(ยังไม่ได้แก้คำผิด) 

จำยอม-16- แค่ติดใจ 

ใบหน้าหวานกำลังมีน้ำตาไหลออกมาเปรอะเปื้อนทั่วแก้มขาวซีดจนเด็กสาวใจเสียรีบก้าวขายาวมาหยุดยืนตรงหน้า ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง เพราะไม่เคยมีสักครั้งที่จะเห็นน้ำตาของพี่สาวตั้งแต่อายุ10ขวบพี่อิงเข้มแข็งมาตลอด 

น้ำตาลได้แต่ถามคำถามที่ตัวเองสงสัย และก็ได้คำตอบที่ตนคิดว่าจะต้องได้ยิน 

อยากพาพี่สาวออกไปจากสถานการณ์บ้าๆ นี่ ทั้งสองตัดสินใจเดินออกไปซื้อของทั้งๆ ที่ล้าจนเดินแทบไม่ไหว แต่จะให้ฟังเสียงเนี่ยนะใครจะทนฟังได้ 

แต่เมื่อเดินออกมาจากห้อง ตากลมโตกลับเบิกกว้างอีกครั้ง พวกเขารู้จักคำว่ายางอายกันบ้างไหม รู้จักไหมว่านี่คือที่สาธารณะ ดีนะที่มีเสื้อผ้าแล้วออกจากห้องกันมาตอนไหน นัวเนียไม่เลือกที่กันจริงๆ 

น้ำตาลประคองพี่สาวของตนเดินลงบันไดอย่างทุลักทุเลจนในที่สุดฮีโร่ก็ปรากฏตัว 

"น้องอิง" 

ใครอะ หน้าตาดีกำลังส่งยิ้มให้พี่สาวของเธอที่ตรงบันได 

"พี่นาที เฮ้ย" 

ปึก 

แค่เพียงเสี้ยววินาทีร่างของน้ำอิงเซถลาเพราะถูกแรงชนจนนาทีจับแขนเอาไว้ได้ทัน ส่วนน้ำตาลที่ขาอ่อนแรงอยู่แล้วไถลไปซบหลังของพี่สาวเช่นกัน 

โอ๊ยอะไรจะรุนแรงขนาดนี้ ถ้าเกิดว่าตรงนี้ไม่มีคนที่ชื่อนาทีมีหวัง คงต้องไปนอนโรงพยาบาล แล้วคนที่เดินชนก็ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นสิบทิศคนเดียวกัน คนนี้เลยพี่น้องนิสัยไม่ต่างกันเลยสักนิด 

"ไอ้สารเลว" 

แปะ 

รองเท้าคู่ใจของน้ำอิงลอยกลางอากาศปะทะเข้าที่กลางหลังกว้างของคนร้ายลอยนวลซึ่งเดินออกไปหน้าอาคารอย่างสบายใจด้วยฝีมือของน้ำอิงที่เดือดดาลเต็มทน 

ดูเหมือนเรื่องราวจะไปกันใหญ่ เด็กสาวมองสิบทิศที่กำลังกระทำอุกอาจกับพี่สาวตนโดยมีนาทีที่เธอเองก็เพิ่งรู้จักวันนี้คอยห้ามขัดขวาง 

ขาน้อยๆ เดินไปหยิบรองเท้าแตะมาสวมให้พี่สาวด้วยใจที่รู้สึกโกรธไม่น้อยที่มีคนทำให้ดวงใจของเธอต้องอารมณ์และยังเป็นคนคนเดียวกันในทุกๆ เรื่องของพี่สาว 

"ไปกันเถอะค่ะพี่อิง" 

ดูเหมือนอะไรจะไม่เป็นใจเมื่อทั้งสามจะเดินออกจากตรงนี้ แต่สิ่งที่ได้ยินทำน้ำตาลรู้สึกใจคอไม่ดี 

"สวัสดีน้ำตาลน้องสาวน้ำอิงสวยกว่าพี่อีกนะ" 

ราวกับต้องการจะยั่วโมโหซึ่งน้ำตาลรู้ดีว่าไม่มีวันที่เธอจะสวยไปมากกว่าพี่สาวถึงแม้ว่า น้ำอิงจะพร่ำบอกกับตนเสมอว่า สวยที่สุดกว่าที่เคยเห็นมาในชีวิต 

เหมือนสงครามน้ำลายที่โต้เถียงกันไปมาโดยที่น้ำอิงไม่ยอมเหมือนก่อนเลยสักนิดสิบทิศเองก็เช่นกัน 

น้ำตาลได้แต่ยืนฟังโดยคิดในใจอยากจะไปให้ไกลจากตรงนี้ อยากนั่งแล้วเมื่อย ปวดร้าวไปหมด และยังคิดต่อไปอีกว่า สิบทิศคนนี้ร้ายกาจและน่ากลัวในเวลาเดียวกัน เหมือนกับเขาคนนั้นไม่มีผิดเพี้ยนจะต่างกันตรงที่เขาดูสุขุมกว่าและมองเป็นผู้ใหญ่กว่าด้วย ถึงแม้ว่าพี่สิบทิศจะเงียบขรึมกว่าก็เถอะ 

"ของฉัน น้ำตาลน่ะเขามีอยู่แล้วคนที่นายไม่สามารถเทียบเทียมได้" 

ฟังอย่างนี้แล้วขนในกายลุกชัน แขนบางแนบลำตัว มือเรียวลูบไปมาที่ต้นแขนซ้าย 'เขามีอยู่แล้ว'ในสมองทวนคำนี้ ถ้าพี่อิงหมายถึงคุณพิชิตละก็เขาหวังแค่ผลประโยชน์จากร่างกายของเธอเท่านั้น 

"ไปกันเถอะน้ำตาล" 

ไม่รู้ว่านานแค่ในที่ติดอยู่ในภวังค์ เสียงเรียกของพี่สาวปลุกให้ดึงสติกลับมา ตากลมโตเหลือบมองเห็นแค่เพียงเสี้ยวใบหน้าที่เกรี้ยวกราดของสิบทิศก่อนที่จะหันหลังเดินตามแรงจูงไปที่รถของนาทีรุ่นพี่ที่มหาลัยของน้ำอิง 

ผับ P&S 

(นายครับคุณสิบทิศอาละวาดแต่ไม่เป็นอะไร กับคุณน้ำตาล) 

"อื้ม เฝ้าต่อไป" 

มือหนาวางโทรศัพท์ในมือของตนไว้ที่เก้าอี้ หากไม่มีเรื่องเร่งด่วนเขาคงจะไม่กลับมาที่ผับภายใน15นาที ก่อนหน้านั้น1ชั่วโมงตนยังคงอยู่ที่หน้าหอพักที่น้ำอิงพี่ของน้ำตาลอาศัยอยู่ 

"ดูว้าวุ่นใจดีนะ" 

"......"เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาแค่เพียงเหลือบตามองลูกพี่ลูกน้องของตนที่วันนี้มาเยี่ยมที่ร้านของตนแทนที่จะอยู่เฝ้าร้านของตัวเอง 

"หรือสำคัญ" 

"เปล่า...แค่ติดใจ" 

คิมหันต์ชายที่ไม่ยินดียินร้ายกับเรื่องใดๆ มากเท่าไร กระตุกยิ้มมุมปากก่อนที่จะลุกขึ้นยืนเดินไปที่หน้าประตูพร้อมกับกล่าวออกมาอย่างชัดเจนทำให้พิชิตต้องหันไปมอง"ฉันเองก็อยากมีคนให้ติดใจบ้างเหมือนกัน" 

"หึ"เสียงประตูปิดลงพร้อมกับใบหน้าที่ฉีกยิ้ม 'ติดใจ'เขาใช้คำนี้กับเด็กอายุ18 

ในระหว่างที่นั่งรอโทรศัพท์จากเด็กน้อยที่ไม่ยอมตอบข้อความตั้งแต่ที่ตนไปส่งที่หน้าหอประตูห้องทำงานก็เปิดอีกครั้งพร้อมกับความหงุดหงิดของน้องชายที่เดินเข้ามา 

"เป็นอะไร" 

"เปล่า" 

พิชิตฟังจากน้ำเสียงสังเกตท่าทางก็รู้ได้ทันทีว่าไม่ใช่เพียงแค่เปล่าธรรมดา 

ทั้งที่ในใจรู้อยู่แล้วว่าน้องชายของตนเป็นอะไร แต่เขาเองแสร้งทำเป็นไม่รู้มองจ้องใบหน้าของสิบทิศแค่เห็นเขาแทบจะหลุดขำออกมาเพราะไม่เคยเห็นน้องชายตนอารมณ์เสียขนาดนี้ 

"หิวไหม" 

"ไม่"เสียงตอบห้วนๆ จากน้องชาย 

"สาวๆ " 

"ไม่" 

"เหล้า" 

"ไม่"สิบทิศตอบคำเดิมซ้ำๆ ในใจขบคิดอยู่เรื่องเดียว 

เจ้าของใบหน้าหล่อคมคายกระตุกยิ้ม แกล้งเอ่ยปากที่ทำให้สิบทิศหันขวับตวัดสายตาคมมองจ้อง"น้ำอิงนี่หน้าตาดีนะ" 

"นอนกับ ผู้หญิงคนนั้นกี่ครั้งแล้ว"ดูเหมือนคำพูดของตนจะได้ผล ใบหน้าของน้องชายแปรเปลี่ยนเป็นเรียบนิ่งทันทีที่ได้สติ 

"นอน? "พิชิตยกยิ้มเก็บโทรศัพท์ของตนไว้ในกระเป๋า 

"คิดว่าฉันเคยนอนกับเด็กในร้านของตัวเองไหม น้องชาย แล้วอีกอย่างนะ เมียแกเขาก็มีแกแค่คนเดียวเรื่องนี้แกเองก็รู้ดี"ร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นยืนตบไหล่ของสิบทิศกระชับเสื้อของตนเดินออกไปข้างนอกไม่ได้สนใจว่าน้องชายของตนจะทำหน้ายังไง 

พิชิตดูจะชอบใจที่มีคนทำให้เด็กปากแข็ง เสียสมดุลไม่เป็นตัวเอง และพูดกับคนอื่นเยอะกว่าที่เคย สิบทิศเป็นเด็กที่พูดน้อย ประหยัดคำ เก็บกด ส่วนหนึ่งก็มาจากเขาที่ไม่ค่อยมีเวลา 

กายหนาเดินตรงไปที่ห้อง ห้องหนึ่งที่อยู่ห่างจากห้องทำงานภายในร้านพอสมควร วันนี้เขาเองก็ไม่ได้ปลดปล่อยเท่าที่ควร พิชิตรู้ดีว่าผู้หญิงที่เสนอตัวให้กับเขาไม่มีใครสนองกิเลสได้ดีเท่าน้ำตาลแต่เมื่อตักตวงกับเด็กสาวไม่ได้มาก เขาจึงต้องหาทางเอาออก 

แอด..... 

เสียงประตูเปิดออกพร้อมกับร่างขาวโพลนที่กำลังนอนทอดกายส่งสายตายั่วยวนอยู่บนเตียง 

"มาแล้วหรือคะ" 

"ปิดตาฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอ" 

"ตะ...." 

แค่เพียงจะเอ่ยปาก ก็ต้องหุบลงฉับพลันเมื่อเห็นตาคมที่ส่งมา 

มือหนาหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูของตนขึ้นมาอีกรอบก่อนจะขยับนิ้วพิมพ์สิ่งที่คิดและกดส่งในทันที แต่ผ่านไป5นาทีปลายทางก็ยังไม่ตอบกลับมา 

เธอไม่ตอบข้อความฉันอีกแล้วน้ำตาล 

"คุณจะให้ฉันรออีกนานแค่ไหนคะ" 

"......"ไม่มีเสียงตอบกลับหล่อนที่กำลังนอนเคว้งคว้างในความมืดโดยที่ตามองไม่เห็นเพระาต้องปิดผ้าเอาไว้ 

พิชิตกดเบอร์โทรหาลูกน้องที่ตนสั่งให้เฝ้าเด็กสาว 

"น้ำตาลอยู่ไหน" 

(คุณน้ำตาลเพิ่งกลับถึงหอพักครับ) 

สายถูกตัดด้วยมือหนาของตนทันที กายหนาขยับตัว เขาไม่ทำแค่ส่งข้อความแต่เปลี่ยนเป็นโทรไปแทน 

(ฮัลโหลค่ะ) 

"ฉันไม่ชอบทำอะไรซ้ำๆ "น้ำเสียงของเขาดูเยือกเย็นจนสาวเจ้าที่นอนอยู่บนเตียงสะดุ้ง 

(หนูไปข้างนอกมาค่ะ ง่วงมากด้วย/น้ำตาลใครโทรมาหรอ/เพื่อนค่ะ) 

พิชิตเงียบรอฟังปลายสายที่กำลังตอบพี่สาวและเหมือนเขารู้ว่าน้ำตาลจะพูดอะไรต่อจากนี้ 

(หนูต้องไปโรงเรียนขอนอนก่อนนะคะ) 

"อย่าให้ฉันต้องทำมันซ้ำๆ อีก เธอรู้ใช่ไหมว่าฉันไม่ชอบ" 

(ค่ะ หนูวางได้หรือยัง) 

"อืม" 

ทันทีที่ตนพูดจบปลายสายก็ตัดไปอย่างง่ายดาย กายหนาลุกขึ้นยืนเต็มความสูงก้าวขาขึ้นเตียงไปหาเจ้าหล่อนที่นอนรอจนเกือบจะหลับ 

ปึก 

"อะ....บะ...เบา...หน่อย...ค่ะ" 

"....." 

 ------'-' 

 คอมเมนต์ติชมพูดคุยได้นะคะ น้ำหนักตอนนี้ลงมาแล้ว คือแบบว่าไม่รู้จะอวดใคร แฟนก็อวดแล้ว5555ไม่เคยอ้วนถึง61อะใช้เวลาภายใน3เดือนแตะเลขหก ก็เลยลด2เดือน ตอนนี้ 55.5แย้วววววว จากเมื่อก่อน54อะนะ แบบกินอะไรก็อร่อยๆไปหมด555