นนท์ วงศ์พิพัฒน์  

หนึ่งในห้าปีศาจของนักเรียนชายที่เกเรที่สุดของโรงเรียน เป็นกลุ่มนักเรียนที่ฝ่ายปกครองมักจับตามองด้านพฤติกรรมอยู่เสมอ พวกเขาคือสัญลักษณ์ของความอันตรายและอาชญากรรมในโรงเรียน นนท์ปีศาจลำดับที่ห้า ขึ้นชื่อเรื่องการรังแกล้งและทำร้ายเด็กผู้หญิงในโรงเรียน รวมถึงการคุกคามทางเพศ หลายครั้งที่นักเรียนชายที่ออกตัวมาปกป้องนักเรียนหญิงที่ถูกนนท์รังแก ต้องเข้าโรงพยาบาลเนื่องจากโดนลูกเตะอันรุนแรงของเขา ซ้ำร้ายในบางเหตุการณ์มีการบันทึกถึงการใช้ของมีคมในการก่อเหตุอีกด้วย  

แม้ว่าเขาจะขึ้นชื่อเรื่องนิสัยทรามๆแค่ไหน แต่ก็ต้องยอมรับว่าเรื่องพละกำลังเท้าของเขาโดดเด่นขึ้นชื่อมาก ทั้งความเร็วในการวิ่ง การกระโดด และการเตะ นนท์เป็นคนไม่สูงใหญ่มาก แต่ความคล่องแคล่วและพละกำลังที่โดดเด่นทำให้นนท์มีศักยภาพของความนักกีฬาสูงทีเดียว  

การอยู่คนเดียวกับพ่อผู้เป็นทหารชั้นผู้น้อยที่เอาแต่ดื่มเหล้าไปวันๆและพร่ำเพ้อถึงภรรยาผู้ออกจากบ้านไป ว่างเว้นเมื่อสติเลือนหายก็เข้าทำการทุบตีเขาเหมือนกับตุ๊กตาไร้ความรู้สึก หลังจากแม่ของเขาตัดสินใจจบชีวิตคู่ลงกับพ่อของเขา ทำให้ปมความเกลียดชังของนนท์ที่มีต่อผู้หญิงถูกก่อขึ้นในใจผ่านการปลูกฝังความรุนแรงของพ่อที่มีแต่เล็ก การขาดความอบอุ่นและความอ่อนโยนจากเพศแม่ หลอมรวมทำให้เขาเป็นคนชื่นชอบความรุนแรงอย่างทุกวันนี้ 

พ่อของเขาไม่เคยแยเสในพฤติกรรมที่โรงเรียน ผลการเรียน หรืออนาคตของเขา แม้ว่าฝ่ายปกครองจะส่งจดหมายไปกี่ครั้ง ทุกครั้งที่พ่อจะทำกับนนท์คือการเตะเขาเหมือนกระสอบทราย และบอกให้ที่โรงเรียนเลิกส่งจดหมายมาถึงได้แล้วเพียงแค่นั้น พ่อของนนท์ไม่คิดแม้แต่จะเปิดอ่านหรือทำความเข้าใจถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขาแค่ปัดปัญหาออกจากตัว นั้นยิ่งทำให้นนท์ตกลงสู้วนเวียนแห่งความรุนแรงอันไร้ซึ่งทางออก 

………………… 

“มึงเป็นใครวะ อยากตายรึไง” เด็กแสบแห่งบานเย็นวิทยาลัยตะโกนกลับไปหาชโนทัยที่ยืนตะหง่านท้าทายพวกเขาอยู่ด้านนอกกรงดินแดนแห่งความรุนแรง 

กานดาผู้เห็นภาพเคลื่อนไหวของลูกบอลที่เคลื่อนไหวผ่านหน้าหนึ่งในตัวอันตรายของโรงเรียน เธอรับรู้ได้ถึงความรุนแรงที่กำลังจะเกิดขึ้น เธอรู้สึกมวนท้องและเป็นห่วงชโนทัยขึ้นมาในทันทีว่าเขากำลังจะต้องเจอกับอะไร 

ชโนทัยเดินเปิดประตูกรงเข้ามาอย่างช้าๆ ก่อนที่แข้งของนนท์จะพุ่งตรงเป้าไปที่ก้านคอของหนุ่มลอนดอนทันที นักเรียนชายมากมายที่กรามหักหลังจากที่โดนลูกเตะของนนท์ 

พลาดเป้า! ชโนทัยหลบได้ 

เขาก้มหลบก่อนเอาโหม่งเข้าที่หน้าท้องของนนท์เต็มแรงจนล้มลงไป แรงจุกทำให้นนท์ถึงกับน้ำลายกระเด็นออกจากปาก ชโนทัยกระโดดวิ่งไปหากานดาและบุญธรรมที่ยืนอีกฝั่งหนึ่ง 

ไพร่พลอีกสองคนที่อยู่ด้วยกันรีบเข้ามาช่วยพยุงให้นนท์ลุกขึ้นมา 

“Are you okay?” กานดากับบุญธรรมพยักหน้าแต่ก็รับรู้ได้ว่าพวกนักเลงต้องไม่ปล่อยให้จบง่ายๆแบบนี้แน่ พวกเขาควรจะรีบหนี 

“กูจะอัดหน้ามึงไอ้เวร” นนท์ลุกขึ้นมากะจะวิ่งเข้ามาทำร้ายพวกชโนทัยด้วยความเดือดดาล กำปั้นพุ่งตรงมาที่ใบหน้าของชโนทัยแต่ก็ถูกคว้าหมัดไว้ในอุ้มมือของชโนทัยอย่างเส้นยาแดงผ่าแปด 

“ใจเย็นๆ...มาเล่นบอลกานดีกว่า”ชโนทัยตอบกลับกำปั้นที่ถูกหยุดไว้ด้วยสำเนียงฝรั่ง 

“เอ๋!?” กานดากับบุญธรรมประสานเสียงด้วยความประหลาดใจทันที 

………………… 

“อะไรของมึงวะ” นนท์เดือดใส่ 

“ฉานไม่ใช่นักมวย ฉันไฟท์สู้นายไม่ด้าย แต่ฉานเป็นนักฟุตบอล ถ้าเตะบอลฉันมีโอกาดชานะนายด้าย มาเตะบอลกานดีกว่า” 

สายลมหนาวพัดเข้ามาภายในกรงฟุตซอลหลังจากที่ชโนทัยพูดจบ คล้ายกับเป็นระฆังเริ่มยกที่ดังกังวาน 

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า บ้าบอดีนิ แค่มึงคนเดียวจะแข่งบอลได้ยังไง”นนท์หัวเราะลั่น 

ชโนทัยยิ้มอ่อนเบาๆก่อนจะกำมือชี้หัวแม่โป้งไปที่ด้านหลัง 

“ข้างหลังนี้งาย อีกสองโคน” 

กานดากับบุญธรรมทำหน้าเลิกลั่นทันที พวกเขาไม่พร้อมและไม่มีทางที่จะมาดวลแข่งบอลกับเด็กเกเรในเวลาเรียนแบบนี้เด็ดขาด 

“นายจะบ้าเหรอ ฉันกับบุญธรรมเตะบอลเป็นที่ไหนกัน” 

ชโนทัยหันหน้าและกระพริบตาส่งสัญญานวิ้งหนึ่งครั้งให้กับกานดา ส่งสารกลับมาหาเธอว่า ไม่ต้องเป็นห่วงเดี๋ยวฉันจัดการเอง 

 

โดยไม่รู้ตัวเธอรู้สึกหลงเสน่ห์ชโนทัยเข้าให้แล้ว... 

 

นนท์แสยะยิ้ม...ก่อนหัวเราะในลำคอ เขาเลียริมปีฝากไปมาเป็นสัญญานว่าเขากำลังเจอเรื่องสนุกเข้าให้แล้ว 

“ตกลง..มาเตะบอลกัน เวลามีไม่ค่อยเยอะกลัวพวกครูจะมาเห็นกันซะก่อน ฉะนั้น...เอาเป็นว่าทีมฝั่งล่ะสามคนใครยิงครบสามลูกก่อนชนะ”  

ชโนทัยพยักหน้ายอมรับกติกา 

“แต่ว่า...ถ้าไม่มีเดิมพันมันก็ไม่สนุกสิ เอาเป็นว่า...ถ้าทีมกูชนะ..กูจะฉีกกระโปรงนางคุณหนูนั่นทิ้งซะ”นนท์แลบลิ้นแล้วจ้องมองไปที่กานดา 

กานดากอดอกตัวเองด้วยความกลัวจากคำพูดและสายตา เธอกำลังเจอปัญหาที่ร้ายแรงเข้าแล้ว นี้อาจจะไม่ใช่แค่เสื้อผ้ามันอาจจะถึงร่างกายและชีวิตแล้วในตอนนี้ พร้อมกับบุญธรรมที่เริ่มจะอยากจะอาเจียนด้วยความเครียดและกดดันจากนักเรียนปีศาจนนท์ วงศ์พิพัฒน์ พวกเขาจะเล่นฟุตบอลชนะเด็กนักเรียนเกเรสามคนได้ยังไงกัน 

ชโนทัยเดินเข้ามาหาก่อนจะจับไปที่บ่าไหล่ของทั้งสองคน สติของทั้งสองกลับมาอีกครั้ง เขายิ้มเบาๆให้กับว่าที่เพื่อนร่วมห้องของเขาทั้งสองคน ก่อนจะหันกลับมาหาลูกบอลที่กลิ้งอยู่กับเพื่อน 

เขายกกระดกบอลด้วยปลายเท้าก่อนจะเดาะด้วยเท้าซ้ายและขวาสลับกันอย่างคล่องแคล่ว ก่อนจะยกหัวเข่าขึ้นกระทบเบาๆกับลูกบอลที่ลอยอยู่บนอากาศ และใช้หน้าผากหนุนเดาะลูกหนังทรงกลมสองสามครั้งเหมือนกับแมวน้ำในสวนสนุก ก่อนจะปล่อยลูกบอลกับพื้นและเตะส่งไปให้นนท์ที่ยืนอยู่อีกฝั่งหนึ่ง 

กานดาและบุญธรรมถึงตกตะลึงในสิ่งที่เขาทำราวกับเวทมนตร์ 

“If my team wins You must apologize to my friend.” 

ชโนทัยส่งสารถึงปีศาจกระหายเลือดตรงหน้า 

นนท์ฟังเข้าใจประโยคของชโนทัยทั้งหมด และแน่นอนเขาไม่คิดว่าเขาจะได้ขอโทษใครในดินแดนแห่งกรงนี้ 

 

เกมส์นัดแรกของชโนทัยกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว