ฟ้าลิขิต...(จบ)
-
ไรท์เอง
รอนานเลย
-
ไรท์เอง
มาต่อกันเถอะ
-
ไรท์เอง
กับตอนจบยาวๆไป
-
ไรท์เอง
บทสรุปจะเป็นอย่างไร
-
ไรท์เอง
มาอ่านกัน
-
:
-
:
-
:
-
วีนัสนากับนางฟ้าอร...มองผ่านมอนิเตอร์และเห็นว่าหน่องกับนุชยืนกอดกัน...
-
:
-
:
-
:
-
เขากำลังก้มลงจูบเธออย่างแผ่วเบา...สีหน้าวีนัสนาเปลี่ยนไปทันที...
-
:
-
:
-
นา
มันถึงเวลา...
-
นา
แล้วหรือนี่!!
-
นา
นางฟ้าอร!
-
นา
บอกเรามา
-
นา
ว่าทั้งคู่...
-
อร
วีนัสนา!
-
อร
ท่านช่วยสองคนนั้น
-
อร
ให้สมหวังได้หรือไม่?
-
นา
เจ้าพูดเช่นนี้ได้อย่างไร?
-
นา
เจ้ากำลังทำผิดกฎ!
-
นา
และทำไมเจ้าถึง....
-
นา
เกิดความรู้สึกเช่นเดียวกับฑูตนุช!
-
อร
เรา...
-
อร
ไม่รู้ตัวเหมือนกัน
-
อร
ตั้งแต่เราเฝ้ามอง
-
อร
และคอยช่วยเหลือฑูตนุช
-
อร
ทำให้เราเห็นความรัก
-
อร
ความผูกพันของทั้งคู่
-
นา
มันเลยทำให้เจ้า...
-
นา
คล้อยตาม...
-
นา
และเกิดมีความรู้สึกเฉกเช่นมนุษย์
-
นา
ขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว...
-
อร
แล้วเราจะสามารถ...
-
อร
ช่วยทูตนุชได้หรือไม่?
-
อร
ในเมื่อสองคนนั้น...
-
อร
ต่างมอบกายและใจให้กันไปแล้ว
-
นา
กฎก็คือกฎ!
-
นา
เราต่างมีชะตาที่ถูกลิขิตไว้แล้ว
-
นา
เพียงแต่...
-
อร
เพียงแต่...อะไร?
-
นา
เอาเป็นว่าเราคงต้องให้เจ้า
-
นา
ไปพาทูตนุชกลับมายังสวรรค์ก่อน
-
นา
เราจะทำการสอบสวนและส่งให้
-
นา
ผู้บัญชาการสวรรค์ดำเนินการต่อไป
-
อร
นี่เราช่วยอะไรทูตนุชไม่ได้เลยจริงๆหรือ?
-
อร
เราเชื่อว่าท่านช่วยได้!
-
อร
แต่ทำไม....
-
นา
นี่ไม่ใช่เวลามาต่อรอง!
-
นา
เจ้าจงไปทำตามหน้าที่ ณ บัดนี้
-
นา
ไปสิ!
-
:
-
:
-
:
-
นางฟ้าอรจำใจลงไปรับตัวทูตนุชกลับสวรรค์ตามคำสั่ง...
-
:
-
:
-
:
-
ณ ระเบียงคอนโด...หน่องพรมจูบนุชอย่างแผ่วเบาที่หน้าผาก....ก่อนจะเชยคางเธอขึ้นมาเพื่อเลื่อนมาประกบจูบทีริมฝีปาก....ทันใดนั้น...
-
นุช
พี่หน่อง!
-
นุช
พี่...
-
นุช
นางฟ้าอร!!
-
อร
เราเอง!
-
นุช
นี่ท่าน...
-
นุช
เบื้องบนคงรู้เรื่องหมดแล้วสินะ!
-
อร
ก็ไม่เชิง!
-
นางฟ้าอรได้พาร่างหน่องที่สลบไปวางบนเตียง....โดยมีทูตนุชยืนมองแต่ก็ทำอะไรไม่ได้....
-
อร
เอาล่ะ!
-
อร
ตอนนี้เจ้าต้องกลับไปสวรรค์กับเรา
-
นุช
แล้วพี่หน่องล่ะ?
-
อร
เดี๋ยวเขาก็จะตื่นเอง
-
นุช
ไม่ใช่! เราหมายถึง...
-
อร
เจ้าทำผิดกฎ!
-
อร
วีนัสนารู้เรื่องแล้ว
-
อร
ให้เรามาตามเจ้ากลับสวรค์
-
อร
เพื่อไปสอบสวน และส่งต่อให้ผู้บัญชาการสวรรค์ตัดสิน
-
นุช
เรายินดีตามท่านกลับไปรับโทษ!
-
นุช
เพียงแต่...
-
นุช
เราขอโอกาสได้อยู่กับพี่หน่อง
-
นุช
เพื่อร่ำลาได้หรือไม่?
-
เป็นครั้งแรกที่ทูตนุชพูดแล้วน้ำในตาก็ไหลออกมา....
-
อร
นี่เจ้า...
-
อร
เจ้าทำไมมีน้ำตา!
-
นุช
เพราะเรากำลังรู้สึกเสียใจอยู่
-
นุช
เราจะขอท่านเพียงเท่านี้
-
นุช
เป็นครั้งสุดท้ายจะได้หรือไม่?
-
อร
แล้วจะให้เราทำอย่างไรได้!
-
อร
คงต้องยอมให้เจ้าอีกเช่นเคย
-
อร
แต่เราอาจจะต้องวนเวียนอยู่กับเจ้าที่นี่ด้วย
-
อร
เพราะเราคงกลับไปรอเจ้าบนสวรรค์ไม่ได้
-
นุช
ได้สิ!
-
นุช
ขอบคุณท่านมากที่คอยช่วยเหลือเรามาตลอด
-
ทูตนุชเอามือขึ้นมาเช็ดน้ำตาด้วยความดีใจ....พร้อมยิ้มออกมา...
-
อร
ทำไมเจ้ายิ้มทั้งน้ำตาเช่นนี้!
-
อร
นี่คงเป็นความรู้สึกของมนุษย์สินะ!
-
อร
ช่างเข้าใจยากเสียจริง
-
นุช
แต่เราว่า...ท่านเองก็เริ่มจะ...
-
นุช
เป็นเหมือนเราแล้วนะ!
-
อร
เราเป็นเช่นไร??
-
นุช
ท่านดูเศร้ามากน่ะสิ!
-
อร
จริงหรือ?
-
นุช
อืมมม
-
อร
เอ่ออ...
-
อร
เจ้าอย่ามัวแต่คุยกับเราเลย
-
อร
ไปปลุกคนรักของเจ้าเถอะ!
-
อร
เดี๋ยวเวลาที่อยู่ด้วยกันจะน้อยลงนะ
-
อร
ส่วนเราจะวนเวียนอยู่แถวนี้แหละ
-
นุช
ได้!
-
ทูตนุชเดินไปปลุกหน่องให้ตื่นจากพวัง....
-
:
-
:
-
:
-
และเช่นเดิมหน่องตื่นมาด้วยความสงสัยว่าอยู่ๆทำไมถึงหลับไป...
-
หน่อง
พี่หลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่?
-
หน่อง
ทำไมพี่ไม่รู้ตัวเลย!
-
นุช
ไม่ต้องสงสัยมากหรอกน่า!
-
นุช
หิวหรือยัง?
-
นุช
เดี๋ยวนุชไปทำอะไรให้กิน
-
หน่อง
อืมม
-
หน่อง
หิวแล้ว
-
นุช
งั้นรอแปปนะ!
-
หน่อง
พี่ว่า...พี่ไปช่วยนุชดีกว่า
-
หน่อง
ไม่รู้เป็นอะไร?
-
หน่อง
ไม่อยากห่างจากนุชเลย!
-
ทูตนุชหน้าเจื่อนทันที ที่ได้ยิน....แล้วรีบเปลี่ยนเรื่องพูด...
-
นุช
คิดมากไปป่าว!
-
นุช
ถ้าอยากช่วยก็ตามมา...
-
หน่อง
ทำไรกินดีน้อ?
-
นุช
พี่อยากกินอะไรเป็นพิเศษหรือป่าว
-
นุช
นุชจะทำให้สุดฝีมือเลย
-
นุช
พี่จะได้คิดถึงนุช...
-
นุช
เวลาที่....
-
นุช
เอ่อ...
-
หน่อง
เป็นไรไป?
-
หน่อง
อยู่ๆก็อ้ำอึ้งซะงั้น!
-
นุช
ไม่มีอะไรหรอก!
-
นุช
สรุปว่าอยากกินอะไร?
-
หน่อง
อะไรก็ได้อ่ะ
-
หน่อง
พี่กินได้หมดแหละ!
-
นุช
งั้นเรามาทำสเต็กทานกันดีไม๊?
-
นุช
กับซุปเห็ดร้อนๆ
-
นุช
แล้วก็สลัดแซลมอน
-
หน่อง
ก็ดีนะ
-
หน่อง
มาลงมือกันเลย
-
ทั้งคู่จูงมือกันเข้าครัวทำอาหาร...ทุกบทสนทนา...ทุกอิริยาบถถูกจับจ้องโดยนางฟ้าอร....จนรู้สึกอินไปกับพวกเค้า....
-
อร
ทำไมเราถึง....
-
อร
อย่าบอกนะ...ว่าเราเริ่มมีความรู้สึกมากขึ้นเรื่อยๆ
-
อร
นี่เราอินไปกับมนุษย์...
-
อร
มากเกินไปแน่ๆ
-
อร
ไม่ได้!
-
อร
เราต้องไม่มอง ไม่สนใจ
-
อร
ต้องทำสมาธิ
-
นางฟ้าอรเดินหลบไปมุมห้องแล้วนั่งสมาธิ....หลับตาทันใด....
-
:
-
:
-
:
-
สักพักใหญ่...ทั้งคู่ก็เดินถืออาหารมาวางบนโต๊ะ....
-
นุช
เสร็จเรียบร้อย
-
นุช
นี่สเต็ก! ชิ้นโตเลย
-
นุช
-
หน่อง
อันนีก็ซุปเห็ด
-
หน่อง
-
นุช
แล้วก็ตามด้วย...
-
นุช
สลัดแซลมอน!
-
นุช
-
หน่อง
น่ากินมากอ่ะ!
-
หน่อง
มากินกันเถอะ
-
นุช
อืมมม
-
นุช
เดี๋ยวนุชไปหยิบน้ำให้นะ
-
หน่อง
จ้า!
-
ทั้งสองกินอาหารด้วยกันอย่างมีความสุข....ความสัมพันธ์ของพวกเขา...ทำให้นางฟ้าอรตบะแตก ไม่สามารถทำสมาธิได้ตลอดรอดฝั่ง..ต้องแอบมองเป็นระยะ...
-
:
-
:
-
:
-
หลังจากที่กินข้าวเสร็จจนเก็บล้างเรียบร้อย....หน่องก็พานุชมานั่งที่โซฟา...แล้วเปิดทีวีดู....
-
หน่อง
วันนี้หยุดทั้งที มาดูซีรีย์กันดีกว่า...
-
หน่อง
เดี่ยวพี่เลือกก่อนว่าดูเรื่องไหนดี!
-
นุช
เดี๋ยวก่อนพี่!!
-
หน่อง
อะไร?
-
นุช
เมื่อกี้นุชเห็นเหมือน "สน" เลย
-
หน่อง
ก็ใช่ไง!
-
หน่อง
แต่พี่ไม่อยากดูหนิ!
-
หน่อง
พี่อยากดูซีรีย์เกาหลีมากกว่า
-
นุช
พี่หน่อง!
-
หน่อง
อะไร?
-
นุช
ถ้าเกิด "สน" คือคู่แท้ของพี่...
-
หน่อง
พูดซี้ซั้ว!
-
หน่อง
เราแทบไม่เคยได้พูดคุย
-
หน่อง
หรือรู้จักกันเลย
-
หน่อง
จะเป็นคู่แท้ได้ไง?
-
นุช
แต่ว่า....
-
นุช
ถ้าเกิดฟ้าลิขิตไว้
-
นุช
แบบนั้นล่ะ!
-
นุช
วันนึงพี่จะต้องพบเจอ สนิท และรักกัน
-
นุช
พี่จะลืมนุชไม๊?
-
หน่อง
นี่เพ้ออะไรเนี่ยะ!
-
หน่อง
ไม่คุยเรื่องนี้แล้ว
-
หน่อง
ดูซีรีย์กันดีกว่า
-
หน่องรีบเปิดซีรีย์ดู...แล้วก็ดึงตัวนุชมาโอบไว้....ระหว่างนั้น.....
-
:
-
:
-
:
-
ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก...
-
หน่อง
ใครมาวะ?
-
หน่อง
กำลังจะดูซีรีย์ซะหน่อย!
-
นุช
เดี๋ยวนุชไปเปิดเอง
-
นุช
พี่ดูต่อไปก่อน
-
หน่อง
อืมมม
-
:
-
:
-
:
-
กิ๊ฟ
เซอร์ไพร์ส!! เพื่อนรัก
-
กิ๊ฟ
อ้าว!
-
กิ๊ฟ
เอ่ออ....นี่คือนุชใช่ไม๊?
-
กิ๊ฟ
แล้วไอ้หน่องล่ะ!
-
นุช
พี่หน่องนั่งดูทีวีอยู่
-
นุช
เธอคือใคร?
-
นุช
ทำไมรู้จักเรา?
-
กิ๊ฟ
พี่ชื่อ กิ๊ฟ...เป็นเพื่อนสนิทไอ้หน่องมัน!
-
กิ๊ฟ
ไอ้หน่องมันพูดถึงนุชให้พี่ฟังทุกวันเลยรู้ไม๊?
-
กิ๊ฟ
ขอเข้าไปในห้องก่อนนะ!
-
นุช
อ่ออ...เชิญค่ะ
-
หน่อง
อ้าว! ใยกิ๊ฟ
-
หน่อง
ลมอะไรหอบแกมาเนี่ยะ!
-
กิ๊ฟ
ก็ลมหายใจของความคิดถึงไงเพื่อนเลิฟ....
-
หน่อง
แหวะ!
-
หน่อง
แล้วไม่พาสามีมาด้วยเหรอ?
-
กิ๊ฟ
ไม่เอาอ่ะ! เดี๋ยวเม้าท์ไม่สนุก
-
หน่อง
สรุป! ทำไมมาชั้นถึงคอนโดได้
-
กิ๊ฟ
เอาจริงๆนะเพื่อน!
-
กิ๊ฟ
อยู่ๆ ก็นึกอยากมาหาแกที่คอนโด
-
กิ๊ฟ
อยากมาเห็นหน้านุช ที่แกได้แต่เล่าให้ฟัง
-
กิ๊ฟ
ชั้นรู้สึกหวิวๆ ใจหายยังไงก็ไม่รู้!
-
หน่อง
อะไรของมรึง!
-
หน่อง
กูงง!
-
กิ๊ฟ
กูก็งง!
-
กิ๊ฟ
แต่รู้สึกแบบนี้จริงๆนะ!
-
นุช
อาจจะเป็นสัญชาตญาณของคนที่มีสัมผัสพิเศษก็ได้
-
นุช
โดยเฉพาะคนที่ผูกพันกัน!
-
หน่อง
มาพูดเรื่องลี้ลับอะไรกันตอนนี้!
-
หน่อง
พอๆ คุยเรื่องอื่นเถอะ
-
กิ๊ฟ
ไหนแกบอกว่าอยู่กับนุชแค่สองคนไง!
-
กิ๊ฟ
แล้วนั่นใคร?
-
หน่อง
ไหน?
-
หน่อง
ชั้นอยู่กับนุชแค่สองคน!
-
กิ๊ฟ
ก็..ผู้หญิง..คน..นั้น...
-
กิ๊ฟ
อ้าว!
-
กิ๊ฟ
ไปไหนแล้วล่ะ?
-
กิ๊ฟ
เมื่อกี้ชั้นเห็นเค้ายืนหน้าห้องอ่ะ!
-
หน่อง
ไอ้บ้า!
-
หน่อง
มีใครที่ไหน?
-
หน่อง
ประสาท!!
-
ทูตนุชถึงกับหน้าถอดสี...เพราะไม่คิดว่าจะมีใครมองเห็นนางฟ้าอร....
-
นุช
ไม่มีใครสักหน่อย!
-
นุช
พี่..กิ๊ฟ..คงตาฝาดมั้ง!
-
นุช
เอ่ออ....เดี๋ยวนุชขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ
-
ทูตนุชรีบเดินเข้าไปในห้องนอน...แล้วเรียกนางฟ้าอรให้ปรากฎตัว...
-
นุช
ทำไมพี่เค้าถึงมองเห็นท่านได้ล่ะ?
-
อร
เราก็ไม่รู้ได้!
-
อร
ว่าทำไมมนุษย์ตนนั้นถึงเห็นเรา
-
อร
แต่ไม่เป็นไร เราใช้เวทมนต์บังตาแล้ว
-
อร
เจ้าก็ต้องระวังตัวด้วย
-
อร
อย่าให้ใครล่วงรู้เป็นอันขาด
-
อร
ว่าเจ้าเป็นใคร!
-
นุช
อืม!
-
นุช
งั้นเราออกไปก่อนนะ
-
ขณะที่กิ๊ฟนั่งคุยเล่นกับหน่องอยู่....นุชก็เดินออกมาจากห้อง....
-
:
-
:
-
:
-
กิ๊ฟหันไปมองทูตนุชก็ต้องตกตะลึง...เพราะเธอดันมองเห็นร่างจริงของหญิงสาวที่สวมชุดทูตแห่งสวรรค์อยู่....
-
กิ๊ฟ
คะ..ใครน่ะ?
-
หน่อง
อะไรอีกวะ!
-
หน่อง
ก็นุชไง!
-
กิ๊ฟ
นุช!
-
กิ๊ฟรีบเอามือขยี้ตาทั้งสองข้าง...แล้วลืมตาดูอีกครั้ง....ก็เห็นทูตนุชในร่างคนปกติ....
-
กิ๊ฟ
นี่ชั้นเป็นอะไรวะ!
-
กิ๊ฟ
รู้สึกอะไรแปลกๆตั้งแต่เช้า
-
กิ๊ฟ
แล้วยังจะเห็นภาพหลอนอีก!
-
หน่อง
นอนน้อยป่าว!
-
หน่อง
ทำกิจกรรมยามดึกมากไป เลยเพลียงี้!...55555
-
กิ๊ฟ
ไอ้บ้า!
-
กิ๊ฟ
ชั้นพูดจริงนะเว๊ย!
-
กิ๊ฟ
ไม่ได้ล้อเล่น
-
นุช
พี่กิ๊ฟเห็นอะไรหรอ?
-
กิ๊ฟ
ก็เมื่อกี้พี่เห็นนุช...
-
กิ๊ฟ
เหมือนใส่ชุดคล้ายๆพวกนางฟ้า หรือทูตสวรรค์ อ่ะ!
-
นุช
พี่เห็น....!!
-
หน่อง
ทำไมต้องตกใจด้วย!
-
หน่อง
อย่าไปคล้อยตามมันดิ
-
หน่อง
เดี๋ยวก็ยิ่งไปกันใหญ่
-
นุช
อ่อออ....นุชก็แค่....งง...เท่านั้นเอง!
-
กิ๊ฟ
เออ...เออ..ช่างมันเหอะ!
-
กิ๊ฟ
คงตาฝาดไปเองนั่นแหละ
-
กิ๊ฟเริ่มรู้สึกแปลกๆ....ทำให้ไม่อยากอยู่นานเพราะกลัวจะเห็นภาพหลอนอีก....จีงขอตัวกลับ....
-
กิ๊ฟ
ถ้างั้น! ชั้นกลับก่อนดีกว่า
-
กิ๊ฟ
จะกลับไปนอนพักผ่อนต่อ
-
กิ๊ฟ
สงสัยคงเครียดเรื่องงานมากไป
-
หน่อง
เออ! ขับรถดีๆล่ะ
-
หน่อง
ระวังเห็นภาพหลอนระหว่างทางนะ...หึ...หึ...หึ...
-
กิ๊ฟ
ไอ้เพื่อนเวร!
-
กิ๊ฟ
อย่าพูดให้กลัวสิวะ!
-
หน่อง
ล้อเล่นน่า! คิดมาก
-
หน่อง
ไว้เจอกันที่ทำงาน
-
กิ๊ฟ
ไปละ
-
นุช
เดี๋ยวนุชเดินไปส่ง!
-
กิ๊ฟ
จ้า!
-
เมื่อกิ๊ฟกลับไปแล้ว...ทูตนุชก็เดินมานั่งลงข้างๆหน่อง...เธอค่อยๆเอนศีรษะสบลงตรงไหล่เขา...ก่อนจะสอดมือเข้าไปกอดเอวไว้....
-
:
-
:
-
:
-
หน่องเองก็สัมผัสได้ถึงความรักความอบอุ่นนั้น...เขาจีงเอื้อมมือไปโอบไหล่เธอ....
-
นุช
พี่หน่อง!
-
หน่อง
หือออ...
-
นุช
นุชอยากหยุดเวลาไว้แค่นี้จังเลย
-
นุช
อยากอยู่อย่างนี้ไปนานๆ
-
หน่อง
พูดในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้อีกแล้ว!
-
หน่อง
ถึงเราจะหยุดเวลาไม่ได้
-
หน่อง
แต่เราก็สามารถอยู่ด้วยกันแบบนี้ไปตลอดได้นะ
-
หน่อง
เพียงแค่เรารักและเข้าใจกัน
-
นุช
ไม่มีใครอยู่ด้วยกันไปชั่วนิรันดร์หรอก!
-
นุช
วันนึงก็ต้องพรากจากกันอยู่ดี
-
นุช
อยู่ที่จะจากเป็นหรือจากตาย!
-
หน่อง
พี่รู้!
-
หน่อง
แต่ทำไมนุชพูดเหมือนเราจะจากกันวันนี้พรุ่งนี้อย่างนั้นแหละ!
-
นุช
ก็ชีวิตคนเราไม่แน่นอนไม่ใช่เหรอ?
-
นุช
ไม่แน่นะ! พรุ่งนี้แค่พี่ลืมตาขึ้นมา
-
นุช
ก็อาจไม่เจอนุชแล้วก็ได้!
-
หน่อง
นุช!
-
หน่อง
ไม่เอา...ไม่พูดแบบนี้อีกนะ
-
หน่อง
พี่ไม่ชอบ!
-
นุช
ก็ได้! ไม่พูดแล้วก็ได้
-
แล้วทั้งคู่ก็นั่งดูทีวีด้วยกัน....จนหน่องเผลอหลับไปไม่รู้ตัวบนโซฟา....เวลาผ่านไปจนค่ำเขาก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา..
-
หน่อง
กี่โมงแล้ววะ?
-
หน่อง
หลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยะ!
-
หน่อง
นุช!
-
หน่อง
นุช!
-
หน่อง
อยู่ไหนของเค้า
-
หน่องเดินหานุชทั่วทั้งห้องแต่ก็ไม่เจอ...
-
หน่อง
นุช!
-
หน่อง
อย่าแกล้งกันแบบนี้
-
หน่อง
พี่ไม่เล่นด้วยนะ!
-
หน่องเริ่มใจไม่ดี...อยู่ๆนุชก็หายตัวไป...เขาจึงกะว่าจะลงไปตามหา....แต่กำลังจะเปิดประตูนุชก็ก็เปิดสวนเข้ามาก่อน....
-
หน่อง
นุช!
-
หน่อง
ไปไหนมา?
-
นุช
นุชแค่ลงไปซื้อของน่ะ!
-
นุช
เห็นพี่หลับอยู่เลยไม่อยากปลุก
-
หน่อง
วันหลังต้องบอกพี่ก่อนนะ!
-
หน่อง
ใจหายหมดเลย
-
นุช
เจ้าค่ะ
-
หน่อง
ว่าแต่..ไปซื้ออะไร?
-
นุช
ก็ซื้ออาหารมื้อเย็นมาไง
-
หน่อง
จริงสิ!
-
หน่อง
นี่ก็ค่ำแล้ว พี่นอนไปนานเลย
-
นุช
พี่ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนก็ได้
-
นุช
เดี๋ยวนุชเตรียมอาหารไว้รอ
-
หน่อง
ก็ด่ะ!
-
และแล้ว....มื้อสุดท้ายก็มาถึง....ทูตนุชพยายามไม่คิดเรื่องอื่นและมีความสุขกับอาหารมื้อนี้...พร้อมกับคนที่เธอรักให้มากที่สุด....
-
:
-
:
-
:
-
หน่องเผลอดื่มไวน์ไปปริมาณมาก....ทำให้มึนมาก....จนทูตนุชต้องพยุงไปนอนที่เตียง...
-
หน่อง
นะ..นุชชช...พี่มีความสุขที่สุดดดดเลยยย...
-
หน่อง
พี่...รักกกก...นุชชชช...
-
นุช
นุชก็รักพี่...
-
นุช
พี่หน่อง!...
-
นุช
พี่...
-
อร
ไม่ต้องเรียกแล้ว!
-
อร
เขาไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว
-
นุช
นี่ท่าน...
-
นุช
เสกให้เขาหลับหรือ?
-
อร
ไม่ต้องเสก....เขาก็หลับเองเพราะฤทธิ์ของไวน์นั่นแหละ
-
อร
เราเพียงแต่ช่วยให้หลับสนิท
-
อร
เพื่อมั่นใจว่าเขาจะไม่ได้ยินหรือเห็นอะไรทั้งสิ้น
-
นุช
นี่ได้เวลาแล้วใช่ไม๊?
-
อร
เจ้าไม่เหลือเวลาบนโลกมนุษย์อีกแล้ว!
-
อร
รีบไปกันเถอะ!
-
อร
วีนัสนารออยู่
-
นุช
เดี๋ยวก่อน!
-
อร
อะไรอีกล่ะ?
-
นุช
ขอเราพูดลากับเขาก่อน!
-
ทูตนุชมองหน้าหน่อง...พร้อมเอามือมาลูบแก้มเบาๆ....และก้มลงกระซิบที่ข้างหู.....
-
:
-
:
-
:
-
เธอจูบแก้มเขาพร้อมหยดน้ำตาก็ตกลงมาที่มือ....คำพูดที่กระซิบบอกคืออะไรไม่รู้....แต่ทำให้คนที่นอนหลับสนิทสามารถมีหยดน้ำตาไหลออกมาได้....
-
นุช
เราพร้อมแล้ว!
-
นุช
ไปกันเถอะ
-
อร
อืมมม
-
นางฟ้าอรจับมือทูตนุชแล้วก็หายตัวไป....จนกระทั่งรุ่งเช้าวันใหม่...หน่องตื่นขึ้นมา...
-
หน่อง
อืออ...เช้าแล้วเหรอเนี่ยะ!
-
หน่อง
นุช!
-
หน่อง
นุช!
-
หน่อง
สงสัยทำอาหารอยู่แน่เลย
-
เขาไม่คิดอะไรมาก...ลุกขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า....จนกระทั่งออกมาตามหานุชแต่ก็ไม่เจอ...
-
หน่อง
ไม่อยู่!
-
หน่อง
หรือออกไปซื้อของข้างนอกอีกแล้ว
-
หน่อง
เดี๋ยวคงกลับมา! ดูทีวีรอดีกว่า
-
1 ชั่วโมงผ่านไป...
-
หน่อง
ทำไมยังไม่กลับมาอีก!
-
หน่อง
หรือว่ามีอุบัติเหตุ!!!
-
หน่องรีบออกไปตะเวนหาจนทั่ว....ในบริเวณใกล้เคียง แต่ก็ไม่เจอจนกลับมาที่ห้องอีกครั้ง....
-
หน่อง
ทำไมไปไหนไม่บอก!
-
หน่อง
หรือว่า....
-
เขารีบเข้าไปค้นดูเสื้อผ้าและกระเป๋านุชในห้องนอน...
-
หน่อง
ไม่มี!!
-
หน่อง
ไม่เหลืออะไรเลย
-
หน่อง
นุชคงไม่ทิ้งชั้นไปใช่ไม๊?
-
หน่อง
อะไรวะ! จะทิ้งกันง่ายๆแบบนี้เหรอ???
-
หน่อง00:06:00
-
กิ๊ฟ
ว่าไง?
-
หน่อง
แกมาชั้นหน่อยได้ไม๊?
-
กิ๊ฟ
มีอะไร? นี่แกร้องไห้เหรอ!
-
หน่อง
อย่าเพิ่งถามมากได้ไม๊?
-
กิ๊ฟ
เค! เพื่อน
-
กิ๊ฟ
ขอเวลาแปป!
-
กิ๊ฟ
เดี๋ยวรีบไปเลย
-
เมื่อกิ๊ฟมาถึงที่ห้อง...หน่องก็โผลกอดเพื่อนรักทันที....
-
กิ๊ฟ
ใจเย็นก่อน!
-
กิ๊ฟ
เป็นไรไป
-
กิ๊ฟ
มีอะไรหรือป่าว?
-
หน่อง
นุช...นุชทิ้งชั้นไปแล้ว!
-
กิ๊ฟ
ห๊ะ!
-
กิ๊ฟ
เมื่อวานยังดีๆกันอยู่เลย!
-
กิ๊ฟ
เกิดอะไรขึ้น?
-
กิ๊ฟ
ทะเลาะอะไรกันหรือป่าว?
-
หน่อง
ไม่มีอะไรทั้งนั้น!
-
หน่อง
ไม่มีแม้แต่เถียงกันสักคำ!
-
หน่อง
เมื่อวานเรายังดินเนอร์ดื่มไวน์กันอยู่เลย
-
หน่อง
ชั้นเมาหลับไป ตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอนุชแล้ว
-
กิ๊ฟ
แล้วแกรู้ได้ไง! ว่านุชทิ้งแกไป
-
กิ๊ฟ
นุชแค่อาจไปชอปปิ้งซื้อของก็ได้
-
หน่อง
ข้าวของนุชหายไปหมดเลย ไม่มีอะไรหลงเหลือ
-
หน่อง
อย่างนี้หมายความว่าไง?
-
กิ๊ฟ
อ้าว!
-
กิ๊ฟ
จริงดิ!
-
กิ๊ฟ
ถ้างั้น! เมื่อวานนุชพูดอะไรกับแกบ้างล่ะ
-
กิ๊ฟ
เช่นจะกลับบ้านไปหาพ่อแม่พี่น้อง หรือจะไปไหนอะไรงี้!
-
หน่อง
ชั้นเคยเล่าให้แกฟังแล้วหนิ!
-
หน่อง
นุชบอกชั้นว่าไม่มีญาติพี่น้อง
-
หน่อง
เป็นเด็กกำพร้า!
-
หน่อง
แล้วจะกลับไปหาใครที่ไหน?
-
กิ๊ฟ
เออ...จริงด้วย ชั้นลืมไป
-
กิ๊ฟ
แต่แกก็บอกว่านุชเป็นนักเขียน และจะเปลี่ยนที่ไปเรื่อยๆ ถ้าแต่งนิยายเสร็จ
-
กิ๊ฟ
หรือว่า...
-
หน่อง
ไม่!
-
หน่อง
นุชบอกกับชั้น...
-
หน่อง
ว่าจะไม่ไปไหนแล้ว
-
หน่อง
จะอยู่กับชั้นตลอดไป
-
หน่อง
นุชไม่ทิ้งกันไปอย่างนี้แน่ๆ
-
กิ๊ฟ
แล้วถ้างั้น!
-
กิ๊ฟ
อยู่ๆจะหายตัวไร้ร่องรอยได้ไง
-
กิ๊ฟ
ทำอย่างกับไม่ใช่...คน..!
-
หน่อง
แกพูดบ้าอะไร?
-
กิ๊ฟ
จริงด้วย!
-
กิ๊ฟ
เมื่อวานที่ชั้นมาห้องแก
-
กิ๊ฟ
แล้วชั้นก็เห็นอะไรแปลกๆ
-
กิ๊ฟ
หรือว่า...นุชจะเป็น....
-
หน่อง
ชั้นเรียกแกมาช่วยคิด
-
หน่อง
ว่าจะตามหานุชยังไง
-
หน่อง
ไม่ได้ให้มาพูดเรื่องเหนือธรรมชาติแบบนี้
-
กิ๊ฟ
ก็มันจริงนี่น่า!
-
กิ๊ฟ
โอเค!
-
กิ๊ฟ
ไหนแกลองบอกชั้นสิ!
-
กิ๊ฟ
มันจะมีวิธีไหน
-
กิ๊ฟ
ในเมื่อแกไม่รุ้ที่มานุชด้วยซ้ำ ว่าเป็นใครมาจากไหน
-
กิ๊ฟ
จะแจ้งความคนหายก็ไม่ได้!
-
กิ๊ฟ
รายละเอียดอะไรก็ไม่มี
-
หน่อง
มีสิ!
-
หน่อง
ชั้นมีรูปถ่ายคู่กับนุช!
-
หน่อง
พอเอาไปประกาศหาคนหายได้!
-
ร่างสูงรีบเดินไปหยิบมือถือมาเปิดดูรูปถ่าย....แต่สุดท้าย....
-
หน่อง
เฮ้ย! ทำไมเป็นแบบนี้
-
กิ๊ฟ
อะไร? ไหนดูดิ๊!
-
กิ๊ฟ
ถ่ายรูปประสาอะไรวะ
-
กิ๊ฟ
แสงบังหน้านุชทุกรูปเลย
-
หน่อง
ไม่นะ! ทุกครั้งถ่ายเสร็จก็ดูภาพตลอด
-
หน่อง
มันไม่เป็นแบบนี้!
-
หน่อง
เกิดอะไรขึ้นวะ
-
กิ๊ฟ
นั่นไง! ชั้นว่า สิ่งที่ชั้นรูสึกและสงสัยอาจจะเป็นจริงซะแล้ว
-
:
-
:
-
:
-
ณ สรวงสวรรค์...
-
นา
ทูตนุช!
-
นา
เราสอบสวนเจ้าเสร็จสิ้นแล้ว
-
นา
เจ้ามีความผิดจริง!
-
นา
แต่เจ้าไม่เคยทำผิด และทำความดีมาโดยตลอด
-
นา
บางทีอาจจะพอลดโทษให้เจ้าได้บ้าง
-
อร
จริงหรือ?
-
อร
ร่างทูตนุชจะไม่แตกสลายใช่ไม๊?
-
นุช
จะยังไง เราก็ยินดีรับโทษ!
-
นา
เราบอกไม่ได้หรอก!
-
นา
ว่าจะเป็นอย่างไร?
-
นา
ขึ้นอยู่กับผู้บัญชาการสวรรค์ตัดสิน
-
นา
ตอนนี้ได้เวลาพาเจ้าไปฟังคำตัดสินแล้ว
-
นุช
เดี๋ยวก่อน!
-
นุช
เราขอเวลาสักนิดจะได้ไม๊?
-
อร
เจ้าจะทำอะไร?
-
นุช
เราขอดู....มอนิเตอร์โลกมนุษย์สักนิดได้หรือไม่
-
อร
เจ้าจะดูความเป็นไปของ....
-
นุช
ใช่! เราขอท่านครั้งสุดท้าย
-
นุช
วีนัสนา ท่านให้เราดูเถอะนะ!
-
นา
ไม่ได้!
-
นา
มันจะยิ่งทำให้เจ้า....
-
อร
วีนัสนา!
-
อร
ได้โปรด...ช่วยทูตนุชเถอะ
-
อร
จะลงโทษเราแทนก็ได้
-
นา
นางฟ้าอร!
-
นา
เจ้าก็เป็นไปกับทูตนุชด้วยหรือ?
-
อร
ได้..โปรด...
-
นา
ก็ได้! ถือว่าเป็นครั้งสุดท้ายของทูตนุช
-
นุช
ขอบคุณวีนัสนามาก!
-
ทูตนุชกับนางฟ้าอรก็รีบเปิดดูมอนิเตอร์อย่างตั้งใจ...เวลาบนสวรรค์เพิ่งผ่านไปไม่นานนัก....แต่บนโลกมนุษย์ผ่านไปร่วมเดือนแล้ว...
-
:
-
:
-
:
-
1 เดือนผ่านมา...หน่องได้แต่เศร้าเรื่องนุช...ไม่พูดคุยกับใครหมดอาลัยตายอยาก....
-
กิ๊ฟ
ไอ้หน่อง!
-
กิ๊ฟ
เมื่อไหร่ก็จะเลิกคิดถึงนุชสักที!
-
กิ๊ฟ
เป็นเดือนแล้วนะโว้ย!
-
หน่อง
ตลอดระยะเวลา 1 เดือน
-
หน่อง
ชั้นไม่ลดละความพยายามในการตามหานุชเลย
-
หน่อง
แต่ก็ไร้ซึ่งร่องรอย!
-
หน่อง
หรือว่านุชจะไม่ใช่มนุษย์เหมือนพวกเราจริงๆ
-
กิ๊ฟ
ก็ชั้นบอกแกแล้ว!
-
กิ๊ฟ
แกก็หาว่าชั้นเพ้อเจ้อ
-
กิ๊ฟ
แล้วเป็นไงล่ะ!
-
หน่อง
แต่ก็ช่างเถอะถึงนุชจะเป็นใคร เป็นผีสางนางไม้ หรือเป็นเทวดานางฟ้า
-
หน่อง
ชั้นก็ยังรักอยู่ดี!
-
หน่อง
และต่อให้ชั้นจะมีคู่แท้อยู่แล้ว
-
หน่อง
ชั้นก็อยากจะได้พบเจอนุชและได้รักกันแบบนี้ทุกชาติไป
-
กิ๊ฟ
ถึงแม้จะแค่ช่วงสั้นๆแบบนี้น่ะเหรอ?
-
หน่อง
ใช่! เพราะมันก็ทำให้ชั้นมีความสุขมาก
-
หน่อง
อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน!
-
กิ๊ฟ
เฮ้อ! เป็นเอามากเพื่อนชั้น
-
หน่อง
เดี๋ยวชั้นจะออกไปซื้อของกินหน่อย
-
หน่อง
แกจะเอาอะไรไม๊? จะซื้อมาให้
-
กิ๊ฟ
ไม่ดีกว่า!
-
กิ๊ฟ
แล้วรีบมาล่ะ มีประชุมบ่ายนะโว๊ย!
-
หน่อง
อืมมม...
-
หน่องเดินออกไปอย่างซึมเศร้า....จนกิ๊ฟรู้สึกเป็นห่วงมาก...เลยแอบตามไป...
-
:
-
:
-
:
-
ร่างสูงได้แต่นึกถึงนุชตลอดเวลา...ตอนที่กำลังข้ามถนนไม่ได้ระวังตัว....มีรถกระบะขับมาอย่างเร็วและเหยียบเบรคไม่ทัน....
-
กิ๊ฟ
ไอ้หน่อง!!
-
หน่อง
เฮ้ย!....
-
เอี๊ยดดดดด......โครมมมมมม.... รถพุ่งชนอย่างจังโดยมีกิ๊ฟวิ่งเข้ามาช่วยแต่ไม่สำเร็จ....ร่างทั้งสองกระแทกกับหน้ารถกระบะกระเด็นไปกลางถนน...
-
:
-
:
-
:
-
ทูตนุชกับนางฟ้าอรที่กำลังดูอยู่ก็ตกใจสุดขีด....
-
นุช
พี่หน่อง!
-
นุช
พี่กิ๊ฟ!
-
อร
ทำไมถึงเป็นแบบนี้!
-
อร
สองคนนั้นจะตายไม๊?
-
นา
เอาล่ะ!
-
นา
หมดเวลาแล้ว
-
นา
รีบไปฟังคำตัดสินเถอะ
-
นุช
เดี๋ยวก่อนสิ!
-
นุช
วีนัสนา! บอกเราทีได้ไม๊?
-
นุช
ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้
-
อร
นั่นสิ!
-
อร
สองคนนั้นชะตาถึงคาดแล้วหรือ?
-
นา
ไม่มีใครเปลี่ยนลิขิตสวรรค์ได้หรอก!
-
นา
มนุษย์ทุกคนมีกรรมเป็นของตัวเอง
-
นา
ไปกันได้แล้ว
-
สุดท้ายทูตนุชก็ถูกตัดสิน.......
-
:
-
:
-
:
-
20ปีต่อมา...ณ สนามฝึกซ้อมกีฬา...
-
โค้ชอ๊อด
ทุกคน! วันนี้พอแค่นี้ละกันนะ
-
กิ๊ฟ
ควรจะพอได้ตั้งนานแล้วค่ะ
-
กิ๊ฟ
พวกหนูจะตายแล้ว
-
โค้ชอ๊อด
บ่นเก่งจริงนะตั้งแต่เป็นกัปตันเนี่ยะ!
-
โค้ชอ๊อด
ดูเจ้าหน่องสิ!
-
โค้ชอ๊อด
ไม่ปริปากสักคำ
-
หน่อง
ค่ะ! ไม่บ่น
-
หน่อง
เพราะพูดไม่ออกแล้วค่าาาา....
-
โค้ชอ๊อด
สรุปพอกันเลยนะ ไอ้คู่นี้
-
กิ๊ฟกับหน่องรีบเดินออกจากโรงยิมไปเปลี่ยนเสื้อผ้า....
-
กิ๊ฟ
เสร็จยัง! ไอ้หน่อง
-
หน่อง
แปปนึง!
-
กิ๊ฟ
งั้นชั้นออกไปรอที่รถนะ
-
หน่อง
เออ...เออ...เดี๋ยวตามไป
-
กิ๊ฟเดินออกไปเพื่อรอที่รถ...แต่ดันเดินชนกับหญิงสาวนางหนึ่ง....
-
กิ๊ฟ
อุ๊ยยย...
-
อร
โอ๊ยยยย....
-
กิ๊ฟ
เป็นไรมากป่าวคะ?
-
อร
เอ่ออ...เออ...ไม่เป็นไรค่ะ
-
กิ๊ฟ
ขอโทษด้วยนะคะ
-
อร
หนูต่างหากต้องขอโทษพี่!
-
อร
พอดีหนูเพิ่งมาที่นี่ครั้งแรก
-
อร
เลยเบลอๆ จนชนพี่อ่ะ
-
กิ๊ฟ
นี่อย่าบอกนะ...
-
กิ๊ฟ
ว่าเราคือน้องใหม่!
-
อร
ใช่แล้วค่ะ
-
อร
ชื่ออรค่ะ
-
กิ๊ฟ
เอ๊ะ! เห็นโค้ชอ๊อดบอกว่าจะมาพรุ่งนี้ไม่ใช่เหรอ?
-
อร
อ่อออ..ค่ะ
-
อร
แต่หนูอยากมาดูสถานที่ก่อน
-
อร
เลยนัดกับเพื่อนอีกคนมาเจอกันที่นี่ค่ะ
-
กิ๊ฟ
อ่อออ...
-
กิ๊ฟ
พี่ชื่อ กิ๊ฟ นะ
-
กิ๊ฟ
เแล้วเพื่อนอีกคนอยู่ไหนอ่ะ?
-
อร
เมื่อกี้โทรหาบอกว่าถึงแล้ว
-
อร
ไปเข้าห้องน้ำอยู่
-
อร
เดี๋ยวมาค่ะ
-
อร
ว่าแต่ พี่กิ๊ฟ ใช่กัปตันทีมคนใหม่ใช่ไม๊คะ
-
กิ๊ฟ
อืมมม พี่เอง
-
กิ๊ฟ
งั้นดีเลย เดี๋ยวพี่พาน้องไปเลี้ยงต้อนรับเลยดีกว่า
-
อร
จริงหรอคะ?
-
อร
กำลังหิวเลย
-
กิ๊ฟ
แต่ต้องรอเพื่อนพี่อีกคนก่อนนะ
-
กิ๊ฟ
พอดีแหละ ต้องรอเพื่อนน้องด้วย!
-
ระหว่างที่ทั้งคู่พูดคุยทำความรู้จักกันอยู่....ทางด้านหน่องก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยกำลังออกมา...ก็ชนโคร๊มมม..กับหญิงสาว.....
-
:
-
:
-
:
-
ร่างสูงล้มลงไปกองกับพื้น....แต่หญิงสาวนางนั้นไม่ใยดีหันกลับมาดู...เธอวิ่งเข้าห้องน้ำไปอย่างเร็ว.....
-
หน่อง
โอ๊ยยย! อะไรวะ
-
หน่อง
ชนล้มลงมากองกับพื้น
-
หน่อง
ไม่มาดูสักนิด
-
หน่อง
แม่ง! วิ่งหนีเข้าห้องน้ำเฉย
-
หน่อง
อย่างนี้ต้องคุยกันยาวซะแล้ว
-
ร่างสูงลุกขึ้นมาด้วยความโมโห....และมายืนดักรอหน้าห้องน้ำ.....สักพักหญิงสาวนางนั้นก็เปิดประตูออกมา...
-
หน่อง
นี่เธอ....ทำไมมารยาท...ทรามแบบนี้
-
หน่อง
ชนกันจนล้ม!
-
หน่อง
จะขอโทษกันสักคำก็ไม่มี
-
นุช
อุ๊ย!...
-
นุช
นุช..ขอโทษทีค่ะ
-
นุช
คือว่า....
-
พอนุชเงยหน้าขึ้นมอง....ทั้งคู่สบตากัน....ภาพก็ย้อนกลับไปในอดีตทันที....
-
:
-
:
-
:
-
วันนั้น...หน่องกับกิ๊ฟ ถูกรถชนจนเสียชีวิตและกลับมาเกิดใหม่ได้เป็นเพื่อนรักกันเหมือนเดิม....
-
:
-
:
-
:
-
ส่วนทูตนุชถูกตัดสินให้กายทิพย์แตกสลายกลายเป็นวิญญาณเร่ร่อน....แต่นางฟ้าอรขอเอาตนเองเข้าช่วยเพื่อลดโทษของทูตนุช....ทั้งคู่จึงถูกส่งลงมาเวียนว่ายตายเกิดเพื่อชดใช้กรรมใหม่อีกครั้ง....
-
:
-
:
-
:
-
หน่องกับนุช...เหมือนถูกย้อนเวลากลับไปช่วงพริบตา...พอได้สติคืนกลับมา....
-
หน่อง
เอ่อ...เรา..เคยรู้จักกันมาก่อนไม๊?
-
นุช
ไม่รู้สิ!
-
นุช
แต่ทำไมนุชรู้สึกคุ้นเคยกับพี่จังเลยก็ไม่รู้
-
หน่อง
ชื่อนุชเหรอ?
-
นุช
อืมมม
-
หน่อง
พี่ชื่อหน่องนะ
-
หน่อง
แล้วมาทำอะไรที่นี่ล่ะ?
-
นุช
คือนุชเพิ่งติดทีมชาติครั้งแรก
-
นุช
ต้องมารายงานตัวพรุ่งนี้อ่ะ
-
นุช
เลยนัดกับเพื่อนอีกคนมาดูสถานที่ก่อน
-
นุช
แล้วพี่ล่ะ?
-
หน่อง
อยากรู้จริงอ่ะ!
-
หน่อง
เล่ายาวเลยนะ ทั้งคืนก็ไม่จบ
-
นุช
ได้สิ! อยากฟัง
-
เขาและเธอต่างพูดคุยเหมือนรู้จักและรอคอยที่จะเจอกันมานาน....
-
:
-
:
-
:
-
ทุกคนล้วนมีคู่แท้...แต่อาจจะไม่ได้อยู่ด้วยกันเสมอไป...แต่สำหรับคู่บุญคู่กรรมจะกี่ชาติก็ต้องวนเวียนมาเจอกันอยู่ดี.....
-
:
-
:
-
:
-
ไรท์เอง
จบแล้วจ้า
-
ไรท์เอง
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
-
ไรท์เอง
รออีกอีกเรื่องต่อเลยน้า
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น