EP.27​ | งาน​แต่ง​ | THE​ END

 

 

 

 

งานแต่งงานของกัปตันกับเจียน่า

 

 

ยาหยีรุ่นพี่รุ่นน้องของกัปตันที่มาร่วมแสดงความยินดีกับงานแต่งของกัปตันถึงประเทศสวีเดนบ้านเกิดของเจ้าสาวอย่างเจียน่ายืนมองเจียน่าในชุดเจ้าสาวบนเวทีด้วยสายตาหลงไหล เพราะมันเหมือนคนที่ได้ไปยืนตรงนั้นสง่างามราวกับเป็นเจ้าหญิงยังไงยังงั้นฉากหลังที่ประดับด้วยคริสตัล และดอกกุหลาบสีขาวสะอาดตาทำให้สุานที่แห่งนี้งดงามราวกับเทพนิยายจนเธอไม่สามารถละสายตาไปได้

 

 

"อยากใส่ชุดเจ้าสาวเหรอคะ" ปั้นหยาเอ่ยแซวลูกสาวของตัวเองที่มองไปที่เจียน่าตาไม่กระพริบ แต่ทุกคนในงานต่างก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าวันนี้เจียน่านั้นงดงามมากจริงๆ

 

"ค่ะ" ยาหยีพยักหน้าให้เป็นคำตอบ เพราะมีพี่ชายฝาแฝดเป็นเพื่อนเล่นมาตั้งแต่เด็กทำให้เธอมีนิสัยตรงไปตรงมาเหมือนเด็กผู้ชาย​ แต่ก็มีความแต่ใจตามประสาเด็กผู้หญิงและลูกคนเล็กของบ้าน

 

"จะรีบใส่ไปไหนคะ ตัวแค่เนี่ย" พยัคฆ์​ที่ยืนอยู่ข้างๆ ก้มลงมาถามลูกสาวตัวเองที่มีส่วนสูงเพียงแค่กลางอกเข้าเท่านั้น

 

"อีก​สามปีหนูจะบรรลุนิติภาวะ อีกสีปีหนูจะสามารถจดทะเบียนสมรสได้ หนูอยากแต่งงานใส่ชุดเจ้าสาวสวยๆ มีเจ้าบ่าวที่อบอุ่นเหมือนเฮียกัปตันค่ะ" ยาหยีรายยาวด้วยสีหน้าจริงจัง

 

"ผู้ชายดีๆ แบบเฮียกัปตันไม่ได้หากันง่ายๆ นะรู้ไหม ต้องใช้เวลาหาเยอะๆ เลย​ หนูไม่ต้องรีบแต่งงานหรอกเชื่อม๊ามี้สิ" ปั้นหยาอธิบายให้ลูดสาวฟังอย่างไม่จริงจังนัก​ เพราะคิดว่ายาหยีคงจะแค่พูดเล่นตามประสาเด็กเท่านั้น

 

"หนูรู้ค่ะ เพราะถ้าบนโลกนี้มีเฮียสิงหาแสดงว่าโลกนี้มีคนไม่ดีอยู่ เพราะฉะนั้นหนูเลยต้องรีบตามหาความรัก และก็ผู้ชายดีๆ สักคนมาแต่งงานด้วยไงคะ ถ้ารอโตก่อนจะเสียเวลาเปล่าๆ"

 

 

ปั้นหยากับพยัคฆ์มองหน้ากันด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อว่ายาหยีจะพูดอะไรแบบนี้ออกมาในวัยเพียงแค่สิบห้าปีเท่านั้น

 

 

"แกแดดใหญ่แล้วนะเรา ม๊ามี้เป็นสอนเหรอ" พยัคฆ์มองไปที่ปั้นหยาด้วยสายตามีคำถาม นั้นจึงทำให้ปั้นหยารีบส่ายหน้าปฏิเสธทันที

 

"ใครจะไปสอนลูกแบบนั้นกันคะ เฮียไม่ต้องมามองหนูเลยนะ"

 

"ร้อนตัวจัง เฮียมองเฉยๆ ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย"

 

 

ยาหยีที่ยืนดูพ่อแม่หยอกล้อกันระบายยิ้มกว้างออกมาด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข เพราะภาพคนรอบข้างที่เธอเห็น ทั้งพ่อแม่ของเธอ รวมไปถึงลุงๆ ป้าๆ​ ที่เป็นเพื่อนของพ่อกับแม่ล้วนมีชีวิตครอบครัวที่มีความสุขและน่ารักกันทั้งนั้น​ เพราะความรักที่หล่อหลอมเธอมันจึงทำให้เธอมีความใฝ่ฝันที่อยากจะมีคนรักที่น่ารัก และครอบครัวที่อบอุ่นแบบนี้

 

 

"ทางนี้! ทางนี้!" เสียงร้องตะโกนที่ดังขึ้นแรกความสนใจของผู้คตภายในงานให้หันไปมองตรงหน้าเวทีเป็นตาเดียวกัน รวมถึงยาหยีด้วย

 

 

เสียงตะโกนกรีดร้องที่ได้ยินมาจากการที่เจ้าสาวอย่างเจียน่ากำลังจะโยนช่อดอกไม้แต่งงานลงมาจากบนเวที ทำให้สาวๆ​ โสดหลายคนต่างพากันไปยืนรอรับช่อดอกไม้ด้วยความตื่นเต้น​ นับเป็นภาพบรรยากาศที่น่าจดจำอีกอย่างหนึ่งสำหรับงานแต่ง

 

 

"One! Two! Tree!"

 

 

พรึ่บ!

 

 

ช่อดอกไม้ถูกโยนข้ามผ่านสาวๆ ที่ยืนมุงกันอยู่หน้าเวทีมาตกลงตรงหน้าของยาหยีที่ยืนอยู่กับพ่อแม่ทางด้านหลัง​ ทำให้เธอต้องเอื้อมมือไปคว้าช่อดอกไม้มาถือไว้ เพื่อมไม่ให้มันตกลงพื้นตาม​สัญชาตญาณ​ ก่อนที่ผู้คนภายในงานจะจับจ้องมาที่ช่อดอกไม้สีขาวที่อยู่ในมือของยาหยีในตอนนี้ ทำให้เธอต้องจำใจเดินขึ้นไปพูดคุยเล็กๆ น้อยๆ บนเวทีตามมารยาทที่เป็นคนรับช่อดอกไม้นี้ไว้ได้

 

 

"ไงเรา​ ตัวแค่นี้จะแต่งงานแล้วเหรอ" กัปตันเอ่ยแซวรุ่นน้องด้วยความเอ็นดู นั้นยิ่งทำให้ยาหยีมีท่าทีเขินอายเข้าไปใหญ่

 

"หนู...จะหาแฟนดีๆ แบบเฮียกัปตันให้ได้เลยค่ะ" คำตอบใสซื่อของยาหยีเรียกเสียงหัวเราะ และรอยยิ้มของแขกที่มารวมงาน รวมไปถึงกัปตันและเจียน่าที่ลูบศีรษะทุยของยาหยีด้วยความเอ็นดู

 

 

ยาหยีมองรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของผู้คนด้วยความสงสัย​ ว่าทำไมคำพูดของเธอถึงดูตลกในสายตาคนอื่น เพราะเธอพูดมันออกมาจากความรู้สึกจริงๆ...ที่เธออยากจะเป็นเจ้าสาวที่แสนดีของใครสักคน​ ที่รักเธอจากใจจริง....

 

 

 

 

 

----------------------------

 

 

***E​ BOOK​ อัพลงไม่เกิน 3 วันอาทิตย์​นี้นะคะ***

 

THE END

 

 

จบแล้ว😍

เรื่องนี้อาจจะไม่ยาวเท่าเรื่องอื่นที่แต่งมา

แต่คิดซะว่าอ่านเรื่อยๆ คลายเครียดนะคะ😍😂

ไม่รู้ว่าจะเรียกฟีลกู๊ดได้ไหม

เพราะช่วงแรกหน่วงกันมากเลยทีเดียว5555

แต่เราก็ผ่านช่วงนั้นกันมาได้

ทั้งนี้​ ไรท์ขอขอบคุณที่ติดตามมาตั้งแต่ต้นจนจบนะคะ

ขอบคุณทุกคอมเมนท์ติชม กำลังใจดีๆ จากทุกคน

ไรท์จะ​พยายาม​พัฒนา​งานเขียนให้ดียิ่งขึ้นนะคะ

ขอบคุณทุกแรงสนับสนุนด้วยนะคะ❤️

สปอยมาขนาดนี้ต่อไปเป็นใครรู้ใช่ไหมคะ55555

ฝากติดตามน้องยาหยีด้วยน้า

มารอดูความดุของพี่ชายอย่างสิงหาและความซนของน้องยาหยีกัน!!!