#1
-
ชื่อและตัวละครเป็นแค่การสมมุติ การแต่งนิยายก็ไม่มีความเป็นจริงแต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงไม่ได้ดูหมิ่นศิลปินแต่อย่างได
-
::: ::: :::: :::
-
:::
-
บนท้องฟ้าสีครามที่ดูหม่นหมองของดวงอาทิตย์ในฤดูฝน
-
เครื่องบินส่วนตัวที่บินมาจากประเทศญี่ปุ่นกำลงจอดโดยสวัสดิภาพ
-
ทานากะ
ยินดีต้อนรับ..คุณโคงามิ
-
โคงามิ เรียว
ทางนี้เป็นไงบ้าง
-
เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาปกปิดด้วยแว่นสีดำเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
-
เขาอยู่ในวัย27ปีใบหน้าหล่อคมคาย เท่ห์ดูดีคิ้วหนาได้รูปชนิดว่าสมบูรณ์แบบ
-
เขาคือ"โคงามิ เรียว"เจ้าพ่อผู้ทรงอิทธิพลแห่งวงการเงินกู้ เป็นเจ้าของบริษัทเงินกู้รายใหญ่
-
ทานากะ
เรียบร้อยดีครับ
-
โคงามิ เรียว
ดี
-
ทานากะ
คุณโคงามิจะไปที่บ้านก่อนหรือจะเข้าที่ทำงานก่อนครับ
-
โคงามิ เรียว
ไปที่ทำงานก่อนก็ได้
-
ในเวลาต่อมารถเช่าที่สนามบินมาจอดตรงอตึกสูงระฟ้าที่เป็นสถานที่ทำงานของเขา
-
ทานากะ
เชิญครับ
-
ทานะกะผายมือเจ้านายหนุ่มให้เดินนำหน้าเขาไป
-
โคงามิเดินผ่านประตูที่พนักงานยืนรอต้อนรับเขาอยู่
-
โคงามิเดินเข้าไปในห้องหนึ่งแล้วหยุดพูดกับผู้จัดการสาขาที่เข้ามารายงานเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
-
พลอยใส
ขอร้องเถอะค่ะ
-
พลอยใส
ให้ฉันกู้เงินเพิ่มนะค่ะ
-
พลอยใส
ได้โปรดเถอะนะค่ะ
-
เสียงของเธอดึงดูดสายตาของทุกคนที่อยู่บริเวรนั้น
-
พลอยใส เธอจัดว่าเป็นคนหน้าตาดี สูง ผิวขาวใบหน้าสวยหวานตากลมโตมีเสน่ห์ชวนมอง ผมดำสนิทปล่อยสยายเต็มแผ่นหลัง แต่ดูดี จมูกโด่งริมฝีปากอวบอิ่ม และดวงตาสีดำราวกับนิล
-
โคงามิเห็นเธอตั้งแต่เขาก้าวเข้ามา
-
ถึงแม้ว่าเขาจะเจอผู้หญิงมามากแต่ก็ยังถูก พลอยใสสะกดไว้ด้วยเรือนร่างงดงามสมส่วนใบหน้างดงามสะดุดตา
-
พนักงาน
ไม่ได้
-
พนักงาน
เงินที่กู้ไปยังไม่คืน
-
พนักงาน
ดอกเบี้ยก็ยังค้างจ่ายมา3เดือนแล้ว
-
พนักงาน
เอาดอกเบี้ยเก่ามาจ่ายก่อนสิแล้วฉันจะใก้กู้
-
พลอยใส
แต่ฉันจำเป็นต้องใช้เงินจริงๆนะค่ะ
-
พลอยใส
ขอร้องล่ะ
-
พลอยใส
จะให้ฉันทำอะไรฉันยอมทุกอย่าง
-
ทุกการกระทำของเธออยู่ในสายตาของเขาทุกอย่างเขามองไปยังร่างบางอย่างไม่วางตาก่อนที่คิ้วหนาจะเลิกขึ้นเล็กน้อย
-
โคงามิ เรียว
ตรงนั้น..เกิดเรื่องอะไรขึ้น
-
พนักงาน
ไหนครับ
-
โคงามิ เรียว
ผูหญิงคนนั้น
-
พนักงาน
อ้อ..ผู้หญิงคนนั้นชื่อ พลอยใสครับ
-
พนักงาน
ก่อนหน้านี้เธอมากู้เงินและค้างจ่ายดอกเบี้ยมา3เดือนแล้วครับ
-
โคงามิ เรียว
แล้วเธอกู้ไปทำอะไร
-
พนักงาน
เห็นว่าเอาเงินไปรักษาพี่สาวที่ป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายนะครับ
-
พนักงาน
เห็นว่าต้องใช้เงินอีกเพื่อเข้าผ่าตัดนะสิครับ
-
โคงามิ เรียว
งั้นเหรอ
-
โคงามิผุดยิ้มอย่างนึกสนุกดวงตาของเขาแฝงด้วยเลศนัย
-
พลอยใส
นะค่ะ
-
พลอยใส
ฉันสัญญาว่าจะพยามหาเงินมาใช้คืนให้เร็วที่สุด
-
พนักงาน
ไม่ได้ก็คือไม่ได้
-
พนักงานพร้อมกับเดินหนีแต่เธอไม่ละความพยามเธอเดินตามและพูดขอร้องและความเมตตาให้เห็นใจ
-
พลอยใส
อ๊ะ!!
-
เสียงร้องตกใจกับท่าทางยืนเอนพร้อมที่จะล้ม
-
เห็นแบบนั้นโคงามิก็พาร่างสูงไปยังจุดหมาย อุ้งมือใหญ่คว้าช่วงเอวพยุงได้ก่อนที่หญิงสาวจะล้ม
-
พลอยใส
เฮ้อ..ขอบคุณมากนะค่ะ
-
ดวงตาเธอเต็มไปด้วยความตกใจ ผู้ชายคนนี้หล่อเหลือเกิน ดูเหมือนเขาจะเกิดมาเพื่อล่อลวงหัวใจสาวๆทั่วทั้งโลก ใบหน้าดูเย็นชาแต่ก็ยัวสง่างามเอาไว้อย่างปิดไม่มิด
-
โคงามิ เรียว
ไม่เป็นไร
-
พลอยใส
คือว่า..กรุณาปล่อยพลอยได้ใหมค่ะ
-
เขาไม่ได้ตอบอะไรแต่ยอมปล่อยร่างบางแต่โดยดี
-
พลอยใส
ขอบคุณค่ะ
-
โคงามิมองตามร่างบางพร้อมรอยยิ้มกริ่มอยู่บนริมฝีปากชายหนุ่มอีกครั้ง
-
โคงามิ เรียว
ทานากะ
-
ทานากะ
ครับคุณโคงามิ
-
โคงามิ เรียว
เรียกผู้หญิงที่ชื่อพลอยใสไปพบฉันที่ห้องทำงาน
-
ทานากะ
ได้ครับ
-
โคงามิมุ่งหน้าไปยังลิฟต์เพื่อไปรอเธอที่ห้องทำงาน
-
โคงามิ เรียว
"พลอยใส"งั้นรึ
-
ไม่ใช่ง่ายที่โคงามิ เรียวจะถูกใจใครง่ายๆแต่แรกเห็น
-
ผู้หญิงคนนั้นช่างนุ่มนิ่มหอมหวาน กลิ่นกายเธอหอมชวนใก้เคลิบเคลิ้ม
-
สาบานให้ตายเหอะ!!!....เขาไม่เคยปราถนาใครผู้หญิงคนไหนมากมายเท่าเธอ"พลอยใส"
-
:::
-
เจอกันตอนหน้าค่า
-
...คำเตือน....
-
นิยายเรื่องนี้เนื้อหา18+
-
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
-
ขอบคุณค่า
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น