนนาเพื่อหยุดเธอเอง”
.................................
