🌼มะลิน้อยจอม ซน
× 0
× 0
× 0
EP.1
อวสานรักเเรก ของมะลิ
มะลิ~~ เสียงจากทางหลังที่คุ้นเคย เสียงใครกันน่ะ ภาพท่ี่เลือนลางและจางหายไป
ติ่ดๆติ่ดๆ(เสียงนาฬิกาปลุก)🎶🎶
จังหวะนี่ทุกที่เลย (ฉันอุทานออกมา) นี่ไม่ใช่ครั้งเเรกที่ฝันแต่มั้ยเป็นตั้งฉันเกิดอุบัติเหตุโดนรถจักรยานชนตอน7ขวบ แล้วล้มอีท่าไหนไม่รู้จนหัวกระแทกกับฟุตบาตรถนนเเถวหน้าบ้าน(อันนี้ยายเล่าให้ฟัง) ความจำของมันเลยแอบหายไปบางส่วน.....
แต่...,
ตอนนี้ฉันต้องรีบแต่งตัวแล้ว (หลังจากที่คิดฉันก็รีบวิ่งเข้าน้ำอาบน้ำและออกมาแต่งตัว)
มะลิเอ้ย~~~
มะลิเอ้ย~~
(เสียงคุนยายเรียก)
จ๋ายาย เส็จแล้วจ๋ากำลังไปจ่ะ
เอ่อลืมบอกไปเลยค่ะทุกคน ตอนนี้กำลังจะเรียนจบมอ ปลายแล้วไปต่อมหาลัยในกรุงเทพ
และวันนี้ก็เป็นวันปัจฉิมนิเทศของฉัน
555+วันที่รอคอย
หลังจากที่กินข้าวเสร็จ
ยายจ๋า......
ว่าไงลูก
มะลิไปก่อนน่ะจ่ะยาย..เดี่ยวจะไม่ทัน
ไม่ลืมอะไรใช่มั้ยลูก
ค่ะ...,......ไปก่อนน่ะยาย
ขับรถดีๆล่ะ
ณ.โรงเรียน VIP(ร.รประจำจังหวัดที่ใหญ่ที่สุด)
ยัยมาาาาลิิๆๆๆ
จร้าๆๆๆเห็นอยู่หรอน่าไม่ต้องตะโกนขนาดนั้นก็ได้มั้ง "ยัยดาว"(นั้นก็คือดาวกับคอนเพื่อนสมัยเด็กและเราก็จะจบไปพร้อมกันอีกด้วย555)
....
หวัดดีมะลิ ฉันพยายามห้ามยัยดาวแล้วน่ะแต่นิสัยนี่คงแก่ยากตั้งแต่เด็กจนโต(คอนเดินมาพร้อมทำหน้าเบื่อโลก)
ดาว:แล้วไง แกอ่ะควรชินกับนิสัยฉันได้แล้วน่ะ
คอน:ตอนนั้นมันก็ดูน่ารักดีอยู่หรอแต่ตอนนี้..(เมื่อคอนจะอ้าปากพูดต่อยัยดาวก็พูดคั่ดขึ้นก่อน)
ดาว:ยังไงพูดดีๆน่ะ ไม่งั้นมีเรื่องแน่ๆๆ
คอน:เทอไม่ยอมรับความจริงฉันพูดอะไรไปก็ผิดหมดนั้นแหละ
พอกันเลยทั้งคู่นั้นแหละ ฉันพูดเพื่อห้ามทั้งคู่ทะเลาะกันสองคนกัดกันได้ทุกที่เลยจิงๆ555
ณ.หอประชุม ร.ร VIP
ตอนนี้นักเรียน500กว่าคนก็ได้มานั่งในหอประชุมแห่งนี้แล้ว
วันนี้ก็เป็นวันดีวันที่อาจารย์ทุกคนๆยินดีที่จะกล่าวคำอวยพรและขอความยินดียิ่งกับนักเรียนทุกคนจะได้การศึกษา....,(แล้วอาจารย์ก็พูดจบพิธีแล้วก็มีการกล่าวรับใบประกาศและทุนต่างๆ)
อาจารย์กล่าวและตอนนี้เป็นอันเส็ดพีธีแล้วเชิญนักเรียนทุกคนเดินเเถวลงไปด้านล่างของหประชุมเพื่อรับของที่ระลึกและกูหลาบคนละช่อแล้วไปร่วมตัวกันที่สนามกีฬาเพื่อที่น้องๆๆจะได้ร้องเพลงอำลาให้น่ะครับ....
ณ.สนามกีฬา
บรรยากาศมันช่างอบอวนไปด้วยความรักความคิดถึง ความรู้สึกที่หลากหลายณ.ตอนนั้นมันเป็นอะไรที่ทำให้น้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัวเลยเพื่อนมองหน้าเราเรามองหน้าเพื่อนร้องเพลงช่วยน้องทั้งๆเเดดมันก็ร้อนแต่เรากับซาบซึ้งตึงใจหวนคิดถึงวันเวลาที่เราเคยอยู่ด้วยกันยิ้ม หัวเราะ ร้องไห้ มีบ้างบางครังที่พวกเราไม่เข้าใจกันแต่สุดท้าย
"เพื่อน"คำเดียว
ที่ทำให้เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่อย่างนี่
หลังจากเสร็จกันการบูลรุ่นพี่อย่างพวกเราน้องๆแต่ล่ะคนและน้องรหัสของแต่คนก็จมีของขวัญ และพวกเราแต่ละคนก็มีของขวัญมาให้กัน ถึงประเพณีเเบบมันจะดูเป็นยุด90"แต่มันก็ดูอบอุ่น
และเป็นโอกาสที่ใครหลายคนและหลายคู่ที่จะมาเป็นเเฟนกันที่จะไม่ได้เจอกันอีก
แต่.....
มะลิ
*เราเลิกกันเถอะ*
กันต์ว่าเราไปกันไม่ได้ .... เราขอโทษน่ะ....
เคร..ได้สิ
ตอนนั้นที่ตอบออกไปเเบบงงๆอึนๆ
เหมือนสมองมันเบลอไปหมดเหมือน
วิณญาณหลุดออกจากร่าง ร่างกายชาไปหมด
(กันเเรกของฉัน)
อวสานรักแรก ของ มะลิ
¶^¶
#อวสานตอน#
