เปิดเผย
× 100
× 0
× 0
" เงียบทำไมวะ " มันถามขึ้นหลังจากที่ชั้นนั่งเงียบมาตลอดทาง
ชั้นทำเป็นไม่สนใจ นั่งเล่นโทรศัพท์พลางมองออกไปข้างนอกรถ
" เฮ้อ มึงเป็นอะไร " มันถามย้ำกับชั้น พร้อมกับหยุดรถ
" หยุดรถทำไมวะ กูจะกลับบ้าน "
" คุยกันให้รู้เรื่องก่อนดิ๊ "
" ไม่คุย ถ้ามึงไม่ขับไป งั้นกูลงตรงนี้แหล่ะ " ชั้นเปิดประตูออก แต่ถูกมันดึงกลับแล้วปิดประตูรถเหมือนเดิม
" มาคุยกันให้รู้เรื่องก่อน " มันทำหน้าอ้อนวอนชั้น
" มึงว่ากู ทั้งๆที่มึงก็มากับผู้หญิงคนอื่นเนี่ยนะ " ชั้นพูดออกไป
" กูไม่ได้คิดอะไรกับเค้า ที่กูยอมไปก็เพราะมึง แล้วทำไมเราต้องมาทะเลาะกันเพราะคนอื่นด้วยวะ "
" ถึงเวลาที่เราจะบอกคนอื่นได้รึยัง " มันถามขึ้นมา
นั่นสินะ อย่างน้อยก็ไม่ต้องอึดอัด ไม่ต้องปิดบังใคร
" อืม จะขับไปได้รึยัง " ชั้นพูด
" แล้วพวกมึงได้กันรึยัง " สโนว์ถามขึ้นมาหลังจากที่ผมกับอลิซบอกเรื่องความสัมพันธ์ให้มันได้รู้
พวกเราต่างหันมามองหน้ากันโดยที่ไม่ได้ตอบอะไรออกไป
" พวกมึงนี่นะ ทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกวะ กูนึกอยู่แล้วเชียว ระหว่างพวกมึง 2 คนต้องมีซัมติงกันแน่ๆ "
" แล้วจะให้กูบอกยังไงวะ กูทำตัวไม่ถูกนี่หว่า " อลิซมันตอบ
" มึงจะคิดมากอะไรขนาดนั้นวะ " สโนว์มันพูด แถมมันยังอวยพรให้พวกเราคบกันนานๆ
ผมได้แต่เงียบฟังมันคุยและยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี ผมมีความสุขแบบบอกไม่ถูก
ข่าวลือเรื่องชั้นกับไอ้ปริ๊นซ์คบกันแพร่สะพัดไปทั่ววิทลัยเนื่องจากไอ้ปริ๊นซ์เป็นหนุ่มฮอต ทุกคนต่างพากันกระซิบกระซาบชั้นรู้สึกเกร็งๆ ทำตัวไม่ถูกที่โดนจับตามองขนาดนี้ แต่มันก็แค่ อาทิตย์สองอาทิตย์แรก พอนานๆไป ทุกคนก็เริ่มชิน แล้วก็ใช้ชีวิตกันแบบปกติ
แต่ก็ดีอย่าง สาวๆไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่งกับไอ้ปริ๊นซ์อีกเลย แต่ก็มีบางคนที่อยากจะลองของ แต่ไม่ต้องถึงมือชั้นหรอก ไอ้ปริ๊นซ์จัดการเรียบ ซึ่งก็ถือว่าดี เพราะชั้นไม่ค่อยอยากจะยุ่งกับเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว
ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง
เสียงข้อความมือถือชั้นดังขึ้น ในขณะที่ชั้นกำลังนั่งทานข้าวอยู่กับกลุ่มเพื่อนๆ
' อีแรด '
ใครกัน ? ชั้นได้แต่อึ้ง ทำตัวไม่ถูกที่ได้รับข้อความจากเบอร์แปลกๆ ความจริง ตั้งแต่มีข่าวว่าชั้นคบกับไอ้ปริ๊นซ์ ก็มีเบอร์แปลกๆ โทรเข้ามาบ่อยๆ พอรับก็ไม่พูดบ้าง อะไรบ้างจนชั้นไม่ค่อยจะกล้ารับเบอร์แปลกแล้ว
" ขนมมาแล้วจ้า เมียจ๋า " ชั้นรีบปิดมือถือเก็บเข้ากระเป๋าทันทีที่ไอ้ปริ๊นซ์กลับมาถึงโต๊ะ
" แหม๋ๆ กูอยากจะอ้วก อย่ามาสวีตกันแถวนี้วะ กูอิจฉา " ไอ้บอลพูดแซวพวกชั้น
" อะไรมึง ก็เลือกสักคนสิวะ ที่มึงคั่วๆอยู่น่ะ มัวแต่กินไปเรื่อยๆ แล้วเมื่อไหร่มึงจะมีเป็นตัวเป็นตน " ไอ้ปริ๊นซ์ตอกกลับไอ้บอลไป
" แหม๋ ได้ทีเอาใหญ่นะมึง ได้ข่าวเมื่อก่อนก็เป็นแบบกู "
" กูหยุดแล้วโว้ย เนอะๆเมียจ๋า" มันว่าพลางหันมากอดชั้น
" เอ๊ะ อย่ามาลุ่มล่ามแถวนี้นะมึง อายคนอื่นเค้าบ้าง " ชั้นพูดขึ้นแล้วพลักมันออกห่าง
" แน่ะ ทำเป็นเล่นตัว ทีเมื่อคืนยัง ... "
" เดี๋ยวมึงจะโดนกูถีบ " ชั้นว่าพลางยกเท้าขึ้นมาจะถีบมัน พวกเพื่อนๆชั้นต่างพากันหัวเราะชอบใจกันใหญ่
วันอาทิตย์ชั้นนั่งทำรายงานอยู่ที่บ้านกับสโนว์ส่วนไอ้ปริ๊นซ์ไปทำงานกับไอ้บาสไอ้บอลที่วิทลัย
ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง
ระหว่างที่ชั้นกำลังนั่งเขียนงานบวกกับคุยไลน์กับไอ้ปริ๊นซ์ก็มีข้อความเข้ามาแทรก ชั้นกดเปิดอ่าน
' ระวังตัวไว้ให้ดี ' ชั้นได้แต่นิ่ง ความจริงข้อความแนวๆนี้ถูกส่งมาแทบทุกวัน ส่วนใหญ่จะเป็นคำด่า
" เฮ้ย นี่มันอะไรกันวะ ใครส่งมา " สโนว์ที่นั่งอยู่ข้างๆ คงเห็นปฏิกิริยาของชั้นที่ดูนิ่งๆไป จึงเหลือบตามองข้อความ
" ไม่รู้ว่ะ นี่ก็มาได้สักพักแระ เบอร์แปลก กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใคร " ชั้นพูดเหมือนไม่ใส่ใจ พลางวางมือถือลงบนโต๊ะ
" ไอ้ปริ๊นซ์รู้เรื่องม่ะ " มันถามชั้น
" ไม่ได้บอกอ่ะ ไร้สาระว่ะมึง มันไม่มีอะไรหรอก ชั่งมันเถอะ " ตอนแรกชั้นก็คิดมากอยู่เหมือนกัน แต่นี้ก็เริ่มจะชินแล้วล่ะ คงเป็นบรรดาสาวๆที่ชอบไอ้ปริ๊นซ์มั้ง ชั่งมันเหอะ ก็แค่ข้อความ ชั้นนั่งทำงานต่อไป พยายามไม่คิดถึงมัน
