“ได้หรอก” แก้วใสลืมตัวร้องถามออกไปด้วยความดี ใจ พอรู้สึกตัวว่าพูดอะไรออกไปก็เรียบทำสีหน้าเรียบเฉยเชิดหน้าขึ้นกลบเกลื่อน

“เอ่อ  ฉันหมายถึง ทำแบบไหนได้ด้วยหรอค่ะ ที่ฉันจะได้ไปอยู่กับคุณ” การแก้ตัวของแก้วใสมันทำให้พอลยกยิ้มที่มุมปาก หัวเราะในลำคอ

“ทำไม จะไม่ได้เพราะถ้าคุณอยากจะอยู่ในตำแหน่งผู้ช่วยส่วนตัวผม คุณต้องไปอยู่กับผม ช่วยผมทุกอย่างที่ผมต้องการ  กล้าไหมล่ะ” พอลพูดด้วยสายตาเจ้าเล่ห์และยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้แก้วใสจนลมหายใจเป่ารดอยู่ใบหน้าของเธอ

“ได้ ใครบอกว่าฉันไม่กล้า แต่ฉันมีข้อตกลงกับคุณ” ถึงเธอจะชอบเขามากแต่เธอก็ไม่อยากเป็นผู้หญิงใจง่ายในสายตาเขา เธอจะไม่ยอมนอนกับเขาถ้าเขาไม่ได้รักเธอ แต่อาจจะมียั่วยวนนิดหน่อยนะ

“ว่ามาสิ” พอลยอมรับฟังข้อเสนอของแก้วใส

“ข้อ 1 คุณต้องจ่ายเงินเดือนให้ฉันเดือนล่ะ 50000 บาท

ข้อ 2 ฉันจะต้องมีวันหยุดเหมือนวันหยุดราชการ

ข้อ 3 ระหว่างที่ฉันอยู่ที่นั้นกับคุณ คุณห้ามพาผู้หญิงมานอนด้วยเด็ดขาด

และข้อ 4 คุณห้ามล่วงเกินฉันเด็ดขาด ถ้าคุณล่วงเกินฉันคุณต้องแต่งงานกับฉันทันที” แก้วใสพูดต้องลงของเธอให้กับพอลฟัง เธอต้องหาทางป้องกันไว้ก่อนและเธอต้องมีแต่ได้ๆกับได้เท่านั้น

“ไม่มากไปหน่อยหรอคุณ เรื่องเงินเดือนและวันหยุดผมให้ได้ไม่มีปัญหา แต่เรื่องผู้หญิงนี้เรื่องส่วนตัวผม ผมจะพาใครมานอนด้วยก็ได้คุณจะเดือดร้อนอะไร ไม่ใช่เมียผมสักหน่อย หรือคุณหึง เดี่ยวๆๆอย่างพึ่งพูดผมพูดยังไม่จบ แล้วข้อที่สี่เนี้ยไม่แรงไปหน่อยหรอถ้าผมล่วงเกินคุณถึงกับต้องแต่งงานเลยหรอ คิดว่าตัวเองมีดีถึงขนาดนั้นเลยรึไง”พอลคิดว่าข้อเสนอของเธอมันช่างงี่เง้าสิ้นดี เขาจะไม่ยอมเอาชีวิตโสดของเขาไปเสี่ยงกับผู้หญิงคนนี้แน่แต่ในขนาดเดียวกันเขาก็ต้องการเธอมากพอๆกับห่วงความโสด

“ถ้าคุณทำไม่ได้ฉันก็ไม่ตกลง ลาก่อนค่ะ” แก้วใสตัดสิ้นใจแล้วว่าเธอจะไม่สนใจคนที่เห็นเธอเป็นแค่ของเล่น คิดสะว่าเขาไม่ใช่เนื้อคู่ของเธอ

“เดี่ยว โอเค ตกลง ตอนเย็นไปเก็บของเธอมาอยู่กับผมเลย”พอลคิดว่าตอบตกลงไปก่อนแล้วกันเรื่องอื่นค่อยคิดหาทางทีหลัง

“เดี๋ยวนะ มันจะไปเร็วไปหน่อยหรอคุณ ให้ฉันได้ตั้งตัวบ้างสิ”

“ไม่ เชิญคุณกลับไปได้แล้ว ไปเก็บของรอเดี่ยวตอนเย็นผมจะไปรับ” พอลพูดอย่างเอาแต่ใจ

“ได้ค่ะ “แก้วใสพูดอย่างเสียงแข็งผู้ชายคนนี้ช่างเอาแต่ใจจริงๆเลย พูดจบเธอก็เดินออกจาห้องทันที

มาแค่นี้ก่อนนะค่ะ

เม้นๆเยอะๆจะได้มีกำลังใจในการแต่งน๊าาา