ตัวอย่างตอนต่อไป (บทที่ 18 ดวงใจซาตาน)
× 0
× 0
× 0
ตัวอย่างตอนต่อไป บทที่ 18 ดวงใจซาตาน
มุนินทร์จึงนั่งรออยู่ภายในห้องเพียงลำพัง เมื่ออยู่คนเดียวกับความเงียบงันรอบกาย คนที่เพิ่งอิ่มท้องกลับเฝ้าคิดถึงคนที่ยังเป็นห่วงสุดหัวใจ
‘คุณเป้ อย่าทิ้งกี้ไว้อย่างนี้คนเดียวนะคะ คุณต้องลืมตามาฟัง กี้มีเรื่องจะบอกคุณมากมายเลยนะ’
ดวงตาสวยมองเหม่อออกไปภายนอก หัวใจทั้งดวงเฝ้าภาวนาขอฟ้าขอดาวให้ช่วยดูแลและคุ้มครองสามีของตนให้ปลอดภัย ไม่นานนักประตูห้องพักที่เธอยังนั่งอยู่ก็เปิดออก หากแต่คนที่เข้ามามิใช่คนที่เพิ่งเดินจากไป
“สวัสดีค่ะคุณมุนินทร์ เมื่อครู่หมอได้ทำการตรวจร่างกายของคุณแล้ว ไม่พบบาดแผลหรืออาการป่วยนะคะ”
คุณหมอคนสวยที่เดินผ่านมาสละเวลาเข้ามาพูดคุยกับคนไข้ที่ผ่านเรื่องร้ายแรงมา ดวงตาสวยภายใต้กรอบแว่นหนานั่นดูใจดียิ่งนัก มุนินทร์ยิ้มรับอย่างนึกขอบคุณ
“ขอบคุณมากค่ะ ตอนนี้ได้ทานอาหารแล้วรู้สึกอาการดีขึ้นมากแล้วค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ” มุนินทร์ยังเฝ้าขอบคุณที่คุณหมอคนสวยคอยดูแลเป็นอย่างดี แต่สิ่งที่ทำให้หัวใจดวงน้อยแสนอ่อนล้าวูบไหวเปี่ยมสุขล้นกลับเป็นข่าวใหม่แสนล้ำค่าจากปากของคุณหมอต่างหาก
“ดีแล้วล่ะค่ะ ทานอาหารให้ตรงเวลา พักผ่อนเยอะๆ นะคะ เจ้าตัวเล็กจะได้แข็งแรง”
“ขอบคุณค่ะ กี้จะพยายามหาเวลาพักผ่อน…เมื่อครู่คุณหมอบอกว่าอะไรนะคะ”
ปกรณ์ปรือตาเล็กน้อย เงารางเลือนของใครบางคนยืนอยู่ข้างๆ พร้อมกับเสียงเล็กๆ ที่คอยเรียกบอกอะไรบางอย่างให้ได้ยิน
‘เรื่องสำคัญ สำคัญยิ่งนัก และเขาอยากตื่นขึ้นมารับฟังคำบอกกล่าวนั้นอีกครั้งให้ชัดเจน’
หนังตาที่หนักอึ้งกับความเจ็บล้าของร่างกายทำให้ทุกส่วนสัดดูหนักหนาเหลือเกิน เรี่ยวแรงจะยกลำแขนหรือจะขยับนิ้วยังทำได้ยากลำบาก คนดื้อยังพยายามจะฝืนร่างกาย แต่เมื่อทุกอย่างเหมือนจะยังไม่พร้อม คนที่กำลังจะตื่นจึงหลับต่อไปอีกครั้ง
เส้นทางคู่ขนานของพี่เป้และหนูนิกกี้จะลงเอยได้อย่างสวยงามหรือไม่
ฝากติดตามให้กำลังใจพี่เป้และนิกกี้ในตอนต่อไปด้วยนะคะ
ขอบคุณทุกยอดการอุดหนุน ขอบคุณการติดตาม ฝากฝังน้องนิกกี้และพี่เป้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยค่า
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
