ตอน
ปรับแต่ง
สารบัญ
ตอนนิยาย ()

ปรับแต่งการอ่าน

พื้นหลังการอ่าน
รูปแบบตัวอักษร
ขนาดตัวอักษร
ระยะห่างตัวอักษร

ตอนที่ 2 100%

 

 

ตที่​ ​2

 

 

 

าาศ​าเช้า​ู​เห็​หา​่า​ปติ​ ​สาล​พั​เื่ๆ​เ็​ขั้​สุ​หัใจ​ ​หา้ำ​ค้า​สีใส​ั​ค้า​ู่​​​หญ้า​ไ้​ ​แสตะั​เริ่​สาส่​ขึ้​เหื​ฟ้า​ ​้​เฆ​ขา​ร้​เรี​เป็​รูปทร​ต่าๆ​หู่​ิหค​เหิ​ท่​เหา

 

ตี​๊​ๆ​ๆ​ๆ​~

 

เสี​แตร​รถ​ั​ระหึ่​จา​ผลพ​ข​าร​​ระ​หำ​ั​หลาครั้​ ​ทิาร​ตั้ใจ​ที่จะ​​ื​ล​​แตร​ทั้ที่​ไ่ี​รถ​ส​หรื​ะไร​ีขา​ ​และ​เป็​ั่​ใจหั​ ​จา​ารระทำ​ข​ส่ผล​ให้​ร่า​า​ซึ่​เิ​ถื​ถั้ำ​เป็ั​ต้​สะุ้​ตใจ​ ​แ่​่า​เธ​เผล​ทำ​ถั้ำ​หลุื​ ​ลิ้​ตล​ไป​​พื้

 

"​้า​จริ​"​ ​เื​ารี​ื​ิ่​ถหาใจ​​ถั้ำ​ที่​หลเหลื​้ำ​ภาใ​เพี​้​ิ​ ​่​เห้า​ขึ้​ตา​รถระะ​ข​ใคร​าค​ขั​แล่​ผ่า​ไป​ ​เขา​ตั้ใจ​แล้​เธ​ชัๆ​ ​เล่​ีแตร​ั​ขา​ั้​ ​ี​หรื​ที่​เธ​จะ​ไ่​ตใจ

 

า​จะ​โทิ้​ทุ่า​ ​ิ่หี​้​ไป​ให้​ไล​สุ​ขฟ้า​ไล​ ​เหื่​า​ไ่เท่าไหร่​แต่​เหื่ใจ​ี้​า​เิ​จะ​ท​ไห

 

เขา​ช่า​ใจร้า​...

 

ค​โ​แล้​้ล​หิ​ถั้ำ​ขึ้​า​ ​หุตั​หัห้า​ลั​ไป​ั​ทิศทา​สู่​ลำธาร​ท้า​ไร่​ ​เิ​า​ไ้​่า​ครึ่ทา​็​ใช้เลา​า​โข​ ​แต่​จำต้​เิ​ลั​ไป​ีครั้​ทั้ที่​้ำ​ั​ไ่​ถึ​้า​้ซ้ำ​ ​ทิาร​ผู้ชา​ค​ี้​ั​หลเหลื​ู่​้า​ไห​คำ​่า​ลูผู้ชา​ ​สะใจ​ั​ใช่ไห​ที่​ทำร้า​ลั่แล้​เธ​ถึ​เพีี้

 

ทิาร​จ​รถ​ัร​เธ​ตร​ท้า​ไร่​ ​ทั้ที่​ไ่ีเหตุผล​ะไร​ที่​เขา​ต้​พาตั​เ​าถึ​สถาที่​ัล่า​ ​เพี​ไ่า​เื​ารี​็​โผล่​ให้า​า​ให้​เห็​ ​ู​ตา​เธ​สิ​ห่ห​เศร้า​่า​ั​หาลั​ั​ชีิต​ ​ช่า​่าสเพช​ส​แล้​ที่​เธ​คร​โ​และ​พ​เจ​ั

 

"​ให้​าตั​้ำ​แค่ี้​ ​ทำ​ห้า​เหื​จะ​ไป​ตา​"​ ​ผู้ชา​ใจร้า​ื​​พิ​รประตู​รถ​​จ้​เธ​ไ่​าตา​ ​ไ่า​เหี​ิ้​ุ​ปา​่า​รู้สึ​สเพช

 

"​ถ้า​คุณ​คิ​เช่ั้​เื​็​ไ่ล้า​ขั​หร​ค่ะ​"​ ​าจา​ฉะฉา​หา​ไ้​แร่​จา​ภาใ​ ​ปา​า​แ​สั่​ระริ​ ​ใเื่​เขา​คิ​เช่ั้​ี​หรื​เธ​จะ​ล้า​ขั

 

"​เื​ารี​!​"​ ​ลี​เ็​ระชา​ารณ์​ขุ่เคื​ใ​ใจ​ทิาร​ไ่้​ ​ื​หา​ค้า​หั​เข้าั​ข้​แข​า​ไ่า​ลแร​ี​จ​เธ​รู้สึ​เจ็​ ​แต่​หา​ไ้​ลั​เื​ารี​จ้​สตา​เขา​่าใจ​ล้า​ ​สาตา​ุ​ร้า​จา​ัชฌิ​ุรุษ​หา​ใคร​ไ้​พ​ต้​ค​รู้สึ​ลั​และ​ถ​หี

 

"​าี​่​!​"​ ​เขา​ฉุระชา​ร่า​เล็​ประ​ทะ​แผ่​หลั​แ​ั​ผั​รถระะ​ ​่​้ล​ู​จู​แส​ป่าเถื่​ ​เื​ารี​เ้ปา​แ่​พร้​ส่าห้า​หี้​แต่ท่า​ื​หาั​ี​คา​​ล็​เาไ้​ ​แข​ส​ข้า​ถู​พัธะ​าร​โ​ื​หา​เพี​ข้าเี​ ​ลทัณฑ์​ค​ปาี​ล้า​ั​ถึ​พูจา​เช่ี้​ั​เขา​ ​ทิาร​ปล่​ให้​ารณ์​โรธ​ครำ​เหื​เหตุผล​ ​สถาที่​โล่แจ้​แต่​ั​ทำ​ริา​ที่​ิส​คร​ ​หา​ี​ผู้ใ​า​เห็​เข้า​ ​เธ​จะ​ล้า​สู้ห้า​คื่​ไ้​่าไร​ ​แต่​ค​่า​พ่เลี้​หุ่​่ะ​หรื​จะ​ส​!​!

 

"​ไ​!​ ​ช​ล่ะ​สิ​่ระท​เชี​"​ ​เขา​ผละ​ไป​แล้​ ​เื​ารี​ัค​ื​ิ่​ ​ื​ขึ้​แตะ​ริฝีปา​่า​เห่ล​ ​เขา​เห็​เธ​เป็​ะไร​ั​ ​จะ​ทำ​ะไร​ที่ไห​็ไ้​ ​ศัิ์ศรี​เธ​ทุัี้​ั​แท​ไ่​เหลื​จะ​่ำี​ั​ไป​ถึ​ไห

 

"​ทุเรศ​!​"​ ​เื​ารี​พา​ื​า​​เรื​ห้า​ค​ ​ใจ​เธ​เจ็​ไ่้​ั​คำ​ูถู​ ​้​ไป​ี​ั​แค่​ต​ ​ผู้ชา​หูห​ตา​เช่​เขา​ ​สคร​ที่จะ​โ​า่า​ี้​ ​"​่า​าู​ถู​เื​"

 

"​ูถู​ั้​หร​ ​ลื​ไป​แล้​เหร​ไ​่า​เธ​ั​็​แค่า​ำ​เร​ีห้า​ที่​ปรเปร​ให้​ฉั​ ​คิ​่า​ตัเ​ีเลิศ​เล​าจา​ไหห​้ะ​!​"​ ​คาจริ​ที่​ไ่​หี้​พ้​ ​ใช่​เธ​เป็​าำเร​ ​แล้​ใคร​ัที่​ัเี​ตำแห่​ทุเรศ​ๆ​ี้​ให้​เธ​ ​ใคร​ัที่​ขี่​ข่​แห​เธ​ ​ที่​ท​ู่​ทุัี้​เพราะ​ุญคุณ​ั​ค้ำหั​เพราะ่า​ั​รั​ผู้ชา​ที่​ื​ู่​ตรห้า

 

"​ทุสิ่ทุ่า​ล้แล้แต่​คำัญชา​ ​ล้แล้แต่​คาคิ​ข​คุณ​ ​า​ให้​เื​เป็​ะไร​ทำ​ะไร​็​สั่​า​เถะ​ ​เื​พร้​ทำ​ทุ่า​ ​คุณ​จะ​ทำ​ะไร​ตรี้​็​ทำ​เถะ​ถ้า​คุณ​า​จะ​ทำ​ ​ผู้หญิ​ค​ี้​ั​ไ่​หลเหลื​ศัิ์ศรี​แล้​ ​ไ่​เหลื​ะไร​แล้​"​ ​า​่า​าร​ทำให้​เขา​ารั​ ​คื​าร​หุ​รั​คที​่​ไ่​คร​รั​ ​้ำตา​ั​า​พร้​คา่แ​เส​ ​เพราะ​รั​จึ​​ทุ่า​ ​แ้​ั​จะ​่าสเพช​ ​สาตา​ที่​เขา​า​เค​จะ​ีสั​ิ​ไห​ ​คารู้สึ​ที่​ไ่ใช่​เลี​หรื​ูถู​เหีหา​ ​แต่​เป็คา​รู้สึ​ี​ๆ

 

"​รู้ตั​็ี​"​ ​ทิาร​ทิ้​ระเิ​้​ใหญ่​ไ้​ให้​เธ​ ​ส่ตั​เขา​ขัรถ​​ไป​้​คาเร็​ ​ารณ์​เขา​ั​ร้​เิ​จะ​ั​ล​่าๆ​ ​หา​เขา​ัู่​ตรี้​ไ่รู้​่า​เื​ารี​จะ​เจะ​เจ​ะไร​ที่​หัหา​่า​คำพู​ห่า​ๆ​ที่​ล่า​​ไป

 

"​ฮึ​ ​ฮื่​ๆ​ ​ทำไ​ ​ทำไ​ชีิต​เรา​ต้​เป็​แี้​ ​ฮื่​ๆ​"​ ​เื​ารี​ทรุตั​ลั่​​พื้ิ​ ​หัใจ​เธ​ป​หึ​แทจะ​สลา​ ​ี​เื่ไหร่​ที่​คาจริ​จะ​เปิเผ​ ​ี​ี่​ั​ี่​เื​ี่​ปี​หรื​ตลชีิต​ ​ใช่​ู่​่า​้ำ​ตา​ไ่​ช่​ให้​ะไร​ีขึ้​ ​แต่​เธ​็​ไ่เค​สั​ลั้​ห้า​ไ่​ให้​ั​ไหล​ไ้​สัครั้​ ​ทำไ​ถึ​่แ​ขา​ี้

 

เื​ารี​ใเลาี้​่แ​เหลืเิ​ ​แต่​ห้าที่​เธ​ั​ไ่เสร็จ​สิ้​ ​เธ​เิล​ไป​ตั​้ำ​​หลั​ื​ปา​้ำตาล​​ๆ​ ​พร้ั​เิทา​ลั​ั​้าพั​ข​พ่เลี้​หุ่

 

แต่​พ​ถึ​้า​เื​ารี​ถึั​ทรุตั​ล​ระแท​้​ั​พื้​่า​หแร​ ​เสื้ผ้า​ถู​ซั​ไป​เสี​แล้้​าร​ใช้​้ำ​สำร​ที่​ีู่

 

ี่​สิะ​สิ่​ที่​เขา​ต้าร​..

 

"​ั​โ่​"​ ​าจา​ร้า​ๆ​ถู​พ่​จา​ปา​า​​ ​ชพู่​ื​​เชิห้า​​เื​ารี​่า​สเพช​ ​ใช่​เธ​ั​โ่​ั​ไร้ค่า​ ​ส​แล้​ที่​โ​แี้​..

 

 

*******************************************

 

 

ช​/​ไ่​ช​/​เ้​​ั​้​ะ

 

 

หา​พ​คำ​ผิ​หรื​ข้ผิพลา​ต้​ขภั

 

 

-​ราิล​-

 

กลับหน้าเรื่อง

http://cdn-th.tunwalai.net/files/emotions/909228961.gif

 

นักอ่านที่น่ารักทุกท่าน

ที่ให้ความสนใจและชื่นชอบ อ่านนิยายของเค้า หรือแวะเวียนเข้ามาชม ><

เค้าในนามปากกา -รานิล- 

ขอเอ่ยคำว่า..ขอบคุณนะคะ

รักๆ http://cdn-th.tunwalai.net/files/emotions/Huahed00015.gif

 
ทัณฑ์แค้นกับดักหัวใจ
รานิล
www.mebmarket.com
เดือนวารีกลายเป็นคนผิดจำต้องรับอาญาทัณฑ์จากพ่อเลี้ยงหนุ่มทิวากร และแล้วเธอกลับตั้งท้องลูกของเขาหากแต่เอ่ยบอกมิได้ เมื่อเขามีภรรยาซึ่งกำลังตั้งครรภ์ จำฝืนทนเจ็บร้าวรานเป็นนางบำเรอในมุมลับๆ..********************************************************************** ทันทีที่เดือนวารีได้รับเรื่องในขณะเดินทางไปยังจุดนัดพบเพื่อทำการแต่งตัวก็ถึงกับเป็นลมหมดสติจนต้องล่ามตัวส่งโรงพยาบาลอีกคน "ตื่นแล้วหรอคะ" ทันทีที่ร่างบางขยับตัวพร้อมๆกับค่อยเปิดเปลือกตาขึ้น ก็ได้เสียงร้องทักหวานหูก่อนจะเผยให้เห็นใบหน้าคุณหมอสาวจ้องมองเธอด้วยรอยยิ้ม "คุณหมอ.." เดือนวารีเอ่ยเรียกอีกฝ่ายเสียงแหบแห้ง พยายามจะพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นนัก แต่ว่าคุณหมอกลับห้ามไว้เสียก่อน "นอนพักอีกสักครู่นะคะ คุณแม่อ่อนเพลียมากนอนพักอีกสักนิดจะได้สดชื่น" "คุณแม่?" "คะ?" คุณหมอแปลกใจมากกว่าที่เห็นท่าทีฉงนงงของคนไข้ จนหญิงสาวต้องเอ่ยถามเพื่อไขข้อกระจ่างแจ้ง "ที่คุณหมอเรียกเดือนว่าคุณแม่หมายความว่าไงคะ" เดือนวารีมือเย็นเฉียบไม่ใช่เพราะอุณหภูมิจากเครื่องปรับอากาศภายในห้องแต่เพราะสิ่งที่เธอสงสัยตลอดมันได้เกิดขึ้นแล้ว "อ๋อ คุณหมอก็นึกว่าคุณแม่ทราบแล้วว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ ยินดีด้วยนะคะคุณตั้งครรภ์ได้สิบสัปดาห์แล้วค่ะ" คุณหมอสาวกล่าวบอกด้วยรอยยิ้มแห่งความยินใจไปกับคุณแม่มือใหม่ "ตั้งครรภ์" เดือนวารีพึมพำกับตนเองด้วยความเหม่อลอย ไอ้อาการแปลกๆของเธอมันเกิดจากสิ่งนี้สินะ ลูก..มือบางยกขึ้นแตะลงบนหน้าท้องแบนราบลูบสัมผัสอย่างอ่อนโยน "เดือนกำลังจะเป็นแม่หรอคะ" หญิงสาวน้ำตาคลอเงยหน้าขึ้นถามคุณสาวด้วยรอยยิ้มทั้งน้ำตา มันคือความรู้สึกที่พูดไม่ถูก ทั้งดีใจตื่นเต้นและตื้นตันในคราเดียว สิ่งมหัศจรรย์ดวงน้อยสายใยรักของแม่ "ค่ะ"
สิเน่หาเมียนอกหัวใจ
รานิล
www.mebmarket.com
เพราะความมึนเมาเป็นเหตุเพราะความเสียใจเล่นงานความยั้งใจขาดรอนเผลอหลงละเมอด้วยฤทธิ์เมาเกิดสัมพันธ์ทางกายกับเด็กในอุปการะของมารดาส่งผลให้เขากลายเป็นคุณพ่อลูกหนึ่ง ทิม ธราวุธ ไพภิรมย์ พ่อเลี้ยงหนุ่มสถานะไม่โสดแต่อยู่ในโหมดหัวใจว่างเปล่าคุณพ่อลูกหนึ่งวัยยี่สิบเก้าเยียบยนไปด้วยความเย็นชาซ้ำไร้ใจ เมื่อเวลาเปลี่ยนเสือจำศีลจึงเริ่มออกล่าหาใช่เหยื่ออื่นใกล้ที่ไหนแต่เป็นคนใกล้ตัว เหยื่อที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่ของลูก...เมียนอกหัวใจ แอ้ม หทัยภัทร ไพภิรมย์ เด็กในอุปการะของคุณนวลปรางค์ไพภิรมย์ กลับกลายเป็นสะใภ้เพียงเพราะเหตุที่ไม่ควรเกิด เป็นเมียที่สามีไม่ปรารถนาจะมีเป็นได้แค่แม่ของลูก ************* กลิ่นแป้งเด็กหอมอ่อนๆลอยมาแตะจมูกพอให้รู้ว่าเป็นใคร ธราวุธเงยหน้าจากกองเอกสารขึ้นมองก็พลันระบายยิ้มเล็กๆ “รับผลไม้สดๆจากไร่มั้ยคะ” แววเสียงสดใสเอ่ยถาม พลางชูตะกร้าสานซึ่งมีกล่องผลไม้บรรจุไว้หลากชนิด “เก็บมาเองกับมือเลยนะ” “ขายยังไงครับ” ร่างหนาทิ้งตัวอิงพนักท่าทางสบายพร้อมกับหมุนปากกาในมือ เริ่มสวมบทลูกค้ากับแม่ค้า “รับเป็นอะไรดีคะ” กล่องผลไม้หลายชนิดถูกนำมาวางลงบนโต๊ะ พอให้ชายหนุ่มได้เลือกสรรตัดสินใจ ทุกการเคลื่อนไหวของหญิงสาวถูกจับจ้องโดยพ่อเลี้ยงหนุ่ม เขากระตุกยิ้มก่อนเอื้อนเอ่ยขึ้น “แม่ค้าครับ” “คะ?” “รับแม่ค้าครับ” เขาเฉลยข้อสงสัย ก่อนประโยคต่อมามีผลให้แก้มสาวแดงปลั่ง “รับเลี้ยงดูตลอดชีวิต” “แพงหน่อยนะคะ จ่ายไหวหรอ” ในเมื่อเขาอยากเล่นเธอก็จะคล้อยตามบท นานทีจะเห็นเขาอารมณ์ดีคิดขบขัน “ผ่อนจ่ายด้วยความห่วงใย ถ้าไม่ใจร้ายเกินไปช่วยรับไว้ที”***************กรุณาอ่านตัวอย่างก่อนการตัดสินซื้อได้ที่ตัวอย่างเล่มหรือที่เว็บเด็กดีนะคะ เรื่องนี้มีทั้งสุข เศร้า หวาน ซึ้ง มีทั้งหมดสองคู่ แต่เน้นคู่พระนางพระเอกโง่ไปนิดในช่วงกลางๆ แน่นอนว่าโดนนางเอกเอาคืนแน่นอน###ตรวจคำผิด พิสูจน์อักษรจนตาลายและใช้หลายคน หากมีคำผิดคำหล่นหลงมาบ้างต้องขออภัยและกราบขอโทษด้วยนะคะ##สุดท้ายนี้อย่าลืมกดหัวใจให้กำลังใจกันด้วยนะ
บำเรอรักคุณชายซาตาน
รานิล
www.mebmarket.com
เพราะรักจึงยอมเจ็บแม้เขาจะเก็บไว้เป็นเพียง..นางบำเรอ "หึ! ฉันไม่มีสิทธิ์โกรธสินะที่เห็นเมียตัวเองยืนกอดกับผู้ชายไม่อายฟ้าดิน" น้ำเสียงที่เปล่งออกมาจากปากหยักมันยากที่อธิบายบรรยาย ความรู้สึกส่วนลึกจะเรียกว่าหึงก็คงพูดได้ไม่เต็มปาก แต่หากจะพูดว่าหวงของเหตุใดเขาถึงได้รู้สึกแปลกๆล่ะ "คุณชายหึงเรนาหรอคะ" เธอเอ่ยถามเขาแผ่วเบาแม้ในใจจะรู้คำตอบดีอยู่แล้วยังกล้าที่จะถามเพื่อตอกย้ำความน่าสมเพชของตัวเอง "นางบำเรออย่างเธอไม่มีค่าพอให้ฉันหึงสักนิด อย่าสำคัญตัวให้มันมากนัก" เขาเคล้นเสียงลอดไรฟันยกยิ้มมุมปากเปล่งประโยคคำพูดที่แสนเจ็บช้ำดั่งหนามที่ตำยอกแผลเก่าในหัวใจให้ยิ่งร้าวระบม จะมีบ้างไหมความรู้สึกส่วนลึกที่เห็นเธอมีค่าสักนิดไม่ใช่ผู้หญิงไร้ค่าที่เป็นเพียงแค่นางบำเรอ เธอมันคิดเข้าข้างตัวเองเกินไปเองแหละ ช่างกล้าคิดเหลือเกินว่าเขาจะมาหึงคนอย่างเธอ เธอมันก็แค่ผู้หญิงร่านคนหนึ่งอย่างที่เขาพูดนั้นแหละ คงไม่มีผู้หญิงดีที่ไหนที่ยอมถวายตัวให้เขาทั้งที่เขาก็แทบไม่อยากจะผูกพัน สายฝนที่ช่างเหน็บหนาวคงไม่เท่าใจสาวที่หนาวเหน็บเจ็บปวด "เรนาขอโทษค่ะที่คิดว่าคุณชายจะหึงเรนาบ้าง เรนารู้ตัวดีค่ะว่าเป็นเพียงคนชั้นต่ำที่ไม่มีค่าพอสำหรับคุณชายเลยสักนิด เป็นเพียงนางบำเรอลับๆในเงามืดเพียงเท่านั้น" เธอมองเขาอย่างตัดพ้อ ธารใสจากดวงตาทะลักรินไหลไม่ขาดสาย ความทุกข์ระทมถูกระบายผ่านสายน้ำที่เก็บกั้นมันไว้ไม่อยู่ เกลียดตัวเองที่เจ้าน้ำตาเกลียดตัวเองที่อ่อนแอเอาแต่ร้องไห้เรียกร้องความสนใจ แล้วเป็นยังไง ใครเขาก็ไม่เคยแยแสสนใจ "รู้ตัวก็ดี"***********************ทั้งหมด 35 ตอนยาวจุใจแน่นอนค่ะ
สิเน่หาเมียบำเรอ
รานิล
www.mebmarket.com
เพราะเรื่องน่าอับอายที่ไม่ควรเกิด กลับก่อกำเนิดเป็นสายใยผูกเขาและเธอ แต่เมื่อไร้รักแต่ไม่ไร้ความรับผิดชอบ สถานะที่เขามอบให้จึงเป็นได้เพียงแค่...เมียบำเรอ******************************"เธอท้องกับใคร" เขาถามเสียงเข้ม"เกี่ยวอะไรกับคุณ" นาวดีชักสีหน้าถามกลับไป ในใจตุ้มๆต่อมๆนึกประหวั่นกลัวอยู่ในอก"ก็เผื่อว่าเด็กเกิดจากสเปิร์มของฉัน ฉันก็ย่อมมีสิทธิ์ในตัวเด็กไม่ใช่หรอ""พอดีว่าฉันมันมั่ว จะตอบว่าใครเป็นพ่อของลูก ก็คงจะยาก" ด้วยความหมั่นไส้และอยากท้าทายถึงได้พูดออกไปเช่นนั้น ดีเหมือนกันเพราะเธอไม่อาจรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ และนี้เป็นทางเดียวที่เธอจะปกป้องลูกน้อยในครรภ์ได้ ไม่อาจยอมหากเขาจะพรากลูกไปจากเธอ"กี่คนที่ว่ามั่ว กี่คนที่เธอยอมให้เอาล่ะ" เมื่ออีกฝ่ายท้าทายอีกฝ่ายก็หาไม่ที่จะยอมลดละ สวนกลับไปกับคำพูดห่ามๆตรงๆ ก็เอาสิ! ว่าจะท้าทายเขาได้นานเพียงใดกัน"ทุเรศ!" "บังเอิญฉันอยากสงเคราะห์ เด็กจะได้มีพ่อเหมือนคนอื่นเขา" เหมือนจะหวังดีแต่แฝงด้วยความดูถูกเหยียดหยาม เธอมันง่ายและไร้ยางอายสำหรับเขา แต่สำหรับเธอศักดิ์ศรีแม้เหลือเพียงน้อยนิดเธอก็ไม่มีทางยอมให้ใครมาย่ำยี"ไม่จำเป็น หมดธุระของคุณก็กลับไปได้แล้ว และอย่ามาที่นี้อีก" **************************หากกำลังตามหาเรื่องราวที่ไม่เรียดแฝงความมุ้งมิ้ง คุณมาถูกที่แล้ว
แสดงเพิ่มเติม
แสดงความคิดเห็น

ความคิดเห็นทั้งหมด ()

ยังไม่มีการแสดงความคิดเห็น