23.00
ย่านทองหล่อ
บ้านหลังไม่ใหญ่โตร่มรื่นด้วยแมกไม้ใจกลางเมืองใหญ่...ราคาที่ดินตรงนี้แพงระยิบเพราะรอบๆเป็นย่านธุรกิจและสถานบันเทิง เจ้าของบ้านรูปหล่อที่มักหลบหนีความวุ่นวายภายนอกมานอนที่นี่เวลาดื่มหนักหรือหลบผู้คน...เพราะจะมีไม่กี่คนที่รู้ว่าเขาอยู่นี่
ใจแข็งชิบ!!!...แต่ก้อสมกะเป็นมันแหละ โตเกียว!
ร่างสูงนั่งไถโทรศัพท์ในห้องรับแขกจิบเหล้าดูทีวี....จะออกไปดื่มข้างนอกก้อขี้เกียจเพราะวันนี้ไปตะลอนกะคุณแม่มาทั้งวัน
ไอ่พี่กวนตีนแม่งชิ่งเฉยเลย....
'ขุนต้องไปลงวอร์ดตอนเย็นขอตัวก่อนนะคะคนสวย'
....คะขาน่าถีบ คนดีๆที่ไหนพูดแบบนี้กับสาว มีแต่คนกะล่อนมั้ยล่ะ
ติ้งต่อง.....ติ้งต่อง....
ไอ่ห้อยไอ่โหนแน่ๆ อุตส่าห์ไม่ตอบไลน์ไม่ส้นตรีนไร ตื้อแม่งอยู่นั่น!
ขายาวเอาลงจากโซฟา..ลุกขึ้นยืนเดินเนือยไม่รีบร้อนไปที่มอนิเตอร์ดูว่าใครมากดกริ่งประตูบ้านเขา...
มือหนากดที่สปีกเกอร์โฟนแล้วพูด
'ไม่ทำบุญ ไปบ้านอื่นเลย'
คินกะเพลิงมองหน้ากันแล้วยิ้มใส่จอ...คินว่าหน้าตาน่ารัก
'ตามใจนุ้งเลโอนะฮับ อย่ามาเปลี่ยนใจน๊า มานี่ดิ๊พวกมึงอ่ะ...'
ประโยคแรกมันพูดกะเขา...แต่ประโยคต่อไปมันขวักมือเรียกใคร?
แฮร่!
หน้าคุ้นเคยที่โผล่มาจากด้านข้างไอ่คิน...
แฮม?...จีน?......มาไงวะเนี่ย!...เป็นการรวมตัวของตัวเสือกระดับภูมิภาค
ตื๊ด....
เสียงกดเปิดประตูหน้าบ้านดังขึ้น...ประตูอัตโนมัติเลื่อน สี่ยอดกุมารตีมือกันเพี๊ยะ!...เสียงขำคิกค้ากน่าถีบจนเจ้าของบ้าน ถอนใจเฮือก!
ไม่นานนัก....ห้องรับแขกที่เคยสุขสงบก้อคราคร่ำไปด้วยสิ่งมีชีวิตที่คิดดีไม่ได้ นั่งกันเกลื่อนกราดราวกับบ้านของพวกมันเอง แถมจัดการบนิการตนเแงกันเสร็จสรรพกับเครื่องดื่มและอาหารไม่ต้องมีใครเชื้อเชิญ
หมดกัน...ช่วงเวลาพักผ่อนของกู เลโอปลงชีวิตแล้วนั่งลงตรงข้ามกับสองคู่ซี้ ที่นึกยังไงก้อไม่เข้าใจว่า
มาบ้านเขาทำส้นตรีนอะไร?
แล้วดูพวกมันดิ...
เริ่มจากไอ่ห้อยไอ่โหน...
'พ่อฮะมีใครเคยบอกมั้ยว่าบ้านพ่อเหมาะแก่การจัดปาร์ตี้มากๆเลยฮะ'
เสียงไอ่คินไงจะใครล่ะ
'นั่นดิ นานๆมาทีก้อดีเหมียนเดิม แถมเหล้าฟรีดนตรีไพเราะ นี่ถ้ามีสาวเอ๊าะๆมานัวเนีย ก้อฟินาเล่'
ลูกคู่ตัวเสี้ยนเค้าเลยล่ะ...ไอ่เพลิง ไปไหนมาไหนพกมันสองคนไว้ไม่ผิดหวัง...รุ่นนี้ขลังมากสำหรับสายเงี่ยน
ถัดมาก้อ...ลักยมแห่งมอMY
'จีนดีใจเนาะ...คืนนี้มากินเหล้าเคล้าผู้ชายหล่อสามคนกันตามลำพังแค่สองเรา...ไม่มีชะนีหน้าเหียกสองตัวนั้นมาด้วย กูนี่มงลงเลย'
อิแฮมเอ่ยขำๆ...ส่งตาหวานให้เขาสามคนที่แอบนึกสังเวทใจมันแต่ก้อขำชิบหาย
'กูก้อผู้ชายหล่อ เผื่อมึงลืมนับกูนะกะเทย'
จีนว่าพร้อมยิ้มร้ายกาจให้เพื่อนที่ออกสาว100%...รับมาตลอดชีวิต แต่งกายคล้ายสตรีมาตลอดชีวิตติดแค่ขอแม่ไปทำนมแต่แม่ไม่ให้เพราะรอมันเรียนจบรับปริญญาก่อน5555555
'จ่ะคุณจีน...ในฐานะที่มึงคือผู้ชายหล่อ งั้นกูขอให้มึงลองปฏิบัติหน้าที่ผู้ชายให้กูดูหน่อยได้มะ'
แฮมว่าพลางเอาแก้มถูบ่าจีนเบาๆเหมือนลูกแมวขี้อ้อน แล้วเอื้อมมือไปกุมมือจีนไว้
'ได้ดิ...ตอนนี้อยากซ้อมมวยไทยสักหน่อย มึงพอจะเป็นคู่ซ้อมให้ได้มั้ยอิแฮม ถือว่าสืบสานวัฒนธรรมไทย'
แฮมรีบปล่อยมือจากแขนล่ำและมือหนา...อิเชี่ย!...ไม่มีเคลิ้มเลย คนใจร้าย!
หึ!ตลกเสี่ยงตีนเก่งมาก
สามเพื่อนซี้ที่นั่งฟังไปจิบเหล้าไปขำกันเกรียว...แล้วเลโอก้อถามตัดบททันทีเพราะมีแต่จะยืดเยื้อ...อย่ามาคิดจะตลกกลบเกลื่อน เสียเวลานอนชิบหาย
'พวกมึงตลกกันพอยัง? ไหนบอกมาซิ พวกมึงมาทำไม'
สี่ตัวผู้มาเยือนส่งเรด้าอย่างหาผู้กล้าจะพูด...ตามที่ตกลงกัน...นั่นก้อคือ
'เอ่อ..กูอยากรู้เรื่องคืนนั้น...ตกลงมึงกะอิเกียวมันอะไรกันวะ...คือไม่ใช่แค่มึงไปล่อคนอื่นใช่มั้ย'
แฮมถามอ้อมแอ้ม...กูสงสัยมานานแระว่า...
มึงกะอิเกียวเป็นเพื่อนกัน ใช่...รึไม่ใช่...คลุมเครือมาก
เลโอไปเอาคนอื่น!!!อิเกียวก้อรู้มาตลอดก้อทนได้สบายมากเพราะยังไม่คบกัน...ใช่ไง?..
แต่ทำไม...จู่ๆ....เลิกคบ...ทำไม...คำถามเต็มหัวไปหมดจนกระทั่ง
'มึงกะอิเกียวเอากันแล้วช่ะ'
คำถามจาก จีน ที่อมยิ้มนิ่งถามในสิ่งที่สงสัยชัดเจน...เคลียร์แค่1ประโยค
แฮมเบิกตาโตนิดนึง....นั่นดิ....กูสงสัยมาตลอดแต่คิดว่า....ไม่น่าๆๆ....โอ๊ย...อิเชี่ย!กูอยากตบกบาลตัวเอง
ไอ่หน้าหล่อคิ้วเลิกนิดนึง...จ้องหน้าจีนและเหล่ตามองอีกสามชีวิตที่สายตาพุ่งมาที่เขา
'อย่าอมพะนำไว้คนเดียวเลย ถ้าพลาดคนนี้มึงจะเสียใจ...พวกกูอยู่ข้างมึงนะ'
เพลิงสมทบไปเหมือนห่วงใย แต่ในใจคือ อยากเสือกมาตลอดแค่หาพวกมาร่วมเสือกได้พอดี4ชีวิตถ้วน
กูคงต้องเป็นผู้ปิดเกมส์นี้....คินยิ้ม...แล้วว่า
'ใช่คืนที่มาแดกเหล้าที่นี่มั้ย? วันเกิดมึงอ่ะ'
คินยิ้มเหมือนผู้กำชัยส่งให้เลโอที่หน้าตึงนิดๆแต่ไม่ได้รู้สึกผิดหรืออายแน่นอน555...ด่ากูว่าเสือกอ่ะดูออก..กูสงสัยมานานแต่ไม่มีหลักฐานจำเลยจึงลอยนวล
แฮมกะจีนขมวดคิ้วนึก...อิสัส!....นั่นมัน ตั้งแต่....
'เออ...มีไรมั้ย'
เลโอว่าหน้าตาย...ราวกับปกติมาก คินกะเพลิงตีมือกันแปะ! แล้วคินก้อยกนิ้วโป้งให้เลย
'เยี่ยมจริงๆ....มึงไม่เคยทำให้กูผิดหวังเลยไอ่เลโอ วัตถุไวไฟเดินได้ หอยมาใกล้สุกหมด...cheerssss...'
คินว่าแล้วยกแก้วเหล้าชูให้เลย..เรียกเสียงขำจากเพลิงสุดๆ มีแต่คู่ซี้ผีพรายที่ยังช๊อคนิดๆ
เลโอจ้องมาแบบเอือมระอา...หอยสุกพ่อมึงเหอะ!
'กูคิดว่ามึงได้กันแน่ แค่ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนั้น'
จีนว่าสีหน้ายิ้มเยาะ..อิเกียวอิเหี้ย หอยไวสัส ชอบเขาขนาดนั้น แต่คนอย่างมันไม่ให้เขามารับผิดชอบหรอก รักเองเจ็บเองนักเลงพอ แม่งแมนไปอี๊ก! ไม่มั่นใจว่าไอ่เหี้ยนี่จะรักหรือหลอกอ่ะดิ555...เสียศูนย์ไปเลยอิเชี่ย!
'เดี๋ยวนะ!......อิเกียวมันไม่แซ่บรึไงมึงถึงไปเอาคนอื่น'
แฮมดันไปข้องใจในประเด็นนั้น...เลโอกระตุกยิ้มมุมปาก จีนเหล่มองแบบสุดทนกะอิคนเปิดประเด็นจังไรที่น่าสงสัยนี้555
อยากบอก...ขอบคุณสำหรับคำถาม..ถุ๊ยส์!...เลโอใจเต้นนิดๆ...แค่คิดเขาโคตรเสี้ยนลยให้ตาย!
'ว่าไง อิเกียวheeไวไปหรา มึงเลยฟันแล้วทิ้ง'
จีนว่าตามน้ำ...ไอ่เลโอมึงอย่ามาท่าเยอะน่า...กูแหย่จนหมดกระบวนท่าแระ
ปากมึงนี่สุดเลยอิจีน...คมกริบ5555555...แฮมกะอีกสองตัวถึงกับสำลักขำ
'ใครว่า!...กูชอบเอากะมัน โคตรดุเดือด ลีลาเด็ดเอ็กซ์สัส ติดแค่...'
เลโอเว้นวรรคชั่งใจ..ว่าควรบอกมั้ยรึไง..ยัยนั่นแม่งฆ่าเขาแน่ๆถ้ารู้ว่าบอกไอ่พวกนี้
สี่ตัวมองหน้าคนพูดนิ่ง...อีกนิดๆๆ
'มาขนาดนี้แล้วน่าไอ่เล ไอ่สัสเล่ามาเหอะ กูแม่งโคตรอยากเสือกจนขี้ไม่ออกเยี่ยวไม่ออกแล้วเนี่ย'
เพลิงว่า...ยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ ปวดเยี่ยวยังต้องรอมันตอบเลยสัส!
'บอกมา ถ้ามึงไม่อยากให้ฟีโน่คาบไปแดก พวกกูจะได้เชียร์ถูก..ไหนๆมึงก้อปี้อิเกียวมันแระ'
แฮมว่าพร้อมยกเหล้าเข้าปาก...อิเกียว อิทัวเด มึงกะกูนี่ต้องสางกันยาว! แหมๆๆชิ่งกูกลับบ้านไปหาป๋า
แต่ก้อดี!...นัดอิจีนที่ออกมาเตร่แถวนี้กะว่าจะไปสีลมกันพอดีเจอไอ่สองตัวนั้นที่ร้านนั่งชิว...คุยกัน...เลยพากันมาตามหาคำตอบ แล้วก้อได้ดั่งใจนัก แฮมคิดแล้วอยากตบหัวเข่าฉาด
'กูเล่า...แต่พวกมึงต้องสัญญาว่าจะช่วยกู'
เลโอว่า...ไม่มีอะไรจะปิดนี่...ก้ออยากเปิดอยู่แล้ว..หึๆๆ
เพราะเขาพร้อมแล้วตอนนี้...เขาคิดว่าเขาเข้มแข็งพอแล้วที่จะดูแลมัน..
'สาบานต่อหน้าหลอดไฟเลย'
แล้วสี่ชีวิตก้อยกมือขึ้นแบบลูกเสือเนตรนารีสามัญ
'ข้าจะช่วยเหลือผู้อื่นทุกเมื่อ'
แฮมยิ้มที่คิดว่าสวยสุดให้เลโอ...
23.45
ย่านอุดมสุข
หมู่บ้าน โชคอนันท์
ร่างบางที่นอนอ่านหนังสือบนเตียงระเกะระกะ....ไม่ใช่ว่าเทอขยันแต่เพราะมันเป็นเทอมสุดท้ายในรั้วมหาลัย และตัวนี้คะแนนเทอโคตรริบหรี่...อ่านไปแม่งก้อไม่เข้าหัวเอามาหนุนนอนแทนหมอนแม่งเลยเผื่อจะซึมเข้าหัวไปมั่ง!
ตื้ดๆๆ...
สาวน้อยจ้องไปที่โทรศัพท์...แม่ชี...เทอยิ้มน้อยๆแล้วกดรับสายกรอกเสียงลงไป
'โหล...ไงอิเทียน'
'หัดตอบไลน์กลุ่มมั่งอิเวร ไม่มีใครตอบกูสักตัวหายหัวไปหมด'
เสียงเล็กหวานบ่นหงุงหงิง
'อ้าว...อิแฮมกะอิจีนไปไหน ปกติมันต้องไปสิงที่ร้านมึงนี่'
โตเกียวถาม...เพราะถ้าเทอกลับบ้านอิแฮมจะไปนั่งเล่นร้านเทียนประจำ
'มึงไม่อ่านไลน์ไงอิเกียว พวกมันไปสีลมค่ะ นี่กูอยู่ร้านคนเดียวจร้า'
สีเทียนว่า
อ่ะ...ปกติก้ออยู่ได้...จู่ๆมางอแง55555 แสดงว่า...
'อ้าว เฮียธูปหนีเที่ยวอีกแล้วหรา'
โตเกียวยิ้มขำ...
'หนีอะไรล่ะแม่ง กูปล่อยเที่ยวคืนเดียว แม่งได้ใจโทรมาหากูหกโมงเย็น บอกให้กูดูร้านด้วยไม่ค่อยสบายมาร้านไม่ไหว'
อ่ะ!...กลิ่นตุๆ แต่เราจะมองเป็นเรื่องจ้อจี้ไป
'เฮียมึงป่วย?แดกเหล้าเยอะไปหรา มึงคงสงสารเป็นห่วงจะพาไปรพ.สินะ'
โตเกียวอมยิ้มรอเสียงบ่นเลย
'อิเกียวกูขับรถไปตีมึงได้มั้ย เฮียกูนี่นะแดกเหล้าป่วย แดกทุกวันป่านนี้ตายแล้วสิ'
สีเทียนว่าเสียงเขียว....
'ตกลงเหงาปากอยากระบาย'
โตเกียวยิ้มขำ
'อ่าห๊ะ!คืนนี้กูไปนอนด้วยดิ...กูเหงา'
สีเทียนบอกไป....โตเกียวอมยิ้มเลย อิเทียนอิแม่ชีสีเทามึงเหงากูเข้าใจแต่การมาค้างบ้านกูเนี่ย...
'เอาเหตุผลที่แท้ทรูเลยอิเทียน'
อิเวร....มันไม่โง่ อินี่เซนส์มันแรง แต่ไม่ฉลาดเท่ากูหรอกจร้า...
'พรุ่งนี้แดกข้าวที่บ้าน เฮียเรย์มาด้วยช่ะ'
นั่นไง!....ไม่ได้คิดถึงกูจริงหรอก โตเกียวยิ้มรู้ทัน
'เอออยากมาก้อมา เฮียมากินข้าวตอนบ่าย'
ก้อแค่เนี๊ยะ.....คืนนี้มึงเคลียร์กะกูยาวเลยอิเกียว....สีเทียนยิ้มร้ายใส่โทรศัพท์ ยิงปืนนัดเดียวได้นกทั้งรัง
'เออเก็บของแป๊บ...เจอกัน'
ติ๊ด!...สีเทียนวางสายจากเพื่อนสาวตัวดีแล้วส่งข้อความไปที่จีนเพื่อนรักทันที
00.00
Crayons: เหยื่อติดบ่วง นอนบ้านมัน
จีนนั่งมองไลน์ที่ส่งมาแล้วลอบยิ้ม...พิมพ์ตอบกลับไปว่า
Jeen: เดี๋ยวตามไป อย่าขย้ำมันจนตาย รอกูก่อน
Crayons:👌🙆♀️
จีนยิ้มแล้ววางมือถือลง...ร่วมฟังคำสารภาพของเหยื่อตัวผู้ ที่ดูไม่เหมือนเหยื่อ ไอ่นี่แม่งเขี้ยวลากดิน...
แฮมที่ฟังเลโอเล่าแล้วต้องเอามือทาบอก...เอ่ยเสียงเบาหวิว
'ตกลงมึงได้กันมาเป็นปี...น้ำแตกเป็นปี๊บ'
โอ๊ย!อกอีแป้นแล่นลึกยาดมยาอมยาหม่อง...แฮมยิ่งคิดยิ่งอยากขับรถถีบอิหอยนั่นให้หนำใจ...ปิดกูเก่งฟอร์มเยอะ
'กูขอไม่เล่ารายละเอียด เพราะเด๋วพวกมึงก้อไปถามมันอยู่ดี...ตกลงจะไสหัวไปกันได้ยัง กูง่วง'
เลโอบอกเนือยๆ...แฮมกะจีนมองหน้ากันทันที
'มึงทิ้งมันไป แล้วกลับมาตอนนี้มึงคิดว่ามันจะยังรอมึง'
จีนว่าหน้าตาท้าทาย
'ทิ้ง?...มันบอกให้เอากันแล้วจบไป มันสะดวกแบบนั้น กูจะทำไงได้ แล้วตอนนี้ กูสะดวกแบบนี้ พวกมึงคงไม่ต้องอยากรู้เหตุผลส่วนตัวกูจริงมั้ย'
เลโอว่าไม่มีสลดใดๆ...ตอนนั้นเค้ายังไม่สะดวกนี่หว่า
โอ๊ยยยยยยไอ่สัส!ด่ากูเสือกมาเลยเหอะถ้าจะขนาดนี้...
'แต่ถามจริงมึงแม่งไม่มีง้องอนเลยสินะไอ่เวร...ผู้หญิงเค้าบอกแบบนั้นมึงก้อโอเคแบบนั้น น่ารักมาก!'
แฮมว่าแดกเพราะหมั่นตีนแทนเพื่อนสาว...มาชอบไอ่ปีศาจนี่เพื่อ!!!...มีดีแค่หนังหน้า
'โทดที พอดีไม่ใช่สไตล์กู'
เลโอว่าขำๆ
แฮมมองกะจีนอย่างสลดใจ.....
อิโตเกียว...มึงนี่ชะตาขาดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ชาติที่แล้วคือไปแย่งผัวใครมาแน่ๆ แต่ก้อไม่แน่ถ้ามันเลือกฟีโน่ ถือว่ามึงพ้นเคราะห์แต่อาจต้องสะเดาะเคราะห์ชุดใหญ่เลย
กระทืบแม่งให้ตายอิเกียว...ไปบอกผู้ชายว่าสะดวกเอากันแล้วจบ.....มึงรักมันจนแทบจะประคองกระเจี๊ยว แฮมคิด
จีนสะกิดแฮมให้ลุกขึ้น...ทางนี้ไม่มีรายละเอียดเราต้องไปเอารายละเอียดที่คนของเราสินะ ทำไมกูต้องมาวุ่นวายกะอินี่ด้วยนะ
เพราะ.....มันสนุกอ่ะดิ5555555...ได้ง้างปากแข็งๆนั่นมั่ง
'งั้นพวกกูไปแระ..เสียเวลา'
แฮมว่าแล้วสองคนกระดกเหล้าจนหมดแก้วแล้วลุกขึ้นทันที...ไม่มีลีลาใดๆไม่มีเหมือนตอนเข้ามา...
'พวกมึงอย่าลืมล่ะ...ห้ามบอกมันเรื่องที่รู้จากกู'
เลโอว่าเสียงนิ่ง....เขาอยากจัดการด้วยตัวเอง ไม่อยากเอาเปรียบคู่แข่ง...จะเรียกแบบนั้นได้รึเปล่าน๊า หึๆๆ
สองคนพยักหน้าหงึก!...กูไม่บอกหร๊อกกก...จะดูอิหอกทิ่มนั่นมันจะตอแหลอะไรอีก
เลโอพูดแล้วยิ้มกริ่มไปอีก...
'แค่ฝากบอกมันว่า...'
แฮมกะจีนหันมามองนิ่ง...ไอ่คนหล่อที่สันดานไม่มีสลด
'ชุดชั้นในที่มาลืมไว้ ถ้าว่างให้มาเอา'
ไอ่ห้อยไอ่โหนขำกันคิกค้าก....พ่อกูแม่งกวนตีนสุด555
01.00
ไฟแค้นที่แน่นอกไม่เท่าไฟแห่งความริษยา...มึงฟาดไอ่หน้าหล่อนั่นจุกๆเป็นแรมปี ไม่บอกใคร ใจคอมึงทำด้วยอะไร สีเทียนจ้องอิเพื่อนสาวที่นั่งบนเตียงห่มผ้าถึงอก...หน้าเหวี่ยงๆของมันตอนนี้ เหวี่ยงหนักแต่ก้อเขินสุดแรงแหละดูออก
'มึงจงเล่ามาบัดเดี๋ยวนี้ เอาตั้งแต่เริ่มห้ามหมกเม็ด'
แฮมที่นั่งประกบข้างขวามือมันว่าเสียงเครียด...โตเกียวยู่ปากใส่
'พวกมึงรุมกู...มึงเชื่อพวกไอ่เชี่ยคินมากกว่าเหรอ'
โตเกียวยังเฉไฉ...
ทั้งที่พิรุธมึงรอบตัวเนี่ยนะ...ได้เลยได้!!!
'ก้อได้....งั้นเรื่องนี้น่าจะต้องลองถามเลโอมันดูเองจะได้หายสงสัย'
จีนว่าทำหน้าอ่อนใจ เรียกตาโตวาววับของโตเกียวทันที
'มึงควรรีบสารภาพมา...ถ้าไม่อยากซดน้ำใบบัวบกอีกรอบ'
สีเทียนว่าหน้านิ่ง...แต่แววตาสะใจระริก
'อ๋อ!....มึงมีฟีโน่แล้วนี่นา...เลโอคงไม่รู้สึกไรแล้วชิมิ'
แฮมว่าลอยหน้าลอยตา...แทงใจดำสุดๆ
อิดอกนี่แม่ง.....รู้ดีเกิ๊นนนน
'เออกูเล่า...แล้วพวกมึงก้อต้องช่วยกูคิดด้วย'
โตเกียวว่าหน้าง้ำ...คิดไปคิดมา กูคงต้องบอกแหละ สับสนวุ่นวายใจ ดีใจนิดๆแต่ก้อเสียวสันหลัง
'แสดงว่าความลับมึงนี่มีเป็นกระบุงสินะ....กูให้เวลามึงถึงตีห้าพอมั้ย'
แฮมโอบบ่าอิเพื่อนสาวแล้วยิ้มร้ายใส่
จีนโยนหมอนลงบนเตียง เอนตัวลงนอนที่ด้านซ้ายมืออิตัวแสบ...โดยมีสีเทียนล้มตัวมานอนที่หนุนหน้าขาทันทีพร้อมถุงมันฝรั่งถุงโต
'เริ่มได้!'
จีนว่า...โตเกียวอ้อมแอ้มว่าไป
'ก้ออย่างที่รู้กัน กูเจอกะมันที่สนามแข่งรถบ่อยขึ้น ตอนแรกไม่ชอบขี้หน้ากันเท่าไหร่...แต่มันช่วยกูตอนลูกกูป่วยกลางทาง......
'มึงเริ่มไกลไปมั้ยอิเวร'
แฮมร้องท้วง
'อ่ะมึงบอกเอาแต่เริ่ม'
โตเกียวว่า
'เอาเนื้อๆเลย...วันที่มึงได้กันเลย'
จีนบอกเสียงนิ่งเอามือล้วงมันฝรั่งในห่อที่เทียนถืออยู่ใส่ปาก
คืนนั้นที่มากินวันเกิดมันที่นี่.....เทอมาบ้านมันเป็นครั้งแรก ตั้งแต่เริ่มสนิทกะมันได้6เดือน ปกติเคยไปที่คอนโดมันบ้างก้อแค่แวะไปแดกเหล้ากันครบแก๊งค์
ยอมรับว่าเทอถูกใจมัน...คุยกับมันแล้วสบายใจดีคงเหมือนเด็กมีปัญหาสองคนคุยกัน
'วันนั้น...กูไปลองรถกับมันที่พัทยาตอนกลางวันก่อนมาเจอกับพวกมึง...
เหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน
เกือบสามปีก่อน
พัทยา
16 กันยา.....
17.50
อะไรคือพากูขับรถมาไกลถึงนี่เพียงเพื่อดูพระอาทิตย์ตกดิน...จริงดิ!
โตเกียวที่นั่งมองท้องฟ้าสีสวย..บรรยากาศพระอาทิตย์ใกล้ตกดินที่นี่สวยอย่างมันว่าจริงๆ...ตาเฉี่ยวเหลือบมองไอ่คนข้างๆที่ไม่ช่างพูดแต่กวนตีนถึงใจ
'ถ้าได้เบียร์สักขวดก้อเยี่ยมเลยว่ามั้ย'
โตเกียวว่าลอยๆตายังมองไปที่น้ำทะเลเบื้องหน้า
'นี่เขตวัดนะ'
เลโอตอบนิ่ง...น้ำเสียงเยาะ
'พ่อคนดี...มึงหน่ะปีศาจชัดๆ'
โตเกียวว่าเสียงประชด เลโออมยิ้มทันที
ยายนี่แม่งขึ้นง่ายชิบหาย
'กูหิวข้าว ไปหาไรแดกกันเหอะ เหงาปาก'
โตเกียวว่าต่อ...
หิวข้าวทั้งวัน5555
'มึงอ้วนขึ้นก้ออย่ามาบ่น แก้มมึงจะแตกอยู่แล้ว'
เลโอหันไปมองเสี้ยวหน้าสวยที่อาบแสงสลัวยามนี้ยิ่งน่ามอง....ติดแต่ว่า เขาเนี่ย...คิดจะฟันมันตลอดแต่ไม่รู้จะจริงจังแค่ไหน555
ให้มาเป็นเพื่อนกับคนที่คิดจะล่อ...โคตรขำเหอะ!...แต่มันนี่สิไม่รู้เหนือรู้ใต้สักที
คนเลว!...ก้อคงงั้น...ไอ่คินด่าเขาประจำแหละแต่ใครจะสนล่ะแม่ง...แค่ช่วยเทอซ่อมรถแล้วคุยกันบ่อยๆที่สนามแข่ง เสือกตีซี้ ทึกทักว่าเป็นเพื่อนกัน
'เดี๋ยวกูตีปากแตก กูแค่แก้มเยอะเหอะ'
เหอะ!...อ้วน?...กูเนี่ยนะ โตเกียวว่าหน้าง้ำ บึนปากใส่ไอ่คนหน้านิ่งที่มองเทอแล้วยิ้มมุมปาก
'ตีปากกู?...งั้นกูขอตีมึงก่อนเลย'
เลโอว่า...มองสาวที่ขมวดคิ้ว...เขาจับหลังคอมันแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ประกบปากอย่างว่องไวแล้วบดขยี้ลงไป
สาวน้อยตาเบิกขึ้นเอามือดันอกไอ่คนมือไวเอาไว้แน่น
เขาขบริมฝีปากมันเบาๆเพราะมันไม่ยอมเปิดปากออก
อ๊ะ!..ปากบางเปิดออกส่งให้ลิ้นหนาสอดเข้าไปพันกะลิ้นเล็กอย่างดูดดื่มหยอกล้อ...เทอใจเต้นแรงหายใจติดขัดหน่วงที่ท้องไปหมด มือน้อยที่เคยผลักอกหนากลับทำได้แค่กำเสื้อยืดของมันแน่น เลโอแอบยิ้มที่คนตัวเล็กเริ่มเคลิ้ม
'อื้ม...อื้อ...'
เทอครางท้วง...
เนิ่นนานที่เขาจูบมัน...จนลมหายใจมันแทบหมด...เขาถอนปากออกช้าๆ มองผลงานตัวเอง
หน้าแดงๆริมฝีปากบวมเจ่อ...มือกำเสื้อเขาแน่นแล้วสบตาเขา สีหน้าโกรธ?...อาย?...
ผั๊วะ!
ตู้ม!.......ตู้ม!....
หมัดหนักๆซัดที่หน้าหล่อจนเขาตกน้ำ....เวร!....
แต่มึงคงลืมไปว่ากูจับแขนมึงอยู่
***************************************
กลับมายืนที่เดิม
ที่ๆเคยคุ้นตา🎼
ที่ๆใจนั้นคอยเรียกหา
เฝ้าคิดถึง...วันที่ผ่านไป🎶
มีใครรอเราบ้างมั้ยเอ่ย....บอกตรงๆกงนี้ว่า...คิดถึงเทอจัง555...เราไปพักรักษาใจมา...แต่คนอารมณ์ดีอย่างเราไม่มีที่ว่างให้เศร้านานหรอก...มันไม่หนุกเนาะ
อ่านแล้วรู้มั้ยว่าตอนหน้าจะขนาดไหน....ฝันดีนะที่รัก💕
ปล.ใครกดไลค์ให้ก้อขอบคุณมาก...รักเทอนะคนสวย