หลังจากที่2สาวทานข้าวเสร็จก็แยกย้ายกันกลับบ้านเพื่อที่จะเตรียมตัวไปปาร์ตี้ต่อในค่ำคืนนี้

⏰20.00น

📱Line

อ้อม:ไอ้แจน

อ้อม:มึงเสร็จยังมารับกูด้วย😎

แจน:ใกล้เสร็จแล้ว

แจน:อีก30นาทีกูออกไปรับ

แจน:เตรียมตัวไว้ให้พร้อมเหอะมึงอะ

อ้อม:โอเคเพื่อนรัก

 

 

หลังจากอ้อมแต่งตัวเสร็จก็ออกมารอเพื่อนสาวที่หน้าบ้าน คืนนี้อ้อมเลือกใส่เสื้อเว้าหลังสีขาวกับกางเกงยีนส์ขายาวรัดรูป รองเท้าผ้าใบ ด้วยใบหน้าที่คมอยู่แล้ว อ้อมแทบจะไม่ต้องแต่งหน้าอะไรมากมาย ก็ดูสวยน่ามองอยู่แล้ว รอไม่นานนัก รถของเพื่อนสาวคนสวยก็แล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน อ้อมรีบเปิดประตูขึ้นรถด้วยท่าทีตื่นเต้น ก็นานๆทีจะได้เที่ยวกับเพื่อนรู้ใจนี่เนอะ พอขึ้นรถมาได้อ้อมก็รีบกวาดสายตามองการแต่งตัวของเพื่อนสาว แล้วทำหน้าตกใจ

อ้อม:"OMG เสื้ออะไรวะเนี่ย แซ่บสุด ปังสุด ยอมจ้าแม่🙄,"

แจน:"อะไรของมึง แค่นิดๆหน่อยๆเอง"

ชุดที่ใส่มาของแจนก็คล้ายๆกับอ้อมกางเกงยีนส์ขายาวรัดรูป รองเท้าผ้าใบ จะต่างก็แต่เสื้อสายเดี่ยวสีดำคอกว้าง ตามคอนเซ็ปสาวแซ่บของคนใส่นั่นแหละ

2สาวนั่งเม้าส์มอยส์กันบนรถได้ไม่นาน รถก็เคลื่อนมาจอดหน้าสถานบันเทิงแห่งหนึ่งในตัวเมือง ซึ่งตอนนี้เต็มไปด้วยผู้คนทั้งหญิงชายที่หลงไหลในเสียงเพลงและแสงสียามค่ำคืน

หลังจากที่ได้เข้ามาในร้านได้ที่นั่งและสั่งเครื่องดื่มเรียบร้อยแล้ว 2สาวก็นั่งคุยกันตามปกติ

อ้อม:"เป็นไงมึงพอได้ไหมวะ ร้านนี้ฮอตสุดแล้ว"

แจน:"ได้ๆบรรยากาศดี คนเยอะดีมึง เพลงก็ดี เครื่องดื่มก็ใช้ได้ ที่สำคัญอาหารตาเพียบ555"

อ้อม:"แหม..ที่กรุงเทพอาหารตาไม่มีรึไง ผู้กรุงเทพหล่อๆเยอะแยะไปหมด555"

แจน:"ผู้ที่กรุงเทพมันก็เยอะ งานก็ดีจริงแหละ แต่อยู่นู่นไม่ค่อยได้ไปไหนเลยนะเว้ย งานยุ่งกองเท่าภูเขา วันหยุดก็อยากจะนอน โว้ะ พูดแล้วก็เซ็งว่ะ มาๆหมดแก้วดีกว่า"

อ้อม:"เออๆมาๆชนๆ วันนี้ไม่เมาไม่กลับบ้านเว้ย"

แจน:"มาๆ ไม่เมาไม่กลับ แก้วนี้แด่เพื่อนรักรู้ใจ"

🍻หมดแก้ว

แจน:"เออมึง กูไปเข้าห้องน้ำแปปนะ ปวดฉี่ว่ะ"

อ้อม:"เออไปๆ กินไปแก้วเดียวเอง อะไรวะ"

แจน:"เอ้า...ก็กูรีบมารับมึงอะ เออน่า..เดี๋ยวกูมาแปปเดียว"

อ้อม:"เออ เร็วๆเลยกูอยู่คนเดียวเหงา"

แจน:"จ้าาาาา"

พอพูดจบ แจนก็รีบเดินออกไปเข้าห้องน้ำทันที พอเข้าห้องน้ำเสร็จ ด้วยความรีบกลัวอ้อมจะรอนานแจนไม่ทันได้ระวัง เดินชนเข้ากับแผ่นหลังผู้ชายคนนึงเข้าเต็มๆจนล้มลง

แจน:"อุ้ย!! ขอโทษค่ะ ไม่ทันได้ระวัง ขอโทษด้วยนะคะ"

##:"ไม่เป็นไรครับ แล้วคุณเป็นอะไรมากรึป่าวครับ เจ็บตรงไหนรึป่าวครับ"

ผู้ชายคนนั้นยื่นมือมาช่วยจับแจนดึงขึ้นให้ลุกมายืนได้ปกติ

แจน:"ไม่เป็นไรอะไรค่ะ ล้มไม่แรงเท่าไร เจ็บข้อเท้านิดหน่อยค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่ช่วย"พูดเสร็จแจนก็ส่งยิ้มให้

##:"ไม่เป็นไรก็ดีแล้วครับ แล้วคุณ...เอ่อ..."

แจน:"แจนค่ะ ชื่อแจน"

##:"อ่อครับ..คุณแจน ผมภัทรนะครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ"

แจน:"เช่นกันค่ะ"

ภัทร:"เอ่อ แล้วคุณแจนมากับใครครับ นั่งโต๊ะไหน เดินไหวไหมครับ เดี๋ยวผมเดินไปส่งครับ"

แจน:"ไม่เป็นไรค่ะ แจนเดินไหว แจนมากับเพื่อน อีก4-5โต๊ะถัดไปก็ถึงแล้วค่ะ"

ภัทร:"ให้ผมไปส่งเถอะนะครับ ผมกลัวคุณแจนจะล้มอีกนะครับ"

แจน:"เอ่อ งั้นได้ค่ะ" แจนตอบอย่างปฏิเสธไม่ได้ ได้แต่รีบหันหลัง เดินนำหน้าชายหนุ่มที่เพิ่งเดินชนและรู้จักกันเมื่อสักครู่กลับมาที่โต๊ะ ชายหนุ่มที่เดินตามมาข้างหลังก็ยิ้มอย่างพอใจที่แม่สาวน้อยยอมให้เขาไปส่งที่โต๊ะ พอกลับถึงโต๊ะ เพื่อนสาวอย่างอ้อมเห็นก็ทำหน้าแปลกใจกับผู้ชายที่เพื่อนพามาใหม่ รีบกระซิบถามเพื่อนทันที

อ้อม"มึงนี่ใครอะ มึงรู้จักหรอ แมร่งหล่อว่ะ"

แจน"คุณภัทร กูล้มใส่เค้าเมื่อกี้แล้วข้อเท้าเจ็บนิดหน่อยเค้าเลยเดินมาส่งวะ"

อ้อม"ว้าวเพื่อนกู ได้ผู้แต่วันเลยเว้ย555"

แจน"บ้ามึง เค้าแค่มาส่งเดี๋ยวคงกลับ"

แจนกระซิบคุยกับอ้อมเสร็จ ก็รีบหันกลับมาขอบคุณคนที่เดินมาส่ง

แจน"ขอบคุณอีกครั้งนะคะคุณภัทร ที่เดินมาส่ง แจนไม่เป็นไรแล้วค่ะ คุณไปดื่มต่อเถอะค่ะ"

ภัทร "หืม ผมไล่ผมกลับดื้อๆเลยหรอครับ ผมอุตส่าห์เดินมาส่ง จะไม่แนะนำเพื่อนคุณแจนให้ผมรู้จักหน่อยหรอครับ" ภัทรพูดไปก็แกล้งทำหน้าตาเสียใจไปด้วย

แจน "เอ่อ.. ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ ไม่ได้ไล่ค่ะ อ่อ นี่อ้อมเพื่อนสนิทแจนค่ะ"

อ้อมรีบยกมือขึ้นมารอจับกับชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว

อ้อม" อ้อมค่ะ เป็นเพื่อนสุดที่รักของยายแจนค่ะ" พร้อมยิ้มกว้างใส่ชายหนุ่มรูปหล่อที่อยู่ข้างหน้าอย่างทะเล้น

ภัทร"ครับผมภัทรครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณอ้อมนี่ดูเป็นคนร่าเริงจังเลยนะครับ"ภัทรตอบพร้อมด้วยใบหน้ายิ้มกริ่ม

อ้อม"แล้วคุณภัทรชอบคนร่าเริงไหมค่ะ อิอิ"

อะฮึ้ม อืมมมม....

เสียงกระแอมกระไอ ของเพื่อนสาวอย่างแจนก็ดังขึ้นมาขัดจังหวะ

แจน"อ้อมมึงนี่เล่นใหญ่เกินไปแล้วนะ" แจนเอ่ยแซวเพื่อนพร้อมยิ้มเอ็นดูเพื่อนรัก

อ้อม"อ่า5555กูไม่เล่นแล้วก็ได้"

ภัทร"คุณ2คนนี่น่ารักจังเลยนะครับ แล้วนี่มากันนานหรือยังครับ ดนตรีดีไหมครับ หรือขาดเหลืออะไรไหมครับ บอกผมได้เลยนะครับ"

อ้อม"คุณภัทรทำงานที่นี่หรอคะ" อ้อมถามพร้อมทำหน้าแปลกใจ

ภัทร"เอ่อ จะว่าทำงานก็ได้ครับ ร้านนี้เป็นร้านของผมกับเพื่อนสนิทร่วมกันเปิดน่ะครับ ก็เลยต้องมาดูแลอยู่บ่อยๆครับ"

แจน,อ้อม"ห้ะ" สองสาวตกใจอุทานออกมาแทบจะพร้อมกัน

ภัทร"ทำไมครับ ผมดูไม่เหมือนเจ้าของร้านหรอ"

แจน"เอ่อ ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ คุณดูชิลล์ๆ เรา2คนก็เลยนึกว่าคุณมาเที่ยวเหมือนกันน่ะค่ะ นี่เรา2คนรบกวนเวลาคุณรึป่าวค่ะ" สาวน้อยรีบออกตัวอย่างไวเพราะเธอกลัวชายหนุ่มเข้าใจผิด เธอทำให้เขาลำบาก เธอเดินชนเขาทำให้เขาต้องเสียเวลามาส่งอีก แทนที่เขาจะได้ไปดูแลร้าน เธอทำสีหน้ากังวลอย่างเห็นได้ชัด ถึงแม้ว่าเค้าจะเป็นคนชวนคุยก็เถอะ เธอก็อดกังวลไม่ได้ ชายหนุ่มเห็นสีหน้าเธอก็เลยรีบพูดขึ้น

ภัทร"ไม่เป็นไรเลยครับ งานที่นี่ผมจัดการเรียบร้อยหมดแล้ว ไม่ได้เสียเวลาอะไรเลย ดีใจด้วยซ้ำที่ได้รู้จักกับสาวๆที่น่ารักอย่างพวกคุณ2คน งั้นวันนี้ผมเลี้ยงเองนะครับ ถือว่าฉลองได้ที่ได้รู้จักกับพวกคุณ ผมขออนุญาติร่วมโต๊ะกับพวกคุณด้วยนะครับ"

อ้อม"ยินดีเลยค่ะ คุณภัทร"ยัยอ้อมพูดพร้อมทำหน้าดี้ด้า ยิ้มถูกใจที่ชายหนุ่มออกตัวว่าเลี้ยงพวกเธอในคืนนี้

ส่วนแจนก็หายกังวลใจไปได้ และหลังจากนั้นทั้ง3คนก็พูดคุยแนะนำตัวเอง ว่าใครทำงานอะไร อายุเท่าไรอาศัยอยู่ที่ไหน ได้ความว่า คุณภัทรอายุมากกว่า2สาว 2สาวจึงต้องเรียกคุณภัทรว่าพี่ภัทรตามที่เจ้าตัวอยากให้เรียก

 

 

ภัทร ชายหนุ่มหล่อโสดอายุ30ปี นิสัยขี้เล่น แต่มีความเป็นผู้นำสูง ใช้ชีวิตไปกับการทำงานซะเป็นส่วนใหญ่ แต่เจ้าชู้ ยังไม่คบใครจริงจัง เขาเป็นเจ้าของร้านนำเข้าอะไหล่ยนต์ที่ใหญ่ที่สุดในตัวจังหวัด และยังเป็นหุ้นส่วนสถานบันเทิงที่ใหญ่และฮอตที่สุดในเขตนี้อีกด้วย ภัทรมีเพื่อนที่สนิทกันอีก2คน ก็คือเพื่อนรักที่เปิดสถานบันเทิงร่วมกัน และมีรุ่นพี่ที่แก่กว่า4ปีที่เขาเคารพอีกด้วย

 

หลังจากที่ทั้ง3คนพูดคุยกันอย่างถูกคอนั้น ก็มีชายหนุ่มเดินมาสะกิดภัทรจากข้างหลัง พอภัทรหันไปก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ปกรณ์ หรือไอ้กรณ์ เพื่อนรักเขานั่นเอง

กรน์"ไอ้ภัทร กูก็ว่ามึงหายหัวไปไหน ที่ไหนได้มานั่งแดกเหล้าอยู่นี่เอง"

ภัทร"ไอ้นี่ ก็กูตรวจบัญชีร้านเสร็จแล้วก็พักบ้างสิวะ"

 

ปกรณ์ หรือกรณ์ หนุ่มโสดเพื่อนรักของภัทร อายุ30ปี ใบหน้าลูกครึ่ง ที่ความหล่อไม่ต้องพูดถึง เรียกว่าระดับดาราได้เลย แต่เป็นชายหนุ่มที่ไม่ค่อยสนใจในความรัก สนใจแต่งาน เพราะเค้าเคยอกหักกับคนรักเก่ามาก่อน จึงมีแผลเป็นในใจ แต่ก็มีบ้างที่มีผู้หญิงมาติดพัน ตามวิสัยผู้ชายก็ต้องตอบสนองบ้าง นอกจากเขาจะเป็นหุ้นส่วนของสถานบันเทิงร่วมกันเพื่อนอย่างกรณ์แล้ว เข้ายังบริหารธุรกิจเกี่ยวกับรถยนต์นำเข้าซึ่งเป็นกิจการของครอบครัวอีกด้วย

 

กรณ์"เออ มึงอยากจะพักก็พักไป อย่าแดกมากละกันเหล้าอะ พรุ่งนี้มีงานที่ต้องคุยกับบริษัทจากเมกานะมึง"

ภัทร"เออน่า.. มานั่งนี่ก่อนมา เดี๋ยวกูจะแนะนำน้องๆให้รู้จัก"

ปกรณ์ชายตามองไปยังสาวที่เพื่อนเค้าพูดถึง ก็ต้องสะดุดตา เพราะสาวๆที่นั่งกับเพื่อนเขา คือสองสาวที่เขาเจอที่ร้านอาหารเมื่อตอนกลางวันนั่นเอง หลังจากที่เขารู้ว่าเธอ2คนจะมาที่ร้าน เขาก็รีบเคลียร์งานเพื่อที่จะมาหาทางทำความรู้จักกับพวกเธอ แต่ไงไอ้เพื่อนตัวดีถึงมาเจอกับพวกเธอก่อนได้

ภัทรเองที่เห็นเพื่อนมองสาวๆแบบสงสัยก็เลยรีบแนะนำ2สาวให้เพื่อนรู้จัก

ภัทร"นี่น้องอ้อมน้องสาวคนสวยของกู ส่วนนี่น้องแจนว่าที่แฟนกู555" ภัทรที่ดูจะถูกใจยัยแจนรีบดักทางเพื่อนทันที

ส่วนกรณ์พอได้ยินที่เพื่อนรักพูด แววตาก็วูบไหวไปสักครู่ แล้วกลับมาเป็นปกติ โดยไม่มีใครได้สังเกตุ

กรณ์"ผมปกรณ์นะครับ เรียกพี่กรณ์เหมือนที่เรียกไอ้ภัทรก็ได้ครับ" กรณ์แนะนำตัวให้สาวๆรู้จัก

หลังจากนั้นทั้ง4คนก็นั่งพูดคุยกันต่ออย่างปกติ ที่ไม่ปกติก็เห็นจะเป็นพี่ภัทร ที่ขยันทำคะแนนกับยัยแจนอย่างออกนอกหน้า จนถึงเวลาร้านปิด ทั้ง4คนก็แลกเบอร์ แลกไลน์กันไว้เพื่อติดต่อ ก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน

 

 

 

ถ้าอ่านแล้วถูกใจคอมเม้นท์เป็นกำลังให้ด้วยนะคะ