ภารกิจ
-
อลิเซีย
สวยจัง
-
คำพูดของอลิเซียที่เอ่ยออกมาอย่างกับคนละเมอ ขณะที่เขาใช้มือค่อยๆเขี่ยปอยผมที่ปรกใบหน้าของหญิงสาวที่เขากกกอดไว้ตลอดทั้งคืนออกไปจากใบหน้า เพื่อให้เขาได้มองหน้าเธออย่างชัดๆ
-
เขาตื่นขึ้นมาจากการหลับไหลได้สักพัก ก่อนที่เขาจะนอนมองใบหน้าของคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าภรรยาในทางพฤตินัย อย่างมาดามคิม คนนี้
-
อลิเซีย
คุณรู้ตัวบ้างมั้ย ว่าคุณมีเสน่ห์แค่ไหน
-
อลิเซีย
แค่เพียงไม่นาน คุณกับทำให้ลิซหลงคุณได้ขณะนี้
-
อลิเซียยังคงนอนมองหน้าหญิงสาวพร้อมกับมือยังคงคอยลูบไล้แก้มเนียนไร้ซึ่งเครื่องสำอาง โดยที่เขาไม่รู้ตัวเลยว่าร่างบางนั้นได้ตื่นจากการหลับไหลแล้ว
-
มาดามคิม
หลงมากมั้ยค่ะ
-
อลิเซีย
อะ! ตะตื่นตั้งแต่เมื่อไรค่ะ ทำไมลิซไม่รู้เลย
-
มาดามคิม
ตื่นตั้งแต่คุณบอกว่าฉันสวยมากแล้วค่ะ
-
มาดามคิม
แล้วที่ฉันถามนะ ว่าคุณหลงฉันมากหรือเปล่า
-
อลิเซีย
ค่ะ ลิซหลงคุณมาก หลงจนไปไหนไม่ได้แล้ว
-
มาดามคิม
อือออ อลิเซีย
-
อลิเซียกดจูบเบาๆลงที่ต้นคอขาวของร่างบาง ก่อนจะค่อยๆจูบซับไล้ขึ้นไปเรื่อยจากปลายคางจนตอนนี้หยุดอยู่ที่ริมฝีปากบางนั้น
-
อลิเซีย
💋 มอนิ่งคิสค่ะ คุณภรรยาคนสวย
-
มาดามคิม
💋 มอนิ่งคิสค่ะคุณสามีสุดหล่อ
-
มาดามคิม
ฮ่าฮ่าฮ่า คะคุณ มันจักจี้นะ
-
ด้วยความน่ารักปนหมั้นเขี้ยวร่างบาง อลิเซียจึงแกล้งเธอด้วยการจี้ไปที่เอวคอดนั้น ก่อนที่เขาจะใช้ตัวเขาเองทับร้างบางไม่ให้ดิ้นหนีเขาไปได้
-
มาดามคิม
ฮ่าฮ่า พอแล้ว แฮ่ก! เหนื่อย
-
อลิเซีย
หื้อ! เหนื่อยแล้วหรอค่ะ ที่เมื่อคืนยังทำได้จนเกือบเช้าเลย
-
แปะ!! เสียงฝ่ามือบางกระทบเข้ากับไหล่ขาวมนของอลิเซีย จนเกิดรอยแดงจางๆขึ้น เรียกเสียงร้องจากเขาได้ทันทีเลย
-
อลิเซีย
โอ้ย!! เจ็บนะคะ ตีมาได้ไงอ่ะ
-
มาดามคิม
แล้วไงค่ะ! อยากกวนเองนิช่วยไม่ได้
-
มาดามคิมกระชับผ้าห่มผืนหน้าให้แน่นก่อนที่เธอจะลุกขึ้นเพื่อไปชำระร่างกายที่เหนียวเหนอะหนะจากกิจกรรมเมื่อคืนที่ผ่านมา แต่ยังไม่ทันที่เท้าของเธอจะแตะถึงพื้น เธอก็ถูกมือใหญ่ทั้งสองกอดเข้าไปที่เอวคอดกอดจะจับเธอกดให้จมไปกับเตียง
-
อลิเซีย
จะหนีไปไหนค่ะ ทำลิซเจ็บแล้วจะหนีหรอ
-
มาดามคิม
นิ! ปล่อยนะ ฉันจะไปอาบน้ำแล้ว
-
อลิเซีย
ไม่ค่ะ! คุณทำลิซเจ็บ คุณต้องถูกทำโทษ
-
มาดามคิม
ไม่! ก็ใครใช้ให้คุณมากวนฉันก่อนละ
-
อลิเซีย
ไม่รู้ไม่สนค่ะ ทำโทษก็คือทำโทษ
-
อลิเซียก้มลงกดริมฝีปากไปยังส่วนเดียวกัน ก่อนจะออกแรงดูดเม้นปากบางให้เจ้าตัวยอมเปิดทางให้ลิ้นของเขาเข้าไป เมื่อได้จังหวะ เขาสอดเรียวลิ้นเข้าไปในโพรงปากของร่างบางทันที ก่อนจะค่อยๆตวัดลิ้นชิมทุกซอกทุกมุมภายในปาก ทั้งดูดดึงลิ้นเล็กของร่างบาง ทำให้เสียงหวานดังเล็ดลอด
-
สร้างความพึงพอใจให้กับเขาเป็นอย่างมาก
-
มาดามคิม
อือออ อื้มมม💋💋
-
อลิเซีย
อืมมม 💋💋
-
มือเรียว กดคลึงสะโพกมนของร่างบางตามแรงอารมณ์ มืออีกข้างของเขาเลื่อนขึ้นไปกอบกุมอกสวยของเธอ ก่อนจะค่ออยๆบีบนวด
-
แต่ก่อนที่เขาจะทำอะไรมากกว่านี้ เสียงของโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เรียกสติของคนทั้งสองได้เป็นอย่างดี
-
กริ้ง! กริ้ง! กริ้ง!
-
อลิเซียผละริมฝีปากออกจากร่างบาง
-
อลิเซีย
ใครโทรมาตอนนี้ว่ะ!!
-
เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ฟังก็รู้ว่าหงุดหงิดมากแค่ไหน ถึงเสียงจะดังแบบนั้น แต่เขากลับไม่สนใจ ยังคงซุกไซ้ต้นคอขาวของร่างบางอยู่ มือก็ยังคงทำหน้าที่นวดคลึง บีบเร้าอารมณ์ของคนใต้ร่างต่อไป
-
มาดามคิม
อืออออ อลิเซีย ปะไปรับสายก่อน
-
มาดามคิม พยายามใช้เรี่ยวแรงที่มีน้อยนิด ดันร่างของคนตัวใหญ่ออกจากตัวของเธออยู่ แต่มันก็ไม่เป็นผล เมื่อเขายังคงอยู่ที่เดิม แถมยังกดทับร่างของเธอมากยิ่งขึ้น
-
มาดามคิม
อะ อื้มม พะพอก่อน
-
มาดามคิม
ไปรับสายก่อนนะคะที่รัก
-
ร่างสูงผละตัวออกไปเล็กน้อย หลังจากเสียงเว้าวอนของภรรยาสุดสวยข้างใต้ของเขา
-
อลิเซีย
ก็ได้ค่ะ แต่ติดไว้ก่อนนะ เดี๋ยวค่อยมาคิดบัญชี
-
มาดามคิม
อืม ติดไว้ก่อนนะคะ ยังไงฉันก็ไม่หนีคุณไปไหน
-
อลิเซีย
💋
-
อลิเซีย
ดีมากค่ะคุณภรรยาที่รัก
-
กริ้ง! กริ้ง! กริ้ง! เสียงของโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้งหลังจากมันดับไปแล้วครั้งหนึ่ง
-
มาดามคิม
ไปรับสิค่ะ รออะไรอยู่หื้อ!
-
อลิเซีย
รอขอคุณค่ะ
-
มาดามคิม
ขอ? ทำไมต้องขอค่ะ แค่รับโทรศัพท์นะ
-
อลิเซีย
เปล่าค่ะ ไม่ใช่ขอแบบนั้น
-
มาดามคิม
อ่าว! แล้วขอแบบไหนค่ะ
-
อลิเซีย
ขอคุณเป็นแฟนค่ะ
-
อลิเซีย
อ่ะ! ไม่ใช่สิ ขอคุณมาเป็นภรรยาของลิซ
-
อลิเซีย
ตกลงมั้ยค่ะคนสวย 😊
-
มาดามคิม
☺️ ตกลงค่ะ
-
มาดามคิม
มาถึงขั้นนี้แล้วนะ ถ้าไม่ขอมีเชือดนะ
-
อลิเซีย
เชือดอะไรค่ะ
-
อลิเซีย
คอลิซหรอ
-
มาดามคิม
ไม่ค่ะ เชือดเจ้าลิซน้อย
-
อลิเซีย
อะ! ถ้าคุณทำแล้วคุณจะใช้อะไรละค่ะ
-
มาดามคิม
ไม่ใช้ค่ะ ไปใช้ของคนอื่นไงค่ะ
-
อลิเซีย
ไม่! ไม่ได้นะ ลิซเป็นสามีคุณนะ คุณทำได้กับลิซคนเดียว
-
มาดามคิม
ค่าา คุณสามี ฉันจะทำกับคุณแค่คนเดียว แต่ตอนนี้คุณต้องไปรับสายก่อนนะ
-
มาดามคิม
ก่อนที่คนโทรมาจะงอนเอา
-
อลิเซีย
ก็ได้ค่ะ งั้นภรรยาไปอาบน้ำรอนะคะ
-
มาดามคิม
ค่ะสามี
-
มาดามคิม
💋
-
อลิเซีย
💋
-
อลิเซีนผละจูบออก ก่อนที่มาดามคิมจะลุกเดินเข้าไปยังห้องอาบน้ำ
-
เขาเอื้อมมือไปหยิบมือถือที่วางอยู่โต๊ะข้างเตียงขึ้นมาก ก่อนขะรีบกดรับสายทันทีที่เห็นชื่อที่ปรากฎบนหน้าจอ
-
. . ในสาย
-
อลิเซีย
สวัสดีค่ะคุณแด๊ด
-
เควิล มาร์คเวล
สวัสดีครับไอ้ต้าว
-
อลิเซีย
คุณแด๊ดโทรมาหาลิซมีอะไรด่วนหรือเปล่าค่ะ
-
เควิล มาร์คเวล
ถ้าไม่มีอะไรด่วน แด๊ดโทรหาไม่ได้หรอครับ
-
อลิเซีย
เปล่าค่ะแด๊ด
-
อลิเซีย
ลิซก็แค่แปลกใจ เพราะตอนนี้แด็ดน่าจะนอนหรือไม่ก็กำลังยุ่งอยู่นะคะ
-
เควิล มาร์คเวล
ครับ...แด๊ดกำลังยุ่งมาเลย
-
เควิล มาร์คเวล
แต่แด๊ดจะต้องคุยกับต้าวให้ได้เลย
-
อลิเซีย
แด๊ดจะเรียกตัวลิซกลับ หรือว่ามีภารกิจใหม่ค่ะ
-
เควิล มาร์คเวล
ฮ่าฮ่าฮ่า
-
เควิล มาร์คเวล
สมแล้วที่เป็นลูกของแด๊ด
-
เควิล มาร์คเวล
แด๊ดมีภารกิจให้ลิซกับเจ้าลีทำครับ
-
อลิเซีย
ครั้งนี้ที่ไหนค่ะแด๊ด
-
อลิเซีย
ลิซจะต้องบินเมื่อไรค่ะ
-
เควิล มาร์คเวล
ไม่ต้องบินครับ และไม่ได้ไปไหนเลย
-
อลิเซีย
อ่าว! แล้วภารกิจคือ?
-
เควิล มาร์คเวล
กรุงโซลครับ กรุงโซล เกาหลีใต้ครับ
-
อลิเซีย
เรื่องอะไรงั้นหรอค่ะ
-
เควิล มาร์คเวล
การค้าอาวุธข้ามชาติครับ
-
อลิเซียที่กำลังคุยโทรศัพท์กับพ่ออยู่ ก็เกิดหยุดคุยกะทันหัน เหตุเพราะเขาไม่ได้ยินเสียงของคนในห้องน้ำ เหมือนว่ามาดามคิมจะอาบน้ำเสร็จแล้วและกำลังจะออกมา
-
ทำให้พ่อที่ยังอยู่ในสายเอ่ยถามว่าทำไมลูกเขาถึงเงียบไป
-
เควิล มาร์คเวล
ไอ้ต้าว! เป็นอะไรไป
-
เควิล มาร์คเวล
มีอะไรหรือเปล่าลูก
-
เควิล มาร์คเวล
ตอบแด๊ดหน่อยสิ
-
อลิเซีย
อะ! ไม่มีอะไรค่ะแด๊ด
-
อลิเซีย
พอดีว่าลิซมีธุระด่วน
-
อลิเซีย
ยังไงแด๊ดส่งรายละเอียดเข้าเมลล์ลับมาให้ทีนะคะ
-
เควิล มาร์คเวล
อ่าครับ เดี๋ยวแด๊ดส่งเข้าไปให้นะ
-
เควิล มาร์คเวล
ยังไงโทรหาแด๊ดอีกครั้งหลังจากอ่านรายละเอียดแล้วนะ
-
อลิเซีย
ค่ะคุณแด๊ด
-
เควิล มาร์คเวล
แด๊ดรักต้าวลิซนะ
-
อลิเซีย
ลิซก็รักแด๊ดค่ะ ฝากบอกคิดถึงมี๊ทีนะคะ
-
เควิล มาร์คเวล
ได้ครับ
-
อลิเซีย00:18:45
-
แกร๊ก!!
-
ประตูห้องน้ำเปิดขึ้น เผยให้เห็นร่างบางของมาดามคิมที่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำสีขาว ที่ตอนนี้ชายชุดคลุมเปิดออกเล็กน้อย พอให้เห็นเรียวขาขาวของร่างบาง
-
ไม่ว่าจะด้วยผมยาวที่เปียกน้ำที่ดูเซ็กซี่ หรือเรียวขาขาวที่โผล่พ้นชายเสื้อคลุมออกมา ไม่ว่าจะอย่างไหนก็เรียกสายตาที่หยาดเยิ้มของอลิเซียให้จ้องมองได้เป็นอย่างดี
-
อลิเซีย
👀
-
มาดามคิม
ถ้าจะมองขนาดนั้น ไม่เดินมาถอดเลยละคะคุณสามี
-
ทันทีที่เธอเดินออกจากห้องน้ำด้วยชุดคลุม เธอก็พบเข้ากับสายตาของคนที่เธอคิดว่าเขากำลังคุยโทรศัพท์อยู่ เขามองเธอตั้งแต่เธอก้าวออกมา จนตอนนี้เขาก็ยังจ้องมองเธออยู่
-
และมันจะไม่อัไรมากเลยนะ ถ้าหากว่าสายตาของเขาที่มองมามันไม่เหมือนตาลุงโรคจิตที่เจอเด็กสาววัยแรกแย้มนะ
-
/หึ! สายตานี่หื่นกระหายเชียวนะ ทั้งๆที่เมื่อคืนก็กินอิ่มแล้ว/ เธอได้แต่คอดในใจไม่ได้พูดมันออกไป
-
อลิเซีย
อ่ะ! ได้หรอค่ะ
-
อลิเซีย
งั้นไม่เกรงใจแล้วนะ
-
ว่าแล้วอลิเซียก็ลุกเดินไปหาร่างบางที่ยืนอยู่หน้าห้องน้ำ ก็จะช้อนตัวอุ้มร่างบางขึ้นมาในท่าเจ้าสาว
-
มาดามคิม
คุณ! ทำอะไรนะ วางฉันลงเดี๋ยวนี้นะ!
-
ทันทีที่เขาอุ้มเธอเข้าไปในอ้อมกอด แขนทั้งสองข้างก็ผวาเข้ากอดรัดคอของเขาแทบจะในทันที
-
และใช้มือทุบเข้าไปยังอกนู้นของเขาที่ดูจะพอดีมือไม่ใหญ่และเล็กเกินไปนั้น ให้เขาปล่อยเธอลงพื้น
-
อลิเซีย
อ่ะ! จะตีทำไมค่ะ เดี๋ยวก็ตกหรอก
-
อลิเซียอุ้มร่างบางมาวางไว้บนเตียงนอนอย่างนิ่มนวล แล้วจึงเดินหันหลังไปยังห้องแต่งตัว ก่อนจะออกมาพร้อมกับไดร์เป่าผม
-
อลิเซีย
มาค่ะ เดี๋ยวลิซเป่าผมให้นะ
-
มาดามคิม
ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันทำเองได้ค่ะ
-
มาดามคิม
ส่วนคุณไปคุยธุระต่อก็ได้ค่ะ
-
อลิเซีย
ไม่ค่ะ! ลิซทำให้เอง ส่วนธุระอ่ะ ลิซคุยเสร็จแล้วค่ะ
-
อลิเซียจับร่างบางให้หันหลังให้กับตน ก่อนจะค่อยๆเป่าผมของเธออย่างตั้งใจ
-
อลิเซีย
คุณจะกลับโซลวันนี้เลยมั้ยค่ะ
-
มาดามคิม
หือ! แล้วแต่คุณค่ะ
-
อลิเซีย
จะมาแล้วแต่ลิซได้ยังไงกันค่ะ
-
อลิเซีย
คุณมีงานต้องทำนิ
-
มาดามคิม
ค่ะมี แต่ไม่ทำค่ะ
-
มาดามคิม
พอดีว่าเป็นเจ้าของ และพอดีว่ารวยมากก
-
อลิเซีย
หื้ม! มั่นมากค่ะ
-
อลิเซียอมยิ้มให้กับคำตอบของร่างบาง ที่ตอบเขากลับมา ถึงมันจะเป็นความจริงก็เหอะ แต่มันจัมั้นอะไรเบอร์นั้นค่ะแม่คุณ
-
ทั้งคู่ได้แต่ยิ้ม หัวเราะให้กัน ในระหว่างการเป่าผมครั้งนี้
-
อลิเซีย
ลิซว่าเรากลับวันนี้ก็ดีนะคะ
-
มาดามคิม
หื้อ รีบไปไหนค่ะ
-
มาดามคิม
ฉันเพิ่งมาเองนะ
-
อลิเซีย
ก็พอดีว่าลิซจะไปสัมภาษณ์งานนะคะ
-
มาดามคิม
หื้อ มีคนติดต่อเข้ามาหรอค่ะ
-
อลิเซีย
ที่รับสายไปก่อนหน้านี้ไงค่ะ
-
มาดามคิม
อ่อ...ค่ะ งั้นคุณก็ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ
-
มาดามคิม
ส่วนเรื่องกลับ เราจะนั่งรถกลับแล้วกันนะ แต่ถ้าคุณรีบเราขึ้นเครื่องไปเลยก็ได้ค่ะ
-
อลิเซีย
ไม่รีบค่ะ
-
อลิเซีย
เรานั่งรถไปเรื่อยๆก็ได้
-
มาดามคิม
งั้นไปอาบน้ำค่ะ
-
อลิเซีย
เดี๋ยวสิค่ะ ลิซขอเป่าผมให้คุณให้เสร็จก่อนนะ
-
มาดามคิม
ดื้อจังเลยนะคะ
-
อลิเซียยังคงทำหน้าที่เป่าผมให้กับร่างบางต่อไปจนเสร็จ
-
อลิเซีย
คุณภรรยาคนสวยจะกลับโซลวันนี้มั้ยค่ะ
-
มาดามคิม
แล้วแต่คุณสามีค่ะ
-
อลิเซีย
อ้าว มาแล้วแต่ลิซได้ไงค่ะ
-
อลิเซีย
มันไม่เกี่ยวเลยนะ คุณต้องรีบกลับไปทำงานมั้ย
-
มาดามคิม
็ก็ถ้าสามีอยากอยู่ต่อ ฉันก็จะอยู่ไงค่ะ
-
อลิเซีย
แล้วงานของคุณละ
-
มาดามคิม
คุณลืมอะไรรึเปล่าค่ะ
-
อลิเซีย
ลืม ก็ไม่นิค่ะ
-
มาดามคิม
คุณลืมได้ไงค่ะว่าฉันเป็นเจ้าของบริษัท
-
อลิเซีย
รู้ค่ะ แต่คุณก็ต้องไปทำงานไงค่ะ
-
มาดามคิม
อ่า ไม่เข้าใจเสียเลย ฉันเป็นเจ้าของ จะไปทำงานหรือไม่ก็ไม่มีใครว่า
-
มาดามคิม
แล้วอีกอย่างนะคะ ฉันคือมาดามคิม รวยมากกกค่ะ
-
อื้อหื้อ มั่นมากแม่ แต่ก็เถียงไม่ได้นะ แม่คุณสวยแล้วรวยขนาดนั้น
-
อลิเซีย
ค่าาาา มาดามคิมคนสวยแถมรวยมากกกกก
-
อลิเซีย
งั้นลิซไปอาบน้ำก่อนนะ เสร็จแล้วเราจะได้เดินทางกลับเลย
-
มาดามคิม
แล้วคุณไม่อยู่เที่ยวต่อหรอค่ะ
-
อลิเซีย
ไม่ดีกว่าค่ะ กลับดีกว่า
-
มาดามคิม
ทำไมละ มาเชจูทั้งทีนะ คุณจะไม่เที่ยวหน่อยหรอ
-
ร่างสูงส่ายหัวเป็นคำตอบให้กับร่างบาง ก่อนที่เขาจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวที่เตรียมไว้เดินตรงไปยังห้องน้ำ ก่อนจะพูดทิ้งท้ายแล้วหายเข้าไปในห้องน้ำ
-
อลิเซีย
ก็ลิซไม่ได้มาเพราะอยากเที่ยวนิ ลิซมาเพราะลิซน้อยใจคุณ
-
มาดามคิม
เด็กน้อยจริงๆเลยนะคะ
-
. . .
-
หลังจากอลิเซียจัดการธุระของเขาเสร็จ พวกเขาก็เดินไปยังห้องอาหารของบ้านพักซึ่งมีลีดาฮยอนนั่งทานอาหารอยู่ก่อนแล้ว
-
ลี ดาฮยอน
ไง! ลิซ สวัสดีค่ะมาดามคิม
-
มาดามคิม
ค่ะ สวัสดีค่ะคุณลีดาฮยอน
-
อลิเซีย
ไงมึง
-
ลี ดาฮยอน
มาดามคงไม่ว่าอะไรใช่มั้ยค่ะที่ฉันทานอาหารก่อน
-
มาดามคิม
ไม่ค่ะ ฉันไม่ว่าอะไร ต้องขอโทษคุณด้วยซ้ำที่ให้คุณรอ
-
อลิเซีย
ไม่จำเป็นต้องขอโทษหรอกค่ะ รอนิดรอหน่อยเองเนอะ...ไอ้ลี
-
ลี ดาฮยอน
สำหรับมาดามอ่ะไม่ต้องหรอก แต่มึงอะไม่...ไอ้ลิง!
-
อลิเซีย
เอ้า! อิหมี....มึงวอนแต่เช้าเลยนะ
-
มาดามคิม
อลิเซียค่ะ...พอได้แล้วค่ะ ทานข้าวได้แล้วนะค่ะ
-
อลิเซีย
งื้ออ..งั้นก็ได้ค่ะ
-
ลีดาฮยอนเห็นเพื่อนตัวแสบของเขากลายเป็นหมาหงอยทันทีที่โดนมาดามคิมดุ ก็อดที่จะทำท่าทางล้อเลียนเพื่อน
-
อลิเซียเห็นท่าทางของลีดาฮยอนที่ล้อเลียนตัวเองจึงจะจัดการเพื่อน แต่ทันทีที่ขยับตัว เขาก็โดนสายตาดุคมของมาดามคิมจ้องมอง ทำให้เขาไม่สามารถทำได้
-
แต่ก็นะ มีหรอที่อลิเซียจะยอม เขาใช้เท้าเตะเข้าไปที่หน้าแข้งของลีดาฮยอนทันที
-
ลี ดาฮยอน
โอ้ยย!
-
มาดามคิม
เป็นอะไรไปค่ะ
-
มาดามคิมหันไปถามลีดาฮยอนหลังจากที่ได้ยินเสียงร้องของเขา ลีดาฮยอนได้แต่ส่ายหน้าไปมาบ่งบอกว่าไม่เป็นอะไร
-
ลี ดาฮยอน
มะไม่มีอะไรค่ะ แค่มดมันกัด
-
อลิเซีย
อืออ...ไม่ต้องไปสนใจมันหรอกค่ะ ทานข้าวต่อเถอะ
-
อลิเซียชวนมาดามคิมทานอาหารเช้าต่อ ส่วนเท้าของเขาที่ตอนนี้เหยียบเท้าของเพื่อนหน้าหมีไว้
-
ก่อนที่จะยกเท้าออกจากเท้าเพื่อน อลิเซียส่งสัญญาณมือเป็นการบอกว่า ให้หยุดพูดซะไม่งั้นแกเจอดีแน่!!
-
. . . .
-
ทั้งหมดรวมทั้งเหล่าคนติดตามมาดามคิมได้เดินทางกลับไปยังกรุงโซลโดยเครื่องบินส่วนตัวที่เตรียมไว้ทันทีหลังจากคนเป็นสามีของเธอได้บอกว่าจะกลับ
-
ในระหว่างที่นั่งเครื่องกลับไปยังโซล อลิเซียก็แทบจะไม่ห่างกายมาดามคิมเลย ทำให้ทุกคนที่พบเจอวันนี้ต่างก็นึกสงสัย ว่าทั้งสองคนนั้นไปเคลียร์กันท่าไหน
-
ลีดาฮยอนนั่งมองเพื่อนรักของเขาที่กำลังคลอเคลียกับคนรักอย่างมาดามคิมไม่ห่าง ไหนมันจะกอดหล่อน สักพักมันก็หอมแก้ม แปปๆจับมือขึ้นมาจูบ สรุปแล้วใครคลั่งรักใครกันแน่ / ได้แต่คิดในใจ
-
มาดามคิม
ลิซค่ะ...พอได้แล้วค่ะ
-
อลิเซีย
งื้อออ...อยากกอดอ่ะ
-
มาดามคิม
แต่เราไม่ได้อยู่กันสองคนนะ... อายคนอื่นเขาบ้างสิ
-
อลิเซีย
จะอายทำไมค่ะ คนกันเองทั้งนั้น
-
อลิเซีย
เนาะคุณเลขา คุณบอดี้การ์ด
-
ทั้งสองคนไม่ได้ตอบอลิเซียกลับ เพียงแค่ยกยิ้มบางๆให้เท่านั้น ก่อนจะให้ไปมองทางอื่นเพื่อเปิดทางให้คนทั้งคู่ได้สวีทกันต่อ
-
. . . . . . . . . . .
-
หลังจากที่ทั้งหมดเดินทางมาถึงโซล มาดามคิมกับคนของเธอก็ได้แยกตัวเข้าไปบริษัททันที เพราะเลขาสาวอีกคนของได้แจ้งเข้ามาว่าเกิดปัญหาในการดำเนินงาน
-
ส่วนลีดาฮยอนนั้นถูกอลิเซียพาไปยังร้านคาเฟ่แห่งหนึ่ง โดยมีคนของมาดามคิมตามไปดูแลด้วย
-
ทันทีทั้งคู่เข้ามาในร้านและนั่งตรงมุมที่เป็นส่วนตัว ลีดาฮยอนก็เปิดฉากบ่นเพื่อนตัวดีของเขาทันที
-
ลี ดาฮยอน
ไอ้ห่าลิซ!
-
ลี ดาฮยอน
มึงลากกุมาคาเฟ่ทำไมว่ะ
-
ลี ดาฮยอน
กุต้องการการพักผ่อน
-
ลี ดาฮยอน
มึงรู้มั้ยว่า....โอ้ยย!
-
เสียงร้องแห่งความเจ็บปวดดังออกจากคนหน้าหมีทั้งที่เขาบังคงข่นเพื่อนไม่จบ
-
ลี ดาฮยอน
มึงเหยียบตีนกุทำไม!
-
อลิเซีย
ก็มึงไม่หยุดพูดสักทีไงว่ะ
-
ลี ดาฮยอน
ก็ดูมึงดิ
-
ลี ดาฮยอน
เล่นลากกุออกมาจากสนามบินทันทีที่เครื่องลง ไม่ให้กุกลับไปนอน แถมยังมานั่งในร้านคาเฟ่อีก
-
ลี ดาฮยอน
กุ! ต้อง! การ! พัก! ผ่อนนนนน
-
อลิเซีย
บั้นให้กุยิงมึงมั้ยละ
-
อลิเซีย
มึงจะได้พักผ่อนไปชั่วชีวิต
-
ลี ดาฮยอน
ไอ้ห่า! มันไม่ใช่โว้-
-
อลิเซีย
มีภาระกิจ
-
ยังไม่ทันทีลีดาฮยอนจะพูดจบ เขาก็ต้องหยุดทันทีเพราะคำพูดของอลิเซียที่เอ่ยออกมาถึงบางสิ่ง
-
ลี ดาฮยอน
มึงว่าอะไรนะ
-
ลี ดาฮยอน
ภาระกิจหรอ
-
อลิเซีย
อือ
-
ลี ดาฮยอน
แล้วทำไมมึงเพิ่งบอก มึงไม่บอกกุมห้เร็วกว่านี้
-
อลิเซีย
มึงจะให้กุบอกมึงได้ไง มาดามคิมอยู่ด้วยตลอดเวลาแบบนั้น
-
ลี ดาฮยอน
เออ...จริงของมึง
-
ลี ดาฮยอน
แล้วใครติดต่อมาว่ะ
-
อลิเซีย
แด๊ดของกุเอง
-
อลิเซีย
ท่านโทรหากุเมื่อเช้านี้
-
ลี ดาฮยอน
เป็นภาระกิจแบบไหน เกี่ยวกับอะไรว่ะ
-
อลิเซีย
เรื่องนั้นกุยังไม่ทันได้คุย แต่รู้แค่ว่าภาระกิจอยู่ที่เกาหลี
-
ลี ดาฮยอน
เกาหลี...แล้วทำไมมึงยังไม่คุย
-
อลิเซีย
มาดามคิมออกมาก่อน กุให้แด๊ดส่งงานมาในเมลล์ลับของเรา
-
อลิเซีย
และเราก็โชคดีที่มาดามติดงาน กุถึงลากมึงมาไง
-
ลี ดาฮยอน
เออๆ งั้นเรามาดูเมลล์ดีกว่า
-
ในระหว่างที่ทั้งคู่กำลังเปิดดูเมลล์ในมือถือเครื่องลับของพวกเขา คนของมาดามคิมก็ได้เดินเข้ามา
-
การ์ด
ต้องขอโทษที่เข้ามาขัดจังหวะนะครับ
-
อลิเซีย
มีอะไรหรอคุณการ์ด
-
การ์ด
พอดีว่าหัวหน้าโทรมาแจ้งผมให้บอกคุณอลิเซียครับ
-
การ์ด
ว่าวันนี้มาดามคิมกลับดึก ให้คุณกลับบ้านไปก่อนครับ
-
อลิเซีย
อ่า..งั้นหรอ
-
อลิเซีย
โอเค...ขอฉันกินขนมพวกนี้ก่อนแล้วกันนะเราค่อยกลับ
-
การ์ด
ครับ!
-
เมื่อการ์ดร่างใหญ่ได้แจ้งข่าวให้กับคนรักของนายหญิงเรียบร้อยแล้ว เขาก็ขอตัวออกไปรอข้างนอกตามที่เขาได้รับคำสั่งจากมาดามคิมทันที
-
เมื่อการ์ดที่คอยติดตามออกไป พวกเขาก็ได้เปิดดูอีเมลล์ลับทันทีพร้อมกับข้อมูลในการสืบหาภาระกิจนี้ทันที
-
ลี ดาฮยอน
โอ้โห มันนักการเมืองเข้ามเกี่ยวข้องด้วย
-
อลิเซีย
อื้ม...น่าจะงานยากอยู่เหมือนกันนะ
-
ลี ดาฮยอน
แล้วมึงว่ามันจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์วันนั้นมั้ยว่ะ
-
อลิเซีย
ไม่รู้สิมึง แต่กุว่ามันมีส่วนนะ วันนั้นคนที่เสียชีวิตก็มีประธานาธิบดีของเก่าหลี
-
ลี ดาฮยอน
เออใช่ ข่าวใหญ่เลยนะ เพิ่งรับตำแหน่งได้แค่ปีดเดียวเอง
-
อลิเซีย
ใช่...แล้วหลังจากนั้น คนที่รับตำแหน่งก็มาจากฝ่ายตรงข้ามและทุกคนั้งที่เลือกตั้งก็จะเป็นคนจากพรรคนี้ได้ตลอดเลย
-
อลิเซีย
มึงว่ามันน่าสงสัยมั้ยละ
-
ลี ดาฮยอน
อื้ม...โคตรเลยว่ะ
-
ลี ดาฮยอน
แล้วเราจะเริ่มจากไหนละ
-
อลิเซีย
เริ่มจาก ชเวซังโฮและลูกๆก่อนเลย
-
อลิเซีย
เพราะเป็นบริษัทขนส่งรายใหญ่และดูสนิทกับทางรัฐมนตรีต่างประเทศที่แด๊ดส่งมา
-
ลี ดาฮยอน
มีใครบ้างว่ะไอ้ตระกูลชเวเนี้ย
-
อลิเซีย
-
อลิเซีย
เริ่มจากพ่อเลยแล้วกัน ชื่อชเวซังโฮ เป็นประธานบริษัท ชเวกรุ๊ป บริษัทขนส่งรายใหญ่ในเกาหลี เพื่อนสนิทรัฐมนตรีต่างประเทศ
-
อลิเซีย
ต่อมา
-
อลิเซีย
-
อลิเซีย
ลูกชายคนโต ชเวมินโฮ รองประธาน ชเวกรุ๊ป และดูแลบริษัทนำเข้ารถยุโรป
-
อลิเซีย
และสุดท้าย
-
อลิเซีย
-
อลิเซีย
ลูกสาว ชเวจีอู เป็นนักร้องนักแสดงที่มีผลงานมากมาย
-
ลี ดาฮยอน
แล้วเราจะแฝงเข้าไปแบบไหนละ
-
ลี ดาฮยอน
ถ้าให้ฉันดูนะ คนพ่อกับพี่ชายคงยาก ดูจากลักษณะกับเหล่าการ์ดแล้ว มันคงไม่ไว้ใจใครให้ตามมันง่ายๆ
-
อลิเซีย
ใช่
-
อลิเซีย
แบบที่แกคิด แด๊ดส่งข้อมูลว่ามันไม่รับใครเข้ามาร่วมงานกับมันเป็นปีเลย
-
อลิเซีย
ถึงรับมา แต่กว่าที่จะมาจิดตามใกล้ชิดมันก็เกือบปี
-
อลิเซีย
เพราะฉะนั้นทางเดียวคือลูกสาวมัน
-
ลี ดาฮยอน
อื้ม..น่าจะง่ายที่สุด
-
อลิเซีย
ใช่...และตอนนี้เหมือนว่าทางค่ายของชเวจีอูจะประกาศรับการ์ดและคนดูแลเพิ่ม
-
ลี ดาฮยอน
งั้นเราสองคนก็ไปสมัครกัน
-
อลิเซีย
ไม่...ไม่ใช่เราสองคน
-
อลิเซีย
จะเป็นเราคนใดคนหนึ่งที่ไป ส่วนอีกคนให้คอยตามพ่อกับพี่ชายห่างๆ
-
ลี ดาฮยอน
งั้นเอาไงดีละ
-
อลิเซีย
แกจะตามชเวคนเล็กก็ได้นะ ฉันจะไปดูพี่ชายกับพ่อของเธอเอง
-
ลี ดาฮยอน
ฉันว่าให้ฉันคอยตามดีกว่าว่ะ
-
ลี ดาฮยอน
เพราะถ้ามาดามส่งคนตามแก หล่อนจะได้ไม่รู้ไงว่าเราทำอะไร
-
อลิเซีย
เออนั้นสิ...กุลืมคิดไปได้ไงว่ามาดามคอยตามฉันอยู่
-
ลี ดาฮยอน
งั้นตกลงตามนี้นะไอ้ลิซ
-
อลิเซีย
อือ...ตามนี้
-
ลี ดาฮยอน
งั้นเราแยกย้ายกันก่อน แล้วพรุ่งนี้ค่อยนัดคุยที่คอนโดฉัน
-
หลังจากนั้นทั้งสองคนก็แยกย้ายกันกลับที่พักของตัวเอง อลิเซียก็กลับไปรอมาดามคิมที่บ้านอย่างที่มาดามได้แจ้งไว้
-
. . . . . .
-
หลังจากอลิเซียกับลีดาฮยอนตกลงกันเรียบร้อยแล้ว อลิเซียได้มาคุยกับมาดามว่าเขาได้สมัครงานกับบริษัทดูแลนักแสดงแห่งหนึ่งในการดูแลศิลปิน
-
แม้ว่าตอนแรกมาดามคิมจะไม่เห็นด้วยและยังเสนอให้เขาไปทำงานกับเธอ แต่อลิเซียก็หาเหตุผลมาคุยจนเธอยอมให้ไปทำและยังบอกว่าจะฝากคนรู้จักให้เขารับเข้าทำงาน
-
หลังจากนั้นไม่นาน อลิเซียได้รับการติดต่อจากบริษัทของชเวจีอูในการเข้าทำงานเป็นคนดูแลประจำตัวของจีอู
-
. .
-
อลิเซีย
สวัสดีค่ะ
-
ตัวประกอบ
สวัสดีค่ะ ต้องการติดต่อเรื่องอะไรค่ะ
-
อลิเซีย
มาติดต่อคุณมุนยองผู้จัดการส่วนตัวของคุณชเวจีอูค่ะ
-
ตัวประกอบ
ชื่ออะไรค่ะ
-
อลิเซีย
อลิเซียค่ะ
-
ตัวประกอบ
สักครู่นะคะ
-
หลังจากวางสายจากบุคคลดังกล่าว พนักงานสาวก็ได้เดินออกมาจากเคาน์เตอร์ มาหยุดยืนตรงหน้าของอลิเซีย
-
ตัวประกอบ
คุณอลิเซียค่ะ พอดีผู้จัดการมุนยองยังไม่ว่างค่ะ
-
อลิเซีย
หรอค่ะ แล้ว...คือ
-
ตัวประกอบ
คุณมุนยองให้คุณอลิเซียไปรอที่ห้องทำงานก่อนนะคะ
-
ตัวประกอบ
เดี๋ยวดิฉันจะนำคุณขึ้นไปเองค่ะ
-
อลิเซีย
ขอบคุณนะคะ
-
ไม่นาน อลิเซียก็ได้เข้ามานั่งรอในห้องของผู้จัดการ มุนยอง
-
ภายในห้องมีโล่รางวัลและใบประกาศมากมายที่แสดงถึงความสามารถของบุคคลผู้นี้ที่คอยดูแลเหล่าศิลปินและนักแสดงอย่างดี
-
แกร๊ก!
-
ในขณะที่เขากำลังนั่งรอ ก็มีเสียงเปิดประตูดังขึ้นมา คงจะเป็นผู้จัดการมุนยองแต่เลย อลิเซียจึงลุกขึ้นยืนและหันไปหาต้นเสียง
-
อลิเซีย
คุณมุนยอง สวัสดีค่ะ...
-
อลิเซีย
อ่า...คุณชเวจีอู
-
จีอู
คุณเป็นใครค่ะ แล้วเข้ามาในห้องของพี่มุนยองได้ยังไงค่ะ
-
อลิเซีย
เอ่อ...ดิฉันชื่ออลิเซียค่ะ
-
อลิเซีย
มาพบคุณมุนยองเรื่องผู้ดูแลคนใหม่ของนักแสดงในสังกัดเธอค่ะ
-
จีอู
งั้นหรอค่ะ
-
จีอู
แล้วคุณดูแลใครละ
-
อลิเซีย
เอ่อ...ดิฉันยังไม่รู้เลยค่ะ
-
มุนยอง
อ่าว จีอู
-
มุนยอง
มาแล้วหรอ ทำไมไม่ไปนั่งละ
-
จีอู
พอดีว่ามีคนอยู่นะคะ
-
มุนยอง
อะ คุณคืออลิเซียรึเปล่าค่ะ
-
อลิเซีย
สวัสดีค่ะคุณมุนยอง
-
อลิเซีย
ดิฉันอลิเซียค่ะ
-
มุนยอง
เชิญนั่งดีกว่าค่ะ แล้วต้องคุยกันอีกเยอะ
-
มุนยอง
ไปนั่งสิจีอู นั่งข้างคุณอลิเซียก็ได้
-
ดาราสาวยังคงไม่ขยับตัวเดินไปนั่งตามที่มุนยองบอก เธอยังคงมองอลิเซียอย่างไม่วางตา
-
อลิเซีย
เอ่อ...ถ้าคุณจีอูรังเกียจ ดิฉันไปนั่งอีกฝั่งก็ได้ค่ะ
-
จีอู
ไม่ใช่ค่ะ
-
จีอู
ฉันแค่คิดว่าทำไมคุณมาเป็นผู้ดูแล แทนที่จะเป็นดาราละคะ
-
จีอู
คุณสวยมากเลยนะ
-
อลิเซีย
ขอบคุณที่ชมนะคะ แต่ดิฉันไม่เหมาะหรอกค่ะ
-
มุนยอง
เอาละ เลิกชมกันสักพักนะ
-
มุนยอง
เรามาคุยเรื่องงานกันดีกว่า
-
จีอู
ค่ะ
-
จีอูเดินมานั่งข้างๆกับอลิเซีย ซึ่งเธอนั่งใกล้กับมุนยองและถัดมาคืออลิเซีย
-
มุนยอง
จีอู
-
มุนยอง
เธอน่าจะรู้เหตุผลนะว่าทำไมพี่ถึงเรียกให้เธอมาวันนี้
-
จีอู
ค่ะ...ฉันรู้ค่ะพี่มุนยอง
-
มุนยอง
ถ้าอย่างงั้นเรามาเข้าเรื่องกันเลยนะ
-
มุนยอง
คุณอลิเซียค่ะ
-
อลิเซีย
ค่ะ คุณมุนยอง
-
มุนยอง
ฉันได้อ่านประวัติของคุณแล้วนะคะ
-
มุนยอง
ฉันรู้สึกพอใจอย่างยิ่ง
-
มุนยอง
เพราะความจริงฉันอยากได้มากกว่าคนดูแลนักแสดง
-
มุนยอง
อยากได้คนที่จะเป็นการ์ดและคนดูแลแบบใกล้ชิดจริงๆ
-
อลิเซีย
ฉันพอทราบมาบ้างค่ะ
-
มุนยอง
นั้นแหละค่ะ เหตุผลที่ฉันเลือกคุณ
-
มุนยอง
ตอนนี้จีอูถูกพวกซาแซงคอยตาม
-
มุนยอง
ฉันจึงอยากให้มีคนดูแลเป็นผู้หญิงที่สามารถใกล้ชิดเธอและปกป้องเธอได้
-
มุนยอง
และคุณคือตัวเลือกแรกค่ะ และฉันก็เลือกคุณ
-
อลิเซีย
ขอบคุณที่ไว้ใจดิฉันนะค่ะ
-
มุนยอง
แต่ฉันก็อยากจะถามความเห็นของจีอูนะ
-
มุนยอง
เธอคิดว่าไงบ้างกับคุณอลิเซีย
-
จีอู
ค่ะ
-
จีอู
ฉันไม่ติดปัญหาอะไร
-
จีอู
ถ้าพี่เลือกมาแล้วก็แสดงว่าคนนั้นต้องดีจริง
-
จีอู
ฉันเชื่อใจพี่ค่ะ พี่มุนยอง
-
มุนยอง
ถ้าเธอไม้ติดปัญหาอะไรก็ดีแล้ว
-
มุนยอง
ส่วนคุณอลิเซีย
-
มุนยอง
คุณคงไม่มีปัญหาใช่มั้ยค่ะ ที่จะต้องตามติดจีอูไปตลอดเวลาไม่ว่าเธอจะไปไหน
-
อลิเซีย
ค่ะ ฉันไม่มีปัญหาในเรื่องนั้นค่ะ
-
มุนยอง
ถ้าอย่างนั้นฉันขอฝากจีอูให้คุณดูแลด้วยนะค่ะ
-
อลิเซีย
ค่ะ
-
อลิเซีย
ฉันจะดูแลเธออย่างดี ให้สมกับที่คุณไว้ใจและเลือกให้ฉันรับงานนี้
-
อลิเซีย
แล้ววันเริ่มงานคือเมื่อไหร่ค่ะ
-
มุนยอง
ถ้าเป็นวันนี้สะดวกมั้ยค่ะ
-
อลิเซีย
ค่ะ
-
กึก! ครืด~ มุนยองวางวัตถุบ้างอย่างไว้บนโต๊ะ ก่อนจะเลื่อนมันมาหยุดอยู่ตรงหน้าของอลิเซีย
-
อลิเซีย
กุญแจรถ?
-
มุนยอง
ใช่ค่ะ มันคือกุญแจรถ
-
มุนยอง
มันเป็นรถส่วนตัวที่บริษัทมอบให้คุณใช้ไปรับส่งจีอูนะ
-
อลิเซีย
อ่อค่ะ
-
อลิเซีย
แต่มันเป็นรถสปอร์ตนิค่ะ ปกติฉันเห็นเป็นรถตู้นิ
-
มุนยอง
ใช่ค่ะ ปกติจะเป็นรถตู้ แต่ว่าจีอูนะ...
-
จีอู
เพราะฉันชอบนะคะ
-
จีอู
มันดูเป็นส่วนตัวและดูใกล้ชิดกับการ์ดดี
-
อลิเซีย
แล้วการ์ดคนอื่น?
-
มุนยอง
ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอกค่ะ
-
มุนยอง
การ์ดคนอื่นจะขับรถตามและนำหน้าตลอดเวลา
-
มุนยอง
มีอะไรสงสัยหรือจะถามอีกมั้ยค่ะ
-
อลิเซีย
ไม่มีแล้วค่ะ
-
มุนยอง
งั้นคุณก็เริ่มงานแรกของคุณได้เลยค่ะ
-
มุนยอง
งานแรกคือไปส่งจีอูที่บ้าน ส่วนตารางงานฉันจะส่งให้คุณทุกวันอาทิตย์นะคะ
-
อลิเซีย
ได้ค่ะคุณมุนยอง
-
จีอู
งั้นหนูกลับก่อนนะคะพี่มุนยอง
-
มุนยอง
โอเคจ๊ะ
-
มุนยอง
ถ้ามีงานพี่จะแจ้งผ่านคุณอลิเซียนะ
-
จีอู
ค่ะพี่
-
อลิเซีย
งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ คุณมุนยอง
-
มุนยอง
ค่ะ
-
อลิเซียลุกขึ้นเดินตามดาราสาวออกจากห้องทำงานของมุนยอง โดยทั้งคู่ใช้ลิฟท์ของช่องผู้บริหารเพื่อลงไปยังชั้นจอดรถ
-
. . ภายในรถยนต์คันหรู . .
-
อลิเซีย
บ้านของคุณจีอูอยู่ที่ไหนค่ะ
-
จีอู
อยู่ที่เขต....ค่ะ
-
อลิเซีย
โอเคค่ะ
-
อลิเซีย
แล้วคุณอยากแวะที่ไหนก่อนกลับมั้ยค่ะ
-
จีอู
ค่ะ
-
จีอู
ก็ดีเหมือนกันนะคะ
-
จีอู
งั้นคุณพาฉันไปที่คาเฟ่ของเพื่อนหน่อยนะคะ
-
อลิเซีย
ได้ค่ะ
-
. . คาเฟ่ . .
-
จีอูเดินนำอลิเซียเข้าไปภายในร้าน เธอเดินไปยังโต๊ะที่อยู่ในสุดและส่วนตัวสุด
-
เธอไม่กลัวว่าจะคนจำเธอได้ เธอแต่ตัวตามสบายและไม่ปิดบังใบหน้าหรือตัวตนของเธอ
-
และก็เป็นอย่างที่คิด ทันทีที่เดินเข้ามาภายในร้าน ทุกสายตาต่างก็จ้องมายังนางเอกสาวทันที
-
และบางคนกำลังจะลุกเข้ามาหาเธอ แต่ก็มีการ์ดหนุ่มร่างใหญ่เดินไปขว้างหน้าไม่ให้เข้ามาถึงตัวของนางเอกสาว ส่วนอลิเซียเองทันทีที่เห็นคนลุกเดินตรงมาหานางเอกสาว
-
เขาก็รีบเดินมาบังด้านหน้าของหญิงสาวไว้
-
อลิเซีย
ทำไมคุณไม่ปกปิดตัวเองละคะ
-
จีอู
ฉันขี้เกียจหลบๆแอบๆนะ
-
จีอู
มันค่อยข้างลำบากค่ะ
-
จีอู
อีกอย่างการ์ดฉันเยอะและเดินตามแบบนี้ ยังไงแฟนคลับก็รู้อยู่ดี
-
อลิเซีย
คุณนี่แปลกจริงเลยนะคะ
-
หญิงสาวไม่ตอบอะไร เธอเดินตรงไปยังโต๊ะที่เธอนั่งประจำ
-
อลิเซียเห็ยดังนั้นจึงรีบเดินตามหญิงสาวไป นั่งลงตรงข้ามกับเธอ
-
อลิเซีย
คุณจะรับเป็นอะไรค่ะ
-
อลิเซีย
เดี๋ยวฉันไปสั่งให้ จะได้ไม่มีใครมากวนคุณ
-
จีอู
ขอบคุณค่ะ แต่คุณสั่งแค่ของคุณก็พอ
-
จีอู
พวกเขารู้ดีค่ะว่าฉันทานอะไร
-
จีอู
ร้านนี้ฉันมาประจำและเจ้าของก็เป็นเพื่อนของฉัน
-
อลิเซีย
งั้นคุณนั่งรอฉันแปปเดียวนะคะ
-
อลิเซียรีบลุกเดินไปยังเคาน์เตอร์เพื่อสั่งเครื่องดื่มทันที เพื่อไม่ให้หญิงสาวต้องนั่งอยู่คนเดียว
-
ทันทีที่เขาเดินกลับมานั่งยังที่ของตัวเอง นางเอกหน้าใสจึงเริ่มต้นบทสนทนากับเขาทันทีทั้งที่เขายังไม่ได้นั่งลงไปเลยด้วยซ้ำ
-
จีอู
เรามาทำความรู้จักกันดีกว่านะคะ
-
จีอู
และมาทำข้อตกลงในระหว่างที่คุณดูแลฉัน
-
อลิเซีย
ค่ะ?
-
จีอู
คุณคงไม่ว่าอะไรใช่มั้ยค่ะ คุณอลิเซีย
-
อลิเซีย
ไม่ค่ะ
-
อลิเซีย
ดีเสียอีกที่เรามาคุยกันและตกลงกัน
-
อลิเซีย
การทำงานของเราจะได้ไม่เกิดปัญหาขึ้น
-
จีอู
งั้นระหว่างรอเครื่องดื่ม
-
จีอู
เรามาเริ่มคุยกันดีกว่านะคะ
-
อลิเซีย
ได้ค่ะ
-
อลิเซีย
ถ้าคุณจีอูอยากรู้อะไรก็ถามฉันมาได้เลยค่ะ
-
จีอู
งั้นคำถามแรกเลยนะค่ะ
-
จีอู
คุณอลิเซียอายุเท่าไรแล้วค่ะ
-
อลิเซีย
หื้ม...อายุหรอค่ะ
-
อลิเซีย
25 ค่ะ..
-
จีอู
งั้นคุณก็เป็นพี่ฉันนะสิ
-
อลิเซีย
คงงั้นมั้งค่ะ
-
จีอู
ฉันเรียกคุณว่าพี่อลิเซียได้ใช่มั้ยค่ะ
-
อลิเซีย
ค่ะ
-
อลิเซีย
แต่ทางที่ดีเรียกแค่ พี่ลิซก็พอค่ะ
-
จีอู
งั้นพี่ลิซก็เรียกจีว่า จีอู ไม่ต้องมีคุณด้วยนะคะ
-
อลิเซีย
แต่คุณเป็นถึงนางเอกดังและยังอยู่ในฐานะเจ้านายนะคะ
-
จีอู
ไม่มีแต่ค่ะ นอกจากเรียกจีด้วยชื่อแล้ว พี่ก็ต้องแทนตัวเองว่าพี่ด้วยนะคะ
-
อลิเซีย
มันจะดีหรอค่ะ
-
จีอู
ดีค่ะ
-
จีอู
แบบนี้มันดีที่สุด
-
จีอู
อ่ะ...เครื่องดื่มมาแล้วค่ะ
-
พนักงานเดินนำเครื่องดื่มมาวางไว้ให้เขาและจีอู ดูเหมือนจีอูจะมีความสุขกับขนมตรงหน้ามาก เธอดูตื่นเต้นไปหมด
-
// ถ้าแบบนี้คือเป็นความคิดนะ
-
อลิเซีย
//ยิ้มกว้างเชียว สงสัยจะชอบของหวาน
-
ในระหว่างที่ทั้งคู่ทานของหวาน ก็ได้พูดคุยแลกเปลี่ยนกัน ส่วนใหญ่คนอายุน้อยกว่าจะเป็นคนถามเขาตลอด ไม่ว่าจะเรื่องครอบครัว การศึกษา หรือแม้แต่ของที่เขาชอบ
-
จีอู
แล้วพี่ห่างกับคุณพ่อคุณแม่แบบนี้พี่ไม่เหงาหรอค่ะ
-
อลิเซีย
ไม่ค่ะ
-
อลิเซีย
พี่ยังมีเพื่อนอยู่นะ
-
อลิเซีย
แต่ถ้าคิดถึงพวกท่าน พี่ก็จะโทรไปหาทุกครั้ง
-
จีอู
ดีจังเลยนะคะ
-
จีอู
ดูอบอุ่นกันจัง
-
อลิเซีย
จีได้อยู่กับคุณพ่อและพี่ชาย ดีกว่าพี่อีกนะ
-
รอยยิ้มที่เคยสดใส ค่อยๆเปลี่ยนเป็นเศร้าหมองเพียงแค่เขาเอ่ยถึงพ่อและพี่ชายของคนอายุน้อยเท่านั้น
-
อลิเซีย
เป็นอะไรค่ะ
-
อลิเซีย
ทำไมทำหน้าเหมือนจะร้องไห้เลย
-
จีอู
ถ้าพ่อกับพี่ชายอยู่บ้านก็ดีสิค่ะ
-
อลิเซีย
อะอ่าว
-
อลิเซีย
แล้วทั้งสองคนไปไหนละค่ะ
-
จีอู
คุณพ่อบินไปต่างประเทศบ่อยๆค่ะ
-
จีอู
ส่วนพี่ชายไม่ค่อยกลับบ้าน งานยุ่ง
-
จีอู
นานๆทีที่ทั้งสองคนจะกลับมาค่ะ
-
จีอู
จีต้องอยู่คนเดียวเสมอ
-
อลิเซีย
งั้นถ้าจีคิดถึงก็โทรหาทั้งสองคนบ่อยๆสิ
-
จีอู
คงจะทำแบบนั้นไม่ได้ค่ะ พวกเขาเคยบอกจีไว้ว่าถ้าไม่มีธุระสำคัญก็ไม่ต้องโทร
-
ยิ่งพูดคุยเรื่องของครอบครัว ดวงตากลมโตของนางเอกสาวก็ค่อยๆแดงก่ำขึ้น มีน้ำใสๆคลออยู่ที่ดวงตาคู่สวยนั้น
-
และก็เป็นเขาเองที่ทนไม่ไหว ทนเห็นใบหน้าที่เคยมีรอยยิ้มสดใส แววตาที่เปร่งประกาย กลับมีแต่ความเศร้าไม่ได้
-
อลิเซีย
ไม่ร้องนะ
-
อลิเซียเอื้อมมือเรียวไปสัมผัสแก้มเนียนใส เขาใช้นิ้วชี้เกลี่ยน้ำตาที่คลออยู่ให้มันออกไป ค่อยๆใช้นิ้วโป้งเกลี่ยที่แก้มใสอย่างทะนุถนอมราวกับกลัวว่าแก้มเนียนนั้นจะบุบสลายไปด้วยมือของเขา
-
เขาไม่รู้ว่าทำไมถึงทำแบบนี้ แต่เขาแค่อยากจะปลอบเธอ ไม่อยากเห็นความเศร้านั้น
-
การกระทำของอลิเซียทำให้เธออึ้งอยู่ไม่น้อย ถึงแม้ว่าเธอจะตกใจกับการกระทำของนี้ แต่เธอกลับไม่ถอยห่างจากสัมผัสของเขา
-
แต่กลับขยับใบหน้าให้รับกับองศาของมือหนานั้น มันดูอบอุ่นและรู้สึกดี จนเธอเผลอไผลไปกับสัมผัสนั้น ใช้มือบางทาบทับมือหน้านั้นให้มันแนบชิดกับแก้มเนียนของเธอเอง
-
อลิเซีย
หยุดร้องได้แล้วนะ
-
อลิเซีย
จีไม่เหมาะกับน้ำตาเลยรู้มั้ย
-
อลิเซีย
ต่อไป จีไม่ต้องอยู่คนเดียวแล้วนะ
-
อลิเซีย
จีมีพี่ที่จะคอยดูแลจีจนจบสัญญานะ
-
จีอู
ตลอดไปไม่ได้หรอค่ะ
-
อลิเซีย
ห๊ะ! จีว่าอะไรนะ
-
จีอู
อะเอ่อ...ป่าวค่ะ
-
จีอู
จีจะบอกว่าขอบคุณค่ะที่ปลอบจี
-
เธอผละตัวออกจากมือหนานั้น แม้จะยังคงเสียดายความอบอุ่นที่เขามอบให้ก็ตาม ถึงแม้จะเป็นเพราะความสงสาร แต่มันก็ทำให้ใจเธอเต้นแรงได้
-
อลิเซีย
กินต่อเถอะนะ
-
อลิเซีย
ไม่ต้องไปพูดถึงมันอีก
-
จีอู
ค่ะพี่
-
. . แชท แบร์
-
อลิเซีย
ไอ้ลี
-
อลิเซีย
กุได้เข้าไปทำงานกับชเวจีอูแล้วนะ
-
ลี ดาฮยอน
เออ ดีแล้วมึง
-
ลี ดาฮยอน
ตอนนี้กุก็คอยตามมินโฮอยู่
-
อลิเซีย
ถ้ายังไงเราค่อยคุยกันแล้วกันนะ
-
อลิเซีย
ถ้ามีอะไรเราก็คอยรายงานท่าน
-
ลี ดาฮยอน
เคมึง
-
ลี ดาฮยอน
แล้วคุยกัน
-
จีอู : พี่ลิซคุยกับใครหรอค่ะ
-
อลิเซียเงยหน้าขึ้นมายิ้มตอบรับให้กับคำถามของจีอู ก่อนจะตอบกลับเธอไป
-
อลิเซีย
คุยกับเพื่อนค่ะ
-
อลิเซีย
แล้วจีอิ่มแล้วหรอค่ะ
-
จีอู
ใช่ค่ะ
-
จีอู
จีอิ่มแล้ว กินต่อไม่ไหวแล้ว
-
อลิเซีย
งั้นเรากลับบ้านกันเลยมั้ยค่ะ
-
อลิเซีย
จีจะได้พักผ่อน
-
จีอู
โอเคค่ะ
-
อลิเซียเรียกพนักงานมาเช็คบิล ก่อนจะเดินเคียงข้างนางเอกสาวไปพร้อมกับการ์ดร่างใหญ่อีกสี่คน
-
. . .
-
เดินทางจากร้านคาเฟ่ไม่นานก็มาถึงกับบ้านหลังใหญ่ ไม่ใช่สิต้องเรียกว่าคฤหาสน์ต่างหาก
-
ทันทีที่รถของอลิเซียขับเข้ามภายในบริเวณคฤหาสน์ เขาก็มองเห็นบอดี้การ์ดนับสิบคนยืนรออยู่คุณหนูเล็กของพวกเขาอยู่
-
จีอู
พี่ลิซค่ะ
-
อลิเซีย
ค่ะ จีอู
-
จีอู
พี่ขึ้นไปส่งจีที่ห้องหน่อยนะคะ
-
อลิเซีย
มันจะดีหรอค่ะ เดี๋ยวคนอื่นจะมองไม่ดีนะ
-
จีอู
ไม่เห็นเป็นไรเลยค่ะ
-
จีอู
พี่เป็นผู้ดูแลส่วนตัวจีนะ มีสิทธิ์ขึ้นไปส่ง
-
จีอู
นะคะพี่ลิซ ขึ้นไปส่งจีนะ
-
จีอูจับมือของอลิเซียเขย่าไปมา พร้อมทั้งส่งสายตาออดอ้อนสุดน่ารักไปให้เขา
-
จีอู
🥺
-
อลิเซีย
อืม...โอเคค่ะ
-
เย้! ทันทีที่เขาตอบตกลง จีอูก็แสดงท่าทีดีใจออกมาอย่างไม่สนใจสายตาของเหล่าแม่บ้านที่คอยรับใช้อยู่ อีกทั้งเธอยังดึงรั้งข้อมือของเขาให้เดินตามเธอขึ้นไปบนห้อง
-
ในระหว่างที่เดินไป เธอก็ทำตัวเป็นไกด์นำทางคอยบอกเขาว่าห้องไหนคืออะไร ห้องไหนเป็นของใคร จนกระทั้งมาถึงห้องนอนของเธอเอง
-
จีอู
ถึงแล้วค่ะ
-
อลิเซีย
งั้นจีเข้าห้องไปพักผ่อนได้แล้วนะ
-
จีอู
พี่ไม่เข้ามาก่อนหรอค่ะ
-
อลิเซีย
ไม่ดีกว่าค่ะ เกรงว่ามันจะไม่เหมาะ
-
จีอู
งื้อออ..ไม่เข้ามาจริงอ่ะ
-
อลิเซีย
ค่ะ
-
จีอู
งั้นก็ได้ค่ะ
-
อลิเซีย
พรุ่งนี้ตอนบ่ายมีงาน พี่มุนยองเพิ่งส่งตารางงานมาให้
-
จีอู
โอเคค่ะ
-
จีอู
พี่เองก็พักผ่อนนะ
-
อลิเซีย
งั้นพี่กลับก่อนนะคะ
-
อลิเซีย
พรุ่งนี้พี่จะมารับเราก่อนเที่ยงนะ
-
จีอู
ทำไมมาเร็วนักละคะ
-
อลิเซีย
ก็มารับเราไปทานข้าวก่อนไงค่ะ
-
จีอู
อ่า..โอเคค่ะ
-
อลิเซีย
พี่ไปแล้วนะคะ
-
อลิเซียวางมือไว้บนหัวของจีอูอย่างหยอกเย้า ขยี้ผมของเธอเบาๆ เรียกรอยยิ้มจากใบหน้าใสนั้นได้เป็นอย่างดี
-
จีอู
งื้ออ...ผมยุ่งหมดแล้ว
-
อลิเซีย
อ่ะ..ขอโทษค่ะ
-
อลิเซีย
พี่ไม่ได้ตั้งใจ
-
จีอู
ไม่เป็นไรค่ะ
-
จีอู
จีไม่ว่าอะไร
-
อลิเซีย
งั้นพี่กลับก่อนนะคะ
-
จีอู
ค่ะ
-
จีอู
ขับรถดีๆนะคะ
-
จีอู
ถึงแล้วบอกด้วยนะคะ
-
อลิเซีย
รับทราบครับ!
-
ระหว่างที่เขากำลังขับรถออกจากบ้านหลังใหญ่ของนางเอกสาว เขาก็สวนกับรถสปอร์ตคันหรูสีดำที่แล่นเข้ามาภายในบริเวณบ้านอย่างรวดเร็ว
-
เขามองผ่านกระจกหลังก็เห็นคนที่ลงมาจากรถคือพี่ชายของนางเอกสาวนั้นเอง
-
. . .
-
อลิเซียขับรถมาถึงคฤหาสน์ของมาดามคิมในช่วงเย็น เพราะเขาแวะเข้าไปคุยกับลีดาฮยอนเรื่องภาระกิจมา
-
ทันทีที่เขาก้าวเข้ามาภายในห้องรับนั่งเล่น เสียงหวานของคนเป็นภรรยาในทางพฤตินัยก็เอ่ยถามเขาขึ้นแทบจะทันที
-
มาดามคิม
เป็นไงบ้างค่ะ ไปคุยงานกับทางนั้น
-
อลิเซีย
อ่า...คุณภรรยาคนสวย
-
เขาไม่ตอบคำถามเธอ แต่กลับเดินไปทรุดตัวลงนั่งข้างๆ พร้อมกับสองแขนที่กอดรัดเอวบางนั้นไว้แน่น พลางทำท่างทางออดอ้อน
-
มาดามคิม
มาถึงก็อ้อนเลยนะคะคุณสามี
-
มาดามคิม
ว่าไงค่ะ เป็นไงบ้าง
-
มาดามคิมลูบไล้ใบหน้าเนียนของคนเป็นสามีไปมาอย่าเบามือ เธออดที่จะเอ็นดูสามีเด็กของเธอไม่ได้จริงๆ หลังจากที่ปรับความเข้าใจ แสดงความรู้สึกต่อกัน เขายิ่งอ้อนเธอมากขึ้นทุกวันทุกวัน
-
อลิเซีย
ก็ดีค่ะ
-
มาดามคิม
เหนื่อยมั้ยค่ะ
-
อลิเซีย
ม่ายยเหนื่อยเลย
-
อลิเซีย
สบายมากค่ะ
-
มาดามคิม
แล้วทำไมอ้อนจังเลยละ
-
อลิเซีย
ก็อยากอ้อนเมียตัวเองนิค่ะ
-
มาดามคิม
งั้นหรอค่ะ...อ้อนให้ตลอดเถอะ
-
อลิเซีย
แน่นอนคับ ผมอ้อนคุณตลอดชีวิตแน่นอน
-
เธอก้มลงมองหน้าใสของสามีเด็กอย่างเอ็นดู ก่อนที่เธอจะลดระดับของใบหน้าลงมาให้ชิดกับเขามากที่สุด จนตอนนี้ใบหน้าของเธอและเขาห่างกันแค่เพียงฝ่ามือกั้นเท่านั้น
-
อลิเซีย
รักคุณนะคะ
-
หลังจบประโยคบอกรักของสามีเด็ก ริมฝีปากบางของหญิงสาวก็ทาบทับส่วนเดียวกันนั้นทันที เธอกดจูบอย่างบางเบา ค่อยๆละเมียดชิมความหวานจากปากของคนด้านล่าง
-
มาดามคิม
💋..อื้มม
-
อลิเซีย
อื้ม..💋
-
เขาเลื่อนมือที่กอดเอวของเธออยู่ เลื่อนขึ้นไปกดยังท้ายทอยของเธอ เพื่อมห้ได้รับรสจูบนี้ให้แนบแน่นที่สุดจนอากาศก็ไม่สามารถผ่านไปได้
-
ยิ่งแลกสัมผัสกันมากเท่าไร ความหวานก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น จากจูบที่อ่อนหวานค่อยๆแปรเปลี่ยนความรุนแรงขึ้นเป็นเร้าร้อน ยิ่งมือหนาของเขาที่คอยนวดต้นคอของเธออยู่ตอนนี้ ยิ่งทำให้เกิดอารมณ์ความต้องการมากขึ้น
-
มาดามคิม
อื้ม..แฮ่ก แฮ่ก
-
อลิเซีย
แฮ่ก
-
ทั้งคู่ผละออกจากกันเพื่อพักหายใจก่อน แต่ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้กอบโกยเอาอากาศเข้าไปได้มาก อลิเซียก็ลุกขึ้นจู่โจมเธออีกครั้ง
-
และครั้งนี้รสจูบไม่ได้อ่อนหวานเหมือนครั้งแรก มันดุดันและเร้าร้อนตามแรงอารมณ์ของคนจูบตอนนี้
-
อลิเซีย
💋อื้มมม
-
มาดามคิม
อื้มมม
-
มาดามคิม
💋
-
ทั้งคู่ผลัดกันดูดดึงความหวานภายในปากของกันและกัน มือหนาก็เริ่มบีบคั้นก้อนเนื้ออวบอูมล้นมืออยู่อย่าเมามันส์ เรียกเสียงครางหวานได้อย่างดี
-
มาดามคิม
อ่ะ...อื้อออ
-
กริ้ง! กริ้ง! กริ้ง!
-
แต่ก่อนที่ทั้งคู่จะเข้าสู่แดนสวรรค์ ก็มีเสียงมือถือดังเสียงก่อน ทำให้คนที่กำลังมันส์มือกับการบีบคั้นอกสวยของคนใต้ร่างอยู่อารมณ์เสีย
-
อลิเซีย
จิ๊! ใครว่ะ!
-
อลิเซีย
ถ้าโทรมาแล้วไม่สำคัญนะ แม่งจะด้าให้ยับเลย!
-
มาดามคิมที่ตอนนี้หน้าแดง เหงื่อออกตามอารมณ์ที่ถูกปลุกขึ้นมา มองหน้าไม่สบอารมณ์ของสามีเด็กของเธอ พลางใช้มือบางลูบไล้ไปตามอกแกร่งสมกับการออกกำลังกายของเขา ให้เขาใจเย็นขึ้น
-
อลิเซียกดรับสายทั้งๆที่ไม่ได้ดูชื่อคนที่โทรเข้ามาเลยด้วยซ้ำ
-
อลิเซีย
ฮัลโล! มีไรว่ะไอ้ลี
-
อลิเซีย
ขัดจังหวะกุชิบหาย!
-
จีอู
อะเอ่อ...ขอโทษคะพี่ลิซ
-
จีอู
จีไม่รู้ว่าพี่ติดธุระ
-
อลิเซีย
อะอ้าว! น้องจีหรอค่ะ
-
อลิเซีย
พะพี่นึกว่าเป็นเพื่อนพี่
-
อลิเซีย
ขอโทษด้วยนะคะมี่พูดไปเมื่อสักครู่
-
จีอู
เอ่อ..ไม่เป็นอะไรค่ะ
-
อลิเซีย
ว่าแต่จีโทรหาพี่มีอะไรรึเปล่าค่ะ
-
จีอู
ไม่มีอะไรค่ะ
-
จีอู
แค่จีเห็นว่าพี่ออกจากบ้านจีนานแล้วแต่ยังไม่โทรมาบอกจี
-
จีอู
จีเป็นห่วงค่ะ
-
อลิเซีย
อ่า...พี่ลืมเลย
-
อลิเซีย
พี่ขอโทษนะคะที่ไม่ได้โทรบอกเรานะ
-
อลิเซีย
พอดีพี่แวะหาเพื่อนพี่นะ
-
จีอู
ไม่เป็นไรค่ะ
-
จีอู
แค่พี่ถึงบ้านก็โอเคแล้วละ
-
จีอู
งั้นจีไม่กวนพี่แล้วนะคะ
-
อลิเซีย
เอ่อ...คือมันก็ไม่ได้กวนอะไรหรอกค่ะ
-
อลิเซีย
พี่ไม่ได้ทำธุระอะไรที่สำคัญ
-
จีอู
งั้นหรอค่ะ
-
ในระหว่างที่อลิเซียคุยโทรศัพท์กับคนในสายอยู่ ยิ่งคำพูด คำตอบที่คนตัวสูงตอบกลับปลายสาย ยิ่งทำให้เธออยากรู้ว่าปลายสายคือใคร
-
และด้วยความที่อารมณ์ของเธอยังไม่หมดไป เธอจึงคิดจะปลดปล่อยมันออก โดยการยันตัวเองให้ไปนั่งคร่อมตักของคนตัวสูง มือทั้งสองข้างก็ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของเขาออกอย่างช้าๆ
-
โดยมีมือของเขาที่คอยจับมือเธอไว้ไม่ให้ปลดกระดุมเสื้อได้ แต่มีหรือที่คนอย่างมาดามคิมจะยอม เธอยกก้นสวยของเธอขึ้นจากตักเขาเล็กน้อย ก่อนจะกระแทกมันลงไปยังเจ้าลิซน้อยที่อยู่ใต้ก้นสวยของเธออย่างแรง ทำให้เขาหลุดเสียงออกมา
-
อลิเซีย
อ่ะ!
-
จีอู
เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ
-
อลิเซีย
อื้ออ...มะ ไม่มีอะไรค่ะ
-
มาดามคิมยังไม่ลดละความพยายาม เธอขยับก้นสวยที่นั่งทับเจ้าลิซน้อยอยู่ ถูก้นกับเจ้าลิซน้อยเลื่อนขึ้นเลื่อนลงช้าๆอย่างเย้ายวน ส่วนมือก็คอยปลดกระดุมเสื้อของเขาจนออกหมด
-
อลิเซีย
อื้อออ...
-
จีอู
แต่เสียงพี่ไม่ดีเลยนะคะ
-
อลิเซีย
มะไม่...อืออ มีอะไรค่ะ
-
อลิเซียแทบจะทนไม่ไหวแล้ว ตอนนี้เขาโดนคนบนตักรุกทั้งด้านล่างและด้านบนพร้อมกัน ก้นสวยของร่างบางขยับเสียดสีกับน้องของเขา ส่วนด้านบนที่ถูกเธอปลดกระดุมออกจนหมด เธอก็ทั้งกดจูบ ซุกไซร้ ลูบคลำ จนตอนนี้เขาเสียวไปทั่วร่าง แทบจะกลั้นเสียงครางรัฐจวนใจไม่ไหวแล้ว
-
อลิเซีย
อืออออ~~
-
อลิเซีย
คะคือว่า...น้องจีมีอะไรอีก อื้อออ...รึเปล่าค่ะ
-
อลิเซีย
พะพอดี พี่จะไป....อ่าาา
-
มาดามคิมเห็นสีหน้าแสนทรมานของสามีเด็ก เธอก็ยิ่งควบเอวขึ้นลงบนตักเขาเร็วยิ่งขึ้น ใบหน้าแดงจัด เหงื่อซึมใบหน้า ยิ่งเสียงครางที่หลุดออกมา มันยิ่งทำมห้ความต้องการเธอมากขึ้น และเธอเพิ่งรู้ตัวเองว่าเธอติดสัมผัสของเขามากแค่ไหน แค่ได้อยู่ใกล้ แค่สัมผัสเพียงนิด อารมณ์เธอก็พุ่งพล่านแล้ว
-
จีอู
เสียงพี่ไม่ดีเลย
-
จีอู
ให้จีไปหามั้ยค่ะ
-
อลิเซีย
มะไม่ค่ะ! อืออออ...พี่แค่นะเหนื่อย
-
อลิเซีย
พี่ขอตัว....อ่าาา ไปอาบน้ำก่อนะคะ
-
จีอู
เอ่อ...ได้ค่ะ
-
จีอู
ถ้าพี่ลิซไม่สบายบอกจีนะคะ
-
อลิเซีย
อือออ โอเคค่ะ
-
อลิเซีย00:12:33
-
เขารีบตัดสายที่คุยกับจีอูทันที ตอนนี้ตัวของเขาแทบจะทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว
-
อลิเซีย
แฮ่ก แฮ่ก คุณทำอะไรนะ
-
อลิเซีย
ลิซคุยโทรศัพท์อยู่นะคะ
-
มาดามคิม
แล้วไงค่ะ
-
มาดามคิม
เวลานี้เป็นเวลาของฉันนะ
-
มาดามคิม
ฉันก็อยากใช้มันกับสามีสิ จะให้คนอื่นมากวนได้ยังไง
-
อลิเซีย
ตะแต่ลิซกำลังคุย อือออส์
-
เขายังพูดไม่ทันจบ เสียงครางแหบก็หลุดออกมาแทนที่คำพูด เพียงเพราะหญิงสาวร่างบาง ใช้มือทั้งลูบ ทั้งคลำเจ้าลิซน้อยที่นอนคดตัวอยู่ใต้กางเกงหนาของเขานั้นเอง
-
อลิเซีย
อื้อออ~~
-
อลิเซีย
คุณภรรยาาา
-
อลิเซีย
ลิซมะไม่ไหวแล้วนะ
-
มาดามคิม
ไม่ไหวแล้วยังไงค่ะ
-
มาดามคิม
ทำอะไรกันดี
-
การที่เธอต้องการเขามากเท่าไร เธอก็ยิ่งต้องหักห้ามใจไม่ให้ปล่อยตัวไปตามอารมณ์มากเท่านั้น เพราะถ้าเธอให้เขาในทุกครั้งที่ทั้งเธอและเขาต้องการ มันอาจจะทำให้เธอหมดความน่าสนใจ
-
ถ้าเป็นเช่นนั้น เขาอาจจะไปหาเล็กหาน้อยข้างนอกบ้านได้ เธอจะต้องเป็นคนคอยคุมเกมรักและต้องทำให้เขาต้องการเธอและหลงเธอมากขึ้นจนไปไหนอีกต่อไปไม่ได้
-
เธอต้องทำให้เขาเป็นเด็กดีเชื่อฟังเธอ เป็นสามีที่ไม่ออกนอกลู่นอกทาง เธอลูกไก่ในกำมือเธอแค่คนเดียวเท่านั้น
-
อลิเซีย
กะก็...เรามาบอกรักกันไงค่ะ
-
มาดามคิม
งั้นหรอค่ะ
-
มาดามคิม
ได้สิ ไม่เห็นยากเลยอ่ะ
-
อลิเซียเริ่มรุกร่างบางกลับ เขาซุกไซร้ซอกคอขาวของเธอ กดจูดฝากรอยรักสีเข้มไว้ ก่อนจะสูดดมความหอมของร่างบางไล่ลงมาเรื่อยๆจนถึงเนินอกสวยที่มีเสื้อสูทราคาแพงปกปิดไว้อยู่
-
มาดามคิม
รักนะคะ
-
แต่ก่อนที่เขาจะได้ปลดชุดสูทของเธอออก มาดามคิมก็เอ่ยปากบอกรักเขา ก่อนจะผละตัวลุกขึ้นยืนตรงหน้าของเขา
-
อลิเซีย
หื้ออ คุณลุกทำไมค่ะ
-
อลิเซีย
เรากำลังจะทำรักกันนะ
-
มาดามคิม
ค่ะ
-
มาดามคิม
ฉันก็บอกรักคุณแล้วไง
-
อลิเซีย
ไม่สิ
-
อลิเซีย
ไม่ใช่แบบนั้นสิ
-
อลิเซีย
ทำรักอะทำรัก
-
มาดามคิม
ก็รักคุณนะคะ
-
อลิเซีย
ม่ายยย
-
อลิเซีย
ทำรักค่ะ ทำรักที่แปลว่ามีอะไรกันนะ
-
มาดามคิม
แล้วคุณมีอะไรละคะ
-
อลิเซีย
ไม่ไม่ คือ...อะนิอย่าบอกนะว่า
-
มาดามคิม
ว่า...
-
อลิเซีย
คุณกำลังแกล้งลิซอยู่หรอ
-
อลิเซีย
คุณมาปลุกน้องลิซตื่น คุณต้องจัดการนะ
-
มาดามคิม
น้องของคุณค่ะ
-
มาดามคิม
คุณจัดการเองนะ
-
มาดามคิม
พอดีฉันรู้สึกอยากอาบน้ำนะ
-
อลิเซีย
ไม่ค่ะ
-
อลิเซีย
ไม่ให้ไป เอะ แต่ห้องน้ำก็ดีเหมือนกันนะ
-
เขากำลังจะลุกขึ้นยืน แต่โดนร่างบางผลักอกให้ล้มลงไปยังโซฟาเหมือนเดิม ก่อนที่ร่างบางจะขยับเข้ามาใกล้เขา มือของเธอคอยๆลูบต้นขาเขาไปมาพร้อมทั้งกัดริมฝีปากอย่างยั่วยวน
-
มาดามคิม
ก็น่าสนใจนะคะสามี
-
อลิเซีย
ใช่มั้ยละ
-
อลิเซีย
มันน่าสนใจมากเลย
-
มาดามคิมยื่นหน้าไปจูบมุมปากของเขา ก่อนจะใช้ลิ้นเลียไปบริเวณมุมปากนั้น และพูดบางอย่างออกไปทั้งๆที่ใบหน้ายังไม่ผละออกห้างกัน
-
มาดามคิม
ลิ้นคุณนะ
-
มาดามคิม
มันยาวและดีมากเลยนะเวลามันอยู่บนตัวฉันและอยู่ข้างในตรงนั้น
-
อลิเซีย
หื้อออ
-
อลิเซีย
งั้นหรอค่ะ
-
อลิเซีย
งั้นลิซจะใช้มันกับคุณจนคุณพอใจเลยดีมั้ย
-
อลิเซีย
💋
-
มาดามคิม
💋
-
มาดามคิม
อื้มม...ดีค่ะ
-
มาดามคิม
แต่ถ้าให้ดีกว่านี้นะ คุณคงต้องทำให้มันเย็นๆแล้วละ
-
มาดามคิม
มันคงจะเสียวไปทั่วร่างกายแน่เลย
-
อลิเซีย
คุณต้องการแบบนั้นหรอค่ะ
-
อลิเซีย
ได้สิ
-
มาดามคิม
งั้นฉันรอบนห้องนะคะ
-
มาดามคิม
รีบทำให้มันเย็นแล้วรีบมานะ
-
มาดามคิม
ฉันจะอ้าไว้รอนะ
-
อลิเซีย
ไปจัดการเดี๋ยวนี้เลยค่ะ
-
อลิเซีย
รอแปปนะคะที่รัก
-
อลิเซีย
คุณจะได้สัมผัสกับลิ้นเย็นยะเยือกเลย
-
อลิเซีย
💋อื้มมม
-
มาดามคิม
อื้มมม💋
-
อลิเซียผละจูบออก ก่อนที่เขาจะรีบวิ่งตรงไปยังห้องครัวที่มีทั้งน้ำเย็นและของเย็น เพื่อทำให้สิ่งที่ร่างบางบอกมานั้นเย็นตามความต้องการ
-
ร่างบางเมื่อเห็นสามีเด็กรีบวิ่งไปทำตามที่เธอบอกแบบนั้นก็ยิ้มอย่างพึงพอใจ ก่อนจะเดินขึ้นไปยังห้องนอนเพื่อรอสามีเด็กขึ้นมา
-
มาดามคิม
คืนนี้คงสนุกมากเลยนะคะ
-
มาดามคิม
คุณสามี
-
เธอพูดทิ้งท้ายพร้อมกับมองไปยังชั้นล่างที่มีเสียงสามีเด็กของเธอตะโกนถามแม่บ้านกับคนใช้ว่ามีน้ำแข็งหรือไอติมมั้ย ขอแบบเย็นๆ
-
ในขณะที่มาดามคิมเข้าห้องไปแล้ว อลิเซียยังคงกินทั้งไอติมกับอมน้ำแข็งไว้ จนเหล่าแม่บ้านคนรับใช้ต่างพากันงงกับการกระทำของคนรักของนายหญิงของพวกเขา
-
แม่บ้าน : คุณอลิเซียอมน้ำแข็งทำไมค่ะ
-
อลิเซีย
อือ อมใอ้อันเอ็นอะไอ้ใอ้อารไอ้
-
แม่บ้าน : อะไรนะคะ ฟังไม่เข้าใจเลย
-
อลิเซียไม่รู้จะพูดยังไงดี ได้แต่โบกมือไปมาว่าไม่ต้องถาม พลางชี้ที่ปากของตัวเอง ถามไปก็ตอบไม่ได้จ้า ตูอมน้ำแข็งอยู่ไง
-
พอน้ำแข็งก้อนนี้ละลายหมดแล้ว เขารีบหนิบอีกก้อนมี่เล็กเข้าไปในปาก ก่อนจะออกตัวรีบวิ่งขึ้นไปยังห้องนอนของมาดามคิมทันที พร้อมรอยยิ้มกระหยิ่มในใจก็คิดไว้ว่า คืนนี้จะเอาให้เย็นไปทั้งตัวเลยเชียว
-
.
-
.
-
.
-
.
-
. .
-
ไรท์เอง
ไงทุกคน
-
ไรท์เอง
คิดถึงกันบ้างมั้ย
-
ไรท์เอง
สนุกรึป่าวเอ่ย
-
ไรท์เอง
น้ำแข็งคงหมดตู้เย็นแล้วมั้งนะ
-
ไรท์เอง
ถ้าเจ้าลิซจะกินไปเยอะขนาดนั้น
-
ไรท์เอง
หวังว่าทุกคนจะสนุกไปกับไรท์นะ
-
ไรท์เอง
แล้วไรท์ขอแจ้งว่า ไรท์จะอัพเรื่องนี้ทุกวันอาทิตย์ ตอน 4 ทุ่มนะ
-
ไรท์เอง
แล้วเจอกันจ้า
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น