วาสิตาออกมาจากห้องของนายใหญ่แห่งเคเคกรุ๊ปด้วยความไม่สบายใจ ไม่มีใครเดาใจของประธานเกื้อได้เลยสักคนแม้แต่เธอที่ทำงานเป็นเลขาประธานเกื้อมาเป็นสิบปี

“วันนี้ผมจะออกไปพบมิสเตอร์เอริคพร้อมกับมินทิรา คุณไม่ต้องตามไปอยู่ที่บริษัทนี่แหละวาสิตา เผื่อเจ้ากานต์อยากได้ความช่วยเหลืออะไร”

“แล้วทำไมท่านประธานไม่ปล่อยให้คุณกานต์ไปกับคุณมินทิราเองคะ”

“ผมอยากจะเห็นด้วยตาตัวเองว่ามินทิราจะปิดดีลลูกค้าคนสำคัญนี้ยังไง ถ้ารู้ว่าลูกค้ารายนี้คือคนที่จะทำให้กำไร 50% ของเธอเป็นความจริง”

“แต่ท่านคะ....”

เกื้อยกมือห้ามเลขาของตน ก่อนจะยิ้มให้อย่างอ่อนโยนกับหญิงสาว

“ผมรู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่ตุ๊กตา....อย่าเป็นห่วงไปเลย คุณอยู่ที่นี่ทำตามที่ผมสั่งนี่แหละตุ๊กตา”

ชายหนุ่มเอ่ยกับเธอเพียงแค่นั้น ก่อนจะเป็นฝ่ายให้เธอออกมา พร้อมกับความหนักใจที่ถาโถม....ถึงเวลาแล้วหรือยังที่เธอควรจะบอกกานต์เรื่องประธานเกื้อเสียที

........................................................................................................

มินทิราเดินนำกานต์และแซนดี้ไปยังห้องทำงานของชายหนุ่มพลางเอ่ยเวลานัดหมายคร่าวๆอย่างรวดเร็ว

“คุณแองเจลิน่าเป็นตัวแทนจากดีลเลอร์ที่อิตาลีค่ะ เรานัดเธอไว้ตอนห้าโมงเย็น คุณกานต์พอจะมีเวลาที่จะทบทวนสัญญาที่ดิฉันจัดไว้ในแฟ้มให้เรียบร้อยแล้ว”

หญิงสาวพูดไปพลางมือก็จัดการหยิบแฟ้มที่ว่าส่งให้ชายหนุ่มด้วย ก่อนจะจัดการรวบเอกสารที่จะนำไปเสนอกับมิสเตอร์เอริคลงในกระเป๋าหนังเรียบร้อย

“ผมอยากไปกับคุณ ...”

กานต์ยังคงเอ่ยย้ำ หากมินทิรารีบปฏิเสธ

“ไม่ได้ค่ะ... มิสแองเจลิน่าวันนี้เป็นงานเซ็นสัญญาแล้ว คุณและคุณแซนดี้ต้องอยู่เพื่อให้ทีมงานถ่ายรูปเอาไปลงข่าว แล้วฉันจะรอเช็คข่าวจากทางหน้าเว็บไซต์นะคะ”

มินทิราเอ่ยกับชายหนุ่มและแซนดี้ ก่อนจะรีบเปิดประตูออกไปเพื่อไปพบกับเกื้อที่นัดกันไว้ กานต์มองบิดาของเขาเดินเคียงคู่ไปกับมินทิราแล้วรู้สึกเจ็บแปลบในใจ .... สายตาของหญิงสาวเวลาที่มองเขากับมองพ่อของเขามันไม่เหมือนกันเลย!

..................................................................................................

“ผมมีข่าวดีจะบอกคุณนะมินทิรา ... ไม่รู้ว่าคุณจะตื่นเต้นหรือเปล่า เกี่ยวกับเรื่องผลประกอบการเดือนที่สองนี่”

เกื้อเอ่ยขึ้นเมื่อทั้งคู่มาถึงโรงแรมที่นัดหมายกับมิสเตอร์เอริคไว้ว่าจะเข้าพักที่นี่ หากมินทิรากลับยิ้มตอบอย่างยินดี พลางกล่าวอย่างคาดหวัง

“ผลกำไรเพิ่มขึ้นใช่มั้ยคะท่านประธาน...โอย..ดีใจจังค่ะ ค่อยสมกับที่ต้องทนลำบากทำงานหนักหน่อยค่ะ”

“คุณน่าจะดีใจมากกว่านี้นะถ้าผมจะบอกว่า ถ้าคุณปิดจ๊อบมิสเตอร์เอริคได้ กำไรคุณทะลุ 50% แน่นอน”

เกื้อเอ่ยยิ้มๆ หากมินทิราแทบกระโดดตัวลอย ... นี่มันเป็นข่าวดีที่สุดในรอบสามเดือนนี้ของเธอเลยทีเดียว ... เธอจะไม่ต้องแต่งงานกับกานต์ พ่อของเธอจะได้ล้างคำครหา และจะได้กลับมาทำงานที่เคเคกรุ๊ปแบบไม่มีมลทินอีกครั้ง

“ขอบคุณค่ะท่านประธาน ดิฉันจะทำงานนี้อย่างสุดความสามารถ ... เคเคกรุ๊ปจะต้องได้เซ็นสัญญากับมิสเตอร์เอริคอย่างแน่นอนค่ะ”

มินทิราเอ่ยย้ำอย่างมั่นใจ หากช่วงเวลาแห่งความยินดีกลับถูกคั่นด้วยเสียงโทรศัพท์ของหญิงสาว มินทิราแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นสายเรียกเข้าจากวาสิตา หากก็รีบกดรับทันที

“มิ้นเหรอจ๊ะ...ได้เจอกับคุณเอริคหรือยัง”

“ยังคะ...พี่ตุ๊กตามีอะไรหรือเปล่าคะ” มินทิราเอ่ยถามขึ้นเมื่อเสียงปลายสายดูร้อนรนผิดปรกติ

“เพื่อนของพี่ที่สนามบินโทรมาบอกว่า เห็นมิสเตอร์เอริคกับผู้จัดการของเดอะเบสต์ เดินอยู่ด้วยกันที่สนามบิน!”

..............................................

เกื้อกับมินทิราขับรถกลับมาที่บริษัทอย่างเร่งร้อน และทันทีที่พบหน้าวาสิตา หญิงสาวก็รายงานเสียงเครียด

“คนของเราไปสืบมาได้ความว่า ทางเดอะเบสต์แอบไปคุยกับมิสเตอร์เอริคตัดหน้าเราค่ะ ตอนนี้เห็นว่าจะพาไปเลี้ยงรับรองที่เชียงใหม่แล้วก็อาจจะนัดคุยแล้วก็เซ็นสัญญากันที่นู่นเลย”

“ทำไมเดอะเบสต์ถึงรู้เรื่องมิสเตอร์เอริคได้...ต้องมีคนของเราเป็นหนอนบ่อนไส้แน่ๆ”

เกื้อเอ่ยขึ้นอย่างโกรธจัด ในขณะที่วาสิตารีบเช็คไฟลท์บินไปเชียงใหม่อย่างเร่งด่วน

“ตั๋วเที่ยวแรกที่ไปเชียงใหม่ได้พรุ่งนี้ตอน 9 โมงค่ะท่านประธาน จะให้ดิฉันจองกี่ที่คะ”

“สองที่ ฉันกับมินทิราจะไปล้วงคองูเห่าดูสักตั้ง... ให้มันรู้ไปว่าที่เคเคกรุ๊ปนี้ไม่ใช่สนามเด็กเล่นที่มันจะมาแย่งอะไรไปได้ง่ายๆ”

เกื้อเอ่ยเสียงเข้มก่อนจะหันมาสั่งมินทิราที่ยังยืนเครียดกับเหตุไม่คาดฝันกับลูกค้ารายสำคัญของเธอ

“คุณกลับบ้านไปเตรียมตัวให้พร้อมมินทิรา เราอาจจะต้องไปเชียงใหม่กันหลายวันหน่อย คุณสะดวกไปใช่มั้ย”

“สะดวกค่ะ...ดิฉันจะรีบกลับไปเตรียมตัวให้พร้อม ... ดิฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้มิสเตอร์เอริคกลับมาเซ็นสัญญากับเราให้ได้ค่ะท่านประธาน”

“ดี...งั้นเจอกันที่สนามบินพรุ่งนี้เลย... ส่วนคุณตุ๊กตา คุณไปเคลียร์ตารางงานกับผม ระหว่างที่ผมไปเชียงใหม่นี้ให้กานต์มาดูแลแทนไปก่อน”

นายเกื้อเดินไปสั่งงานวาสิตาไป หากมินทิราได้แต่ยืนนิ่งอยู่อย่างนั้นอย่างครุ่นคิด...ถ้าที่เคเคกรุ๊ปนี้มีหนอนบ่อนไส้จริง จะเป็นไปได้หรือไม่ว่า... เรื่องที่พ่อของเธอถูกใส่ร้ายจนต้องถูกไล่ออกนั้น จะเป็นฝีมือของคนคนเดียวกันนี้..

...............................................................................................................